RE: احساسم يا موقعيتم؟
من درست متوجه نشدم سوال اصلیتون چی بود، اما چند تا نکته که با خوندن سوالتون به ذهنم اومدو میگم.
اول از همه به خاطر این رشد فکری و شخصیتیتون بهتون تبریک می گم.
به نظر من اگه آمادگی برای ازدواج رو داری بیست سالگی برای یه دختر زود نیست.
اما اون چیزی که الان می بینیم اینه که دخترا (و همین طور پسرا) قبلاً زودتر توانایی شروع زندگی مشترک رو پیدا می کردن که البته شما میگید از این نظر نسبت به هم سناتون رشد یافته ترین.
مورد دیگه اینه که اگه کسی تو دوران تجردش احساس تنهایی می کنه بعد از ازدواج هم احساس تنهاییش بر طرف نمی شه. شما باید وقتی ازدواج کنید که چیزی برای بخشش و دادن به شریک زندگیتون داشته باشین و بتونین به اون آرامش بدین و این هم تا وقتی که خودتون به آرامش نرسیدین انجام پذیر نیست. البته نیاز به یه همراه و حامی لازم و طبیعیه و در تضاد با این صحبت ها نیست.
بهتون پیشنهاد می کنم اگه مطالعاتتون در مورد ازدواج کامل نشده نگاهی به مقالات تالار همدردی تو قسمت مقالات و مطالب آموزشی در مورد ازدواج بندازید.
موفق باشید.
[size=medium]فراغ و وصل چه باشد، رضای دوست طلب *** که حیف باشد از او غیر از او تمنایی[/size]
علاقه مندی ها (Bookmarks)