میگه به خاطر خودت ترکت می کنم!!! من نمی خواااااام

[عندلیب]

سلام
ما با دلمان هنوزمشکل داریم / صد سنگ بزرگ در مقابل داریم / معشوق خودش می برد و می دوزد / انگار نه انگار که ما دل داریم
مدتی قبل از طریق چت با پسری آشنا شدم که دانشجو هست، هشت ماه از من کوچیکتره، نه شغل داره نه سربازی رفته
میدونم تا اینجاش خیلی بده
ولی فهم و درکش انقدر بالاس که به جرات می تونم بگم تا حالا ندیدم کسی انقد بفهمه
انقد قشنگ معنی زندگی رو درک کنه
انقد خوب منو درک کنه، من دهنمو باز نکرده بفهمه چی میخوام بگم
انقد آقا باشه، انقد مایه افتخار باشه، به خدا هرچی بگم کم گفتم
وقتی با بقیه خواستگارام مقایسه می کنم، با اینکه اونا از ایشون همه بزرگتر بودن، حتی 29 ساله هم بودن اما به اندازه این بشر نمی فهمیدن
الان ما هردو 23 ساله ایم
کم کم به هم علاقه مند شدیم، اونم هی میگفت دوست داره منو ببینه، من بهش گفتم اگه منو ببینی شاید خوشت نیاد از تیپم، از خودم، گفت مگه چطوری؟ گفتم چادریم، گفت باشه، گفتم دستتو نمی گیرم، گفت باشه، گفتم شاید از تیپم خوشت نیاد، گفت اینا ظاهره، من تا آخرش هستم
تا اینکه دیروز همدیگه رو دیدیم، کلی تیپ زده بود، اما من ساده رفتم ..... نمیدونم چی شد، از من بدش اومد یا چی
اولش گفت میخواد گوشیشو تا کنکور خاموش کنه، کنکورش یه هفته دیگس، با خودم گفتم چطور میتونه یه هفته منو تنها بذاره.... چند دقیقه گذشت، گفت شاید بعدشم کنکورو بد بدم و روشنش نکنم، فهمیدم یه چیزیش شده..... تا اینکه چند ساعت بعدش گفت نمی خوام بهم وابسته بشیم، نمیخوام به خاطر من موقعیت های زندگیتو از دست بدی ، اگه من باشم تو قید بقیه رو میزنی، دیگه نمیخوام به من تکیه کنی
این حرفاش آتیشم زد، حتی نذاشت من جوابشو بدم، اصلا چون ناگهانی رفت نتونستم بفهمم بهونه آورده یا واقعا حرف دلش همین بوده، ولی آدمی نیست که الکی حرف بزنه، تا به حرفی اعتقاد نداشته باشه، به زبون نمیاره، اصلا ما که قصدمون دوستی بود! (البته اگه ازدواج بشه که خیلی خوب میشه ولی من به دوستیشم قانع بودم)
رفت و تلفنشم به خاطر کنکورش تا آخر این هفته خاموشه، حتی شاید دیگه روشن نکنه
تنها راه دسترسی من بهش، از طریق ایمیل هست، براش یه نامه هم نوشتم که بگم من دوستش دارم و باید بذاره خودم تصمیم بگیرم ، که ازش بپرسم مشکلش چیه، اما هنوز نفرستادم
نمیدونم
باید بهش بگم که دوستش دارم؟
تا حالا اصلا بهش ابراز علاقه نکردم، طوری که حتی یه بار که یه غیر مستقیم بهش گفتم ازش خوشم اومده کلی تعجب کرد و کلی خوشحال شد، باورش نمیشد، یعنی نمیدونست؟؟ !!!! من هم تعجب کردم از تعجبه اون ..... فکر می کردم باید از حرفهام فهمیده باشه، اما نفهمیده بود
اگه مشکلش کار و درس و سربازیه من مشکلی با اینا ندارم، میدونم با عرضه است
البته دوتا برادر بزرگتر از خودش هم داره که مجردن
یعنی اگه ما همو بخوایم شاید باید خیلی صبر کنیم، ولی من حاضرم صبر کنم، چون میدونم دیگه این آدم دومی نداره
اصلا ازدواج هم نه، من میخوام که باشه، باهام دوست باشه..... همین که بعضی وقتا باهام چت کنه کلی آرومم می کنه
چطور اینا رو بهش بفهمونم؟ اصلا اینارو بهش بگم یا بذارم بره؟ اگه بخوام اینارو بگم غرورمو شکوندم و نمیدونم چه جوابی بگیرم ولی اگه نگم هم چطور ازش بگذرم
آخه چرا من باید از یه آدم به این بزرگی خوشم بیاد، که به خاطر من ، منو بذاره و بره
اصلا مگه من خودم بلد نیستم تصمیم بگیرم که به جای من تصمیم میگیره
منو گذاشت و رفت، با یه عالمه علامت سوال توی سرم
به نظرتون چرا اینکارو کرده و من حالا چیکار کنم؟ تو رو خدا کمکم کنید

