با سلام
من خیلی برام سخته که احساسات خودم را بیان کنم. از اینکه دیگران متوجه احساسات من بشوند خجالت میکشم. از اینکه کسی برای احساسات من ارزش و احترام قائل نشه و اونا را نادیده بگیره احساس حقارت میکنم و اگر اینجور موردی پیش بیاد خودم را سرزنش میکنم. از این میترسم که اگر احساساتم را بگم آدم ضعیفی به نظر بیام. از ترس اینکه کاری که میخوام شروع کنم به ناکامی منجر بشه کاری را شروع نمیکنم و درمقابل خودم را سرزنش میکنم که آدم مفیدی نیستم و کار مفیدی انجام نمیدم. از بچگی همینطور در خانواده بار آمده ام.
ولی اگر کارم مورد تایید اطرافیان باشه دیگه هیچکس جلو دارم نیست.
از این خسته شدم که اینقدر به نظر دیگران وابسته باشم ولی از اینکه تنها بمونم وحشت دارم.
اینجا هم چون مطمئنم که کسی من را نمیشناسه تونستم که این مطلب را بگم.
اگر دوستان کمک کنند ممنون میشم.
و ریشه مشکل اینه که هنوز هم باقی هست و کاریش هم نمیشه کرد. این اولین بار هست که این مشکل را جایی میگم. تا چند وقت پیش خودم را مقصر میدونستم و فکر میکردم خودم مشکلی دارم و الان هم که فهمیدم من مقصر نبودم باز همان احساسات را دارم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)