سلام
من تازه از طریق یکی از دوستانم با این سایت آشنا شدم و خیلی وقت هم بود دنبال یه همچین جایی بودم.
الان خیلی دلم گرفته و جز خدا هیچ کس دیگه ای نیست که به حرفام گوش کنه، شما گوش کنید و کمکم کنید...
شخصیتا آدمی هستم که باید یکسری شیطنتهایی رو داشته باشم تا بتونم شاد باشم و افسرده نشم و در کل پسر و دختر برام فرقی نمیکنه اما به دلیل جامعه و یکسری موارد دیگه که همه میدونید، سعی می کنم که خیلی چیزها رو رعایت کنم ولی بعضی وقتها که مواقع عصبانیت و یا هیجانزدگی و یا مواقعی که انرژی هام جمع شده یه دفعه یادم میره که باید یه چیزهایی رو حتما رعایت کنم و از حد یکم فراتر میرم مثلا با همکلاسی های پسرم که خیلی وقته میشناسمشون و شخصیت شوخی دارند یک دفعه شوخی میکنم که شاید بعضی از اونها عادی نباشه و بعدش خیلی ناراحت میشم. خیلی وقتها سعی می کنم که بیشتر رعایت کنم ولی خیلی زندگی اینجوری برام سخت میشه. اصلا هم به اعتقادات خودم اعتماد ندارم و خیلی وقتها احساس می کنم نمی تونم وقتی یه موضوع یه دفعه پیش میاد در رابطه باهاش فکرکنم و کار درستی رو انجام بدم.
خیلی بهم ریختم، خدایا من قراره پس کی بزرگ شم و دست از این بچه بازی ها بردارم
دارم دیوونه میشم
کاش یکی صدامو بشنوه
نوشته اصلی توسط ani
علاقه مندی ها (Bookmarks)