من میتونم از ایران برم؟

[mishe]

سلام.راستش تو اینترنت دنبال یه سایت مشاوره میگشتم با اینکه اینجا بیشتر در مورد ازدواج و...هست ولی سوال من در مورد تحصیلم هست.
من دختر هستم سال 94 قرار هست کنکور بدم.انتخابمم فقط پزشکی هست و برای رسیدن بهش هر کاری میکنم از همین الان دارم سخت میخونم توان مالی خانواده م در حد متوسط هست من خیلی دوست دارم بعد از تموم کردن عمومی از اینجا برم ولی نه با پول بابام چون نمیخوام هیچ فشاری رو بابام باشه تصمیم گرفتم خودم هر کاری هر قدر تلاشی که لازم هست بکنم تا یه راهی پیدا کنم و برای ادامه تحصیل برم به نظرتون اگه تمام تلاشمو بکنم تا یه رتبه ی تک رقمی بیارم این یه کمک میتونه برام باشه؟وقتی از چند نفر اینو پرسیدم بهم گفتند پزشکی مشکله از ایران بری و اونجا قبولت کنن و حتی عمومیتو هم قبول نمیکنن مگر اینکه با پول خودت بری وگرنه دانشگاه های کشور های دیگه پزشکی نمیگیرن و چند نفر با مدرک تخصص رفتن و اونجا به عنوان مدرک عمومی قبولش دارن و....این حرفا خیلی ناامیدم میکنه من نمیخوام با پول بابام برم چون بابام در اون حد پول نداره و نمیخوام تحت فشار بذارمش میخوام با تلاش خودم برم از الان شروع کردم زبان کشوری که مد نظرم هست رو در حد فوق العاده مثل زبان مادری تقویت کنم.

- - - Updated - - -

هدفم از رفتن این نیست که اونجا خیابوناش قشنگه و ....چون میخوام امکانات در اختیارم بذارن شرایط رو برام محیا کنن و حمایتم کنن تا کارایی که تو ذهنم هست رو پیاده کنم و تو یه دانشگاه عالی درس بخونم .

[salehe92]

سلام دوست عزیز

به همدردی خوش امدی

عزیزم به نظرم در حال حاضر مهمترین و منطقی ترین کار مطالعه برای کنکور و قبولی در رشته مورد نظرت هست. بحث تخصص و رفتن از ایران و قبول داشتن و نداشتن مدرک برای اینده است. الان با فکر کردن و جستجو کردن درباره این موضوع ها فقط زمان را از دست میدی و جز ضرر چیزی ندارد.

.انتخابمم فقط پزشکی هست و برای رسیدن بهش هر کاری میکنم

ببین ان شاء الله که قبول میشی و با توجه به اینکه از حالا به فکر تخصص هستی نشون میده که دختر با انگیزه و با پشتکاری هستی
ولی دوستانه می خوام یه چیزی بهت بگم. اگه خدای نکرده، یک هزارم درصد نشد، یک گزینه دوم را هم مد نظر داشته باش. اینو کسی بهت میگه که مرغش یک پا داشته و مثل خودت می گفته فقط و فقط یک چیز. یا این یا هیچی. و بعد از کلی اتفاقات مختلف در زندگی به این نتیجه رسیده که تفکر همه چیز یا هیچ چیز خیلی اسیب زا است.

تخصص و فکرای مختلف را بذار کنار و بچسب به درسایی که باید بخونی.
و در این مدت یک سال هم اصلا به نتیجه فکر نکن و اجازه نده ذهنت از روی درسات به سمت مسائل دیگه منحرف بشه.

با ارزوی موفقیت و قبولی و بهترینها

[احساس بهاری]

با سلام
به همدردی خوش اومدی

شما نگفتید که میخوایید برید فقط مدرک بگیرید؟(مدرکش مهمه واستون که از کشور خارجی گرفته شده باشه) و بمونید یا برگردید ؟

میخوام امکانات در اختیارم بذارن شرایط رو برام محیا کنن و حمایتم کنن تا کارایی که تو ذهنم هست رو پیاده کنم و تو یه دانشگاه عالی درس بخونم

من نمیخوام با پول بابام برم چون بابام در اون حد پول نداره و نمیخوام تحت فشار بذارمش میخوام با تلاش خودم برم

هر کشوری که این چیزارو به صورت مفتی مفتی در اختیارتون بذاره ازتون انتظاراتی داره

چرا در بهترین دانشگاه های ایران مدرک نمیگیرید کشور خودمونم توی زمینه های پزشکی رشد زیادی کرده مخصوصا الان که با کشورهای موفق خارجی برابری میکنه
ما پزشکان خوبی در ایران داریم که در سطح جهانی معروفن مقام ها اوردن چرا شمام یکی از این افراد نباشید
من جای شما باشم این کارو میکنم:
سعی میکنم بهترین رتبه کنکورو بدست بیارم و بهترین دانشگاه کشور خودم درس بخونم و ادامه تحصیل بدم
شما میدونید که الان حمایت هایی خوبی از نخبگان کشور میشه
و پزشکان کشور درامدشون الان خیلی خوبه (کمبود پزشک داریم)
و با این کار خیلی زود میتونید بدون دردسر سطح درامد خانوادتونو بالا ببرید و اگه دیدید بازم راضی نشدید اونوقت فکر خارج رفتنو بکنید

راسی یکم در مورد جوانب رفتنم به هر کشوری فکر کنید مخصوصا دختری به سن شما ، عاقلانه بهترین تصمیمو بگیرید نه احساسی

این جملات فقط یک نظر شخصی بوده و به دور از هدف تغییر در جهت تصمیم کسی نوشته شده!

موفق و سر بلند باشید

[Less Than Nothing]

سلام
البته عمده رفقامون که پزشکی در اومدند به ترم بعد نکشیده ازدواج کردند، شما هول نکن الان اکثرشون با زن هاشون دعوا دارند...

این راهی که شما ازش حرف میزنید رو بنده ازش خبر دارم و رفتم و اومدم... البته به جای آلمان، فرانسه بود و الان هم اقدام کردم برای امریکا و نتیجه ها مثبت بوده.

زندگی در خارج از کشور سخته نه به این خاطر که کسی نیست که زبونت رو بفهمه و نتونی ارتباط برقرار کنی، برعکس از ما خوش مشرب تر هم هستند و الل خصوص از ایرانی جماعت در اون دیار باید دوری کرد. شما مونث هستید بنده مذکر توی محیط که قرار بگیرید خطرات بسیاری هست حتی چند موردش برام اتفاق افتاد که نمیشه گفت من بی احتیاط بودم من برای همه چیز آموزش دیده بودم یه همچین مواردی رو هم ندیده بودم که در کشور پیشرفته ای وجود داشته باشه... مشکل بعدی که براتون ممکنه پیش بیاد البته باز به موقعیت تحریم ها داره ممکنه خانواده نتونند پولی براتون بفرستند یا بانکی که حساب توش دارید پولتون رو مسدود کنه و یک هفته رو هوا بمونید و توی این موقعیت باید راههای کسب درآمد از طرق دیگه هم باید بلد باشید،واسه جنس ما کار کم هست حتی با وجود تخصص های متعدد واسه جنس شما خیلی کمتر.

حالا شما عشق پزشکی دارید، قبول از اینکه تحقیق کردید مشخص هستش که دید در مورد پزشکی دارید درسته یا من دارم اشتباه میکنم ، شما فقط اول قضیه رو دیدید؟
پزشکی مثل دندانپزشکی استعداد میخواد، در ایران دروسی رو در کنکور میارند که اصلا ربطی به رشته انتخابی نداره مثل عربی و معارف حالا ادبیات رو بماند. به خاطر وجود همین 3 درس فاکتور های ارزش این امتحان پایین میاد و وزمانی که میخواید مدرکتون رو ترجمه کنید اینها امتیاز ندارند و ممکنه دقیقا به خاطر وجود همین دروس باعث شده که شما مثلا پزشکی رتبه بیارید.

تاحالا در بخش های بیمارستان ها گذری کردی؟ مثلا موارد تصادفی و سوختگی رو از نزدیک دیدی ؟ دست و پا له شده و شیکم طرف باز شده و روده هاش توی دستش باشه رو دیدی ؟ حالت بهم خورد ؟ تازه اولشه. جراتش رو داری که دست کنی توی شکم ملت ؟ مریض زیر دستت مرد چی ؟ بعضی ها اولش مشکل داشتند و بعدا براشون یه چیز معمولی شد ولی بعضی ها به همین خاطر الان هجوم بردند به تخصص رادیولوژی چون هم پول سازه هم اینکه طرف با خون کار نمیکنه و ترتمیز میمونه. (منظورم کارشناسی نبود بعد از مدرک عمومی برای امتحان تخصص گفتم)

در اینکه مدرک پزشکی که از ایران گرفته میشه و بخوایم بریم برای خارج از کشور ارزش پایینی داره شکی نیست حتی از سر لجبازی وزارت علوم با بعضی از دانشگاه های خارجی که مدرکشون رو قبول نداره اون دانشگاه ها هم مال ایران رو قبول نداره، اصلا ربطی هم به ایرانی بودن افراد ندارند پروتوکل های کشور مقصد با ایران خیلی فرق میکنه، در ایران پزشک موقع جراحی اصلا بیمار رو نمیبینه به قول معروف میگند گور بابای مریض در صورتی که در خارج از کشور مثلا فرانسه و انگلستان بیمار قبل از جراحی در بیمارستان با پزشک خودش جلسه داره و توضیحاتی رو بهش داده میشه و غیره و بعد از اینکه بیمار از بیمارستان مرخص میشه پیگیری هایی هم از طرف پزشک پرونده اش هم صورت میگیره.

اگر هم عشق روپوش سفید هستی باید بگم که این روپوش دیگه منسوخ شده ولی در ایران و چندین کشور هنوز استفاده میشه

در ایران برای تحقیقات باید از جیب خودتون پول بذارید و حمایت های دانشگاه خیلی جزئی هستش در مقایسه با دانشگاه های غربی

محض اطلاع این موضوع رو هم مرور کنید
http://www.hamdardi.net/thread33817-3.html

شما نگفتید که میخوایید برید فقط مدرک بگیرید؟(مدرکش مهمه واستون که از کشور خارجی گرفته شده باشه) و بمونید یا برگردید ؟

هر کشوری که این چیزارو به صورت مفتی مفتی در اختیارتون بذاره ازتون انتظاراتی داره

چرا در بهترین دانشگاه های ایران مدرک نمیگیرید کشور خودمونم توی زمینه های پزشکی رشد زیادی کرده مخصوصا الان که با کشورهای موفق خارجی برابری میکنه
ما پزشکان خوبی در ایران داریم که در سطح جهانی معروفن مقام ها اوردن چرا شمام یکی از این افراد نباشید
من جای شما باشم این کارو میکنم:
سعی میکنم بهترین رتبه کنکورو بدست بیارم و بهترین دانشگاه کشور خودم درس بخونم و ادامه تحصیل بدم
شما میدونید که الان حمایت هایی خوبی از نخبگان کشور میشه
و پزشکان کشور درامدشون الان خیلی خوبه (کمبود پزشک داریم)
و با این کار خیلی زود میتونید بدون دردسر سطح درامد خانوادتونو بالا ببرید و اگه دیدید بازم راضی نشدید اونوقت فکر خارج رفتنو بکنید

راسی یکم در مورد جوانب رفتنم به هر کشوری فکر کنید مخصوصا دختری به سن شما ، عاقلانه بهترین تصمیمو بگیرید نه احساسی

این جملات فقط یک نظر شخصی بوده و به دور از هدف تغییر در جهت تصمیم کسی نوشته شده!

موفق و سر بلند باشید

برگشت به ایران حماقت محض هستش.

کشوری مفت مفت این چیز ها رو در اختیار آدم قرار نمیذاره اون آلمان هم که میگند هم، خرج داره عزیز درسته بورس هم میده ولی اون بورس برای کل دوره نیست و شما 4 سال درس میخونید (در همه کشورهای غربی این شکلیه) و بعد از امتحاناتی یا نظر supervisor هستش که میتونید ادامه بدید توی ایرانه و چند تا کشور دیگه است که همه یک ضرب میرند دکترا ! البته توی ایران یک امتحان جامع داریم که همون سال 4م ازمون میگیرند ولی باز شرایط استانداردی که در خارج هست رو نداره.

ایران خودمون هم که پوستمون کنده میشه کنکور در بیایم آخرش یه دو سال طرح داریم که شکر خدا پول داشتم و خریدمش، شرش کم، اگر میخوای بدونی چقدر باید پیاده بشی برو سایت وزارت بهداشت نگاه کن، میرفتم خارج هم مدرکم اعتبار داشت هم دوبار هزینه نمیکردم.

برعکس من جای این دختر خانم بودم دنبال این می گشتم که در خارج از کشور چه رشته هایی رو میشه واحد هاشو انطباق داد و رشته ای رو در ایران انتخاب کنم که بتونم برای چند سال اول پولی جمع کنم واسه رفتن به خارج برای درس خوندن به فکر بورس برای خارج نباش چون وقت گیره و زمان خیلی مهمه.
در ضمن دوست من وقت کردی کنکور امسال رو برو نگاه کن از MCAT سختتره، زیستشو گذاشتم برای یکی از استادان سابق ام 60 درصد هم نزد.

مدرسانی که الان داریم سوادشون از 0 تا 10 در حد 4 هم نیست، استادان با سوادمون خیلی هاشون رو توی دانشگاه نداریم.
این مثلا درسنامه هایی هستش که در دانشگاه شهید بهشتی تدریس میشه : (تعجب نمیکنم که بی سواد خروجی بده)
دانشكده پزشكي - درسنامه دانشکده پزشکی شهید بهشتی
برای مثال جزوه خون شناسی رو هم با مثلا کتاب ترجمه شده Henry davidson hematology که توسط فلان شخص ترجمه شده بهترینه رو بخونید، در صورتی که باز این کتاب هم ناقصه ! بله عزیزم اگر واقعا میخوای پزشک باشی باید تمام رفرانس ها رو بخونی و تا یک منبع جامع توی ذهنت داشته باشی.

حمایت از نخبه ؟ از این اسم حساسیت گرفتم، عزیزم شما در کل جریان قرار ندارید و سو استفاده هایی که شده رو ندیدی

درآمد پزشک ها با طرحی که این دولت سوار کرد 5 برابر شد و ملت هم خبر ندارند و فکر میکنند وزیر بهداشت درآمد پزشک ها رو در حدود مشخص تعیین کرده و اکثر پایین اورده در صورتی که با این کاری که کردند و یارانه ها رو یه طرفش رو خم کردند سر بهداشت، درآمد بعضی ها بیشتر از قبل هم شده، نکته رو هم بهتون گوش زد کنم خود همین آقا توی صحن مجلش گفت اگر وزارتخونه پول کم بیاره خودشون از جیب خودشون میزارند و هیچ کدوم از اون افرادی که اون زیر نشستند نگفتند از کجات میاری.

