اعتیاد برادرم و استرسهای من

[مریم85]

سلام به همه دوستان گلم عیدتون مبارک
32 سالمه و 3ساله ازدواج کردم .مشکلم مربوط به برادرمه که 2 سال از خودم کوچیکتره و متاسفانه متاسفانه اعتیاد داره .تا حالا چندین بار ترک کرده ولی خیلی طول نمیکشه که دوباره شروع میکنه.
همین ترک کردن و مصرف دوباره مواد باعث استرس و اظطراب در من میشه .یعنی وقتی میشنوم دوباره شروع کرده اعصابم بهم میریزه کم کم دارم به مادرشدن فکر میکنم ولی نمیدونم با این استرس چیکار کنم؟
برادرم هیچ طور حاضر نیست پیش مشاور بره خیلی باهاش صحبت کردم ولی نمیتونم قانعش کنم که همه مشکلاتش از اعتیاده.
البته برادرم بسیار دلسوز ،مهربان،حساس،زرنگ و فعال از نظر کاری،باهوشه
و در عین حال نه گفتن رو به هیچ کس بلدنیست،کم روه،نمیتونه از حقش دفاع کنه،بسیار ناامیده،اصلا خودش رو دوست نداره
به من بگید چطوری کمکش کنم؟
واقعا همگی خانواده درمانده شدیم .مرسی

[مریم85]

اگر کسی کتاب خوبی در زمینه ترک اعتیاد که واقعا تاثیرگذار باشه سراغ داره ممنون میشم بهم معرفی کنین.همچنین کتابهایی در مورد امید به آینده،موفقیت و شکست و . . .
ممنون:)

- - - Updated - - -

چرا کسی اینجا نمیاد.یکی بیاد من از این همه استرس و اضطراب نجات بده ه ه ه ه ه ه

[nahale1]

سلام خانم مریم85 تا جایی که همه معتاد ها نشون دادن همه پرو و کله شغ و خودخواهن البته توهین به برادر شما نباشه من پایان نامه ام همین اعتیاد و معتادین بود شما باید با خودش صحبت کنید تا به کمپ مراجعه کنه و این هم تا خودش نخواد ترک کنه نمیشه اول باید قبولش بدید که معتاد و باورش بدید باید کلافه بشه یعنی نه از پول خبری باشه نه تحویلش بگیرید بسته به موادی که میکشه اگه شیشه میکشه باید خیلی حواستون بهش باشه چون بد جور توهم میزنن اکثر مواقع هم از درونشون فرمانهای خیلی بدی میگیرن که عاقبتی خیلی بدی داره اگر هم خودش باور نداره معتاده و نمیخواد ترک کنه باید برید دادسرا و پرونده پر کنید تا وقتی خونست و بی خبر بیان ببرنش البته موقع برخورد پلیس شما ممکنه خیلی اعذاب بکشید اما باید جلوی احساساتتون بخصوص مادرتون بگیرید مطمئن باشید و مطمئنش کنید که در طول 2 ماه و مدتی که احتمالا تمدید میشه بسته به اخلاق فرد و یا خواسته شما داره و اینکه اگر این راه هم امکان نداشت به کنگره60 مراجعه کنید حتی تو اینترنت هم میتونید پیدا کنید این کنگره رو و مشورت بگیرید ازشون البته ناگفته نماند من یه عمو دارم که همه چیز کش بود و شیشه دیوانش کرده بود در حد زجر دادن همسر و بچه و مادر و پدر اما الان خدارو شک بعد16 سال اعتیاد ترک کردن من تا جایی که میفهمیدم خواستم کمکت کنم اگر اشتباهی بود ببخش

[مریم85]

عزیزم مشکل من این نیست که ترکش بدیم بلکه خودش هم میخواد و ترک میکنه یعنی طوری که نیاز نیست جایی مراجعه کنه ولی متاسفانه با کوچکترین فشار یا ناراحتی دوباره میره به سمت مواد.
من این چند وقته با معتادهای زیادی حرف زدم ولی جنس برادر من با بقیه فرق میکنه (تمام کسایی که برادر من رو میشناسن معتقدن که حیفه همچین جوون زرنگ ،کاری و مسئولیت پذیری این طور عمر و زندگیشو تلف کنه)
به نظرم مهارتهایی که منجر میشه فرد در مقابل مشکلات کوتاه نیاد رو نداره مهرتهاییکه بجای پاک کردن صورت مسأله اون رو حل کنه .
یه چیز دیگه اینکه یه معتاد رو اگه تو شیشه هم بذاری به قول معروف کاره خودش رو میکنه.
من این میخوام بدونم:
آیا تحلیل من درسته؟(نداشتن مهارتهای لازم برای حل مشکلات که رویارویی باهاشون تو این دوره و زمونه اجتناب پذیره)
اگه آره کسی تو این سن وسال میتونه این مهارتها رو یاد بگیره؟
اصلا این مهارتها چی هستن؟بقیه چه جوری یادشون گرفتن؟چرا بعضیا یادشون نمیگیرن؟
اگه آره چطور و از چه طریقی؟
خود من و یا اطرافیانم چطوری میتونیم کمکش کنیم؟
من خودم چیکار کنم که دچار استرس نشم(میدونم که استرس قبل حین و بعد از بارداری اثرات سوئی داره):o

[rozaneh]