[parsi1134]

با سلام.
آیا در ارتباطاتی که تا این زمان داشته‌اید، ایشان هیچ وقت شما را دیده بودند مثلاً از طریق یک عکس یا هر چیز دیگر؟
من خودم به عنوان یک پسر، لازم می‌دانم اقرار کنم که اکثریت پسران اولین معیارشان در برقراری ارتباط با جنس مخالف، معیار ظاهریست و سپس در صورتی که جذب طرف مقابل بشوند، سعی در شناخت بیشتر وی از نظر اخلاقی و دیگر معیارها دارند. این شناخت از طرق مختلف مثلاً صحبت رودررو، چت، تماس تلفنی و ... حاصل می‌شود.
این صرفاً برداشت من است. موفق باشید.

[عندلیب]

بله، ایشون چندین عکس از من دیده بودند، اما طوری برخورد می کردن که انگار اصلا براشون ظاهر مهم نیست، مثلا عکسهایی که میفرستادمو فراموش می کرد، یا تو حرفهاش میگفت که ظاهر مهم نیست، البته منم زشت نیستما، از قیافم که راضیم خودم، ولی با چادر و اون حجاب منو ندیده بود، عکسهام با روسری بودن همه و یکم هم روسریم تو عکسها شل بود
ممکنه از حجاب سفت و سختم خوشش نیومده باشه، اما من خیلی متعصب نیستم اونقدر که ظاهرم نشون میده، اگه اون بخواد، حتی دیگه چادر هم سرم نمی کنم، ولی نمیدونه که اینارو
راجع به حجاب هم بهش گفته بودم، که چادریم، اما اون گفت "این خوبه که"
خیلی گیج شدم ... حتی نمیدونم چرا رفت

[parsi1134]

با سلام دوباره.
من مشاور نیستم و صرفاً بر اساس تجربیات هر چند کوتاه خودم، به خودم اجازه اظهار نظر دادم.
درسته که از پیش نمیشه در مورد رفتار اون آقا قضاوت کرد ولی به نظر من دو حالت بیشتر نمی تونه داشته باشه.
یا اینکه مسئله کلاً همونجور که خودشون گفتن مرتبط با مسئله ظاهری نبوده و صرفاً به خاطر یک سری مشکلات دیگه عقب نشینی کردن. که در این حالت بهتره بذارید یه مدت زمان بگذره. اگه ایشون واقعاً به شما علاقمند باشه خودش بر می‌گرده.
حالت دوم هم اینه که در اون ملاقات آخری که با هم داشتین، ایشون به هر دلیل از ظاهر شما خوشش نیومده. در این حالت هم به نظر من اشتباه کاملاً از خود ایشون بوده که تا قبل از چندین ملاقات رو در رو و اینکه مطمئن بشه از شما خوشش میاد، شما را به خودش وابسته کرده. در این حالت نیازی نیست که بیش از این به ایشون فکر کنید.
در مورد معیار ظاهری هم که ممکنه برای هر دو طرف مهم باشه (حداقل در مورد آقایون که من در مورد اکثریتشون مطمئن هستم)، لازم می‌دونم ذکر کنم اینجور نیست که فکر کنید اگه خیلی خوش چهره و با آرایش مناسب باشید، حتماً طرف مقابل از شما خوشش میاد. چون که معیارهای ظاهری هر کسی متفاوت از دیگریه. به قول معروف "علف به دهن بزی باید شیرین بیاد".:)
در آخر اینکه عزت نفس خودتون را در ارتباط با طرف مقابل همیشه حفظ کنید. اگه خودتون حس می‌کنید ایشون به دلیل واهی پا پس کشیده، بهتره شما با اصرار بیشتر به ایشون مبنی بر بازگشت، خودتون را کوچیک نکنید.
موفق باشید.

[آویژه]

سلام دوست خوبم. خوش اومدی به تالار

همین الان و برای همیشه، مسئله رو تموم شده بدون و هر راه تماس رو ببند.

می تونی تو این تاپیک
اینجا

ببینی اگر این راه رو ادامه می دادی چه چیزی در انتظارت بود.

نازنین!
بهتر از اون هم برای تو هست. فکر نکن اگه از دستش دادی دیگه دنیا برات به آخر می رسه.
در واقع تو شایستگی بیشتر از او را داری.
پس لطفا ذهنت را از ادامه این رابطه کاملا خالی کن.

