حساسیت زیاد روی شوهرم

[man+to]

سلام
میدونم زیاده ولی میخوام تعریف کنم
من حدود 7ماهه که عقد کردم البته قبل از اون حدود یک سالو نیم با همسرم ارتباط داشتم ولی زیر نظر خانواده ها
ایشون از 7سال پیش منو میشناختن و بهم ابراز علاقه کرده بودن ولی خب با مخالفت من...
اما همیشه واسم پسر پاک و خوبی بود که واقعا ارزش بالایی پیشم داشت
مطمئنم که توی این سالها با هیچ دختری نبوده و همیشه هم نه یک بار بلکه چندین بار بهم پیشنهاد داده بود
همه تاییدش میکنن و واقعا قبولش دارن خودمم همیشه میگم که خیلی پسر تلخیه و رو به دختر نمیده اما نمیدونم چرا اینقدر حساسم چرا اینقدر همیشه دلم ناآرومه که ممکنه بره سراغ کس دیگه
بذارید چندتا چیزو تعریف کنم
1.من در جریان هستم که توی این سالهایی که نبودم همه بهش پیشنهاد میکردند با دخترداییش ازدواج کنه و منم خیلی روش حساس شدم البته اون هم که میدونست شوهرم واسه من پاپیش گذاشته کم کرم نریخت هنوزم بااینکه عقدیم روش حساسم و خیلی وقتا فکرای بد میکنم اما نه مث قبل
2.شوهرم فعلا توی مغازه پمشغوله که البته من اصلا از شغل آزاد خوشم نمیاد و چون شغل اصلی که بعدا داره دولتیه فعلا چیزی نگفتم ولی خب کار در مغازه جوریه که با دخترای زیادی سروکار داره
اگه یهو جوابمو نده و یا وقتی زنگ بزنم بخواد قطع کنه و رسمی صحبت کنه دیوونه میشم اذیت میشم فکرای ناجور میکنم بارها اونجا دیدم که دخترا چه رفتارایی دارن
یک بار تا رسیدم یه دختری بهش میگفت میشه شما شمارتونو بدید که بعد از اون حسابی دعوا راه انداختم
حتی یک بار گوشیه شوهرم دستم بود که یه اس ام اس از یکی از مشریاشون اومد که دختر بود البته چیز بدی هم نگفته بود و سراغ جنس سفارشیشو گرفته بود گفتم چرا این شمارتو داره گفت من ندادم دادشم داده و اونم کار خاصی نداره و واسه من با یه مرد هیچ فرقی نداره تا وقتی هم که نیومده بود درمغازه که کارشو انجام بدم اصلا نمیدونستم دختره که پیام داده ولی من حسابی دعوای بدی را انداختم
3.چند روز پیش واسه یه دارو گفت بریم فلان داروخونه من آشنا دارم
آشناش یه خانومی بود البته از خودش بزرگتر ولی خب... دختره بهم کلی کم محلی کردو... ایناش مهم نیست یهو توی حرفاش گفت من خودم به ... هم گفتم (اسم شوهرمو گفت) من آتیش گرفتم توی ماشین داد کشیدم که اون اسمتو از کجا میدونه و مگه بیشتر از یه مشتریه؟؟؟؟ اونم حسابی از دادو بیداد من عصبانی شد و منو گذاشتو رفت
4.تاحالا چندبار شده که دروغ گفته و من فهمیدم و این خیلی بیشتر حساسم کرده یک بار که من فکر میکردم داخل مغازس از داییم شنیدم که کافه بوده/ موقعی که هنوز عقد نکرده بودیم یک بار با جوونای خونوادشون رفته بود بیرون کلی وقت جواب منو نداد و بعد که دید ناراحتم گفت پیش مادربزرگم بودیم و بعد فهمیدم کافی شاپ بودن / یک شب که از اوضای خونشون حسابی کلافه بود گفت میخوابه اما داداشش به من رسوند که از خونه رفته بیرون ولی خودش انکار میکرد /
هربارم که گفتم چرابهم دروغ گفتی گفت "خودت باعثشی خودت ترسوندی منو ازینکه حرف بزنم دوست ندارم دعوا کنیم دوست ندارم بهم بی اعتماد باشی این حقم نیست "
همیشه میگه من با همه وجودم مال توام هیچکس جزتو به چشمم نمیاد
چرا دروغ بگم از ته دلم به پاکیش اعتماد دارم به عشقش اون هیچی واسم کم نمیذاره
ولی نمیدونم چرا تحمل ندارم نمیتونم ببینم حتی با یه دختر برخورد داره با اینکه تا بحال هیچی ازش ندیدم
این حساسیتم داره داغونم میکنه کمکم کنید :'( :'(

