انتخاب همسر با عقل یا دل

[peyman1395]

با سلام خدمت دوستان
بی مقدمه

بنده 26 سالمه و تا حالا با هیچ دختری دوست نبودم چون اعتقادی به این کارا ندارم.
الان بیش از سه ساله که با دختر خانومی آشنا شدم و ایشون رو چندبار تا حالا دیدم و در یک کلام میشه گفت که ایشون زن زندگی هستن و همیشه هم به ایشون به چشم یه خواهر نگاه کردم تا اینکه سال پیش درگیر یه احساس دیگه شدم. احساسی که بین یکی از همکلاسیام که از قضا فامیلمونم هستن به وجود اومد. یه احساس خاص که یک ساله رهام نکرده اما ایشون خبری از این احساس ندارن و بهشون چیزی نگفتم (چون در فضای فامیلی محدودیت های خاصی وجود داره)، تا جایی که هم اطلاع دارم ایشون با کسی در ارتباط هستن!
الان سر دو راهی موندم...

فکرم میگه نفر اولی بهتره اما دلم میگه عاشق نفر دوم هستم... از طرفی دلم پیش نفر اول نیست و بیشتر عاقلانه دوستش دارم تا عاشقانه و به قصد زندگی!

آیا با توجه به توضیحاتی که دادم می تونم دل به دریا بزنم و برم خواستگاری نفر دوم؟
خوشحال میشم راهنماییم کنید... الان یک ساله ذهنم درگیر این قضیه است.
به نظر شما چکار باید بکنم؟
با تشکر

[دختر جوان]

اگر برین خواستگاری نفر دوم احتمالا خانومی و زن زندگی ایشون هی تو نظرتون میاد تازه ایشون با کسی هم هستن خب نکته خیلیییییی مهمیه

از طرفی برین سمت نفر دوم که دیگه بدتر میشه
هرچقدر با ایشون خوشبخت باشین چون مزه این نچشیدین همش تو حسرت میمونین تازه نگاهتونم که خواهرانه است اینم نکته خیلییییی مهمیه
به نظرم اول راجب دختر دوم قشنگ تحقیق کنید هم راجب دوست پسرش و ارتباطشون هم ظرفیت خودتون واسه قبول این قضیه بسنجین
راجب اخلاقاش خانوادش اول تکلیف اینو مشخص کنید ببینید از نظر منطقی هم مناسبه اگر نبود خطش بزنید وبرید سراغ نفر اول وبسنجین

[نارجیس]

سلام.. اقای محترم یادتون نره تا با کسی نرید زیر یه سقف نمیتونید صد در صد بگید این ادم زن زندگیه...

بله تا حدی میشه با شناخت بعضی ویژگی ها بهش پی برد ولی به نظرم اخلاق اصلی ادم ها تو زندگی زناشویی خودشو نشون میده... مخصوصا که با خانم اول که تا الان فقط به عنوان خواهری بوده و رابطه دیگه ای نداشتین.. پس از کجا اینقدر مطمئن میگید که رن رندگیه...

نظر من اینه که انسان هایی که به قول شما زن زندگی هستن راحت تر میشه بهشون دست پیدا کرد تا خانمی که یهو دلتون و قلبتون به سمتش میل کرده... کار دل خیلی سخت تره... اگر دومی را اینقدر دوست دارید پس برید سراغش و اول خوب تحقیق کنید ببنید چه مدلیه... و بعد دیگه تکلیفتون معلووم تره...

البته همه اینا بستگی داره به این که خودتون چه جور ادمی هستید... اینکه ایا بیشتر احساسی هستین یا منطقی... شاید اینجوری بهتر بتونید تصمیم بگیرید...

براتون ارزوی خوشبختی میکنم

[mohamad.reza164]

با سلام خدمت دوستان
بی مقدمه

بنده 26 سالمه و تا حالا با هیچ دختری دوست نبودم چون اعتقادی به این کارا ندارم.
الان بیش از سه ساله که با دختر خانومی آشنا شدم و ایشون رو چندبار تا حالا دیدم و در یک کلام میشه گفت که ایشون زن زندگی هستن و همیشه هم به ایشون به چشم یه خواهر نگاه کردم تا اینکه سال پیش درگیر یه احساس دیگه شدم. احساسی که بین یکی از همکلاسیام که از قضا فامیلمونم هستن به وجود اومد. یه احساس خاص که یک ساله رهام نکرده اما ایشون خبری از این احساس ندارن و بهشون چیزی نگفتم (چون در فضای فامیلی محدودیت های خاصی وجود داره)، تا جایی که هم اطلاع دارم ایشون با کسی در ارتباط هستن!
الان سر دو راهی موندم...

فکرم میگه نفر اولی بهتره اما دلم میگه عاشق نفر دوم هستم... از طرفی دلم پیش نفر اول نیست و بیشتر عاقلانه دوستش دارم تا عاشقانه و به قصد زندگی!

