***خواهش های ساده***

[m.mouod]

سلام

خواهش هایم فقط از توست ...

چقدر آدم دیده ام که خواستند سربلند شوند، رفتند پیش یکی غیر تو و کوچک و خوار برگشتند.چقدر آدم دیده ام که خواستند ثروتمند شوند ، رفتند پیش یکی غیر تو و فقیر برگشتند.چقدر آدم دیده ام که خواستند به مقام برسند ، رفتند پیش یکی غیر تو و پست و زیر دست برگشتند.آدم اگر عاقل باشد ، اینها را که می بیند ف راه خودش را درست می کند، از این رفت و آمد ها پند می گیرد و این درس عبرتها او را می برد به راه راست.

خدایا !

من از کسی غیر تو خواهش نمی کنم و هر آرزویی دارم می آورم پیش خودت.قبل اینکه دیگران را صدا کنم ، تو را صدا می کنم.امیدم فقط به توست و کسی را شریک نمی کنم .خواهش هایم فقط از توست وکسی را همراهت نمی کنم .تو و کس دیگری را باهم صدا نمی زنم.یکی بودن مال توست و قدرت و بی نیازی و توانایی و بالایی
( چرا بروم پیش دیگری ؟) دیگران خودشان در زندگی به مهربانی تو نیاز دارند.رحمت تو نباشد ، از پس کارهای خودشان بر نمی آیند، در امورات روزمره شان هم شکست می خورند.دیگران یک روز خوبند ، یک روز بد.خلقشان روز به روز فرق می کند .ولی تو بالاتری از این شبیه ها و مخالف ها، بالاتری از این همتایان کوچک، پاکی و خدایی جز تو نیست

صحیفه سجادیه ، دعای 28، ترجمه فاطمه شهیدی

منبع : ماهنامه پرسمان شماره 78

[m.mouod]

سلام به دوستان عزیزم

شیرین مثل وقت خواب...

خدایا !
کاری کن که از پدر و مادرم حساب ببرم انگار که پادشاهان سختگیری هستند. و به آنها خوبی کنم انگار که مادر مهربانشان هستم.تازه ، این خوبی کردن و حرف گوش کردن ، به نظرم خیلی هم شیرین بیاید .شیرین مثل خواب کسی که خیلی وقت است نخوابیده ، خوش طعم، مثل مزه اب توی دهان کسی که خیلی تشنه است.طوری بشود که آرزوی آنها را بیشتر از آرزوی خودمبخواهم، دلخوشی آنها را بیشتر از خوش بودن دل خودم بخواهم و هر لطف کوچکی به من می کنند، به نظرم خیلی بزرگ بیاید وهر لطف بزرگی در حقشان می کنم ، به نظرم خیلی کوچک بیاید.
خدایا !
صایم پیش آنها ارام باشد و حرفهایم دوست داشتنی باشد و با آنها نرم و لطیف باشم و دلم پر از مهرشان باشد و دوستشان باشم و برایشان دل بسوزانم.

خدایا !
به خاطر تربیت کردن من ، به خاطر لطفی که به من کردند ، بهشان پاداش بده.

صحیفه سجادیه ، دعای 24 ، ترجمه فاطمه شهیدی
منبع : ماهنامه پرسمان شماره 75/74

[m.mouod]

سلام

اگر خودت نمی گفتی ...

خودت برای بنده هایت دری به بخششت باز کرده ای و اسمش را گذاشته ای توبه ! تازه برای اینکه بنده هایت در را گم نکنند ، کلمات راهنما هم گذاشته ای .کلمه هایی که می گویند : به طرف خدا برگردید ! پاک و قشنگ برگردید! امیدوار باشید که خدا سیاهی هایتان را بپوشاند! امیدوار باشید ببردتان بهشت ، بهشت هایی که زیر درختانش جوی دارد!
چه بهانه ای برای آدم فراموشکار مانده ؟ چه بهانه ای دارد که به این خانه نرسد ؟
هم تابلو گذاشته ای تا در را پیدا کند و هم در را باز گذاشته ای .

خودت قیمت بنده هایت را برده ای بالا .می خواستی با تو که معامله کنند ، خیلی سود ببرند.می خواستی وقتی می آیند طرف تو برنده باشند و زیاد گیرشان بیاید.اعلام کردی :هر کی کارش خوب باشد ده برابر یهش میدهم و لی هر کی کارش بد باشد ، فقط همان قدر بدی می گیرد !اعلام کردی هر کی برای خدا ببخشد، مثل این می ماند که یک دانه کاشته ، هفت تا از آن خوشه در آمده که تازه هر خوشه هم صد تا دانه دیگر دارد . خدا زیادش می کند .
خودت با این رازهایی که آشکار کردی و با این تشویق هایی که برای سود خودشان بود ، به آدمها نشان دادی (اگر خوب باشند ) چه خبر هاست که اگر خودت نمی گفتی ، اینجور پاداش ها را نه دیده بودند و نهبه گوششان رسیده بود .

صحیفه سجادیه ، دعای 45، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان، شماره 76

[/align]

[m.mouod]

سلام

بگذار نگاهت کنم ...