کی گفته کمبود پزشک داریم ؟ پزشک با سواد نداریم.



در آخر هم اگر پزشکی مد نظرته خب هرکی هندوانه (طاووس) خواهد جور هندوستان کشد.

[capitan]

less than nothing یکی از جالب ترین آدماییه که دیدم، اکثر وقتا نوشته هاشو تا آخر میخونم

ربطی به بحث نداشت ببخشید

[mishe]

اصلا به ازدواج فکر نمیکنم حتی یک درصد انقدر کار های مهمتر از ازدواج تو ذهنم دارم که برای هر چه زودتر انجام دادنشون یک عالمه ذوق دارم.ازدواج تو دوران دانشجویی نظرم اینه که بدترین کار ممکن برای من هست الان که فقط خودم هستم برای رسیدن به هدفام با یک عالمه دغدغه روبرو هستم چه برسه به اینکه یک نفر دیگه رو هم به زندگیم بیارم من از همین الان فکر دوران دانشجوییم رو هم کردم دانشگاه نمیرم تا شوهر پیدا کنم واقعا نمیدونم چطور بگم نمیگم ازدواج چیز مهمی نیست نه ولی زمان و شرایط خاصی داره که من فعلا کلا روی این موضوع خط کشیدم دانشگاه اسمش روش هست یعنی محل تحصیل و یادگیری نه اینجور کار های بچه گانه .من با ذهن راحت و باز و بدون دغدغه و فکر کردن به این مسائل دارم درس میخونم و کلا ذهنم از این مدل فکرا خالیه.
اتفاقا همینطور هست خانواده خودم هم میگن که اگر یک نفر بره بهتره قاطی ایرانی ها نشه و بعضی وقتا بهتره اصلا نگه ایرانی هستم

قرار هست سال بعد که رفتم دانشگاه در کنار رشته اصلی تدریس هم کنم و رشته ی زیست شناسی رو هم هم زمان دو رشته ای بخونم و زودتر قبل از اینکه پزشکی رو تموم کنم تمومش کنم و کار کنم از طریق همین رشته میدونم پزشکی سخت هست ولی من از اون سخت ترم شعار نمیدم خودم رو تو شرایط مختلف ازمایش کردم که این رو میگم

من یه المپیاد زیستی بودم 2 سال برای المپیاد زیست میخوندم سال اول دبیرستان هم برای المپیاد ریاضی قصدمم واقعا مدال بود ولی متاسفانه موفق نشدم هر شب گایتون رو بغل میکنم و میخوابم حتی برای کنکور علاوه بر همین کتابای درسی از کتابای دیگه که واسه المپیاد میخوندم مثل لنینجر استرایر رست البرتس هالیدی استانسفیلد و.....هم میخونم هر مطلبی رو که از کتابای درسی میخونم میرم و از همون کتابا تا حدی که توضیح دادن تکمیل میکنم.

درسته من با پزشکی و تمام سختی ها و مشکلاتش اشنا هستم در موردش تحقیق کردم تا ببینم واقعا علاقه و استعدادش رو دارم یا نه.فهمیدم که دارم حاضرم حتی 30 روز یک ماه رو هم کشیک بمونم و درس بخونم اوایل دبیرستان نمیدونستم به چی علاقه دارم ولی وقتی تحقیق کردم دیدم که عشق من پزشکیه.چشم بسته رو پزشکی دست نذاشتم کسی هم به زور مجبورم نکرده.عاشق روپوش سفید ش با ارم بهترین دانشگاه نیستم عاشق پز و ...نیستم عاشق این نشدم که بهم بگن خانم دکتر عاشق این نشدم که زودتر با هر سطح معلومات و نمرات یه مدرک عمومی بگیرم و زودتر یه مطب بزنم و یه شوهر هم پیدا کنم هر صبح برم مطب مریض ویزیت کنم شب برگردم دوباره فردا روز از نو روزی از نو.

درسته دیدم هر نوع صحنه ی بدی که باشه کاملا اروم و فقط تو فکر یه کمک به درد بخورم.نه من قرار نیست بعدا عادت کنم من از همین الانشم اماده هستم از مغز متلاشی شده تو تصادف از دستی که رفته تو چرخ گوشت از سری که چاقو رفته توش از پایی که کاملا له شده...از هیچکدوم نمیترسم و نترسیدم و نخواهم ترسید حالمم به هم نمیخوره از بوی جسد نه از دست کردن تو شکم مریض نه از اینکه مریض روم استفراغ کنه نه از اینکه خونش بپاشه رو صورتم ....من میخوام تو خون بازی کنم جسدو تشریح کنمو حتی غذامم پیش همون جسد بخورم تا دیگه وقتم برای بیرون غذا خوردن تلف نشه...وقتی میرم بیمارستان با دیدن ناله و فریاد و گریه مریضا قلبم از ذوق کم میمونه بترکه نه به این خاطر که اونا مریضن به این خاطر که من روزی پزشک میشمو فریاد و گریه و زاریشونو از بین میبرمو و این گریه رو به خنده تبدیل میکنم.

