آيا درسته كه به خاطر عشق غرورت رو بشكني ؟

[romina22]

سلام دوستان
ميخواستم با توجه به تجربه هايي كه داشتين جواب اين سوال رو بدين !
كه آيا درسته كه به خاطر عشق غرورت رو بشكني ؟
اصلا غرور و شخصيت به هم ربط دارن يا نه ؟
آيا به نظر شما اگه كسي غرورش رو به خاطر عشقش شكسته باشه ، خودشو كوچيك كرده ؟
پيشاپيش ممنون از پاسخ هاتون

[digitalman]

بستگی داره عشق را چی بدونی ؟
بعضی دختر و پسر ها یکی دو ماه با هم میگردن بعد میگن ما عاشق شدیم !بعد بهم میزنن و میرن چند ماه با یکی دیگه میگردن و دوباره عاشق میشن .
اگر عشق اینه نه تنها نباید واسش غرورت رو بشکنی بلکه حتی نباید واسش تره خورد کنی .
موفق باشی .

[romina22]

ُسلام و ممنون آقاي digitalman
منظور من اينه كه آيا واقعا اگه كسي عشق و علاقه اش رو ابراز كنه ، واسه كسي كه دوستش داره ، به عنوان آخرين تلاشها براي حفظ رابطه ، آيا به نظر شما با اين كار شخصيتش كوچيك ميشه يا نه ؟
حالا من به اين كاري ندارم كه ارزشش رو داره يا نه ؟ ولي ابراز عشق به عنوان يك حقيقتي كه وجود داره ! آيا اين كوچيك شدنه ؟
يعني منظورم اينه كه ، نميدونم چه طور بگم ؟
فقط اينكه ديگه بعدا خودش رو سرزنش نكنه ! كه چرا من علاقه ام رو ابراز نكردم ، اگه ميكردم شايد اينجور نميشد و ...!! به عنوان آخرين تلاش
و سوال اصلي من بر سر درست بودن يا نبودن اين كار نيست ! بر سر اينه كه آيا اين كوچيك شدنه ؟

[digitalman]

ُسلام و ممنون آقاي digitalman
منظور من اينه كه آيا واقعا اگه كسي عشق و علاقه اش رو ابراز كنه ، واسه كسي كه دوستش داره ، به عنوان آخرين تلاشها براي حفظ رابطه ، آيا به نظر شما با اين كار شخصيتش كوچيك ميشه يا نه ؟
حالا من به اين كاري ندارم كه ارزشش رو داره يا نه ؟ ولي ابراز عشق به عنوان يك حقيقتي كه وجود داره ! آيا اين كوچيك شدنه ؟
يعني منظورم اينه كه ، نميدونم چه طور بگم ؟
فقط اينكه ديگه بعدا خودش رو سرزنش نكنه ! كه چرا من علاقه ام رو ابراز نكردم ، اگه ميكردم شايد اينجور نميشد و ...!! به عنوان آخرين تلاش
و سوال اصلي من بر سر درست بودن يا نبودن اين كار نيست ! بر سر اينه كه آيا اين كوچيك شدنه ؟

سلام
اینکه ابراز علاقه برای حفظ رابطه آیا کوچیک شدنه :
باز هم بنظرم بستگی به رابطه داره . اگر این رابطه رابطه مقدس زناشویی و ازدواج باشه نه بنظ م کوچک شدن نیست و یک زندگی خوب ارزش فداکاری رو هم داره چه برسه به ابراز احساسات ولی در روابط خارج از این چارچوب بنظر من ابراز احساسات خوب نیست . مخصوصا با آخر و عاقبت خیلی از این روابط که دیدم بنظرم این کار بیهوده هست و در خیلی وقتها پشیمونی به بار میاره ( شنیدیدن که میگن طرف با احساساتم بازی کرد )

[مثل من]

digitalman نظر خوبی دادند.
من هم میگویم رابطه ای که طرف مقابل میخواهد یا اجازه میدهد توغرورت را بشکنی ارزش ندارد و کوچک شدنه. عزیزم لطفا بر احساست غلبه کن، بعد از جدایی طرف مقابل اگه شما را بخواهد برمیگردد و اگه برنگشت بدون ارزش نداشته. بعدا ممکنه سر این شکستن غرور مشکلاتی پیدا کنی. چرا فکر میکنی موقعیت بهتری پیش نمیاد و میخواهی آخرین تلاشت را بکنی؟ چرا او نباید بگوید من آخرین تلاشم را بکنم؟!!! ابراز عشق به همسر شکستن غرور و کوچک شدن نیست به خانواده هم همینطور اما به دیگران چه؟ چرا فکر نمیکنی بعد از ابراز عشق و جواب رد شنیدن کوچک نشده ای؟ چرا میگویی به این که ارزشش را دارد یا نه کاری ندارم؟ خواهشا اینقدر احساسی برخورد نکن. الان خودت یه تاپیک زدی که بعد از آشنایی با همدردی چی تغییری کردین حالا این طوری برخورد میکنی؟

