رضایت شغلی و نقش همسر

[النا61]

[align=justify]سلام به دوستان خوبم
می خوام امروز یک سوال طرح کنم ، یک خانم چطور می تونه در ایجاد رضایت شغلی برای همسرش موثر و دخیل باشه؟ چه جملات و حرفهایی موجب افزایش رضایت شوهر از کار و پیشه اش میشه؟[/align]

[keyvan]

سلام,
بنده خیلی خلاصه مینویسم؛

فردی که از شغلش راضی نباشد؛و تنها دلیل ادامه و فعالیت در ان شغل امرار معاش باشد؛به هیچ وجه نمیتوان کاری برای او انجام داد؛چون آن شغل با روحیات و یا شاید آرمانهای آن فرد سازگار نباشد؛ از طرفی دیگر حتما" شغلی بهتر از آن سراغ ندارد یا اگر هم باشد امکان رسیدن به آن پایین است، پس چاره ای نیست جز اینکه با آن شرایط سازش داشته باشد؛

اما نقش همسر در این میان:

در این شرایط فقط یک چیز میتواند سنگینی این بار را کم کند ,آن هم آرامش است؛آرامشی که شما میتوانید به همسرتان اهداء کنید در کنار القاء حس خوشبینی و اشاره به نقاط مثبت آن شغل
؛ بعد از یک روز کاری پر مشغله ؛و عدم رضایت که باعث اختلال در روان فرد میشود؛ ایجاد یک مکان مناسب با شرایط مناسب در خانه بهترین کار است

همسرتان ساعت‌های طولانی را در محیط کار سپری کرده است به حضور همسرتان در خانه اهمیت بدهید. هنگام بازگشت او را تحویل بگیرید. از شما انتظار نمی‌رود هر شب با یک دسته‌ گل منتظر ورود همسرتان باشید، گاهی یک سلام و احوال‌پرسی گرم مؤثرتر است
برای بازگشت همسرتان از قبل برنامه‌ریزی کنید. کارهای مهم و نیازمند توجه و دقت زیاد را پیش از این به اتمام برسانید. به خود فرصتی بدهید تا با همسرتان بنشینید و یک فنجان چای بنوشید. زمان شام را طوری تنظیم کنید که همه افراد خانواده دور هم باشید.

از همسرتان بپرسید که آیا روز خوبی را پشت سر گذاشته یا نه؛ اما از او بازجوئی نکنید و از کنجکاوی‌های بی‌مورد و سئوالات بیش از حد بپرهیزید. در مورد کارهایش قضاوت نکنید فقط گوش کنید؛ مگر این‌که خودش از شما اظهار نظر بخواهد

و مهمتر از همه: حتماً هنگام ورود همسرتان به خانه لبخند به لب داشته باشید، حتی اگر کوهی از مشکلات بر دوشتان سنگینی می‌کند.


این نظر شخصی بنده بود.
موفق باشید

[النا61]

[align=justify]سلام به دوستان عزیز و جناب اقای کیوان گرامی
از راهنمائی هاتون ممنون و متشکرم . من این سوال رو به این علت مطرح کردم چون نامزدم از شغلش راضی نیست. وبه همین دلیل روزهایی که در محیط کار کوچکترین مسئله ای به وجود میاد آثارش در رفتار و برخورد با من مشخص میشه . با کوچکترین بهونه این قدر بهم میریزه که حرفهایی از این قبیل میزنه " تو خودت و اینده ات رو تباه کردی هنوزم دیر نیست می تونی جبران کنی و به عقب برگردی "[/align]

[b]همسرتان ساعت‌های طولانی را در محیط کار سپری کرده است به حضور همسرتان در خانه اهمیت بدهید. هنگام بازگشت او را تحویل بگیرید. از شما انتظار نمی‌رود هر شب با یک دسته‌ گل منتظر ورود همسرتان باشید، گاهی یک سلام و احوال‌پرسی گرم مؤثرتر است
برای بازگشت همسرتان از قبل برنامه‌ریزی کنید. کارهای مهم و نیازمند توجه و دقت زیاد را پیش از این به اتمام برسانید. به خود فرصتی بدهید تا با همسرتان بنشینید .