دقیقا مشکل من و حرف من همین هست من حمایت میخوام نه اینکه برای شروع یک کار انقدر اذیتم کنن که از کار و زندگی بیزار بشم وقتی یک کشور دیگه امکانات و شرایط رو برام فراهم میکنه چرا عمرم رو تلف کنم چرا با اعصاب و روانم بازی کنم برای کمک به خلق خدا خدا مرزی مشخص نکرده فقط گفته کمک کن استعددت رو شکوفا کن به سعادت و کمال برس .

اگر برم برنمیگردم که هیچ خانوادم رو هم با خودم میکشم همونجا.

درسته ولی من برای امتحان علوم پایه هم از الان برنامه دارم و میخوام بهترین دانشجو باشم حتی خانوادم بهم گفتند اگر تو کنکور و دوران دانشجویی خودت رو اثبات کنی طرح رو میخریم که تو اخرین پرس و جو حدود 70-80 تومن میشه که اگه تو 6 سال پزشکی رو تموم کنم حدود 10 تومنی کمتر میشه

درسته سوالای امسال رو دیدم از سوالای کانون هر سال اسونتر هست ولی در کل همیشه ایراداتی دارن

اتفاقا تو همون تایپیک داروسازی برنامه ی کنکوری که برای اون خانم پیشنهاد داده بودید رو دیدم برنامه ی منم دقیقا همینطوره و زودتر همه چی رو با کیفیت عالی میخوام و چند دور جمع کنم.

ما تو ایران حمایت از نخبه و تحقیقات و... نداریم منتظر اون روز هم نمیمونم و تمام تلاشمو از همین الان میخوام بکنم تا برم.فکر کنم بزرگترین حمایتشون اینه که ماهی چند صد تومن به عضو نخبگان برپردازن و تو سربازی و ازدواج و ..کمکشون کنن.

خانم ولد خان بعد تموم کردن عمومی تو همون سن پایین رفتن و الان یکی از دانشمدای جوان دنیا محسوب میشن.

پدرم سرمایه داره که اگه بخواد به پول تبدلشون کنه چند میلیارد میشه ولی من میدونم که نمیتونم با خیال راحت برای تمام مسیری که در نظر دارم رو سرمایه پدرم امیدوار باشم اگر به پول تبدیلشون کنه و بخواد به هممون کمک کنه میدونم که برای کمک بهم کافی نیست.پدرم همیشه کمک کرده همیشه از دوران راهنمایی که بهم پول میداد برو فلان لباس و ...بخر....نمیخریدم و فقط به اندازه خرید کتاب پول کنار میذاشتم و بقیه شو پس انداز میکردم الان فقط حدود 5 تومن پس انداز دارم.

میدونم طولانی شدم خسته نباشید و ببخشید

[salehe92]

سلام mishe عزیز

خیلی خوب درکت می کنم ولی باز هم انچه در پست اول گفتم را تکرار می کنم.
عزیزم میدونم که عاشق پزشکی هستی و به هیچ چیز دیگه جز علاقت و ارزوهات فکر نمی کنی.
پس بشین به جای برنامه ریزی برای اینده و علوم پایه و .... به درسای الانت برس.
سال دیگه این موقع که کنکورت را دادی تا مرداد که رتبه ها بیاد و بخوای انتخاب رشته کنی وقت داری که درباره انتخاب دانشگاه و رشته دوم و خارج از کشور و...... فکر کنی.
و درباره کتابهایی که گفتی.... درسته که بعضی از سوالات فراتر از سطح کتاب درسی ولی سوالای زیست را از البرتس و گایتون و لنینجر طرح نمی کنند. و مطالعه فراتر تا جایی که برای کنکور نیاز هست خوبه و نه بیشتر.
اول کتابای زیستت را بخور و بعد اول تستهای کنکور را بزن تا تیپ سوالها دستت بیاد.
به جای بغل کردن گایتون فعلا باید کتابای عربی و....را شبها بغل کنی و در کنکور بالا بزنی.
تا می تونی تست بزن و سرعت عملت را بالا ببر.
از زمانی که داری به نحو احسن استفاده کن و فکر نکن که تا کنکور یک سال زمان هست.... تا چشم بهم بزنی می بینی که روز ازمون فرا رسیده.
اگه می خوای ارزوهات را محقق کنی به هیچی جز درسات و ازمون پیش رو فکر نکن.

