با این اخلاق همسرم چه کنم که کدورتا بیشتر نشه

سلام دوستان

دختری هستم 28 ساله به تازگی عقد کردم شوهرم مرد بسیار مهربان و زحمتکشیه
اما یه اخلاق بد داره که تازه متوجه شدم البته شایدبه نظر من بد بیاد
چند روز پیش عروسی دختر عموم بود که زنگ زدن هممونو دعوت کردن چون ما اطراف تهرانیم دیگه نتونستن کارتو بیارن (عروسیشون یهویی شد) من به همسرم گفتم اگه کارت زیاد نیست بریم
اونم گفت به ما که کارت ندادن پس نمیریم گفتم دعوت کردن گفت نه خودمو کوچیک کنم
تو هم حق نداری بری
با مهربونی و زبون خوش باهاش صحبت کردم گفتم هر موقع رفتیم سر خونه زندگیمون بهمون کارت میدن الان که شماره تو رو ندارن ولی اصلا قبول نکرد روم نشد به خانوادم بگم برای همین هم با ناراحتی رفتم عروسی تا اینکه توسالن به بابام زنگ زد هکه چرا بدون اجازه من رفته بابام که مرد خوبیه با زبون نرم گفته پسرم الان که خونه منه بهش سخت نگیر و... بعداز مهمونی بهم گفت که اگه شوهرت از الان اینجوری باشه بعدم نمیزاره خونه خودمونم بیای این چه اخلاقیه

ما خودمون خانواده ساده ای هستیم اصلا اهل تعارف و کلاس گذاشتن نیستیم
الانم چند روزه قهر کرده نه زنگی نه چیزی بهش یه اس دادم ولی جواب نداد
چه کنم؟؟؟؟؟

سلام.به نظر من که کار اشتباهی کردید که رفتید.واینکه پدرتون همین الان در جریان کاراتون قرار گرفتن درست نبود.به نظر من اگه عروسی نمیرفتید هم مشکلی پیش نمیومد ولی بعدا میتونستید با حرف زدن شوهرتونو متقاعد کنید که کارش درست نبوده.ولی اینکه بدون اجازه پاشدید رفتید عروسی اصلا درست نبود.موفق باشید عزیزم

یه بار دیگم قبلا عروسی پسر داییم اینطوری شد ولی گذاشت من برم خودش نیومد
اولا که دامادشونم اینطوریه (احساس بزرگی و زورگویی)تقریبا 20 ساله خواهرشوهرم بدون اجازه شوهر ش حتی آبم نمیخوره انقدر از شوهرش میترسه بااینکه شوهرم از اخلاق دامادشون بدش میاد و میدونه خواهرشو ادیت میکنه ولی میترسم منم مثل خواهرشوهرم بشم
دوما شوهرم بد دل نیست فقط توقعیه منم دلم نمیخواد از الان بهش زیاد رو بدم که توقعش بیشتر شه خیلیم باهاش صحبت کردم ولی فایده ای نداشته
حالا چیکار کنم????

- - - Updated - - -

اشتباه بزرگتر رو همسر شما کرد که حرمت پدرتون رو نگه نداشت. برای چی به پدر شما زنگ زده و شکایت کرده. پدر شما اینهمه سال زحمتتون رو کشیده اونوقت یکی از راه برسه و بگه با اجازه کی بردیش عروسی. شما تا وقتی وارد خانه این آقا نشدید و خرجتون رو پدرتون میده جق بر گردن پدرتونه.
هر چند که بعد از اون هم احترام پدر شما برای همسرتون واجبه
شما هم از حالا یاد بگیر که با سیاست باشی. با زبان خوش هرکاری میشه کرد اما با قهر و دعوا هیچ کاری پیش نمیره
از حالاذهم سعی کن عزت نفست رو.جفظ کنی

بعضی از مردها ( که البته تعدادشون هم کم نیست.) روی این مسائل حساسیت دارند. یعنی اگر قراره به عروسی یا هر جشن و مراسمی دعوت بشوند باید یا کارت دعوتی براشون ارسال بشه یا اینکه مستقیما به خودشون گفته بشه. شاید اگر خود من هم فقط با یک حرف اون هم بصورت غیر مستقیم به جشنی دعوت بشم حاضر به حضور در اونجا نباشم
این که دعوت شدن با واسطه به ایشون گفته شده ( هرچند که این واسطه شما یعنی همسرش بودید ) تاثیر مناسبی روی ایشون نداشته و من فکر نمی کنم این مسائل ربطی به رو دادن و ... داشته باشه. شما هم سعی کنید از اول زندگی دنبال این جریانات رو دادن و ... نباشید. شاید رفتار همسر شما اشتباه بوده باشه اما رفتار شما که حرف ایشون رو هیچ حساب کردید هم اشتباه بوده اون هم با درجه ی بالاتر.


ان شاالله که خدا به شما و تمام زوج های جوان کمک کنه تا زندگی سرشار از عشق و محبت داشته باشند

منم قبول دارم که بعصیا اینطورین ولی به همسرم گفتم که بعداز عروسی اگه بهمون کارت ندادن ما نمیریم ولی الان ما که جدا از خانواده زندگی نمیکنیم عموم ناراحت میشد اخه ما چنین چیزی تو فامیل نداریم
الان پدرمم ناراحت شده که چرا شوهرم باهاش اینطوری حرف زده
از یه طرفم شوهرم الان3 روزه نه زنگ زده نه چیزی ازاینده میترسم
به نطرتون به پدرم بگم باهاش صحبت کنه

خوب بود اگر همسرت این اخلاق را نداشت
خوب بود اگر احترام پدرت را نگه می داشت و اگر هم ناراحت شده، حداقل به ایشون زنگ نمی زد
و خیلی حرفهای دیگه

ولی الان نمی شه به خاطر این موضوع زندگی را به خودت و همسرت تلخ کنی و پایه های بحث و درگیری همیشگی را بریزی.
راستش به نظر من هم نمی شده عروسی دختر عمو و پسر دایی نری. اگر می تونستی قبل از رفتن راضیش کنی خیلی بهتر بود.

ولی حالا که رفتی، باید با سیاست و ظرافت زنانه حلش کنی.
اول این که بهش نگو می ترسم مث شوهرخواهرت بشی، تو هم مثل اونی، از هر چی می ترسیدم به سرم اومد و .... از این حرفهای منفی.
اصلا حرفش را هم نزن که بدتر توی ذهنش تثبیت می شه.

زنگ بزن هم عذرخواهی کن که ناراحت شده و هم ناراحتیت را با ناز و دلخوری بیان کن.
بگو هم همسرم دلخور شده و هم بابام. من این وسط گیر کردم. دلم گرفته. دوست نداشتم هیچکدومتون ناراحت بشید ... از این حرفها دیگه.
عروسی اصلا خوش نگذشت چون تو نبودی.
دوست دارم تو عروسیهای بعدی با هم باشیم و ...

همونطور که خودت هم گفتی بد دل نیست
بیشتر می خواد اقتدار خودش را ثابت کنه
شما هم زبانی این اقتداری که زیر سوال رفته را بهش برگردون.

یه جوری هم متوجهش کن که نباید با پدرت بد صحبت می کرده.

