سلام به همه دوستان
مدتی بود که این موضوع فکرمنو به خودش مشغول کرده تصمیم گرفتم یک تاپیک باز کنم تا نظرات اعضاء رو بدونم.
خود من به شخصه هیچ جور نمیتونم با خیانت کنار بیام و تحملش کنم. از نظر خیلی ها خیانت خلاصه می شه در ارتباط جنسی یکی از طرفین با فرد دیگری اما برای خود من ابعاد وسیع تری داره از نظر خیلی ها ارتباط تلفنی یا چت یا ... خیانت محسوب نمی شه اما به نظر من نه تنها این ها بلکه مهرو محبته کس دیگرو به دل داشتن خیانت محسوب می شه.
سوال من اینجاست.
_چرا اکثریت زن ها پایبندی بیشتری نسبت به مردا در زندگی دارند؟
_چرا مردها بعد از خیانت هزار و یک توجیه میارند؟
_چرا زن ها همیشه توی جامعه تشویق میشن به اینکه اگه خیانت هم دیدی زندگیتو نگه دار؟
_چرا زن ها با اینکه حساس تر هستند سعی می کنند منطقی تر برخورد کنند اما آقایون فقط کافیه خانمشون به مرد دیگه ای نگاه کنه همین کافیه تا دنیا رو روی سر زن خراب کننند؟
_چرا بعضی مردها حتی نمی تونند ارتباط کاری همسرشون با مردهای دیگه رو تحمل کنند اما خانوما باید خیلی جیزا رو درک کنند؟
_چرا مردی که اقرار می کنه که همسرش هیچی واسش کم نمیزاره به خودش اجازه خیانت میده؟
_چرا امروزه این واژه ((حس تنوع طلبی)) به مردها اجازه خیلی کارها میده و یه توجیه خوب شده؟
_چرا مردها به خودشون حق خیانت میدن و انتظار برخورد خوب از همسرشون دارند اما اگه زن خیانت کنه به خودشون حق هر برخوردی میدن؟
خیانت در هر صورت ناپسنده اما واقعا چرا انقدر برخوردها متفاوته.امیدوارم اعضاء ،بزرگان تالار و کسانی که تجربه ای دارند تو این بحث شرکت کنند و نظراتشون رو بیان کنند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)