آیا با توجه به توضیحاتی که دادم می تونم دل به دریا بزنم و برم خواستگاری نفر دوم؟
خوشحال میشم راهنماییم کنید... الان یک ساله ذهنم درگیر این قضیه است.
به نظر شما چکار باید بکنم؟
با تشکر

سلام دوست خوبم

چه کاری خوبی کردی اومدی همدردی و مشکل ات رو در میون گذاشتی. نشون میده دوست نداری راه رو اشتباه انتخاب کنی.

حقیقت امر من چندتا مشکل با طرز تفکر شما دارم!

1- شما به ارتباط با جنس مخالف چی میگی؟
آخه دچار دوگانگی شدم، اشخاصی رو میشناسم که هیچ گونه ارتباط کلامی و نوشتاری با جنس مخالف خارج از حیطه کار و درس ( آن هم بسیار محدود و اگر مجبور شوند) برقرار نمی کنن، به امید اینکه، زمان تاهل، همسر اشون اولین دختر زندگی اشون باشه. این اشخاص هم می گویند هیچ ارتباطی با جنس مخالف نداشته اند.

حال گفته های شما رو نمی تونم با تجربه و مطالعات خودم کنار هم قرار بدم

2- شما از رابطه با خانم اول چه هدفی رو دنبال می کنی؟ سطح ارتباط اتون تا کجا پیش رفته؟


حالا نظرم رو بگم:

حضرت رضا (ع) یه حدیث داره که میگه " بالاترین درجه عقل خودشناسیه" (البته اگر مذهبی نیستی وفقط به گفته ایشون و عمق کلام اشون توجه کن) .
شما اول روی خودت کار کن، ببین چی می خوای، چه کاره هستی، کمبود هات چیه، نقاط ضعف و قوت ات رو بشناس، سپس بشین برای خودت بنویس هدفت از ازدواج چیه؟ با چه همسری خوشبخت میشی؟ برای خودت معیار های همسر ات رو لیست کن! سپس از روی عقل و معیار هات انتخاب کن!

شما الان وارد رابطه ای شدی که بی هدف هست، خواسته یا نا خواسته از شخص دیگری خوشت اومده! اینها نشونه های خوبی نیست! برای انتخاب ات احتمالا داری این دو را با هم مقایسه میکنی! باید با معیار هات مقایسه کنی! اول یه گزینه رو بررسی کن، اگر خوب نبود به سراغ گزینه دیگر برو!

مسایل دیگری هم هست که شاید بعدا گفتم خدمتتون.

راستی یادم رفت، اون نکته ای که گفته شخص دوم با کسی در ارتباط هست، رو دست کم نگیر!
سعی کن از هر دو رابطه بیای بیرون، اگر برای زندگی ات ارزش قایلی، سپس با عقل ات تصمیم بگیر.


بدرود دوست عزیز

[peyman1395]

سلام دوست خوبم

چه کاری خوبی کردی اومدی همدردی و مشکل ات رو در میون گذاشتی. نشون میده دوست نداری راه رو اشتباه انتخاب کنی.

حقیقت امر من چندتا مشکل با طرز تفکر شما دارم!

1- شما به ارتباط با جنس مخالف چی میگی؟
آخه دچار دوگانگی شدم، اشخاصی رو میشناسم که هیچ گونه ارتباط کلامی و نوشتاری با جنس مخالف خارج از حیطه کار و درس ( آن هم بسیار محدود و اگر مجبور شوند) برقرار نمی کنن، به امید اینکه، زمان تاهل، همسر اشون اولین دختر زندگی اشون باشه. این اشخاص هم می گویند هیچ ارتباطی با جنس مخالف نداشته اند.

حال گفته های شما رو نمی تونم با تجربه و مطالعات خودم کنار هم قرار بدم

2- شما از رابطه با خانم اول چه هدفی رو دنبال می کنی؟ سطح ارتباط اتون تا کجا پیش رفته؟


حالا نظرم رو بگم:

حضرت رضا (ع) یه حدیث داره که میگه " بالاترین درجه عقل خودشناسیه" (البته اگر مذهبی نیستی وفقط به گفته ایشون و عمق کلام اشون توجه کن) .
شما اول روی خودت کار کن، ببین چی می خوای، چه کاره هستی، کمبود هات چیه، نقاط ضعف و قوت ات رو بشناس، سپس بشین برای خودت بنویس هدفت از ازدواج چیه؟ با چه همسری خوشبخت میشی؟ برای خودت معیار های همسر ات رو لیست کن! سپس از روی عقل و معیار هات انتخاب کن!