سلام دوست عزیز.رفتار شماباعث شده ک همسرت فک کنه نظرش برات بی اهمیته بهتر بود با خودت صحبت میکرد تا زنگ بزنه پدرت!شما هم لازم نیس به پدرت چیزی بگی از الان سعی کن زندگیرو دو نفری مدیریت کنی.پیام به همسرت بده عزیزم خوو بی؟ببخشید که ناراحتیت کردم من برای احترام به عمو جانم باید مجلس میرفتم بدوخ شما اصلا بهم خوشنگذشت نگذشت دوس دارم همه جا کنار هم باشیم.دلم برات تنگ شده و نگرانتم. خودتو آشفته نشون نده اگر زنگ زد خیلی طبیعی برخورد کن و.موضوع کش نده.با آرزوی خوشبختی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهردخت

اشتباه بزرگتر رو همسر شما کرد که حرمت پدرتون رو نگه نداشت. برای چی به پدر شما زنگ زده و شکایت کرده. پدر شما اینهمه سال زحمتتون رو کشیده اونوقت یکی از راه برسه و بگه با اجازه کی بردیش عروسی. شما تا وقتی وارد خانه این آقا نشدید و خرجتون رو پدرتون میده جق بر گردن پدرتونه.
هر چند که بعد از اون هم احترام پدر شما برای همسرتون واجبه
شما هم از حالا یاد بگیر که با سیاست باشی. با زبان خوش هرکاری میشه کرد اما با قهر و دعوا هیچ کاری پیش نمیره
از حالاذهم سعی کن عزت نفست رو.جفظ کنی

---

اولا - اون شخصی یکی نبوده که از راه رسیده ، شوهر این خانوم بوده - فکر می کنم فهمیدنش ساده باشه
دوما - از لحاظ شرعی و قانونی با خواندن صیغه ی عقد حرف شوهر بر حرف دیگران حتی پدر و مادر زن مقدم هست . یعنی اگر شوهرت گفت که فلان جا نباید بری شما هم نباید بری نه اینکه بعد از اینکه رفتی طلبکار هم بشی.
سوما - توی تاپیکی که این خواهر زدند جمله ای با این مضمون که "با اجازه ی کی بردیش؟" وجود نداشت . از کجا آوردید نمی دونم - ایشون گفته چرا بدون اجازه ی من رفته نه اینکه شما با اجازه ی کی بردیش

سلام عزیزم

من هنوز وارد زندگی متاهلی نشدم.ولی یه بار از یه مشاور شنیدم که اگه خواستین جایی برین و شوهرتون مخالف بود با یه لحن غمگین بگین خیلی دوست داشتم برم.ولی

چون تو نمیخوای،باشه نمیرم.

مشاور میگفت اگه این کارو کنین خود شوهرتون دوباره زنگ میزنه و بهتون میگه اشکال نداره برو.

البته من مطمئن نیستم که این در مورد همه مردها جواب بده.

ولی من خودم به یه نتیجه ای رسیدم.ببین وقتی شوهرت بهت میگه باید کارت میاوردن سعی نکن با دلیل و منطق بهش بگی چون هنوز خونه خودمون نیستیم

نیاوردن.بهش بگو راست میگیا.بهتر این بود که برای ما هم کارت میاوردن.ولی منظوری نداشتن و از این حرفها.

بعدم بگو من خیلی دوست داشتم با هم بریم.یا مثلا برای من افتخاره که با تو تو همچین جمعهایی باشم.یا همچین چیزهایی.اونم با یه لحن ملایم و دوست داشتنی.

همچین صحبتهایی اگه رو در رو باشه بهتره تا تلفنی و اس ام اس.

الانم خودت رو ناراحت نکن.

سعی کن با شوهرت رو در رو حرف بزنی.ولی به نظرم باز با منطق باهاش حرف نزن.یه کم ناز و عشوه قاطیش کن.بهش این اطمینان رو بده که نفر اول زندگیته و عاشقشی.

تلویحا بگو که اشتباه خودت رو قبول داری و غیر مستقیم اینم بگو که دوست داری شوهرت همیشه همراه و حامیت باشه.

یه کم خودت رو مستاصل نشون بدی هم بد نیست.

در کل به نظر من یه مرد به صرف مرد بودنش این حق رو نداره برای لحظه به لحظه زندگی خانومش تصمیم بگیره.موضوع اصلی اینه که زن و شوهر بهتره در همه شرایط

نظر طرف مقابلشونو در نظر بگیرن و در عین حال عزت نفس خودشون رو هم حفظ کنن.

به نظر من سعی کن تو برخورد با شوهرت از ابرازهای زنانه استفاده کنی و دوم این که در کنار این رفتارها خودت رو یه دختر عاقل و مدبر نشون بدی که تصمیمات درست و منطقی

میگیره و در عین حال شوهرش همیشه نفر اول زندگیشه.

سلام
باز هم ابتدای حرفم می گم که من یه مشاور نیستم و صرفاً از روی تجربه شخصی و ... نظر می دم
در مورد این بحث شما باید بگم ضمن فاکتور گرفتن از حرکت همسرتون، کار شما کاملاً اشتباه بوده که بدون اجازه ایشون در این مهمونی حاضر شدید. (دقت کنید گفتم بدون در نظر گرفتن تلفن همسرتون به پدرتون، یعنی کار ایشون رو هم تایید نکردم).
هر فرد یه خصوصیات خاصی داره و مثلاً در مورد همون کارت دادن، من بشخصه خودم فردی هستم که اگه برای مراسمی رسمی دعوت نشم به هیچ وجه اونجا نمی رم و هیچ توجیهی رو هم نمی پذیرم. و مثلاً دعوت تلفنی رو یه جورایی به اصطلاح(جهنم و ضرر، این همه مهمون اینا هم روش)حساب می کنم. ولی خب یادمه یکی از دوستان دوران ابتدایی و راهنماییم که 10 سالی هست از اون شهر رفتیم جشن عروسیش بود، رسیدم خونه مادم گفت امشب عروسی فلان دوستته، حیف که اون شب شیف بودم وگرنه دوست داشتم که برم و مطمئن بودم با رفتنم اونو هم خوشحال می کنم و اصلاً هم حس تلپ شدن بهم دست نمی داد.
اینو هم گفتم که نشون بدم این طرز فکر مطلق نیست و نسبت به آدمایی که زیادی باهاشون صمیمی هستیم می تونه صدق نکنه و در مورد همسر شما هم که خب تازه با فامیل شما داره آشنا میشه این یه چیز طبیعی هست که انتظار داشته باشه دعوت رسمی بشه.
در مورد اینکه برای هر کاری از همسرتون اجازه بگیرید، در این خصوص هم باید بگم که نیاز نیست سر این موضوع حساسیت خاصی نشون بدید، شما قادر به انجام تمام خواسته هاتون هستید ولی نه با لجبازی و ... بلکه با زبانه زنانه و سیاستهای زنانه.
الان اتفاقی که افتاده اینه که شما حرف همسرتون رو به هیچ گرفتید(البته ناخواسته) و این کار غرور و محور بودن همسرتون رو برده زیر سوال، در این مورد باید ازشون معذرت خواهی کنید و از دلش دربیارید و درمورد تماس همسرتون هم باید بگم که کار ایشون هم درست نبوده
و الان نه، اما بعدها می تونید از این کارشون هم گلایه بکنید.
و به نظر من اگه از بقیه نظر ها موجه و مورد تایید شما هست از این جهت به هیچ وج نگران نباشید که بعداً خون شما رو توی شیشه بکنه و نزاره برید دیدن خانوادتون و... این مورد چیزی بود که بیشتر تقصیر به شما برمی گشت.

سلام عزيزم....اوايل دوران عقدمون فاميل وقتي ميخواستن مارو دعوت كنن به برادرم يا بقيه ميگفتن تا به من و همسرمم بگه اما من خودم خيلي محترمانه به همه گفتم كه ما ديگه زندگيمون جدا شده و بايد جداگانه و به خودمون بگيد...ببين عزيزم همسر منم خيلي توقيه من عقد خالم و داييم نرفتم چون همسرم دوست نداشت برم اين كار شايد اوايلش واسه خودت و خانوادت سخت باشه اما باعث ميشه همسرم نسبت به تو حس خوبي داشته باشه من اين كارو تاييد نميكنم اما بعضي وقتا بايد براي آرامش خودت و همسرت كارايي و بكني كه تا حالا نكردي و باب ميل خودت و خانوادت نيست...
سعي نكن وقتي پدرت ميگه اين چه كاريه همسرت ميكنه تو تاييد كني و دنبالش و بگري بلكه تو بايد بگي بابا من كارم اشتباه بود كه بدون اجازه ي اون اومدم من الان قانوناً زنشم اگه اونم بدون اجازه يمن جايي ميرفت كه من دوست نداشتم حتماً ناراحت ميشدم...هميشه سعي كن همسرت و جلوي خانوادت خوب جلوه بدي حتي اگه بدترين باشه ميدوني چرا چون بعدها تو اون رابطه تون خوب ميشه اما ذهن همسرت و خانوادت هنوز نسبت به هم خرابه...هر جور شده با معذرت خواهي اين حرفا دلش و بدست بيار نذار از اول زندگي به خاطر آدمايي كه فقط سياه لشگرن زندگيت خراب بشه خواهرم...حق با همسرت بوده قبول كن درسته توو يه خونه نيستيت و شرعن تو زن ايشون هستيد و اصلاً كار درستي نبوده كه با اينكه ميدونستي دوست نداره رفتي...پس سعي كن همه جوره خودت درستش كني پدرتم آروم كن و الاً نگو كه ازش خبر نداري نذار ذهنيت خانوادت نسبت به همسرت خراب بشه من تجربه ي اين روزارو داشتم....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jele

منم قبول دارم که بعصیا اینطورین ولی به همسرم گفتم که بعداز عروسی اگه بهمون کارت ندادن ما نمیریم ولی الان ما که جدا از خانواده زندگی نمیکنیم عموم ناراحت میشد اخه ما چنین چیزی تو فامیل نداریم
الان پدرمم ناراحت شده که چرا شوهرم باهاش اینطوری حرف زده
از یه طرفم شوهرم الان3 روزه نه زنگ زده نه چیزی ازاینده میترسم
به نطرتون به پدرم بگم باهاش صحبت کنه

---

ببینید کسی که 30 سال چنین تفکری داشته یک شبه عوض نمی شه شاید هم اصلا عوض نشه . وقتی شما خودتون قبول دارید که بعضی ها چنین رفتارهایی دارند باید برخوردتون جوری باشه که این رفتار یا خصلت شوهرتون باعث صدمه زدن به زندگی تون نشه نه اینکه نیروی تخریبی رفتار ایشون رو بجای مهار کردن تقویت کنه.
شما چنین چیزی در فامیلتون ندارید شاید شوهرتون چنین چیزی در فامیلشون داشته باشند.
می تونستید به واسطه ی پدرتون از عموتون بخواهید که کارت دعوتی هم برای شما و شوهرتون بفرستند . فکر می کنم کم هزینه ترین کار همین بود. البته اگر عموتون مخالف حضور شوهر شما نبودند که حتما نبودند از این گفته استقبال هم می کردند هرچند که خودشون باید متوجه این مطلب می شدند.

و اما به نظر من بهتره که خودتون باهاش صحبت کنید و پدرتون رو وارد این ماجرا نکنید. سعی کنید با بیان توضیحات و منطق خودتون برای اینکه به حرف ایشون عمل نکردید یه جورایی بصورت غیر مستقیم ازشون معذرت خواهی کنید اگر اینکار جواب نداد بصورت مستقیم معذرت خواهی کنید. بهشون بگید که اشتباه کردید و نمی خواستید که بی احترامی به ایشون بکنید یا حرفش رو زمین بندازید . بگید من دوست دارم هرجا که میرم با شوهرم باشم و ...
به شما قول می دم که خودتون می تونید از پس حل این مشکل بر بیاید . فقط باید مقداری مهارت استفاده از زبان داشته باشید.

با موبایلش تماس بگیرید اگر جواب نداد اس ام اس بدید و اگر باز هم جواب نداد به منزلشون زنگ بزنید. البته امیدوارم که این موارد رو منت کشی و ... حساب نکنید . شوهر شما هم طبق گفته ی خودتون فرد مهربانی هست پس شک نکنید که اون هم دلش با شماست و روی شما رو زمین نمی اندازه

باز هم تاکید می کنم سعی کنید که پدرتون رو وارد این ماجرا نکنید.

دوستان امروز رفتم پیش یه مشاور خوب گفتم راه حلی که نشون میده کاملتره

همه چی رو واسش توضیح دادم ایشون گفتن:
اولا در دوران عقد ایشون حق اینکه نزارن شما جایی برید و ندارن ( نه من میرم نه اجازه میدم توبری)زور گویی.
دوما کارشون بسیار اشتباه بوده که اینطوری با پدرتون حرف زدن چجوری میخوان تو صورتش نگاه کنن
سوما به من گفت اشتباه کردی بهش اس دادی (چند دفعه اس دادم جواب نداد)کسی که یک هفته زنشو گذاشته کنار بخاطر این موضوع کوچیک مطمئنن تو زندگی بدتر از این میکنه

بهم گفت بهش زنگ نزنم تا خودش بیاد گفت میخواد از الان حرفشو به کرسی بشونه چون سطح خانواده شوهرت از شما پایینتره میخواد خودشو ثابت کنه(من اصلا به موقعیت فکر نمیکردم حالا بالا یا پایین برام مهم نبودهمچنین خانوادم) ولی مشاور گفت این موضوع کم کم بزرگ تر میشه
چون خودشو پایین تر میبینه ولی دوس داره خودشو خانوادشو دست بالا بگیره(در حای که خانواده من با توجه به وضع مالی خوب و موقعیت اجتماعی بهتر ساده و خاکین)

راستش منم با نظر بعضی دوستان موافق بودم که بهش زنگ بزنم ولی مشاور گفت اصلا (گفت از این کیسا داشتم که میگم) خیلی اذیت میشی

سلام عزيزم...من بابت مشكلاتم پيش مشاور رفتم هر كي يه چيزي ميگفت يكي ميگفت اصلاً بايد ازهم جدا بشيد به درد هم نميخوريد...يكي ميگفت مشكل لعصاب داره بايد بره پيش رانپزشك و از اين حرفا...من نميخوام بگم مشاور خوب...اما مشاور خوب و كار بلد كمه...ببين خانومم اين مشكل بزرگي نيست كه نشه حلش كرد...تنها كسي كه ميتونه زندگيتو نجات بده خودتي و خودت...پس انقدر نذار زمان باعث كينه و جدايي بيشتر شما از همسرت بشه... تو الان از همه نظر اختيارت دسته همسرته چون عقد ايشون شدي مراسم عروسي يه مراسم فرماليته هستش پس دليل نميشخه كه مشاور بگه يشون توو دوران عقد اختيار نداره اين طرز فكر البته از نظر من كاملاً اشتباه پس بهتره خودت با حرف و آرامش مسئله رو با شوهرت و خانوادت حل كني و بيخودي بزرگش نكني هيچ كس جاي تو نيست وو نمي توني موقعيت تو رو كامل درك كنه هر كسي متناسب با تجربيات خودش راه حلي ميگه حرفاي منم يه تجربه است فقط...اما گاهي اوقات لازم نيست همه چيز و خودت تجربه كني بعترع از تجربه ي ديگران استفاده كني...

سلام دوستان
حرفتون قبول که ادم خودش میتونه بهتر زندگیشو درست کنه تا دیگران اما من الان چند روزه بهش اس میدم ولی انگار نه انگار حتی خانوادشم سراغی از من نمیگیرین که مثلا عروسمون کجاست چرا خبری ازش نیست . یعنی موضوع انقدر گنده بوده که یک هفته قهر .اگه بعد از اینهنمه اس یه جواب کوچیکی میداد میگفتم خوبه
ولی تا کی باید زنگ بزنم واس بدم????
قبلا واسه موضوع دیگه ای پیش مشاور رفته بودیم چیزایی گفت که برامون انجامش سخت بود ولی واقعا نتیجه خوبی داد
من زندگیم دوس دارم و نمیخوام موضوع به این کوچیکی بزرگ بشه و تمام تلاشمو کردم که زود حل بشه ولی شوهرم داره بیش از اندازه کشش میده و این برام خیلی سخته . قهر یکی دو روزه نیست که معلوم نیست تا کی میخواد ادامه داشته باشه
اگه قبلا من از دسش به هر علتی ناراحت میشدم زود زود میبخشدمش با اینه بدتر از این موضوع بود و لی حالا فک کنم دامادشون و خواهرش هم پرش کردن چون شوهرم اینطوری نبود

سلام عزيزم
به نظرمن حرفاي مشاورت درست بوده
صبر كن خودش بيادجلو
چون شما كاري نكردين كه مستحق همچين تنبيه و بي توجهي باشين اونم تو دوران عقد كه بايد دوران عشق و محبت و گذشت باشه و هنوز وارد مشكلات جديه زندگي نشدين !!!!!

ببینید من تاحالا بدون اجازه شوهرم جایی نرفتم هرجاخواستم برم بهش گفتم (البته من ماهی یک یا دودفعه بیشتربیرون نمیرم مگه کاری داشته باشم)
اگه میگفت جایی نرو دوس ندارم نمیزفتم حتی مراسم عمم که از مکه اومده بود نرفتم چون دوس نداشت
اینو میگم که من سر خود نیستم و تا حالا چنین کاری نکردم حتی با خانوادم مسافرت نرفتم چون شوهرم نیومد
درضمن حمل بر خودستایی نباشه من تو فامیل به شوهر داری معروفم همه منو مثال میزنن و به زناشون میگن برو از این یاد بگیر جطور شوهر داری میکنه
ولی این رفتار شوهرم نشون میده که انگار من چندین بار این کارو کردم که حالا اینجوری تنبیهم میکنه
من خودم بسیار ناراحتم ولی کارش اصلا قابل فبول نیست
یک نفربه خوبی صحبت کنه و دلیل بیاره طرف مقابل قانع میشه وقبول میکنه ولی اگه مثلا
موقعی که ما به مراسمم عمم نرفتیم خواهر شوهرم گفت عه چرا نرفتید من توقعم این بود که سوهرم بگه دعوت نبودیم همسرم هم به احترا حرف من نرفت یا اگه هم نمیگفت چنین منظوری داشت ولی بادی به عبغب انداخت و گفت دوس نداشتم برم زنمم نداشتم بره تا یاد بگیرن دعوت کنن. برای همین میگم توقعیه

شوهر شما تحت هیییچ شرایطی حق نداشتن با پدرتون بد صحبت کنن.

مگه پدرتون شما رو به زور بردن ؟ عروسی یک فامیل درجه 1 بوده اونم در دوران عقد که شما هنوز خونه پدرتی .

الانم شما رابطتو با شوهرت درست کن اما از طریق خودت و شوهرت ، به هیچ وجه نباید پدرت بهش زنگ بزنه که قبح کارش کمرنگ شه ، شوهرت زنگ زده باباتو ناراحت کرده خودشم باید از دلش دربیاره

توی زندگی هر کسی ممکنه اشتباه کنه چرا پای پدر مادر بیچاره رو میارن وسط

رابطتونو با شوهرتون به هر طریقی درست میکنید درمورد این نظری نمیدم اما در مورد اینکه همسرت پدرتو ناراحت کرده ، اینکه اینقدر آتیشش تند بوده که نمیتونست وایسه شما برگردی به خودت بگه اصلا یه دونه بزنه زیر گوشت که دلشخ

خنک شه اما حق نداشت جلوی خودشو اینقد نتونه نگه داره که توی همون عروسی زنگ بزنه به پدر نامزدش توی جشن برادرزادش و باهاش بد حرف بزنه ، باید در این مورد خییییلی خودتو ناراحت نشون بدی انقد که دیگه خواب اینکه به پدر

مادرت بی احترامی کنه رو بینه ، در ضمن پدر مادرتم تحت هیییچ شرایطی نباید توی هیچ کدوم از روابطتون دخالت کنن ، جایی ام ازت از زندگیت پرسیدن فقط با خدارو شکرو.. جواب بده نه هیچ حرفی که پشت سرش اظهارنظری باشه که ب
وی دخالت بده.

- - - Updated - - -

وقتی مشاورتون بهتون گفتن زنگ نزنیدو.. چرا گوش ندادید و مدام پیامک زدین؟

حالا متوجه شدی که چقدر حرفهای مشاورت درسته ، شما پیامکم دادی و ایشون پیگیری نکرده ، چه معنی داره که یه مرد قهر کنه اونم از نوع اینطوریش؟؟

شما اگه اشتباه کردی اشتباهت این نبوده که رفتی بلکه این بوده که قبل از رفتنت باید درمورد رفتنت به همسرت میگفتی که البته اونم با تجربه ای که شما داری و چندین جا همسرت نزاشته بری و شما هم احترام گزاشتی دیگه نمیشه

اینو اشتباه تلقی کرد ،


"ولی بادی به عبغب انداخت و گفت دوس نداشتم برم زنمم نداشتم بره تا یاد بگیرن دعوت کنن"

شما تجربه داشتی که به احترام همسرتون خونه اقوام درجه یکتون نرفتین در حالی که همسرتون از این رفتار احترام شما رو برداشت نکرده تازه کلی ام کیف کرده که نزاشتم زنم بره تا یاد بگیرن..... بازم بهش اس ام اس دادی ،

همسرت اون لحظه عصبی بوده بعدش که آروم شده فکرهاشم کرده اگه پشیمون بود از رفتارش میومد و از پدرزنش به عنوان پدرزن عذرخواهی میکرد بعد مشکلشو با شما هم حل میکرد پس هنوز پشیمون نشده ازینکه با پدرت بد حرف زده

یا سوال پیچش کرده با پیامکای شما هم فکر میکنه دیگه 1 درصدم مقصر نیست

شما الان نامزدی داره این بازی هارو در میاره دلیلی واسه اینهمه قهر موندن و ازون بدتر جواب شما رو ندادن، فردا رفتین خونتون گفت خونه پدرتم حق نداری بری چی؟ خونه خواهرت خونه برادرت که مطمئن باش اگه الان این موضوع درست

نشه به اونجا هم میکشه

سلام
سعی کنید حتما مشکلتون رو تو دوران عقد و نامزدی ریشه ای حل کنید چون وقتی زندگی مشترکتون رو شروع کردین خیلی اذیت میشی چون مطمئنم که در اینده حتی خونه ی پدر مادرتون هم اجازه نده که برید این اخلاق و رفتارش شاید الان براتون قابل تحمل باشه چون فعلا اوایل ازدواجتونه ولی بعدها براتون زجراور میشه چون دوس دارین جاهایی که فامیلتون هستن و جمعن شماهم باشین هش یاداوری کنید که دوس ندارین حتی کوچکترین مشکلتون رو یا دعواهاتون رو کسی بدونه حتی پدرها ومادراتون واگه مشکلی داشته باشین باید خودتون دوتایی حلش کنید . هش بگید که از پدرتون معذرت خواهی بکنه

حالا که بیشتر گفتی
مشخص شد که این موضوع ریشه دارتر از این حرفهاست.

توی خانواده شما گویا رسم نیست داماد جدید را دعوت کنند
و همسر شما هم به این موضوع حساس هست.

وقتی عموی شما مهمانی مکه داشت و شما نرفتید
حتما گفته شده که چون همسرش را دعوت نکردید نیامدند

چرا برای مهمانی های بعدی این موضوع باز تکرار شده؟ چرا اقوام شما همسرتون را رسما دعوت نمی کنند؟

داماد جدید خانواده اینقدر راحت نیست که سرش را بندازه پایین هر جایی بره
باید دعوت بشه
وقتی دعوتش نمی کنند انتظار نداشته باشید که بیاد
از شما هم انتظار داره به عنوان همسرش با نرفتنتون، اعتراضتون را به این که به همسرتون احترام نذاشتن اعلام کنید.

وقتی این موضوع بارها تکرار شده
از عروسی دایی و عمو و مهمانی عمو ... شاید بهتر بود که شما قبل از رفتن به عروسی، مساله را حل می کردید.
نه این که همسرتون بگن نرو
و شما برید.

به نظر خودت بی احترامی به همسرت نیست؟
اگر فردا عروسی دخترعموی همسرت باشه و همسرت را دعوت کنند و شما را دعوت نکنند ناراحت نمی شی؟
اگر همسرت بره و هیچ اهمیتی به این که شما را دعوت نکردند، نده، ناراحت نمی شی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jele

دوستان امروز رفتم پیش یه مشاور خوب گفتم راه حلی که نشون میده کاملتره

همه چی رو واسش توضیح دادم ایشون گفتن:
اولا در دوران عقد ایشون حق اینکه نزارن شما جایی برید و ندارن ( نه من میرم نه اجازه میدم توبری)زور گویی.
دوما کارشون بسیار اشتباه بوده که اینطوری با پدرتون حرف زدن چجوری میخوان تو صورتش نگاه کنن
سوما به من گفت اشتباه کردی بهش اس دادی (چند دفعه اس دادم جواب نداد)کسی که یک هفته زنشو گذاشته کنار بخاطر این موضوع کوچیک مطمئنن تو زندگی بدتر از این میکنه

بهم گفت بهش زنگ نزنم تا خودش بیاد گفت میخواد از الان حرفشو به کرسی بشونه چون سطح خانواده شوهرت از شما پایینتره میخواد خودشو ثابت کنه(من اصلا به موقعیت فکر نمیکردم حالا بالا یا پایین برام مهم نبودهمچنین خانوادم) ولی مشاور گفت این موضوع کم کم بزرگ تر میشه
چون خودشو پایین تر میبینه ولی دوس داره خودشو خانوادشو دست بالا بگیره(در حای که خانواده من با توجه به وضع مالی خوب و موقعیت اجتماعی بهتر ساده و خاکین)

راستش منم با نظر بعضی دوستان موافق بودم که بهش زنگ بزنم ولی مشاور گفت اصلا (گفت از این کیسا داشتم که میگم) خیلی اذیت میشی

---

با سپاس از nikon و بانو شیدا گرامی :72:
بشخصه نظرم اینه در دفتر این مشاور رو باید گل گرفت.مدرک کیلویی میدین تورو خدا حداقل برای همه رشته ها ندین :102:

باید برم عجله دارم فقط در مورد نوشته شما در مورد دعوت کردن شوهرت داره لجبازی میکنه که دلیلی داره احساس بی احترامی میکنه بیانش و رفتارش درست نبود می توانست بهتر از این رفتار بکنه ولی شما مثل اینکه هنوز یاد نگرفتید که تشکیل خانواده دادید یک خانواده مستقل که تشکیل شده از شما و شوهرتان.
بزار اینجوری بگم من 30سالمه و متاهل اولویت اولم همسرم و دخترم هستند در دوران عقد هم اولویت اولم همسرم بوده وقتی عقد میکنید و تشکیل خانواده میدهید پس باید اولویت اولتان همسر و یا شوهر باشه.

اولویت اول در هر حالتی پس احترام گذاشتن به شوهرتان واجه بی احترامی به شوهرت بی احترامی به شماست.رسمی که دارید اصلا درست نیست ببخشید باید برم ولی بعنوان یک مرد حق را به شوهرتان میدهم ولی طرز برخورد ایشون هم چندان مناسب نبود

بعضي وقتا بايد يه چيزايي راحت بگذري تو انقدر اين مسئله رو بزرگ كردي كه نميتوني ازش بگذري...
بخدا ميفهمم چي ميگي ...ميدونم كار شوهرت اشتباه بوده...ميدونم ناراحتي...ميدونم بعضي وقتا يه حرفايي ميزنه كه آخر بي انصافيه همه ي اينا درست .... اما هرچي كه باشه تو الان يه زندگي و شروع كردي و بايد سعي كني نگهش داري و پايه هاشو محكم كني...لازم نيست هرجايي ريز بين باشي البته توو رفتاراي خوب آدما مخصوصاً همسرت ريز بين باش و اونارو توو حساب ذهنت پس انداز كنت تا يه وقتايي كه مثل الان ازش ناراحتي ازش استفاده كني بتوني ببخشيش و آرامش پيدا كني...
دوست خوبم مطمئن باش به مرور زمان با شناخت بيشتر ازهم مشكلات تون كمتر ميشه...اما فقط بايد صبور باشي و آرامش داشته باشي...
راستي نذار توو كدورت بين خودت و همسرت زمان بخوره پيش قدم شو و هرجور شده مشكل و حل كن...

نميدونم چرا دوستان عزيز به كلمه ي عقد توجه نميكنن
درسته كه ايشون عقد هستند و رسما زن و شوهرن
ولي در عرف جامعه ي ما تا مراسم ازدواج انجام نشه زندگي مشترك شروع نميشه
ايشون هنوز خونه ي پدرشون زندگي ميكنن
و به نظر مندوران عقد هم يكي از مراحل مهم براي شناخت طرف مقابله حتي مهمتر از نامزدي
تجربه ش رو داشتم كه ميگم
و با احترام به نظر دوستان هنوزم معتقدم همسر ايشون رفتارش براي شروع يك زندگي مشترك مناسب نيست
و بايد روي رفتار اين آقا بيشتر تامل كنند تامل كنند

من فقط و فقط نظر شخصی خودم رو میگم و مسلما کارشناسی نیست
طبق تجربه شخصی خودم

لطفا در زمان آشنایی و نامزدی و عقد
خوب و کامل به حرکات و رفتارها و عکس العمل های طرف مقابل توجه کنید
چون تمام زمزمه های این دوران بعد از ازدواج تبدیل به فریااااااااااااااااااااد میشه و کاملا غیرقابل تحمل

موفق باشید
یاحق

- - - Updated - - -

با تشکر از نظر دوستان

ببینید منم با نظر کلی شما موافقم که من حالا ازدواج کردم و احترام شوهرمم واجبه و یکی ازاولویت های زندگیم شوهرمه
من تا به حال بدون اجازه شوهرم کاری نکردم که ناراحت بشه همونطور که گفتم من در خانواده به شوهر داری معروفم

الان موضوع اصلی شوهرم دعوت کردن نیست (چند جا که گفتم نذاشت برم دعوت شدیم ولی بیچاره ها نتونستن کارتو بیارن. راه دور و یه سری سوءتفاهمات) اون میگه که الان از خانوادت جدا شدی و قرار نیست هرجا اونا میرن تو هم بری

بله اگه من هر دقیقه با اونا بیرون میرفتم حق با اون بود من که 2 ماه یک بار به خانه مادر بزرگم تهران سر میزنم وسالی ی2 بار به خونه خالم [ه این حرف درسته ؟اون از الان میخواد اختیارو دستش بگیره درسته شوهرمه و منم حرفشو گوش میدم و به نظرش احترام میزارم ولی دلیل نیست که زور گویی کنه

چند وقت پیش من رفتم خونه دوستم شوهرش زود اومد به شوهر گفتم گفت شوهرش زود میاد خونه دوس ندارم بری منم خودم موافق بودم پس حرفشو گوش کردم و نرفتم ولی این دفعه فرق داشت

دیشب برخلاف نظر روانشناس بهش چند تا اس دادم تا بالاخره جواب داد بهش گفتم با هم بریم پیش مشاور(حرف کسی رو قبول نذاره) میگه اول خودت برو بهت بگه بدون اجازه شوهرم خیره سرانه رفتم عروسی چون دوس نداشت(دقیقا همین جمله) ببین چی میگن بعد بیا زندگیتو کن ولی من رفتم مشاوره حقو به من دادن
هر چی میگم با هم بریم قبول نمیکنه چطوری راضیش کنم؟؟؟؟

این موضوع کوچیکه ولی به نظر من بزرگ میشه چرا الان میگم
همونطور که گفتم داماد خانواده شوهرم یه دیکتاتور کامله اونم همینطره خواهر شوهرم بدون اجازش آبم نمیخوره
حق نداره حتی خونه مادرش بیاد اگه هم بیاد با شوهر و پسرش نیم ساعت میشینن و سر سفره غذا تا شوهرش میگه پاشو خواهر شوهر گرامی فوری حاضر میشه و میرن
یه روز نمیدونم چی شده بود که شوهرش اجازه داد شب بمونه همه خوشحال شدن شوهرش رفت و هنوز 2 دقیقه نگذشته بود زنگ زد که نه نمیخوام بمونی من میگم بیا زود باش خواهرشوهرم شبیه جت حاضر شد باور نمیکنید بعد به پسرش گفت زود برو جلوی در وایسا قبل از اینکه پدرت بیاد به احترام حرفش
اصلا خواهرشوهرم با فامیلاش رابطه ای نداره یعنی خونه دایی خاله عمه و ... اصلا نمیره چون شوهر جان خوشش نمیاد تا به حال خانواده شوهرمو دعوت نکرده خودشون میرن ولی همش با خانواده شوهرش درارتباطه حتی وقتی مادر شوهرم به شدت مریض و در بیمارستان شوهرش احازه ندا بیاد و فقط عین یه مهمون تو وقت ملاقات اومد و رفت

مشاور میگه شوهرت با اینکه میدونه رفتار دامادشون خوب نیست ودر زبونم همینو میگه ولی عملا داره کار اونو انجام میده میخواد گربه رو دم حجله بکشو چون پدر منم بی اطلاع طرف منو گرفت بیشتر حرصش در اومده

الان یک هفتس قهره بخاطر موضوعی که اولین باره اتفاق افتاده نه چندمین باریعنی تو مسائل بزرگتر میخواد چیکار کنه

شما الان عقد هستید و بصورت رسمی زن و شوهر محسوب میشید.درسته دوران عقد دوران شناخت هست و نجواهای دوران عقد بعد عروسی تبدیل به فریاد میشود ولی دلیلی وجود نداره که بخواهیم بزرگنمایی بکنیم.

شما اولین نفر نیستی و مسلما آخرین نفری هم نیستی که با این مسئله مواجه شدید زن و مرد از دو دنیای متفاوت هستند بانوان احساساتی و مردها منطقی.زندگی مشترک با لج و لجبازی به جایی نمیرسه مسئله کارت دعوت نیست بزار اینجوری بهت بگم شوهر شما میخواد قلمرو خودش ار مشخص کنه و به همه اعلام کنه که شما همسرش هستی و تشکیل یک خانواده مستقل دادید ولی طرز بیانش چندان مناسب نیست ولی این دلیلی نمیشه بگیم کارش اشتباه هست.
به هیچ عنوان با شوهرت بحث نکن مخصوصا منطقی سعی نکن مجابش کنی که حق با شماست مردها استاد بحث های طولانی هستند از این راه به جایی نمیرسی بجای اینکار بهتره از قدرت های خدادادی که در وجود زن نهادینه شده استفاده بکنی.مثل احساسات ظرافت های زنانه استفاده بکنید. با سیاست بیشتری رفتار بکنید و صحبتت بکنید.اینجوری زودتر به نتیجه میرسید.

نقل قول:

---

لینک های مهارت های ارتباطی و رفتار جراتمندانه

چگونه منفعل نباشیم؟

اینا هم تاپیک های she هستش.

مشاوره تخصصی با جناب sci

کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه

برای اولین بار جراتمندانه حرف زدم و کارم به طلاق کشیده

و از همه مهمتر این لینک

تفاوت بین زن و مرد از نظر دیدشان نسبت به مسائل مردهای منطقی و بانوان احساسی

استقبال از شوهر، چرا؟

نیاز دارید از ظرافت های زنانه خودتان بیشتر استفاده کنید بانو این خیلی کمک میکنه به شما برای اینکه رابطه بهتری با شوهرتان برقرار کنید و حرفتان را هم بزنید و نتیجه هم بگیرید.
خیلی کارایی داره.

---

از نوشته زیبای بانو مصباح الهدی هم میتوانید کمک بگیرید.
http://www.hamdardi.net/thread34206-2.html#post340614
لطفا مقاله زیر را هم مطالعه کنید.
http://www.hamdardi.net/thread-154.html
از زدن برچسب به شوهرتان جدا خودداری کنید

این موضوع اتفاقا بنظرم محک بسیار خوبیه برای شناخت خودت و توانایی هایی که داری و همینطور تمرین خوبی برای استفاده از مهارت هایی که از خواندن مقالات سایت همدردی بدست می آوری.
شوهر شما فقط میخواد بگه که شما همسرش هستی و یک خانواده هستید همین میخواد بعنوان اولویت اول توسط شما دیده بشه و بهش توجه کنید و به دیگران هم عنوان بکنید و نشان بدهید که زندگی مستقلی دارید همین.

خاله قزی عزیز
مساله بزرگنمایی و کوچک نمایی نیست
چرا همیشه درباره خانمها سعی میشه کلا صورت مساله پاک بشه؟

بنده حرف کاملا درستی زدم که در دوران نامزدی و اینا تمام نجواها بعد از عروسی تبدیل به فریاد میشه

من نه توی زندگی این خانم هستم و نه خانواده ایشون و همسرش و غیره رو میشناسم
نمیدونم هرکدوم تحت چه شرایط و با چه تربیتی بزرگ شدن و شکل گرفتن

پیامی هم که دادم کاملا منطقی و از روی تجربه بود و بسیار کلی بود
حالا یکی پند میگیره و هواسشو جمع میکنه یا یکی رد میشه و خودش صلاح کارشو بهتر میدونه
من گفتم همه هواساشونو جمع کنن که خدانکرده بعدا ضربه ای به کسی وارد نشه و با حالا مهارت در ارتباط یا هرچیز دیگه ای مشکلش رو قبل از وارد شدن به زندگی متاهلی رسمی و زیر یه سقف رفتنن حل کنه

من قبل از ازدواجم با همسر سابق زیاد از این بساطا داشتیم
کلا بدون اجازه و خواست ایشون آب نمیخوردم و همش میگفتم عیب نداره ،مرده، غرور داره،عزت داره،میخواد بزرگم باشه،و از اینحرفا
نشون به اون نشون که همیشه کوتاه اومدم و این شد که منو چهارسال برد از تهران به شهر خودشون و منو زندانی کرد توی خونه و 4سال حق شنیدن حتی صدای خانوادم و اقوام و دوستان رو نداشتم .
فقط خانواده خودش و اقوام خودش و دوستان خودش
همه کس و کارم رو کرده بود اونا

اگر قبل ازدواج و در دوران همون نامزدی بسیار کوتاه به نشونه ها و حرکاتی که میکرد دقت میکردم و هی لاپوشونی نمیکردم و نمیگفتم عیب نداره بابا درست میشه،مرده،الان میخواد خودشو ثابت کنه و غیره یا وقتی با خانوادم بد صحبت میکرد بجای اینکه توی روی خانوادم واستم و ازش دفاع الکی کنم یکم منطقی به قضیه نگاه میکردم اینجوری نمیشد که هر بلایی بخواد سرم بیاره

ایشا.. که جریان این خواهر گلم کلا فرق داشته باشه و آقاشون فقط هیجانی عمل کرده باشه

یاحق

با سلام
لطفا توجه کنید
بحث کوتاه آمدن و منفعل بودن که نشانه بی مهارتی هست اشتباه هست.
بحث درگیری و دعوا و جواب دادن و مقابله کردن هم که نشانه بی مهارتی هست اشتباه هست.

در اتباطات باید با توجه به همه جوانب تعامل برقرار کرد.
هم توجه به شخصیت همسر
هم توجه به مهارتهای ارتباطی
هم توجه به بحث جرات ورزی و قاطعیت و رعایت حریم و خطوط قرمز
هم صبر و مدارا

اینها یک بسته و مرتبط با هم هست.
همانطو که تحمل و صبر در جایی که باید سخن گفت اشتباه محسوب می شود.
سخن گفتن و بحث و مقابله در جایی که باید صبور بود هم اشتباه خواهد بود.

دوستان عزیز اولش بگم که من خودم یکم بی زبونم وسیاست زنانه کمی بلدم یعنی شوهرم گول این سیاستارو نمیخوره بقول خودش زرنگه و شوهرم هم زبان باز نیست کمی قلدر گونه حرف میزنه مثلا اوایل عقد که پدرم راضی به زیاد رفتنم خونه مادر شوهرم نبود(شوهرم توقع داشت هر روز برم) جلوش تو جمع گفت خوب زنمه اختیارشو دارم

یه چیزی این وسط هست که من نمیفهمم . اوایل عقدمون شوهرم به شوخی به خواهرش گفت همهدعوت کردن ( فامیلای نزدیک هر دومون ) شما دو تا خواهر چرا دعوت نکردی(من اصلا توقع دعوت نداشتم ) آبجیش گفت وقتی عروسی کردید دعوتتون میکنیم الان که جدا نشدید یا وقتی رفتیم عروسی دختر همسایه (بهمون کارت جدا دادن) به شوهرم گفتم چقدر پول بدیم پدر شوهرم گفت الان شما ها با مایید جدا نشدید که منم با مهربونی گفتم آخه کارت جدا دادن زشته
حالا حرف اینه اگه میگن احترام بزارید این چه داستانیه که خودشونم قبول ندارن

در هر صورت من اونروز یا قبلشم چیزی در این مورد نگفتم . شوهرم اونروز اصلا نذاشت من حرفی بزنم تا گفتم بریم عروسی (با خوبی) قهر کرد و هرچی اس دادم و زنگ زدم جواب نداد

حالا خانوادمم با توجه به قهر و اونطوری حرف زدن با پدرم ازش دلچرکین شدن یعنی ناراحتن

من دارم تمام تلاشمو میکنم راضیش کنم با هم بریم مشاوره شما دوستان هم دعا کنید همه چی بخیر تموم بشه

سلام عزیزم من 23 سالمه و یک سال و خورده ای میشه ک نامزد کردم ، احساس کردم همسرم تا حدی شبیه همسر شماست برای همین فک کردم بد نباشه از تجربه خودم براتون بگم

پارسال عید من و خونوادم کلی برنامه ریختیم که بریم مسافرت و از اونجا بریم شهرستان تا داییمو ک بعد از 8 سال میومد ایران ببینیم
همسرم ایران نیست ، وقتی فهمید بدون اینکه با اون مشورت کنم برنامه عیدمو برا خودم ریختم کلی ناراحت شد و با حالت دستوری به من گفت که عید و باید برم پیش خونوادش ( شهر دیگه ای زندگی میکنن)
این در حالی بود که من پیش خونوادش خیلی معذب هستم و مهم تر از اون خودش نبود
خیلی گریه کردم ولی به روش نیاوردم و دوهفته عید و پیش خونوادش بودم ، و اون همیشه تو وب میدید که من چقد دلم گرفته اونجا تنهام ، میدونم پشیمون شده بود از خواستش ولی غرور مردونش اجازه نداد به روش بیاره
درسته من نتونستم داییمو ببینم و پارسال عید که اولین عید متاهلیم بود بدترین عید عمرم شد اما بعد از اون دیگه هیچوقت ازم نخواست جاییرو که دوس ندارم برم
امسال عید بازم شوهرم نیس پیشم ، اما با اینکه چن ماهی میشه خونوادشو ندیدم وقتی ازش اجازه گرفتم که برم مسافرت با خونوادم بدون هیچ اخم و ناراحتی بهم گفت ایشالا بت خوش بگذره حتی ازم نخواست به خاطر عید دیدنی یه سر حتی برم پیش خونوادش

اینارو گفتم تا در نهابت اینو بت بگم ، شوهر من 9 سال ازم بزرگتره ، اما من این واقعیت و قبول دارم که مردا هر سنی هم که باشن گاهی وقتا پسر بچه ای میشن که حاضرن برای نشون دادن مرد بودنشون به همسرشون هر روشیو پیش بگیرن ، چه بهتر که ما خودمون اجازه بدیم تا حس مردونگیشونو راحت ارضا کنن ...

- - - Updated - - -

- - - Updated - - -

- - - Updated - - -

چرا نظر من نشون داده نمیشه :54:

سلام خانم.نتیجه تایپیکتو لطفا بگو تا منم راه تازه یاد بگیرم.

موردی که گفتی یکی از کوچکترین مشکلات منو همسرم در دوران عقدمون بود. راهمو بهت میگم اما شاید نتیجشو دوست نداشته باشی.
ما اقوام رسما اغلب دعوتمون میکردن در موارد مثه عروسی اما نه مهونی ها، اما همسرم از حتی برادر من توقع داشت که به خودش زنگ بزنن و دعوت کنن در حالی که خواهرای همسرم یک بار هم منو خودشون دعوت نمیکردن.
خلاصه من از خانوادم خواستم همیشه به ایشون تماس بگیرن و دعوت کنن نه من، حتی همه اقوام دیگه این موضوعو رعایت میکنن و کمی اوضاع خوب شد اما باز هم مواردی پیش میومد که همسرم اذیت کنه (مثلا برنامه های عید دیدنی که دعوتی نیست و قراریه که بین فامیل میذارن فلان روز بریم فلان جا، یا یکی یه عصرونه به یکی از اقوام زنگ میزنه که به همه بگو بیان خونم...)و درون موارد من هم نمیرفتم و این شد که دیگه کم کم فامیل هم حساسیتشون روی نیومدن من به مهمونی ها کم شد و دیگه یه جورایی نیومدن من طبیعی شد و خودمم دیگه ناراحت نمیشم که نمیرم!
ولی زندگیم آرومتر شد در این زمینه.
ان شاالله شما بهترین راهو پیدا کنی:72:

عزیزان دیشب آشتی کردیم ولی بازم من ته دلم یه چیزی بود

همسر من مشکلی با عید دیدنی نداره خدارو شکرومیگه عید دعوتی نیست

میدونم که چون تازه وارد توخانوادست دوس داره برای عروسی و بعضی مهمونیا دعوت رسمی بشه
ولی این تو خانواده ما قبل از عروسی زیاد قابل قبول نیست یعنی ممکنه بعضیا جدا دعوت کنن یا بعضیا نه همینطوری به خانوادم بگن
خلاصه اینکه این تو خانواده خودم هنوز کامل حل نشده پدر و مادرم هنوز معتقدن تا عروسی نکردید و جدا نشدی کارت جدا چرا(ما خونواده ساده ای هستیم حتی اگه کارت نیارن و تلفن بزنن بابام میگه همین که احترام گذاشتن زنگ زدن میریم)
الان رابطش با خانوادم یه خورده تیره وتاره دیشب خودش گفت بریم پیش مشاور ولی وقتی رفتیم توراه گفت تو وخونوادت به مشاور احتیاج دارین نه من که بعد گفت از رو ی اعصاب خوردی دوری از تو اینو گفتم
اصلا اونم مثل من زبون باز نیست میگم اینو به خوبی به خانوادم بگو با زبون ولی گوش نمیده

چطور خانوادمو قانع کنم که نظر شوهرم پر توقعی نیست و فقط کمی احترام میخواد؟؟؟
حالا خانوادم میگن اگه جایی دوس نداره نیاد حداقل بزاره تو بیایی ولی شوهرم میگه عروسی بدون من نرو و دوباره مشکلات شروع میشه چه کنم نمیدونم

این مسئله پیش آمده چندان بزرگ نیست شما داری درشت نمایی میکنی شوهر شما خوب هر فردی شخصیتی داره دوست داره بصورت مستقل باهاشون تماس گرفته بشه و دعوت بشوند اینگونه راحت تر هستند و خدارو شکری هم فرد سخت گیری نیستند:72:
توصیه بنده اینست که مقاله خطای شناختی را مطالعه کنید.
http://www.hamdardi.net/thread-154.html
از قضاوت کردن زودهنگام و ذهن خوانی و پیشگویی و زدن برچسب و درشت نمایی خودداری نمایید.
در مورد صحبتی که بین شوهرتان و پدرتان رخ داده چون متاهل هستم عنوان میکنم و برطبق نظریات مشاورین بهتره بزارید این مسئله بین دوتا مرد خودشان حل نمایند مردها زبان همدیگه را بهتر متوجه می شوند.به اطرافیان وقتی دعوت کردند عنوان کنید که شوهرتان تمایل بیشتری داره که مستقیم باهاشون تماس گرفته بشه یا کارت دعوت مستقل فرستاده بشه.
در جمع هم اگر از شما دعوتی شد اول بگو باید از آقم اجازه بگیرم ببینم ایشون چی میگن.اینجوری هم احترام به شوهرت گذاشتی و پیشش عزیزتر میشی و هم اینکه بقیه فامیل متوجه میشوند که بهتره دعوت رسمی تر باشه بعدشم این برای دوران عقد هستش و بعد عروسیاین مسئله خود به خود حل میشه.
در بقیه موراد ایشون چگونه هستند مورد تایید شما هستند؟

سلام خدارو شكر كه آشتي كرديد...
به نظر من خيلي محترمانه و جرات مندانه به خانوادت بگو كه بايد جدا از شما دعوت بشه هر عائت و هر رسمي از يه جايي شروع ميشه چه بهتر كه تو شروع كننده ي يه عادت و يه رسم جديد باشي كه خانوادت و اقوامتو عادت بدي به اينكه عقد كردن نشانه شروع كردن يه زندگي مستقل هستش پس بايد براي خودت و همسرت ارزش قائل باشن و جداگانه شما را دعوت كنند...
موفق باشيد.