با پرحرفی های همسرم چه کنم؟

[del]

دوستان خوبم سلام، امیدوارم ایندفعه دوستان کمکم کنم تا مشکلم حل بشه. من می خوام بگم که همسرم خیلی حرف می زنه البته این خیلی حرف زدن ها فقط توی جمع هست و برعکس توی خلوت خصوصی دونفرمون خیلی کم صحبت می کنه. از وقتی باهاش آشنا شدم و عقد کردیم و الان هم که 9 ماه هست ازدواج کردیم هر جا که رفتیم توی هر جمعی چه فامیل چه غریبه اون قدر حرف می زنه که حد نداره، یکریز حرف می زنه، شوخی می کنه بلند بلند می خنده، از رفتارهای خنده آور پدر و مادرش برای دوست و آشنا تعریف می کنه و بعضی موقع ها به قولی اونها رو مسخره هم می کنه که دیگرون بخندن، البته این رو هم بگم که اصلا اعتماد به نفس پایینی هم نداره که فکر کنید برای جلب توجه داره این کارها رو می کنه، نمی دونم اصلا برای چی این کار رو می کنه! چند ماه اول نامزدی وقتی برای آشنایی با دوستان و فامیل دعوت می شدیم و من برای اولین بار به دیدن اونها می رفتم همسرم حتی از رفتارها و گفته های من و از خانواده ی من هم برای حرف زدن و مسخره کردن و خنداندن دیگران استفاده می کردن که به مرور زمان وقتی با ناراحتی های من مواجه شدن این رفتار رو در قبال من و خانواده ام کنار گذاشتن، اما در قبال خانواده ی خودشون و در کل پرحرفی هاشون دیگه حسته شدم، به نظر من حتما دلیلی داشته که حضرت علی (ع) این قدر بر کم صحبت کردن و بیشتر فکر کردن تاکید داشته اند. البته حرف زدنهای پی در پی و مکرر ایشون همیشه هم بیخود و مسخره نیست، وقتی در مورد موضوعی بحث می شه ایشون خیلی منطقی و قشنگ برخورد می کنن که همیشه تحسین دیگرون رو بر عقل و درایت خودشون برانگیختن اما بالاخره پرحرفی های ایشون باعث میشه که بعضی موقعها حرف و صحبت هایی بکنند که یا من رو ناراحت می کنه و می رنجونه یا از شنیدن اون حرفها توی جمع خجالت می کشم و یه جورایی شخصیت خودشون هم زیر سوال می ره! بعضی موقع ها اون قدر حرف می زنن که مادرشون حتی مادرشون بهشون می گه همون توی جمع که بسه! دیگه کمتر حرف بزن! یا خواهرشوهرم وقتی برادرهای همسرشون بیاد خونشون و ما هم اون جا باشیم (چون برادرشوهرهاش از لحاظ تحصیلی و اصولا عرفی آدم های با شخصیت و باکلاسی هستن) به همسرم تذکر میده که (کمتر پیششون حرف بزن یا خدا کنه که مثلا مهدی سوتی نده یا حرف بدی نزنه) و تا حالا خیلی هم شنیدم که ازشون و از خاکی بودن و متواضع بودنشون دیگران تعریف کنن. اما خیلی هم شنیدم که اون مردی که خیلی حرف می زنه مرد خوبیه! مهدی چقدر پرحرفه! و شنیدن این حرفها و گفته های خواهرشوهرم و بعضی مواقع مادرشوهرم واقعا ناراحتم می کنه و اذیت می شم. تو رو خدا کمکم کنید تا برای این عادت بد ایشون راه حلی پیدا کنیم
این موضوع خیلی فکرم رو مشغول کرده و البته ناراحت و پریشون، از شما آقای سنگ تراشان و دوستان خوبم خواهش می کنم که راهنمایی ام کنید.
مچکر و ممنونم

[e-lnaz]