سلام
باید ابتدا دلیلی که باعث شد سمت اعتیاد بره رو پیدا کنید اینطوری بهتر میشه براش راه حل پیدا کرد

[مریم85]

من چطور استرسم رو کم کنم؟

[مریم85]

آقایون و خانمهای متخصص
آیا با حل مشکلاتی که ریشه در دوران کودکی فرد داره میشه اعتیاد شخصی رو درمان کرد؟
روانشناس ،مشاور،روانپزشک کدومشون واسه حل این مشکلات بهترند؟
تاثیر اونها در صورتی که فرد خودش هم مایل به ترک باشه به نظر شما چقدره؟

[Sinéad]

آقایون و خانمهای متخصص
آیا با حل مشکلاتی که ریشه در دوران کودکی فرد داره میشه اعتیاد شخصی رو درمان کرد؟
روانشناس ،مشاور،روانپزشک کدومشون واسه حل این مشکلات بهترند؟
تاثیر اونها در صورتی که فرد خودش هم مایل به ترک باشه به نظر شما چقدره؟

بله اگه اون مشکلات شناسایی بشن قطعا کمک می کنه به درمان اعتیاد. در مرحله اول روانشناس. تاثیر مثبت خواهد بود و اگه خود فرد واقعا بخواد و اراده اش رو داشته باشه تاثیرات مثبت زیاد خواهند بود.

[بالهای صداقت]

شما اگر می خواهی به برادرت کمک کنی ، اول باید کمک کردن را یاد بگیری و برای یادگرفتن ، حتما حتما باید از خودت شروع کنی
شما تا نتونی به خودت کمک کنی چه جوری می خواهی به دیگری کمک کنی .... (رطب خورده کی منع رطب کند؟)

برادر شما 30 سالش هست.... پس با یه پسر بچه 15ساله مواجه نیستیم با یه انسان بالغ روبرو هستیم که خوب و بد را تشخیص می دهد ، خودش می تواند برای خودش تصمیم بگیرد
لذا مسئولیت شما در این خصوص اندازه ای دارد.
نکته دیگر اینکه ،درکنار اینکه افراد یک خانواده در قبال یکدیگر مسئول هستند ، توجه داشته باشید که الویت اول شما زندگی خودتان و همسرتان و بارداری تان خواهد بود
پس قضیه "کمک به خود" اینجا نمایان می شود
شما می بایست فکر کردن به برادرتان و وضعیت ایشان .. مشکلاتی که ریشه در کودکی ایشان داشته .. حرف و سخن دیگران در مورد برادرتان و ... را در حد تعادل نگه دارید ... این دلسوزی و نگرانی که عنوان کردید طبق گفته خودتان منجر به ایجاد اضطراب در شما شده است و یکی از راه های کنترل استرس ، دوری از شرایط و محیط های استرس زا هست ...چیزی که خود شما برای خودتان ایجاد کرده اید!!

و در خصوص ترک اعتیاد ، همان طور که دیگر کاربران گفتند ، از شرایط ترک ، خواست خود شخص هست ، اما خواستن با خواستن فرق می کند ... من دلم پول فراوان ، زندگی عالی و ...را می خواهد اما وقتی برای بدست آوردن آن تلاش نکنم و یا پس از بدست آوردن ها برای این بدست آوردنم ارزشی قائل نباشم ، خوب مسلما آنچه را که بدست آورده ام را نیز ازدست خواهم داد... درست مثل ترک های مکرر برادر شما

یکی دیگر از شرایط ترک ، شناسایی مواردی هست که شخص تحت آن شرایط به سمت کشیدن مواد سوق پیدا می کند ، لذا با شناسایی این شرایط و دوری از آنها و یا جایگزین کردن این شرایط با شرایط دیگر می توان زمینه را برای رجوع مجدد کاهش داد

شما پس از اینکه بر خودت و زندگی ات تسلط کامل پیدا کردید و آرامش مناسبی برایتان ایجاد شد با انجمن na شهرتان تماس داشته باش و از اونها در این خصوص راهکار بگیرید
توجه توجه : برادر شما چه اعتیاد داشته باشد و چه نداشته باشد ، برادر شماست ، و شما در تلاش باش راه صحیح رفتار را در این خصوص بیاموزی
انشاله که برادرتان از این مشکل رهایی می یابد

[مریم85]

مرسی بالهای صداقت عزیز .گاهی با وجود اینکه بد و خوب بودن یک مسئله رو میدونیم و باز هم منتظر یه تلنگریم-حرفهای شما هم واسه من همینطور بود :) .ولی با این وجود من فکر میکنم دوری من از محل استرس زا به معنی پاک کردن صورت مسئله است نه حلش و وقتی دوباره باهاش روبرو شم همون حس استرس رو بهم القا میکنه :( ،یعنی میشه آدم افکارش رو کنترل یا بهتر بگم مدیریت کنه؟؟؟؟؟ بذارید مثال بزنم که وقتی حتی دیشب که کلی مهمون با انرژی داشتم خیلی خوش گذشت بعد از رفتنشون و شاید حتی در زمان حضورشون به این فکر میکردم که چرا برادر من نباید این موقعیتهای شاد و انرژی زا رو تجربه کنه ؟
بعضی مواقع دلم میخواد بهش پیشنهاد کنم خودش رو بکشه و ما رو از این موقعیت وحشتناک خلاص کنه:mad: