خودنوشت تالاریان

[حسین پور]

اعضای محترم تالار همدردی این تاپیک را ایجاد کردم تا دست نوشته های خودمون رو چه در زمینه عشقی..چه اجتماعی و چه فرهنگی به معرض نمایش بگذاریم.

البته اینو بگم ها من نه شاعرم نه ادیب بلکه برای دل خود می نویسم.. بابا چطوری بگم شاعر صفر کیلومتر هستیم.

دوستان عزیز مشتاقانه در انتظار دست نوشته شما هستم.

اولین دست نوشته رو با اجازه شما سروران خودم می نویسم.
.................................................. .................................................. ...........
نام دست نوشته: برعکس

پسر عمو.....پسر عمو....

بله..!

پسرعمو "تقارن" یعنی چی؟ اصلا دایره چندتا تقارن داره؟

گفتم: "بی نهایت..........

پسرعمو اونوقت " قرینه " چیه؟

من ..او را دوست ندارم

چی؟

گفتم :من او را دوست ندارم

پسرعمو آخه..: اون تورو خیلی دوست داره.....!!

لبخند تلخی زدمو.....گفتم: آفرین..

قرینه یعنی همین

یعنی " بر عکس "

................................<>"نقاب"

[بی دل]

من هر وقت که قرار نیست بنویسم، خوب می نویسم. اما حالا که قرار شد

[پندار]

حاشیه ای بر عمر

گفت بیا کمتر راه برویم و بیشتر حرف بزنیم ،
این طوری از دنیا هم دورتر خواهیم رفت
گفتم : نوشتن را ترجیح می دهم
گفت : نوشتن هم گفتن است ، بنویس می خوانم
من هم نوشتم :
آن وقت ها که هوز دستم به زنگ نمی رسید ، در می زدم
حالا که دستم به زنگ می رسد ، دری نمانده ،
بر می گردم
دلم می خواهد حاشیه ای بر چهل و نه سالگی ام بنویسم
حاشیه ای بر چهل نه شمعی که هیچگاه روشن نکردم
شاید برای پنهان کردن زخم شمشیر ها بر تنم
حالا خودم را با کودکیم اشتباه گرفتم
همانقدر می دانم که زند ه ام
اما بسیار آموخته ا م،
آموختم :
آنهائیکه به شرط شیرینی زندگی بدنیا آمدند ،
تا رخت سیاه بر تنت نبینند
باور نمی کنند که در عزا هستی.
آموختم :
مردمان پشت در مانده ،
چراغ خانه هایشان از ترس روشن است
نه انتظار
که دیگر نه مسافری و نه حتی قهرمانی در راه نیست
قهرمان ؟!
آ..ه… ای اسطوره های فراموش شده
دیگر هیچ قهرمانی هم بخاطر هیچکس نمی میرد
آنچنانکه امروز هیچ معشوقی برای عاشق نمی ماند