[romina22]

خانم مثل من عزيز
راستش من همچين كاري رو نكردم ولي ...
ببينيد ، شده تا حالا خودتون رو به خاطر كاري رو كه به موقع انجام ندادين ، و حالا هم ديگه دير شده ، سرزنش كنين ؟
مثلا تاپيك خانم دانه را ميخواندم ، همون 12 سال عاشقي
جريان سر اين بوده كه اون پسر سر يك سو تفاهمي كه پيش اومده بود ، رفتن با يكي ديگه ازدواج كردن ولي بعد از رفع شدن سو تفاهم ، از كارش پشيمان شده بود !
منظور من اينه كه اگه آيا بايد آدم به خاطر غرورش اين حس رو پنهان كنه ! شايد طرفش فكر كنه كه دوستش نداشته و با يكي ديگه ازدواج كنه ! در حالي كه اگه اين حس رو ابراز ميكرده شايد هيچ موقع همچين اتفاقي نميوفتاده !
البته راجع به اين موضوع من بايكي از دوستان خوبم ، مشورت كردم ولي خوب ميخواستم نظرات ديگران رو هم بدونم !
آيا آدم بايد اين حقيقت رو پنهان كنه ؟ اونوقت اگه بعدا بفهمه كه با گفتن اين حرف شايد سرنوشتش تغيير ميكرد ، آيا خودش رو سرزنش نميكنه ؟؟

[romina22]

ديجيتال من عزيز
شما درست ميفرمايين ! بحث منم راجع به روابط زناشويي نيست!

يعني به نظر شما ابراز عشق و علاقه واسه حفظ رابطه اي غير از رابطه ي زناشويي ، كوچيك شدن و خرد شدن شخصيت طرفه ؟ آيا آدم بايد ترس داشته باشه از بيان حقيقتي كه حسش ميكنه ؟

[digitalman]

ديجيتال من عزيز
شما درست ميفرمايين ! بحث منم راجع به روابط زناشويي نيست!

يعني به نظر شما ابراز عشق و علاقه واسه حفظ رابطه اي غير از رابطه ي زناشويي ، كوچيك شدن و خرد شدن شخصيت طرفه ؟ آيا آدم بايد ترس داشته باشه از بيان حقيقتي كه حسش ميكنه ؟

من اصلا به روابطی که خارج از ازدواج باشه اعتقاد ندارم ( البته نامزدی را هم جزو روابط مربوط به ازدواج میدانم ) این نظر شخصیه منه .
بدیهیه که وقتی رابطه برقرار میشه احساسات هم بوجود میاد ولی حرف من اینه که وقتی یک رابطه از اساس غلط هست اصلا بحث اینکه احساسات ابراز بشه یا نشه ، مطرح نیست .
البته من فقط نظر خودمو گفتم . امیدوارم دوستان دیگر هم در این تاپیک شرکت کنند و نظر خودشون رو بگند .
تصمیم گیرنده نهایی هم شما هستید . اگر مطمئن هستید که با ابراز احساسات این رابطه حفظ میشه و به سرانجام خوش میرسه و شما خوشبخت میشید خوب بهتر نیست این کارو انجام بدید ؟
موفق باشید .

[romina22]

نه ديجيتال من عزيز
من هيچ چيز نميدونم ، فقط ميگم اين كار رو بكنم ، يعني حسم رو بگم كه نكنه بعدا از نگفتنش پشيمون بشم !
وگرنه نه اطميناني به اين دارم كه در آخر به خوشي برسه ! نه اطمينان به اينكه با گفتنم چيزي حل بشه ! فقط انگار با نگفتنش همش يه جورايي پيش خودم مديونم كه اگه اين كار رو نكنم ، شايد يه راز بزرگ يا يك حرف نگفته اي دارم كه بايد تا هميشه تو قلبم بمونه و بيرون نياد !
البته گفتم كه با يكي از دوستان خوبم مشورت كردم و تقريبا تصميم گرفتم كه نگم ! ولي خوب يه حس شك و ترديد هميشه باهامه كه نكنه من نگم و بعدش حسرت بخورم كه چرا نگفتم و تمام تلاشم رو براي حفظ رابطه نكردم
باز هم ممنون از نظراتتون

[digitalman]

میدونم که اگر نگی ممکنه این حس که اشتباه کردی حتی تا چند سال باهات باشه .
این مشکل یک راه حل داره ، و اون اینه که حستو بگی و نتیجه کارت رو ببینی تا دیگه این خیال رو نداشته باشی . البته نتیجه این گفتن نمیدونم چی باشه شاید از اون احساس شک بد تر باشه .
به عنوان یک برادر ( اگر قبول کنی ) میگم . قدر خودتو بدون . بزار کسی که واقعا تو رو میخواد و اینو در عمل نشون میده و رسما اقدام میکنه پیدا بشه و بعد از طی مراحل عقلانی احساستو بهش بگو . احساسات پاک خیلی ارزش داره راحت خرجش نکن .
موفق باشی