می شود یکی شیرینی محبتت را بچشد و سراغ کسی دیگر برود ؟
می شود یکی با تو مأنوس باشد و دلش بیاید یک لحظه رو از تو برگرداند ؟
ما را همبگذار بین آنها که برای دوستی انتخاب کردی ، دوستی شان را خالص کردی و شوق دینت را انداختی به دلشان .همانها که به هر چه کنی،راضی اند.همانها که اجازه دادی رویت راببینند و قلبشان را از عشقت پر کردی.برای دیدار انتخابشان کردی ، کاری کردی همه صورتشان رو به تو باشد و دلشان از هر کس و هر چیزی جز تو خالی باشد.
ما را هم بگذار بین آنها که شادی شان با توست ، همه عمرشان از ته دل آه شوق می کشند و عاشقانه می خوانند.یاد بزرگی ات می افتند و پیشانی به خاک می گذارند، چشم هاشان از ذوق بندگی ات خواب ندارد و اشک هایشان از هراس روبرو شدن با تو می ریزد.
از تو مهرت را می خواهم و مهر هر که مهر تو را دارد و مهر هر کاری که مرا به تو نزدیک می کندوخودت را برای من محبوب تر از همه کن و بگذار محبتت مرا ببرد تا بهشت و شوقت نگذارد نافرمانی کنم ومنت بگذار به من و بگذار نگاهت کنم.

صحیفه سجادیه ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان ، شماره 77

[m.mouod]

سلام

وقت بخشیدن که می شود...
با ذوق و شوق راه افتاده ام ، چون به تو خیلی مطمئنم ، با خودم امید آورده ام .می دانم اگر زیاد بخواهم ، پیش آن همه ای که تو داری کم است .می دانم اگر سهم بزرگی بخواهم ، پیش آن همه ای که تو می توانی ، کم است. لطف تو با خواستن کسی کم نمی شود.
وقت بخشیدن که می شود ، دستت بالای هر دستی ست .من اولین امیدواری نیستم که پیش تو می آید و هیدیه اش می دهی با اینکه حقش این بوده که هیچش ندهی .اولین نیازمندی نیستم که کمک می خواهد . بهش لطف می کنی.با اینکه حقش این بوده که ناامیدش کنی .
خدایا !
دعای مرا هم جواب بده .صدایت که می کنم نزدیک باش .زاری که می کنم دل رحم باش .حرف که می زنم گوش کن.

صحیفه سجادیه ، دعای 13 ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان شماره 73

[m.mouod]

سلام

ما را با این رو ز دوست کن...

امروز یک روز نو است .یک روز تازه که آماده ایستاده، ما را نگاه می کند.
خوبی کنیم، از ما تشکر می کند و می رود .بدی کنیم ، اخم می کند و می رود.
خدایا !
ما را با این روز دوست کن.گناهی نکنیم که با قهر و خشم از ما جدا شود.نه گناه کوچک نه بزرگ.امرزو پر برکت ترین روزی باشد که تا حالا گذرانده ایم ، عزیزترین دوستی باشد که همراهش بودیم و بهترین وقتی باشد که گذرانده ایم.

صحیفه سجادیه، دعای 6 ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان شماره 70

ابر بیاید، ابر پر پشت شیرین ...

به فرشته هایت بگو بنویسند :باران خوب ، باران فراوان ، همه جار اربگیرد، تند و شتابان باشد. بارانی بیاید که گیاه مرده را زنده کند ، پژمرده را سرحال کند ، دانه های منتظر را از خاک بیرون بکشد، و خورد و خوراک همه با آن زیاد شود.
ابر بیاید ، ابر پر پشت شیرین و دوست داشتنی که همه آسمان را پر کند.نه رگبار تند سیل آور بریزد، نه اینکه برق بزند و بی بار باشد.
به بنده هایت لطف کن و کاری کن که میوه ها برسند و گلها بشکفند تا شهر هرازنده شوند.

صحیفه سجادیه ، دعای 19 ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان شماره 72

[m.mouod]

سلام

بگذار نکاهت کنم...
می شود یکی شیرینی محبتت را بچشد و سراغ کسی دیگر برود ؟
می شود یکی با تو مأنوس باشد و دلش بیاید یک لحظه رو از تو برگرداند ؟
ما را هم بگذار بین آنها که برای دوستی انتخاب کردی ، دوستی شان را خالص کردی و شوق دیدنت را انداختی به دلشان .همانها که به هر چه کنی ، راضی اند.همانها که اجازه دادیرویت را ببینند و قلبشان را از عشقت پر کردی.برای دیدار ، انتخابشان کردی ، کاری کردی همه صورتشان رو به تو باشد و دلشان از هر کس و هر چیزی جز تو خالی باشد.
ما را هم بگذار بین آنها که که شادی شان با توست ،همه عمرشان از ته دل آه شوق می کشند و عاشقانه می خوانند.یاد بزرگی ات می افتند و پیشانی به خاک می گذارند ، چشمهایشان از ذوق بندگی ات خواب ندارد و اشک هایشان از هراس رو به رو شدن با تو می ریزد.
از تو مهرت را می خواهم ومهر هر که مهر تو را دارد و مهر هر کاری که مرا به تو نزذیک می کند.خودت را برای من محبوب تر از همه کن و بگذار محبتت مرا ببرد تا بهشت و شوقت نگذارد نافرمانی کنم.
منت بگذار به من و بگذار نگاهت کنم .