تا حال شده باهاش در مورد این موضوع صحبت کنی؟البته باید مواظب باشی بهش توهین نشه و یا خدای ناکرده غرورش نشکنه و اعتماد بنفسش از دست نره.میتونی موقع صحبت کردن در مقابل از ویژگی های مثبتشم براش بگی مثلا همون حرفای منطقی که گاهی وقتا میزنه نشون میده بیان خوبی داره.البته اینو هم بهش بگو هر ادمی یه ایرادی داره و اون تنها نیست ولی خوش شانسه میتونه ایرادشو برطرف کنه.یا باهاش مشورت کن که مثلا خودتون توی جمع راجع به یک موضوع خاص چی میگفتین بهتر بود و حتی ازش بخاین ایرادای شما رو در حرف زدن واستون بگه خلاصه باید اول متوجه شه حرف زدن هم موضوع مهمیه که نیاز به توجه داره.تا کم کم به فکر اصلاح نحوه صحبت کردنش بیفته.شایدم زیادی صمیمی میشه و احساس راحتی میکنه و همین باعث میشه از هرچی حتی ایرادای پدرمارشم توی جمع بحث کنه.خوب البته هرکسی دوس داره توی جمع حرفی واسه گفتن داشته باشه و کم نیاره میتونه اطلاعات شخصیشو در زمینه هایی که دیگران دوس دارن بشنون بالا ببره تا مجبور نشه حرفایی که نباید بزنه...بگه

[del]

خانوم e-lnaz عزیز ممنون از راهنمایی هات. اما آره، شده که باهاش در این مورد صحبت کنم، بهش میگم که تو توی جمع داری یکسره حرف می زنی اجازه بده اگه 10 دقیقه حرف می زنی 5 دقیقه هم شنونده باشی و دیگرون به حرفهات فکر کنن و اونها هم صحبت کنن، اول ها بهش بر می خورد و با من برخورد می کرد که ای بابا! ول کن، تو هم به همه چیز گیر می دی؟ اما بعد از ازدواج مون چند باری که باهاش صحبت کردم در مورد خودش و ویژگیهاش و شخصیتش یه کم بهتر شده و قانع تر و حتی بعضی موقع ها بهم می گه که دیدی فلان جا رفتیم چقدر کمتر صحبت کردم و سنگین تر بودم و یا دیدی این جمع غریبه بود و من کمتر صحبت کردم و فقط توی جمع های خودمونی و فامیلی هست که راحت صحبت می کنم؟
اما توی جمع های غریبه هم فقط دفعه ی اول هست که یه کم آروم و ساکت و به قولی کم حرف هست، برای دفعه دوم اون قدر راحت می شه که هر حرفی رو هر جایی می زنه، نمی دونم چیکار کنم؟ بعضی موقع ها فکر می کنم که شخصیتش همین جوری شکل گرفته و این روزها نکته ای که فهمیدم اینه که تمام حرفهای بدی که یه موقعی هایی توی جمعی می زنه دقیقا کار مادرش هست، یعنی دقت کردم دیدیم مادرش بهش اشاره می کنه یا حرفی رو توی دهنش می زاره یا حرفی رو که خودش نمی تونه بگه و به قولی خجالت می کشه به همسر من میگه که تو بگو، بعدش شروع می کنه به قه قه خندیدن، یک بار همین چند روز پیش که با مادرشوهرم اینها رفته بودیم مسافرت به مادرشوهرم گفتم جلوی همسرم که مهدی مرد سنگین و خوبی هست، من می دونم اون هر حرفی رو نمی زنه و این شما هستید که کوکش می کنید و می گید که بگه، البته با شوخی و خنده بهش گفتم.
واقعا بعضی موقع ها اذیت می شم، البته این رو هم بگم که اطلاعات عمومی و علمی اش هم بالاست چون مدام سر اخبار های علمی و خبرهای سیاسی نشسته و علاقمنده، و خیلی هم تیز هوشه به همین دلیل وقتی پای صحبت های جدی به میون میاد خیلی خیلی خوب حرف می زنه، اما متاسفانه فرهنگ فامیلی و خانوادگیشون جوری هست که خیلی کم از این حرفها می زنن و اصولا به کار بردن کلمات بد توی صحبت هاشون براشون جذاب تر هست. دلم می خواد که همسرم متین تر و سنگین تر از این باشه!