با ارزوی موفقیت و محقق شدن همه ارزوهات

[mishe]

سلام mishe عزیز

خیلی خوب درکت می کنم ولی باز هم انچه در پست اول گفتم را تکرار می کنم.
عزیزم میدونم که عاشق پزشکی هستی و به هیچ چیز دیگه جز علاقت و ارزوهات فکر نمی کنی.
پس بشین به جای برنامه ریزی برای اینده و علوم پایه و .... به درسای الانت برس.
سال دیگه این موقع که کنکورت را دادی تا مرداد که رتبه ها بیاد و بخوای انتخاب رشته کنی وقت داری که درباره انتخاب دانشگاه و رشته دوم و خارج از کشور و...... فکر کنی.
و درباره کتابهایی که گفتی.... درسته که بعضی از سوالات فراتر از سطح کتاب درسی ولی سوالای زیست را از البرتس و گایتون و لنینجر طرح نمی کنند. و مطالعه فراتر تا جایی که برای کنکور نیاز هست خوبه و نه بیشتر.
اول کتابای زیستت را بخور و بعد اول تستهای کنکور را بزن تا تیپ سوالها دستت بیاد.
به جای بغل کردن گایتون فعلا باید کتابای عربی و....را شبها بغل کنی و در کنکور بالا بزنی.
تا می تونی تست بزن و سرعت عملت را بالا ببر.
از زمانی که داری به نحو احسن استفاده کن و فکر نکن که تا کنکور یک سال زمان هست.... تا چشم بهم بزنی می بینی که روز ازمون فرا رسیده.
اگه می خوای ارزوهات را محقق کنی به هیچی جز درسات و ازمون پیش رو فکر نکن.

با ارزوی موفقیت و محقق شدن همه ارزوهات

همون جمله ی قرمز برام ترسناک ترین جمله ی دنیاست.چون من همیشه زمان کم میارم همیشه حس کردم زمان برای من به طور فجیحی زود میگذره ...
انقدر زود میگذره که فکر کردم همین امروز این تایپیک رو باز کردم.
رو درسام تمرکز کردم و رو کنکور ولی دلیل اینکه این تایپیک رو باز کردم شاید بشه گفت دلیلش ترس بود اتفاقا همین مسیری رو انتخاب کردم که شما میگید یعنی فقط رو کنکورم زووم کنم ولی انقدر از همین مسئله ی ایندم میترسم که ناخوداگاه ذهنم منحرف همین مسئله رفتن و شدن و...میشه.

[شیدا.]

می شه ی عزیز،

اطلاعات من در مورد سوال شما خوب و جامع نیست، اما یک نکته ای می دونم که ممکنه بهتون کمک کنه.
طوری که من شنیدم، اگر با لیسانس بیولوژی برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی اقدام کنید، راحت تر هستید.

چون معمولا مدرک پزشکی در کشورهای مختلف سخت ارزشیابی و معادل سازی می شه.

در این مورد می تونی بیشتر تحقیق کنی. اگر پزشکی دانشگاهی پذیرفته شدی که فکر می کنی راحت نتونی برای تخصص اقدام کنی،
می تونی بیولوژی دانشگاه بهتر را انتخاب کنی که بعدا با مدرکش برای پزشکی اقدام کنی.

البته دلایلت برای رفتن را خیلی متوجه نشدم.

- - - Updated - - -

الان پست دوم شما را خوندم.
خیلی عالی تر از اون چیزی که من در مورد یک دختر 17-16 ساله فکر می کردم صحبت می کنی
بعضی صحبتهات با توجه به سنت کمی طبیعی هست. اما شاید لازم باشه کمی منعطف تر باشی.

اگر راجع به برنامه ات با خانواده کامل صحبت کردی و تصمیم گرفتید، شاید بد نباشه به این گزینه هم فکر کنی،
که اون مبلغ هشتاد تومنی که می خواهی برای خرید طرح بدی
همین حالا برای رفتن و شروع پزشکی در کشور دیگه صرف کنی.

البته با توجه به سنت و شرایط و نظر خانواده ات باید این تصمیم را بگیری.
چون جنبه های دیگه ی این تصمیم را هم باید در نظرگرفت.

[Less Than Nothing]

من کلی صحبت کردم، چپ مون رو که میزنی بیا راست صورتمون رو هم بزن که ست شه.

ماشالله، آفرین - از اینکه من آینده ای در تو میبینم شک نکن، ولی کمی باید از بیرون به قضیه نگاه کنی و عوامل خارجی رو هم در نظر بگیری، معلوم نیست فردا چه اتفاقی برای آدم میوفته پس دور اندیشی بیش از حد هم خوب نیست مثل من که دنبال فرانسه بودم سر از امریکا در آوردم (میارم) خوبیش هم اینه که پروتکل های پزشکی ما بیشتر امریکایی هستش تا اروپایی حالا یه مثال دیگه هم برات میزنم، به خودت بگو من این فصل رو تا این فصل رو امروز تموم میکنم و یک بار هم خلاصه نویسیش میکنم ببین میرسی ؟ زمانبندی هم مثل دور اندیشی میمونه ولی در بازه زمانی کوتاه.

قرار هست سال بعد که رفتم دانشگاه در کنار رشته اصلی تدریس هم کنم و رشته ی زیست شناسی رو هم هم زمان دو رشته ای بخونم و زودتر قبل از اینکه پزشکی رو تموم کنم تمومش کنم و کار کنم از طریق همین رشته میدونم پزشکی سخت هست ولی من از اون سخت ترم شعار نمیدم خودم رو تو شرایط مختلف ازمایش کردم که این رو میگم

آفرین رو داری، ولی یکم عزیزم عقلانی به قضیه نگاه کن، درسته میگند خواستن توانستنه ولی دلیل اینکه میگم اینه که شما اگر بخوای همزمان در دو رشته درس بخونی فشاری که بهت میاد بالاست به خصوص هم بخوای تدریس هم بکنی و مطمئن باش کیفیتی که میتونی در کارت داشته باشی رو نداری.
استرس داشتن و همزمان کار کردن نشون میده که هنوز راه خودت رو پیدا نکردی و متاسفانه فکر میکنی که پیدا کردی. خیلی ها هستند که به صورت همزمان چندین مدرک با هم میگیرند یکیش خودم که در دو فیلد جدا مدرک لیسانس و دکتری گرفتم که اصلا هیچ ربطی به هم ندارند پس نمیگم نمیشه میگم سخته.
شما چیزی رو که میتونی روش متمرکز بشی رو رها میکنی و می چسبی به کاری که ارزش پایینی داره (منظورم تدریس هستش)، بنده خودم هم خیلی کار ها رو با هم کردم ولی نه به این خاطر که بخوام پول ازشون در بیارم رفتم از اون کارها دید گرفتم و جایی رو هم که به نفع ام بود روش بیشتری زمان گذاشتم.

نمیدونم میخوای زیست شناسی گرایش ژنتیک رو هم در کنارش بری یا نه ولی راحت بهت میگم این رشته آینده داره و دوستان زیادی رو اونور میشناسم که تحقیقات زیادی در این خصوص دارند کار میکنند و بچه های یهودی واقعا در این کار متخصص هستند.

من یه المپیاد زیستی بودم 2 سال برای المپیاد زیست میخوندم سال اول دبیرستان هم برای المپیاد ریاضی قصدمم واقعا مدال بود ولی متاسفانه موفق نشدم هر شب گایتون رو بغل میکنم و میخوابم حتی برای کنکور علاوه بر همین کتابای درسی از کتابای دیگه که واسه المپیاد میخوندم مثل لنینجر استرایر رست البرتس هالیدی استانسفیلد و.....هم میخونم هر مطلبی رو که از کتابای درسی میخونم میرم و از همون کتابا تا حدی که توضیح دادن تکمیل میکنم.

بنده خودم هم با باند المپیاد آشنا بودم و خوشبختانه وقت ام رو روش تلف نکردم، شما اگر در المپیاد قبول هم بشید از 100 نفری که در کشور مقام اوردن دستچین میشند و اونها رو میبرند برای مسابقه و روز قبل از مسابقه هم همه سوال ها رو به سرپرست های تیم ها داده میشه و میتونند سوال ها رو ببینند که مشکلی نداشته باشه و این افراد هم برمیگردند رو جواب ها رو به بچه ها میرسونند و از این طرف میگند فلان شخص مدال طلا و غیره گرفت... خب این رو گفتم که بهت پشت پرده رو گفته باشم.
شما چرا یک کار رو تا تهش ادامه ندادی ؟ یا انجام نده یا اگر شروع کردی تمومش کن.

عجب کتاب های دانشگاه رو هم که پیگیر هستی آفرین، خب Guyton کتاب فیزیولوژی هستش و در سطح همون امتحان جامع است که گفتم جالبه بدونی اکثر بچه های پزشکی ازش فراری اند ولی بالاخره ازش نمره رو میگیرند. شما که اینها رو خوندی و یاد گرفتی هم باید بهت بگم که در کنکور با این کتاب درصد بالایی نمیتونی بزنی، نمیگم این کتاب چیزی نداره برعکس این کتاب مقدسی برامونه ولی این کنکور بی صاحاب یه طرفه این کتاب هم یه طرف دیگه هالیدی هم همینطور عزیزم با هالیدی بقیه چرندیاتشون کسی فیزیک رو 100 نمیتونه بزنه حالا ریاضیات که باید کامل بدونی راه نداره طنز ماجرا هم اینجاست که بچه های پزشکی توی تعیین dosage دارو مشکل جدی دارند چون یه تناسب معمولی رو هم نمیتونند ببندند!

از هیچکدوم نمیترسم و نترسیدم و نخواهم ترسید حالمم به هم نمیخوره از بوی جسد نه از دست کردن تو شکم مریض نه از اینکه مریض روم استفراغ کنه نه از اینکه خونش بپاشه رو صورتم
من میخوام تو خون بازی کنم جسدو تشریح کنمو حتی غذامم پیش همون جسد بخورم تا دیگه وقتم برای بیرون غذا خوردن تلف نشه

آدرس رو اشتباه رفتی اونجا پزشک قانونیه، حرف کجا عمل کجا
جدا از شوخی توی این محیط ها قرار گرفتن هم واسه اعصاب آدم خوب نیست.

وقتی میرم بیمارستان با دیدن ناله و فریاد و گریه مریضا قلبم از ذوق کم میمونه بترکه نه به این خاطر که اونا مریضن به این خاطر که من روزی پزشک میشمو فریاد و گریه و زاریشونو از بین میبرمو و این گریه رو به خنده تبدیل میکنم.