[negaran]

حتی اگه داستانتون رو نمی گفتین از روی نام کاربری که انتخاب کردید مشخص بود وابسته اید.

عزیزم شما داری علنا به شوهرت میگی "تو از سر من زیادی هستی" . "من لیاقت تو رو ندارم" "دخترای دیگه خیلی بهتر از من هستن" "تو ممکنه عاشق اونا بشی" "من جذاب نیستم" و .......

پس شک نکن شوهرت هم بعد یه مدت پیام این رفتارهات رو می فهمه و اونوقته که همه ترسهات به واقعیت تبدیل میشه .

تو داری بهش تلقین می کنی. بترس از اثر تلقین.

ضمنا در مورد دروغ ها من که بهش حق میدم.
چون میگن یه دروغ الکی که همه چیزو به خیر بگذرونه بهتر از یه راست واقعی هست که باعث یه دعوای بزرگ بشه .

منتها دیگه بنده خدا خبر نداشته شما یه پا خانم مارپلی برای خودت و مچش رو می گیری.

از حرفام ناراحت نشو. ولی به خودت بیا.

[man+to]

میدونم چی میگی
و همه این اعتماد به نفس پایینم زیر سر فامیل شوهرمه نه پدر مادرش اونا ماهن بلکه دختر دایی ها زن عمو و... همیشه بهش گفتم که اونا...همیشه جوری رفتار میکنن که انگار من یه چیزیم کمه در صورتی که همیشه تو هرموقعیت و جمعی که بودم مورد توجه بودم وهمیشه هم از همه سر بودم دوستای زیادی داشتم و دورم شلوغ بوده همیشه دوستام بهم میگفتن که خوش به حالت که انقدر اعتماد به نفس بالایی داری ولی الان چی...
الان حس میکنم نمیتونم با کسی دوست باشم تو دانشگاه حس میکنم تنهام در صورتیکه قبلا اینطور نبود

[khaleghezey]

بانو من و تو

به سایت همدردی خوش آمدید

با سپاس از بانو نگران گرامی تقریبا همه گفتنی ها را ایشون گفتند فقط اینو بگم همینجوری بخواید ادامه بدید مطمئن باشید خودتان با دست خودتان زندگی مشترکتان را نابود میکنید.

داری شوهرت را مجبور میکنی بخاطر فرار از دعوا کردن با شما بهت دروغ بگه اخلاق زشتی که باعث جدایی بسیاری از زوجین شده.کار درستی میکنی به شوهرت حساسیت داری ولی هرچیزی حدی داره با ادامه این رفتار غلط فقط باعث دوریش میشید بانو

اینم مطمئن باشید هر شغلی هم انتخاب کنه شما باز به ایشون مشکوک هستید.بهتره بجای تمرکز بر روی اینکه چیکار میکنهی ا چجور مشتری داره و همش پاپیچش بشی و مچ گیری کنید سعی کنید محیط منزل زا عاشقانه تر کنید بهش بیشتر محبت کنید بیشتر دوسش داشته باشید.

آیا شما در خانواده خودتان خیانت دیدید؟و یا در اطرافیان خودتان بین زوجین؟

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
عزیز

تمام مسائل شما از احساسات شما ناشی میشه و از انحصار طلبی شما .

