سلام
خیلی از ما ازدواج می کنیم، بدون اینکه تجربه ی رابطه ی جنسی با همسر آینده مون رو داشته باشیم.
بدون اینکه بدونیم آیا از نظر جنسی برای همدیگه مناسب هستیم؟ آیا می تونه ارضائمون کنه؟ آیا می تونیم ارضائش کنیم؟ (اکثر خانمها که حتی از خودشون هم شناخت جنسی ندارند.)
این در حالیه که می دونیم هر شخصی سلیقه جنسی خاص خودش رو داره.
به نظر شما این بی گدار به آب زدن نیست؟ ناآگاهانه ازدواج کردن نیست؟
وقتی همچین ریسکی رو در مهم ترین انتخاب زندگیمون می پذیریم، یکی از عواقب زیر برامون متصوره: (هم خانمها و هم آقایون)
1:: اونقدر خوش شانس هستیم که انتخاب چشم بسته مون، مناسب از کار در میاد.
2:: طلاق.
3:: سوختن و ساختن ، گذشتن از خیر یکی از بزرگترین نعمت های زندگیمون. و تبدیل شدن به یک همسر ناسازگار و ناراضی.
4:: خیانت.
این فقط بررسی مسئله از دید خود شخص بود. ولی اون طرف رو هم باید به همین میزان مد نظر قرار داد: (هم خانمها و هم آقایون)
1:: اونقدر خوش شانس هستیم، که قادریم برای همسری که چشم بسته انتخابمون کرده، عالی باشیم.
2:: همسرمون نمی خواد این وضعیت رو تحمل کنه و صادقانه پیشنهاد طلاق می ده.
3:: کسی رو که می خوایم خوشبختش کنیم، از بزرگترین لذت زندگیش محروم می کنیم. و تا آخر عمر بدخلقی هاش رو تحمل می کنیم.
4:: بهمون خیانت می شه.
حالا خودمون هیچ!!! چرا حاضر می شیم با کسی ازدواج کنیم، که ممکنه به خیانت وادارش کنیم؟؟
مخاطب من هم آقایون هستند و هم خانوم ها. اما در عین حال فکر می کنم جامعه کمتر به خیانت خانومها فکر می کنه!
برامون غیرمنتظره تره، اما داره به سرعت زیاد می شه!
خود من خیلی با خانمهایی که مردهای دیگه رو توی قلب و ذهنشون تحسین می کنند (که این هم یک نوع خیانته، ولی خیانتی که هیچوقت لو نمی ره) برخورد داشتم. اما اخیرا س ک س با غیر شوهر هم داره راحت بیان می شه!
این مسائل اونقدر مهم نیستند که حاضر بشیم بخاطرشون سنت ها رو نادیده بگیریم؟
اهمیت تناسب جنسی در یک ازدواج موفق و تشکیل یک خانواده سالم و خوشبخت، کمتر از تناسب تحصیلی، اعتقادی، اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی، و غیره ست؟
شاید هم فدا کردن سنت ها الزامی نباشه. اگه نظرتون اینه، لطفا راهکارهای عملیتون رو ارائه بدید.
به هرحال خیلی ها می تونن بدون تست کردن هندونه ی شیرین بخرن.
علاقه مندی ها (Bookmarks)