شما الان وارد رابطه ای شدی که بی هدف هست، خواسته یا نا خواسته از شخص دیگری خوشت اومده! اینها نشونه های خوبی نیست! برای انتخاب ات احتمالا داری این دو را با هم مقایسه میکنی! باید با معیار هات مقایسه کنی! اول یه گزینه رو بررسی کن، اگر خوب نبود به سراغ گزینه دیگر برو!

مسایل دیگری هم هست که شاید بعدا گفتم خدمتتون.

راستی یادم رفت، اون نکته ای که گفته شخص دوم با کسی در ارتباط هست، رو دست کم نگیر!
سعی کن از هر دو رابطه بیای بیرون، اگر برای زندگی ات ارزش قایلی، سپس با عقل ات تصمیم بگیر.


بدرود دوست عزیز

با سلام خدمت شما
منظور من از رابطه با جنس مخالف، روابطی عمدتا سطحی، فاسد و ایستگاه به ایستگاه به اسم دوست دختر/دوست پسره.
رابطه ای که من با خانم اول داشتم بیشتر در حد چت بوده و در کل این سه سال برای اولین ایشون رو پارسال دیدم و کلا ایشون رو سه چهار بیشتر ندیدم و سطح این ارتباط مثل دوتا همکلاسی یا خواهر و برادر بوده و صحبت علنی ای از ازدواج و این چیزا نشده.
اما بسیار از راهنماییتون (نوشتن معیارها) و اینکه این دو رو با هم مقایسه نکنم، تشکر می کنم.
همچنین به شدت خواهان بقیه مسائلی هستم که فرمودین شاید بعدا بگین.
در مورد دستکم نگرفتن رابطه شخص دوم هم به شدت با خودم درگیرم.
در پایان، از اظهار نظر شما تشکر می کنم و خواستار راهنمایی بیشتر از جانب شما هستم.

[یاس پاییزی]

یک عده آدم ها هستن که به سبب برخی ویژگی ها ما اونها رو فقط تحسینشون میکنیم.... اما برای ازدواج بهتره به فکر موردهایی باشیم که عقلا و قلبا تمایل به ازدواج با اونها داریم و مناسب هم هستیم ...انوقت میتونیم با توجه به معیارهامون بررسیشون کنیم و امیدوار باشیم به داشتن زندگی موفق درکنار اونها ...

[kimia fall]

سلام


رابطه ی شما با نفر اول در حدی نیست که ادعا کنید ایشون را تا حدی میشناسید که زن زندگی هستن. چت اصلا روش خوبی برای شاخت نیست. بهتره بگین ایشونو نمیشناسین. اینی که میگم جدیه. برای من خیلی عجیبه مثلا بعضیا دوست مجازی دارن. اصلا روی چنین شناختی حساب باز نکنید.


درمورد هم کلاسیتون. ایشون با یه نفر در رابطه هستند. اینکه شما برای روابط ارزش قائل نیستید و کلا نظر شما درینمورد (درست یا علط) در مقابل ایشون قرار داره. و همین یه اختلاف نظر بزرگ میتونه باشه. ممکنه حتی اگر فرضا ایشون دوس پسرشون را بخاطر شما ول کنند و همسر شما بشن خود شما بعدا به این فکر بیفتید که ایشون قبل از شما با کسی بوده و نتونید کنار بیاین و اون و خودتون را عذاب بدین.


در ضمن نظر من اینه که وقتی کسی در رابطه ای هس این دور از اخلاق هست که شما با علم به این موضوع بهش پیشنهاد ازدواج یا دوستی بدید. با این پیش فرض که شما ایشون را اونقدری میشناسید که همزمان با اینکه در رابطه هستن خواستگار قبول نکنن. در غیر اینصورت نظر شخصی بنده این هس که ایشون با اعتقاداتی که شما دارین اصلا مناسبتون نیسن. چرا که علاوه بر اعتقاد به رابطه به رابطه ای وارد شدن که جدی نیس و قصد ازدواجی و تعهدی به طرف مقابل درش نیس.


به حرفام خوب فک کنین. موفق باشین

[ابی اسمان]

یک سوال اون خانومی که با کسی هستن اصلا حاضرن باکسی دیگه ازدواج کنن؟شاید به قصد ازدواج با دوستشون هستن
شما میگید رو روابط دختر و پسر حساسید پس براتون مهمه میتونید قبول کنید همسرتون قبلا با کسی بوده؟البته حدود رابطه معلوم نیست ولی به این جنبه هم فکر کنید

امیدوارم خوشبخت باشید

[2pashimoon]

با تجربه ای که من دارم، بهتون میگم اگه براتون مهمه رابطه ی دوست دختر،دوست پسری در صورت ازدواج با اون نفر دوم حتما بعد از ازدواج شما رو به جنون میکشه هرچقدر بیشتر همسرتون رو دوست داشته باشید بیشتر اذیت میشید و داغون تر.