شاد باشی گلم

[flag]

دوست من
چند تا ذهنیت اشتباه داری که باید تغییرش بدی
1.اون نمیخوادت (حالا به هر دلیلی،ظاهری ،رفتاری ،شخصیتی؛یاهم شما عالی هستی اون قصددیگه ای داره)
2.اینکه به خاطر خودت رهات میکنم دروغ محضه ،فقط یه بهانست که شما ازش متنفر نشی
3.قصد ایشون دوستی ساده هم نبوده چه برسه به ازدواج

ایشون بنا به احتمال قوی که من میدم قصد سوءاستفاده داشته،وقتی میبینه که شما یه سری حدود رو برای خودت اجرا میکنی و مقید هستی ازت قطع امید کرده و زحمت بیشتری واسه زدن مخ شما نکشیده

اینو مطمعن باش که اگه بهش بگی دوستش داری هیچ فایده ای نخواد داشت جز اینکه خودتو کوچیک کردی،چون مشخصه شما میخوای تو این رابطه بمونی و اون ترکت کرده؛پس اطمینان 100% میدم که شما هم باید ترکش کنی
نیت 90% پسرها از دوستی سوءاستفاده هست ،دوست داری باهاش ادامه بدی و بعد اون به هزار ترفند راضیت کنه که دستشو بگیری؟ دوست داری گرفتن دست نامحرم برات عادی بشه؟تا اونجاییکه خودت بیشتر دلت بخواد دستشو بگیری؟دوست داری بعدش کم کم بهت بگه میخوام ببوسمت؟ واقعا راضی میشی کسی غیر شوهرت ببوستت؟مطمعن باش اگه ادامه بدی اینا پیش میاد وانوقت هر اتفاقی بیفته چه باهم بمونید و ازدواج کنید وچه جدا بشید عذاب وجدان ولت نمیکنه

گفتی که چت کردن ارومت میکنه،خب دوست من روزی میرسه که از چت خسته میشی،یعد میخوای همش بایکی صحبت کنی ،بعد همش قرار،بعد دست کسیو بگیری و بعد ... همینطوری خودت برو؛ضمن اینکه خودت نمیفهمی چی پیش میاد،زمان میگذره و تو یهو میبینی چقدر عوض شدی،چقدر حدودی که یه روز قبولشون داریو شکستی و اگه از رابطتت شکست بخوری از خودت متنفر میشی،بعد یه مدت برای فراموش کردن قبلی دوباره اینارو تکرار میکنی و بازهم حدود رو میشکنی

این حرفایی که میزنم عینا در یکی ازدوستای خودم دیدم،این یه تجربه عملی وعینی هست
اونم یه روزی باچت شروع کرد،بعد قرار گذاشت،بعد خواست پسره دستشو بکشه،دختره نذاشت،ولی با چند تا حرف ومخ زدن درعرض یه هفته راضی شد،دستشو داد تو دستش،بعد یه مدت پسره گفت باید بذاری ببوسمت،دوستم یه مقدار مقاومت کرد و راضی نشد،یعدش دوستم نشست فکراشو کرد و این رابطه مسخره رو تموم کرد.
بهتره شما زودتر اینکارو بکنی،این به نفعته

اولش گفت میخواد گوشیشو تا کنکور خاموش کنه، کنکورش یه هفته دیگس، با خودم گفتم چطور میتونه یه هفته منو تنها بذاره.... چند دقیقه گذشت، گفت شاید بعدشم کنکورو بد بدم و روشنش نکنم، فهمیدم یه چیزیش شده.....

یعنی نمیخوادت وتمام

باید بهش بگم که دوستش دارم؟
چطور اینا رو بهش بفهمونم؟ اصلا اینارو بهش بگم یا بذارم بره؟ اگه بخوام اینارو بگم غرورمو شکوندم

اینکارو نکن ،تمومش کن

[حنان]

دوست عزيز منم با نظر دوستان موافقم
من اصلا به نيت اين فرد كاري ندارم حتي بهترين فرد و با بهترين نيت هم كه بوده، چيزي كه واضحه اينه كه ايشون از شما خوشش نيومده ، هركي هم ميگه ظاهر مهم نيست چرت گفته چون اولين و مهمترين چيز در جذب شدن به يك نفر اول ظاهرشه و تمام
ايشون به هرحال از ظاهر شما خوشش نيومده نمونش اينكه تا قبل از ديدارتون ميخواسته شمارو ببينه و خيلي اصرار داشته به اين ديدار ولي بعد از ديدار حرف از گوشي خاموش كردن و بازي نكردن با شما بوده و چطور اين حرفهارو نميتونسته بدون ديدن شما بهتون بگه؟؟؟ چطور چتي تمومش نكرده؟؟ يكم فكر كني متوجه ميشي كه هرچي كه بوده دليلش برميگرده به ديدارتون يعني شما جذبش نكردين و از شما خوشش نيومده


اصلا خودتو كوچيك نكن عزيز دلم.... افراد سلايق مختلف دارن و اين دليل بر اين نميشه كه شما بد باشي كه بخواي ناراحت بشي
به نظرم شما ايشون رو بايد فراموش كني
تلاشي هم نكن چون چيزي نيست كه با حرف يا با دوستت دارم گفتن و اينجور چيزا رفع بشه
فقط شما خودتو حقير ميكني اگه اين حرفو بهش بزني كه دوستش داري و ....