[نگار عليزاده]

به نظرم با تشويق مي شه يه كارايي كرد.مثلا اگه يه بار يه جايي خودشو كنترل كرد و كمتر صحبت كرد اونروز خيلي ازش تعريف كني .بگب وقتي كم صحبت مي كني خيلي با شخصيت مي شي.امروز چقدر با شخصيت بودي.اينجوري خيلي بيشتر ازت خوشم مياد و ...
گاهي هم الكي بهش بگي مثلا يادت مياد قبلا چقدر تو جمع حرف مي زدي چقدر بد بود !!! الان خيلي بهتر شدي بابا قبلا چي بود و از اين چيزا .اينجوري بهش تلقين مي شه كه الان كم حرف تر از قبل شده.
شايد يواش يواش بهتر بشه
ولي مواظب باش كه با توهين يا بصورت امري بهش نگي.اونوقت گوش نميده كه هيچ بدتر هم مي كنه(مثل همه ي آقايون)!!!!

[del]

مرسی نگار عزیز، سعیم رو می کنم ببینم چی میشه، امیدوارم که جواب بده، ولی چیزی که هست اینه که واقعا وقتی کمتر صحبت می کنه هم بیشتر دوسش دارم و هم به نظرم باشخصیت تر میرسه،
ممنون از راهنمایی هاتون

[yasiman]

سلام.اول بهتون حق میدم که خیلی سخته .چون همیشه ادم دوست داره همسرش در جمع فوق العاده باشه و فکر می کنم شما بیشتر از این ناراحت میشین که اطرافیان در مورد پر حرفی همسرتون چه نظری دارن.خیلی دوستانه نمی تونین بهش توضیح بدین که این کار شما رو در جمع معذب می کنه؟میتونین خودتون وحواستون رو معطوف به چیز دیگه کنین؟

[del]

چند روز پیش وقتی باهاش صحبت کردم البته در مورد این موضوع مستقیم نه، در مورد مودب بودن و رفتارهای مودبانه با هم بحث می کردیم و صحبت می کردیم که من خیلی دوستانه باهاش صحبت کردم و بهش گفتم که هر کسی چه زن چه مرد دوست دارن که همسرشون یه چیزهایی داشته باشه که براشون جذاب تر باشن! مثلا یکی میگه دلم می خواد زنم با حجاب تر باشه این جوری فکر می کنم بیشتر دوستش دارم! یکی میگه دوست دارم شوهرم بیشتر به ظاهرش اهمیت بده و مثلا به قولی اون جوری که من دوست دارم لباس بپوشه! من هم دلم می خواد که تو هر جوری که دوست داری یا هر ایرادی که من دارم رو بهم گوشزد کنی تا من هم اون جوری که تو می پسندی باشم! و وقتی شیفته ی این شد که ببینه من چه جور شوهری رو می پسندم خیلی آروم بهش گفتم که اگه زرنگ باشی و یه کم از هوشت استفاده کنی اون موقع هایی که مودب تر بودی و آرومتر و به قولی توی جمع ساکت تر و متین تر به محض ترک اون موقعیت ذوق و شوق رو توی صورت من دیدی و حتی خیلی وقت ها اون ذوق رو به صورت تشویق یا یه کلمه ی مناسب به روت آوردم، مثلا بهت گفتم که چقدر عالی صحبت کردی؟ یا چقدر متین و خوشرفتار بودی! خلاصه یه جورایی بهت فهموندم که من از این رفتار خوشحالم! حالا تو می تونی به یاد بیاری که من کجا ها بهت بیشتر ابراز خوشحالی کردم؟ اون دقیقا دیروزش که توی آتلیه ی عکاسی خواهرم وقتی دوستش هم بود و خیلی متین و قشنگ صحبت کرده بود و من هم ابراز علاقه و خوشحالی کرده بودم رو مثال زد و گفت دیروز وقتی از آتلیه ی خواهرت بیرون اومدیم و من پیگیر شدم و چند تا از جاهایی رو که اون جوری بوده و من هم بهش گفته بودم رو مثال زدم و بعدش هم خندید و سکوت کرد و هیچی نگفت.
این چند روزه احساس می کنم که یه مقدار بهتر شده (البته خیلی کم) اما به نظرم همین که به حرفهام اهمیت داد و از ته دل شنید و قبول کرد خیلی عالی بود و این روزها احساس می کنم که وقتی کلمه ی زشتی بر حسب عادت از زبونش میاد بیرون خودش هم یه جورایی معذب میشه!
و در مورد صحبت شما یاسمن خانم داره! خیلی برام سخته که وقتی نیش و کنایه های اطرافیان رو در مورد پرحرفی های همسرم میشنوم یا وقتی قضاوت مسخره وار یا نادرستی در مورد شخصیت همسرم از زبونش میشنوم! چون واقعا مهدی اون جور که توی جمع نشون میده مسخره و بی ارزش نیست!
دلم می خواد هر چه زودتر این نوع رفتارها و عادت هاش رو بذار کنار!
امیدوارم که باز هم کمک های شما رو بشنوم تا راه حل بهتری بتونم پیدا کنم!