صحیفه سجادیه ، ترجمه فاطمه شهیدی
منبع : ماهنامه پرسمان ، شماره 77

[m.mouod]

سلام

خدایا مرا ببخش...

خدایا !
معذرت می خواهم برای وقت هایی که که جلوی من ، به یکی ظلم کردند ، کمکش نرفتم.معذرت می خواهم برای وقت هایی که کسی به من لطف کرد ، درست تشکر نکردم .یکی از من معذرت خواهی کرد ، من او را نبخشیدم.
معذرت می خواهم به خاطر آنهایی که کمک می خواستند ، من نتوانستم آنها را به خود ترجیح بدهم.
خدایا !
مرا ببخش به خاطر وقت هایی که باید برای یک بنده خدایی کاری می کردم و نکردم.مرا ببخش به خاطر وقت هایی که مسائل خصوصی یک بنده خدایی را فهمیدم و سعی نکردم دیگران نفهمند.
مرا ببخش به خاطر وقت هایی که گناهی آمد جلویم و من از آن دور نشدم.
خدایا !
از اینها و همه کارهای شبیه این که کردم ،معذرت می خواهم .عذرخواهی آدم پشیمان که امیدوار است این پشیمانی ، دیگر نگذارد شبیه این اتفاقها برایش بیفتد.
خدایا !
بگذار همین پشیمانی من از کوتاهی ها ، همین تصمیمم برای دوری از گناه ها ، توبه من باشد.توبه ای که به خاطرش ، تو مرا دوست داشته باشی.
ای خدایی که توبه کاران را دوست داری !

صحیفه سجادیه ، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان ، شماره79

[m.mouod]

سلام

هوای مرا داشته باش...

خدایا !
به من وظیفه ای داده ای که خودت آن را بهتر از من انجام می دهی.
قدرت تو برای این کار و تسلطت بر من ، بیشتر از قدرت من است .
پس خودت کاری کن که من این وظیفه را جوری انجام بدهم که تو را راضی می کند.هم تو راضی باشی هم من سلامت بمانم.
خدایا !
من طاقت سختی زیاد ندارم و برای بلاهای تلخ ، خیلی صبور نیستم .
خودت به تنهاییآرزوی مرا برآورده کنو هوای مرا داشته باش.حواست به من باشد
.در همه کارهایم هوای مرا داشته باش، چون اگر بسپاری دست خودم ،
درمانده میشوم و همان کاری رانمی کنم که مصلحتم باشد.
خدایا !
کاری کن در همه احوالات محفوظ و پوشیده باشم ، دست نیافتنی باشم و در امان و پناه باشم
.این کاری که گذاشته ای بر عهده من که برای بندگانت انجام بدهم ، خودت هم کمکم کن در آن موفق بشوم.ا
گر بدنم برای این وظیفه ضعیف است ، اگر به اندازه کافی قدرت ندارم ،
اگر جان و رمقم به این کار نمی رسد ، تو خودت من را در این کار موفق کن.

صحیفه سجادیه ، دعای 22، ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان ، شماره 80

[m.mouod]

در رهایی را به رویم باز کن ...

گره های ناگوار، با تو باز می شوند .شدت سختیها ، با تو می شکند
دنبال رهایی که می گردند ، به تو التماس می کنند.از قدرتت ، سختیهای زندگی ، حساب می برند .
به لطفت ، علت ها و اسباب فراهم می شوند
.با توانایی ات ، سرنوشت جاری می شود و با اراده ات ، وسایل آماده می شود.
وقتی می خواهی، بی آنکه چیزی بگویی،
اسباب فرمان می برند و وقتی نمی خواهی ، بی آنکه چیزی بگویی ، اسباب از کار می ایستند.
وقت دشواریها ، آنکه صدایش می کنند ، تویی و وقت گرفتاریها ،
آنکه دنبال پناهش می گردند ، تویی.برای من اتفاقی افتاده که
زیر سنگینی اش شکسته ام .
گرفتاری ای آمده که تحملش را ندارم .
آنچه تو فرستاده ای ، کس دیگری بر نمی گرداند .آنچه تو آورده ای ، کس دیگری نمی برد.
دری را که تو بسته ای ف کس دیگری باز نمی کند و دری را که تو باز کرده ای ،
کس دیگری نمی بندد.
پس خودت در رهایی را به رویم باز کن .به توانایی ات، این هیبت غم را در من بشکن
و کاری کن به همین سختی ، به همین رنج که دارم از آن به تو شکایت می کنم ،
زیبا نگاه کنم.


صحیفه سجادیه ،ترجمه فاطمه شهیدی
ماهنامه پرسمان، شماره 82