جز نسل های درحال انقراضه

ما تو ایران حمایت از نخبه و تحقیقات و... نداریم

برعکس داریم ولی نبودشون بهتر از بودنشون هستش

خانم ولد خان بعد تموم کردن عمومی تو همون سن پایین رفتن و الان یکی از دانشمدای جوان دنیا محسوب میشن.

حالا من دقیق نمیدونم اگر منظورتون دکتر صبا ولدخان هستش که ایشون به دلیل اهداف سیاسی جایزه دریافت کرده اند. من خودم زخمی ام طرف کسی نیستم. من تفکر سیاسی شو کاری ندارم اصلا برام مهم نیست ولی اینکه ابزاری باشم برای فرد یا گروهی نه ، بهتره که آدم آلت دست کسی نشه.
اگر خودت رو داری مقایسه میکنی با ایشون بهت این راهنمایی رو میکنم، نکن. به این خاطر که ایشون در زمان و موقعیت دیگه ای وارد این عرصه شدند که اون موقعیت ها دیگه وجود نداره. ولی هنوز صفر نیست.
در کار علمی ورود به لجن زار سیاست خودکشی علمی هستش یادت نره.

درسته ولی من برای امتحان علوم پایه هم از الان برنامه دارم و میخوام بهترین دانشجو باشم حتی خانوادم بهم گفتند اگر تو کنکور و دوران دانشجویی خودت رو اثبات کنی طرح رو میخریم که تو اخرین پرس و جو حدود 70-80 تومن میشه که اگه تو 6 سال پزشکی رو تموم کنم حدود 10 تومنی کمتر میشه

من اون بالا این رو گفتم : "

میرفتم خارج هم مدرکم اعتبار داشت هم دوبار هزینه نمیکردم."

جمع بندی:
ببین این طرز فکر خودمه میتونه شامل حال شما نباشه چون من نه شناختی از خانواده شما دارم و نه از خودت (کاملا)
من پتانسیل کارتو حدودی دیدم و با توجه به اینکه آدم هایی که از دسته شما هستند بسیار کم هستند بهت این راهنمایی رو میکنم
با توجه به تغییر وضعیت های کنکور که شنیده ام و صحبت های آقا ، شانس ورودت به دانشگاه اگر 1500 آخرین نفر برای دختر ها بود الان به زیر 1000 رسیده.

حالا، یک فرد وقتی ازدواج میکنه مسئولیت فرد دیگه و افرادی که باعث میشند به وجود بیاد رو قبول میکنه وگرنه بهتر میبود که همون گوشه بشینه و کاری نکنه. الان پدر شما مسئول شماست، وظیفه داره که به شما کمک کنه.

بشین با پدرت صحبت کن و بگو فردی رو توی سایتی دیدی به تو این رو گفته که اینجا به هیچ وجه نمون درسته اینجا بودن حسن هایی داره ولی باید ببینی از زندگی چی میخوای تصمیمت اگر اینجا درس خوندنه پس کلا قضیه رفتن رو از فکرت پاک کن و واقعا هم بکن و خودت رو مسخره نکن. حرف های صالحه92 و شیدا رو گوش کن راست میگند روی همون کتاب های درسی فقط فکوس کن توی کنکور کسی برنده است که بتونه تراز بالاتری بگیره اونجا سواد افراد سنجیده نمیشه، توی دانشگاه های ایران هم متاسفانه باز همین سیکل معیوب تکرار میشه.

اگر میخوای بری حدود 300 میلیون احتیاج داری مطمئن باش ارزش داره قرار هم نیست همشو یک ضرب برداری کل خرجت در سال 60یا 90 میلیون میشه که اکثر خانواده ها این رو دارند. من یک businessman هستم به من میگند بلده پول دربیاره، برعکس من بلدم درست خرج کنم و این پول رو اگر پدرتون تقبل کنه در اصل روی 2 سال جلوتر افتادن از زندگی به نسبت بقیه هم سن هات و یک زندگی خوب برای دخترش سرمایه گذاری کرده و تو هم مشخصه آدمی هستی که میتونی.
اینکه شرط (برای آینده) تعیین کردند برای دوران دانشجویی من به شخصه میگم اون خرید رو هم نکنید بهتره حداقل میرید چند تا case بیشتر میبینید.

خودت در مورد آلمان اطلاعات داری پس من اون رو تکرار نمیکنم و مطمئن باش اگر هم اونجا مستقر بشی میتونی کار پاره وقت خوبی هم که مرتبط به رشته ات هستش رو پیدا کنی.
یکی از دوستان گفت اگر میخوای کشورت رو بسازی باید توی خرابه هاش زندگی کنی و کسی هم دستت رو نمیگیره تا بهش نفعی برسه و من به این باور رسیدم، من فکر دارم ولی به خاطر بعضی ها و سو استفاده هایی که از باور و اعتقادم شد دور همشون رو خط کشیدم بهشون میگی مال مردم رو دارند میخورند میگند شما هم بخور. به خاطر همین دارم میرم.