[arezo5566]

del عزيز به نظر من راهي كه خودت در پيش گرفتي بهترين راهه و به جز محبت كردن و با ملايمت حرف زدن فكر نمي كنم از راه ديگه اي جواب بگيري شايد اين موضوع هم بتون كمكتون كنه:
جسارتا همسر خواهر شوهر من هم تقريبا مثل همسر شما بود گاهي كه با خواهر شوهرم حرف مي زدم مي گفت از طريق غرورش تحريكش مي كنم مثلا بهش مي گم عزيزم در نظر من هميشه تو يه جنتلمن به تمام معنايي و فكر نمي كنم از يه شخصيت والايي مثل تو اين كارها درست باشه.(همسرش نقطه ضعف و غرورش همون جنتلمن بودن و اين جور چيز هابود)و حالا هسرش خيلي بهتر شده...
موفق باشي.

[del]

ممنونم دوست خوبم، وقتی روش خودم رو به کار گرفتم می بینم که حالا فعلا در بعضی جاها جواب میده مثلا توی خونه مامانم اینها، یعنی حالا یه کم بیشتر اون جا رعایت میکنه و این برای من جای امیدواری داره که کم کم حد و حدود خودش و دیگرون رو بشناسه و بتونه بین حریم خودش و دیگرون حصاری رو بکشه!
اما در مورد حرف شما حتما این کار رو هم انجام میدم. امیدوارم که جواب بگیرم. می دونم که غرور برای مرد خیلی ارزشمند است و هیچ مردی دلش نمی خواد که غرورش رو زیر پا بگذاره یا بشکنه.
ممنون و سپاسگذارم

[mostafun]

اينكه خيلي خوبه كه همسرتون توي جمع خيلي صحبت مي كنه.
به نظر من شما نبايد اين ويژگي رو توي اون تضعيف كنين. بلكه بهتره اونو هدايت كنيد. منظورم اينه كه اگه داره راجع به چيزاي پيش پا افتاده و مبتذل صحبت مي كنه، اونو تشويق كنيد راجع به مسائل سطح بالاتري صحبت كنه.
اصلا شايد اين يك حسن باشه كه شوهرتون مي تونه يك جمع رو به شنونده هاي خودش تبديل كنه. ازبين بردن اين اخلاق به نظر من درست نيست، بهتره كه اونو به طرف صحيح هدايت كنين. همين. مثلا از شوهرتون بخواهيد كه مطالعاتشو بيشتر كنه، راجع به دين، ادبيات، اخلاق، نمي دونم هر چيزي كه فعلا به اون علاقه داره و البته مي تونه آموزنده و مفيد باشه اطلاعات جديدي پيدا كنه، و راجع به اونا حرف بزنه