اميدوارم كه موفق باشي

نمی خوام بهم وابسته بشیم، نمیخوام به خاطر من موقعیت های زندگیتو از دست بدی ، اگه من باشم تو قید بقیه رو میزنی، دیگه نمیخوام به من تکیه کنی

عزيز دلم اگه مسئله ظاهر شما نيست كه اين حرفا رو چتي هم ميتونست به شما بزنه و نيازي به ديدار شما نبوده ولي حالا كه ديده شمارو تازه يادش افتاده
اين فقط اين رو نشون ميده كه از ظاهر شما خوشش نيومده
البته اين نظر منه

[عندلیب]

از شما دوستای خوبم ممنون که راجع به مشکل من نظر دادید
وقتی فکر می کنم که از ظاهر من خوشش نیومده، راحت تر میتونم با رفتنش کنار بیام
شما درست میگید
منم خب خیلی بد رفتم، آخه عکسشو دیده بودم، اون عکسی که فرستاده بود خیلی بد تیپ بود، ولی دیروز خیلی به خودش رسیده بود، از این رو به اون رو شده بود، انگار میخواد بره عروسی، منم رو حساب اون عکسش، اهمیتی ندادم و خیلی بد رفتم، البته یکم هم به خاطر تعریفهایی که اخیرا یه نفر ازم کرده بود دچار اعتماد به نفس کاذب شده بودم :D
اما خوب شد .... اون تاپیکی که معرفی کردید رو خوندم، خدا رو شکر می کنم که نذاشت ادامه بدم، این اولین رابطه ی دوستی بود که میخواستم شروع کنم که خدارو شکر به سرانجام نرسید، اما از خودم میترسم که دوباره بخوام برم سمت این کارا.... آخه بدجوری احساس تنهایی و پوچی می کنم.... یه وقتایی هم دوریه همین دوستمون یکم اذیتم می کنه .... واسم دعا کنید، چی کار کنم که دیگه به این کارا فکر نکنم، بی کار هم نیستما، از صبح تا ظهر میرم سر کار ، بعداز ظهرها هم معمولا کلاس میرم یا خودمو مشغول می کنم، ولی بازم انگار نیاز شدید دارم که با یکی باشم که حتی مشغول کردن خودم هم فایده نداره :(
تازه یه مشکل دیگه هم در همین زمینه دارم که ایشاالله تو یه تاپیک دیگه مطرحش می کنم

[آویژه]

عندلیب عزیزم!
خوشحال شدم که به این نتیجه رسیدی که باید شکرگزار خدا باشی که این رابطه در همین نقطه تمام شد
واقعیت این دوستی ها، دویدن دنبال سرابه و فقط تو و روحت رو خسته و خسته تر می کنه. پس انرژیت رو بگذار برای همسر شایسته ای که خدا برات مقدر کرده.

عزیز دلم:
کاملا به تو حق می دهم احساس نیاز کنی به یک همراه و مونس ...
این نیاز همه انسان هاست.
بجای اینکه این احساس رو ببری پیش بنده هاش، ببر پیش کسی که همه اسباب و علل جهان به دست اونه و بگو: " خدای من! تو بهتر از من، از دلم خبر داری. پس برام آستین بالا بزن!"...
و خودت رو بسپار به دریای رحمتش. حتما سیرابت می کنه

در مورد گذروندن وقت آزادت هم حرف هایی دارم که اگر تا اینجا با من موافق بودی، بگو تا در موردش گپ بزنیم.

شاد باشی

[عندلیب]

ممنونم آویژه جان که پیگیر مشکل من هستید

دوریش خب یکم سخته برام، هنوزم تا گوشیم زنگ میخوره دلم میریزه که شاید خودشه، یا تو ذهنم انگار خب دوست دارم که برگرده، اما کاش برنگرده که دیگه منم نلغزم
اما در عین حال کاملا حرفهاتونو قبول دارم
من اصلا همچین آدمی نبودم، که بخوام چت کنم یا حتی از این دیگه بدتر ، بخوام به دوستی با کسی فکر کنم
مشکلی که شاید باعث بروز این مشکلات شد رو تو این تاپیک نوشتم که اگه اونجا هم راهنماییم کنید ممنون میشم ازتون

در مورد وقت آزاد هم مشتاقم که بشنوم