شما عشق به همسرت نداری ، بلکه عاشق عشق همسرت به خودت هستی . همه حواست و تمرکزت به عشق همسرت به خودته .

عیب این مسئله کجاست ؟ مگر عاشق عشق همسر بودن بد هست ؟

این وضعیت یک استرس و نگرانی همیشگی را همراه میسازد و از طرفی یکنواختی را پدید می آورد . وقتی برای شما دوست داشته شدن به وسیله همسرت سرطانی شد که شده . مرتب ترس داری که دوست داشتنش کم بشه ، احساس می کنی دیگه دوستت نداره . دچار یکنواختی می شوی و نوآوری در ابراز علاقه اش می طلبی تا مطمئن شوی . اما بعد زاهربار دریافت پیام علاقه او لحظه ای خوشحال می شوی ولی وقتی زندگی عادی در جریان باشد فکر می کنی دیگه اونجوری دوستت نداره . ازارتباطش با هرکسی می ترسی می ترسی که او را بر تو ترجیح دهد ، نکنه بیشتر از تو دوستش داشته باشد و ..... حسود میشی ، حساس میشی ، ..... ادامه پیدا کنه بدبین میشی .

این عوارض عاشق عشق همسر بودنه ، عوارض زوم روی علاقه همسر به خود .

چاره چیست ؟

عاشق همسرت باش به واقع ، نه به ظاهر . عقلانی ، نه احسای و هیجانی ، اگر او را واقعاً دوست داشته باشی هیچ انتظاری از او نخواهی داشت . تمام لذت تو می شود رضایت او . کوچکترین محبتی از سوی او دنیایی پیش چشمت بزرگ هست و هرکاری تو برای او بکنی پیش چشمت کوچک هست و در پی کاری و خدمتی و محبتی دیگرهستی تا جایی که باید خود را کنترل کنی که زیاده روی نشه و به ساپورتهای بیجا نکشه . اصلاً توجهی به اینکه او ترا دوست دارد یا نه نداری ، چون غرق در عشق خودت به او هستی . در بند علاقه او نیستی بلکه رها در فضای علاقه خودت به او هستی .و .....

این وضعیت موجب رهایی از وابستگی ، وسعت دید ، طمأنینه ، خوش بینی و اعتماد ، شعف و نشاط و احساسهای خوب و امید بخش میشه ..... و حاصلش میشه آرامش عمیق خودت ،و برخورداری همسرت از این دریای ژرف آرامش که موظب خواهد بود از دست نرود .

تو در این حالت همسرت را از هرکس به خودت نزدیک تر می بینی چون او در قلب توست . اما در آن حالت تو قلبت را در دل او قرار داده ای و چشم ازش برنمیداری اینه که اندک حرکتی را فاصله احساس می کنی که ای وای دلت رفت ..... حتی دلتنگی های کاهنده نیز از همین نشأت میگیره و انحصار طلبی ، و کنترلگری و .....

عاشق عشق همسرت به خودت نباش تا تنگ نظر و حسود نشوی . عشق خالص به همسرت پیدا کن تا وسعت نظر بیابی و از انحصار طلبی در امان بمانی . شوهرت هم در کنارت احساس آزادی خواهد کرد و نشاط و شادمانی نصیب خواهد برد .




.

[negaran]

نه عزیزم . تقصیر اونا نیست. خودت انقدر این کارارو کردی که خودت هم باورت شده که یه چیزیت کمه. تو مگه چند بار قراره در ماه یا در سال زن عمو و دختر دایی و ... شوهرت رو ببینی.
دختر خوب تو انتخاب شوهرت بودی از بین حداقل میلیونها دختر (اگه کل جهان رو در نظر بگیریم میشه میلیارد)
مطمئن باش مردی اگه به انتخابش مطمئن نباشه ، هفت سال پای انتخابش نمی ایسته .

به خودت افتخار کن که انقدر مهم بودی براش. به خودت افتخار کن
اصلا برات مهم نباشه کی چی میگه. مگه اصلا حرف دیگران مهمه ؟؟

مهم تویی و شوهرت.
سعی کن حساسیتت رو خیلی خیلی کم کنی.
برای خودت سرگرمی درست کن
به شوهرت اعتماد کن.
مطمئن باش اعتماد تو به اون دل و انگیزه وفادار بودن میده
جوری نترسون بنده خدا رو که مجبور بشه بهت دروغ بگه
ببین رفتاری که ما از دیگران می بینم ، بازتاب رفتار خودمونه
انقدر بهش دل بده که حتی اگه اتفاقی تو زندگیش ناخواسته افتاد بتونه بهت بگه
محرم رازش بتونی باشی. نذار کس دیگه ای محرم رازش بشه
آروم باش
صبور باش.
کسی رو به گناه نکرده متهم نکن.
ببین تو یه دختری. اگه یه مرد بددل شوهرت بود و همش بهت گیر می داد چه حالی بهت دست می داد؟ اونوقت حتی اگه مزاحم تلفنی هم داشتی ازش قایم می کردی و به روت نمی آوردی. اما اگه یه شوهر صبور و با تفکر عمیق داشته باشی راحت دغدغه ت رو بهش میگی و ازش راهنمایی می گیری. همین حس رو شوهرت الان داره . اون نمی تونه بهت اطمینان کنه . می ترسه و دروغ میگه

تنها راه حلت اینه که خودت رو سرگرم کنی. صبور باشی. قدرت تحملت رو بالا ببری .
و به خودت ، تویی که انتخاب شوهرت بودی، افتخار کنی.
مطمئن باش شوهرت در تو چیزی دیده که در هیچ دختری ندیده

به حرفهای هیچ کسی اهمیت نده
با شوهرت مهربون باش.

دوستان میان و بیشتر کمکت می کنن ان شالا. موفق باشی.

خواستی بیا داستان برادر من رو هم بخون
http://www.hamdardi.net/thread-33187.html#post328291

[شهراز]

سلام دوست عزیز

دوستان نکات مهم رو بهت گفتن، تو باید اراده کنی و رفتار خودتو اصلاح کنی باید


این تاپیک هم مطالعه کن، موضوعش با شما یکی نیست اما تا حدودی رفتارهاتون شبیه هم هست

http://www.hamdardi.net/thread-33097.html

صبر هرکس حدی داره، همسرت دوست داره در کنار تو آرامش داشته باشه و باهم خاطرات عاشقانه بسازید نه اینکه هر وقت همو میبینید حرف کس دیگه ای وسط باشه.
براش نقش همسر و معشوق داشته باش نه ناظم!!!





با آرزوی شعادت و نیکبختی برای شما

[man+to]

Mc az rahnamett azizam :-(

[khaleghezey]

اگه زیاد بری رو اعصابش تو این قضیه به عنوان یک شخص وابسته و سربار(با عرض پوزش!) موقعیتتون را نزدش از دست میدید. به عنوان یک آدم شکاک و انحصار طلب و همین باعث میشه خیلی از شما فاصله بگیره و کم کم احساساتش کم بشه! همین کار شما بزرگترین هووی شماست!

یک مساله دیگه هم این که هیچوقت با کنایه و طعنه با همسرت حرف نزن و همچنین بدون اوردن دلیل همسرت رو متهم نکن. اگر فکر میکنی یک حرفی اینقدر بده که نمی تونی مستقیم به اون اشاره کنی پس با کنایه هم نگو اکر فکر می کنی باید گفته بشه و بد نیست محترمانه و بدون متهم کردن بیانش کن

لینکهای زیر رو بخون

شوهران از زنان چه می خواهند؟

رازهای موفقیت در زندگی زناشویی(در گوشی با خانمها)

[ذمانح]

سلام
میدونم زیاده ولی میخوام تعریف کنم
من حدود 7ماهه که عقد کردم البته قبل از اون حدود یک سالو نیم با همسرم ارتباط داشتم ولی زیر نظر خانواده ها
ایشون از 7سال پیش منو میشناختن و بهم ابراز علاقه کرده بودن ولی خب با مخالفت من...
اما همیشه واسم پسر پاک و خوبی بود که واقعا ارزش بالایی پیشم داشت
مطمئنم که توی این سالها با هیچ دختری نبوده و همیشه هم نه یک بار بلکه چندین بار بهم پیشنهاد داده بود
همه تاییدش میکنن و واقعا قبولش دارن خودمم همیشه میگم که خیلی پسر تلخیه و رو به دختر نمیده اما نمیدونم چرا اینقدر حساسم چرا اینقدر همیشه دلم ناآرومه که ممکنه بره سراغ کس دیگه
بذارید چندتا چیزو تعریف کنم
1.من در جریان هستم که توی این سالهایی که نبودم همه بهش پیشنهاد میکردند با دخترداییش ازدواج کنه و منم خیلی روش حساس شدم البته اون هم که میدونست شوهرم واسه من پاپیش گذاشته کم کرم نریخت هنوزم بااینکه عقدیم روش حساسم و خیلی وقتا فکرای بد میکنم اما نه مث قبل
2.شوهرم فعلا توی مغازه پمشغوله که البته من اصلا از شغل آزاد خوشم نمیاد و چون شغل اصلی که بعدا داره دولتیه فعلا چیزی نگفتم ولی خب کار در مغازه جوریه که با دخترای زیادی سروکار داره
اگه یهو جوابمو نده و یا وقتی زنگ بزنم بخواد قطع کنه و رسمی صحبت کنه دیوونه میشم اذیت میشم فکرای ناجور میکنم بارها اونجا دیدم که دخترا چه رفتارایی دارن
یک بار تا رسیدم یه دختری بهش میگفت میشه شما شمارتونو بدید که بعد از اون حسابی دعوا راه انداختم
حتی یک بار گوشیه شوهرم دستم بود که یه اس ام اس از یکی از مشریاشون اومد که دختر بود البته چیز بدی هم نگفته بود و سراغ جنس سفارشیشو گرفته بود گفتم چرا این شمارتو داره گفت من ندادم دادشم داده و اونم کار خاصی نداره و واسه من با یه مرد هیچ فرقی نداره تا وقتی هم که نیومده بود درمغازه که کارشو انجام بدم اصلا نمیدونستم دختره که پیام داده ولی من حسابی دعوای بدی را انداختم
3.چند روز پیش واسه یه دارو گفت بریم فلان داروخونه من آشنا دارم
آشناش یه خانومی بود البته از خودش بزرگتر ولی خب... دختره بهم کلی کم محلی کردو... ایناش مهم نیست یهو توی حرفاش گفت من خودم به ... هم گفتم (اسم شوهرمو گفت) من آتیش گرفتم توی ماشین داد کشیدم که اون اسمتو از کجا میدونه و مگه بیشتر از یه مشتریه؟؟؟؟ اونم حسابی از دادو بیداد من عصبانی شد و منو گذاشتو رفت
4.تاحالا چندبار شده که دروغ گفته و من فهمیدم و این خیلی بیشتر حساسم کرده یک بار که من فکر میکردم داخل مغازس از داییم شنیدم که کافه بوده/ موقعی که هنوز عقد نکرده بودیم یک بار با جوونای خونوادشون رفته بود بیرون کلی وقت جواب منو نداد و بعد که دید ناراحتم گفت پیش مادربزرگم بودیم و بعد فهمیدم کافی شاپ بودن / یک شب که از اوضای خونشون حسابی کلافه بود گفت میخوابه اما داداشش به من رسوند که از خونه رفته بیرون ولی خودش انکار میکرد /
هربارم که گفتم چرابهم دروغ گفتی گفت "خودت باعثشی خودت ترسوندی منو ازینکه حرف بزنم دوست ندارم دعوا کنیم دوست ندارم بهم بی اعتماد باشی این حقم نیست "
همیشه میگه من با همه وجودم مال توام هیچکس جزتو به چشمم نمیاد
چرا دروغ بگم از ته دلم به پاکیش اعتماد دارم به عشقش اون هیچی واسم کم نمیذاره
ولی نمیدونم چرا تحمل ندارم نمیتونم ببینم حتی با یه دختر برخورد داره با اینکه تا بحال هیچی ازش ندیدم
این حساسیتم داره داغونم میکنه کمکم کنید :'( :'(