[align=justify]یک نکته دیگه این که من عاشق ادامه تحصیل هستم و تا الانم نسبت به همسن و سالانم یک قدم جلوترم ولی همسرم ابراز نارضایتی میکنه و میگه ادامه تحصیل باعث جدایی بین ما میشه . با توجه به راهنمایی شما من باید از خیر دکترا بگذرم ؟ در این حالت من احساس پوچی میکنم. سعی میکنم از طریق راه حلهای دیگه مثل ترجمه کتاب و تدوین مقاله معلومات خودم را به روز کنم ولی نامزدم از همین رویه هم زیاد دل خوش نداره. من در این موقعیت موندم که چه کار باید بکنم . آیا از علایق خودم دست بردارم ؟ ولی این همه زحمتم رو بی نتیجه رها کنم؟[/align]

از همه عزیزان سایت که دراین زمینه تجریه و معلومات دارن درخواست میکنم راهنمائیم کنن

[mamfred]

سلام
واقعا مواردی که آقای کیوان مطرح کردن تاثیر گزاره چند روز امتحان کن متوجه می شی
النای عزیز زندگی ما آدما پر شده از اولویت بندی ها باید ببینی در زندگیت چه چیزی برات اولویت داره رضایت همسرت یا موقعیت خودت این تصمیم رو باید خودت بگیری ادامه تحصیل دادن خیلی خوبه ولی اگر می بینی شکافی بین تو و همسرت بوجود می آد فعلا صبر کن چون از نظر تحصیلی به مقطع خوبی رسیدی پس سعی کن از نظر زندگی هم موازی با آن به جایگاه خوبی برسی

[keyvan]

.... تا الانم نسبت به همسن و سالانم یک قدم جلوترم ________ در این حالت من احساس پوچی میکنم. سعی میکنم از طریق راه حلهای دیگه مثل ترجمه کتاب و تدوین مقاله معلومات خودم را به روز کنم ولی نامزدم از همین رویه هم زیاد دل خوش نداره.

سلام,
در ابتدا
میل به ادامه تحصیل شما آیا فقط به خاطر همین یک قدم جلوتر بودن از هم سن و سالهای خودتان است؟

شما به عنوان شریک زندگی ؛ با یک مرد تعهد دارید , یک زندگی را با هم بسازید, و به خواسته های هم احترام بگذارید , و در این میان به پیشرفتهای فردی هم توجه داشته باشید,

اما دقت کنید ؛که فقط به خاطر پیشرفت فردی زندگی مشترک را به دست فراموشی نسپارید,
ابتدا زندگی مشترک ,بعد فردی را در نظر بگیرید,
بنده شرح وظایفی را در پست قبلی نوشتم , تا بتوان به وسیله ان موارد و مهارت همسرداری ,آرامش را به خود و همسرتان تقدیم کنید, خودتان هم بسیار به این مورد تمایل دارید ,چون اگر غیر از این بود هیچگاه در این تاپیک نقش همسر را به میان نمیاوردید,

شما سعی کنید در این زمان مشکل نارضایتی همسرتان را با طرز رفتار و برخوردتان کم کنید , غیر از این باشد همان هست که خودتان نوشتید ؛نارضایتی همسرتان از ادامه تحصیل,
همسرتان از شما میخواهد بیشتر روی زندگی دوطرفه تمرکز داشته باشید ,
بعد از مدتی که این وضع نارضایتی بهتر شد,در زمان و مکان مناسبی بار دگر خواسته خودتان را بیان کنید,

بنده بازهم مینویسم که توجه شما بیشتر و بیشتر روی خواسته های زندگی مشترک باشد؛ شما از خواسته ای بلند و هدفی بلند میگذرید تا اینکه نفع ان را در آینده ببینید که دوطرفه است.

شاد باشید