سلام

دوستان عزیزگفتنی ها رو خدمت شما گفتن فقط یک جمله اضافه کنم

وقتی مردی در کنار همسرش احساس ارامش نکنه یقین بدون شک نکن اطمینان داشته باش و . . . جای دیگه به دنبال این ارامش خواهد بود

متاسفانه شما بجای جذب بیشتر همسرتون و ارامش به ایشون دارید ایشون رو دفع میکنید

شخصی که هفت سال منتظر بله گفتن یک نفر بوده چطور ممکنه فکر خیانت باشه

احساساتت رو درک میکنم اما باور کن با توجه به چیزهایی که شما گفتید داری اشتباه میکنی

موفق باشید

[امیر۶۲]

سلام من چند وقت پیش توی اینترنت با خانمی آشنا شدم و فقط در حد چت با همدیگه حرف زدیم من با خانمم دقیقا مشکلی شبیه به مشکل شما داشتیم و ایشون زمانیکه من بخاطرشون تقاضای آشنایی چند خانم رو رد کرده بودم و حاضر نبودم کمترین ناراحتی متوجه ایشون بشه اونقدر به مسایل بیخود و الکی گیر میداد که حتی دیگه میترسیدم اسم کسی رو پیشش بیارم و از اونطرف همین گیرها محبتمونو کمتر و کمتر میکرد. تا اینکه قهر و خونه باباش رفتنها شروع شد و خراب کردن من پیش این و اون. خوب من که خیلی داغون بودم گفتم که حالا که متهمم و آش نخورده و دهن سوخته است منم تلافی میکنم و رفتم چت کردم. کارم کار اشتباهی بود و پشیمون هم شدم و ادامه ندادم ولی منظور اینکه شک و گیرهای اون در از کوره در رفتن من بی تاثیر نبود و بعدا توی ادامه همین شک و تردید اومد توی میل من رو گشت و اون چت بی اساس که اصلا ریشه ای نداشت رو پیراهن عثمان کرد. البته اینو بگم که کار من اصلا درست نبوده و نیست ولی موقع عصبانیت آدم سخت میتونه خودشو کنترل کنه. الان هم اگرچه داریم با هم زندگی میکنیم ولی اون بهونه ای گیر آورده واسه ادامه شک و تردید و من خسته شدم از اینکه همیشه در معرض اتهام هستم. اگه این روش ادامه پیدا کنه متاسفانه باید به جدایی فکر کنم با اینکه اصلا تمایل ندارم جدا شیم. خسته شدم از این همه شک الان هم با اینکه هر چیز که تشدید کننده شکش هست رو در اختیارش گذاشتم تا خیالش راحت باشه بدتر دنبال چیزهای جدیدتری هستش که من اصلا خبر ندارم ازشون مثلا میگه تو وایبر و .... هستی در صورتیکه اولین بار بود اسمشو از زبون خودش میشنیدم. بعدش حرمتها شکسته شده هرچی میخواد میگه و من نمیخوام بچه هامون تو آینده تو محیطی که همش بددهنی و بی حرمتیه بزرگ بشن از زندگی تو این همه شک و تردید خسته شدم. اون زندگی رو بسمتی برد که ازش می ترسید و من هم کاتالیزور شدم. لطفا با شک بیخود و شیطانی زندگی خودتونو خراب نکنید