ديگه دير شده ..........

[hoomanilar]

سلام من هومن هستم 23 ساله ام.نميدونم از كجا بگم سعي ميكنم كوتاه بگم.از بچگي تا حالا در يك خانواده متزلزل بزرگ شدم. مادرم از همان دوران ازدواج با پدرم مشكل عصبي داشت كه با ازدواج بدتر هم شد.من فرزند اول خانواده هستم و 1 خواهر دارم. از وقتي يادم مياد محبت مادري رو نديدم چون اون فقط خواهرمودوست داشت و نه منو. خاطره من از دوران زندگي با مادرم فقط غصه خردن .تحقير شدن. بي خابي شبانه. توسري خوردن و ناسزا شنيدن حسادت و كلي مشكلات و ايجاد عقده هاييي بود كه هنوز هم اثرات برخاي از انها باقيه مثل كمبود محبت.ولي شبها هميشه رويا ميديمكه اگه بزرگ بشم آدم مشهوري ميشم. حالا سه ساله كهمن از مادرم جدا هستم در حال حاضر مادرم طلاق گرفته وبا پدرمو زن بابام هستم من رابطه خوبي با زن بابا داردم.سه ساله تصميم گرفتم كه خوب زندگي كنم و تو 3سال من حدود 110 كتاب روانشناسي موفقيت در زندگي خوندم ولي نا اميدم چون فكر نميكنم به اونجايي كه بخام برسم.و پيشرفتم كمه./ تازه مشكلات قديمي هم دارم .شكست عشقي هم داشتم. اعتماد به نفس هم ندارم كه مثل 1 قهرمان واقعي زندگي كنم.كاش 1 نفر بود منو باور ميكرد و بهم اميدوتاري ميداد كه ميتون ادم بزرگي بشم احساس ميكنم براي قهرمان بودن ديگه ديره.من كلي مشكلات دارم.احساس شديد كمبود محبت دارم انگار تشنه ام.از اينكه در 24 سالگي ام و هيچ كاري نكردم ناراحتم با اينكه كلي كار بلدم خيلي نا اميدم.نميدونم كارم به كجا ميكشه چون همش فكر ميكنم ديگه دير شده......................

ممنون از همتون موفق باشين

[پسر بهاری]

تازه 23 سال داری !!!!! برو یک سری کلاسهای بدنسازی یا یوگا ... کجای تهرانی ؟؟ (اگه تهران باشی) ... برو از الان باشگاه بدنسازی ، کلی بهت اعتماد به نفس میده .

[حسین پور]

سلام بر برادر بزرگم هومن جان.. خوبید...
دوست گرامی تحمل این مشکلات سخته می دانم. اما این را بدان نه کتاب های روان شناسی نه خود روان شناسان نه من و نه همه اعضای تالار همدردی حتی مدیر تالار نمی توانیم به شما کمک کنیم و به شما امیدواری بدهیم....."اگر خودت را باور نداشته باشی""...
شما باید اول خودتان را دوست داشته باشید و در وجود خود توانایی پیشرفت را حس کنی......
چرا این را می گوییم من خودم رشته ام روان شناسی است مشکلات زیادی هم تا الان داشتم و مانند شما هم 110 کتاب روان شناسی و موفقیت نخواندم (فوقش 11 کتاب) اما روزی مشکلی داشتم که فقط با خواندن یک کتاب و کمک گرفتن از راهنمایی های دیگران حل شد...چرا چون خود را باور داشتم.
دوست عزیز اگر صبح تا شب کتاب بخوانی و در سمینارها شرکت کنی اما در آخر بگویی""خدایا می شه موفق باشم یا نه؟"" این نمی شود باید در اول بگویی من موفق خواهم شد و این را در ذهن و در ضمیر خود تکرار کنی....بدان این را به شما اطمینان می دهم ""هر چه فکر کنید و در ذهن هر چه داشته باشید در عمل همان را پیدا خواهید کرد"" پس ذهنتو با این جمله پر کن و فریاد بزن""من می توانم""(حتی اگر هم شکست خوردی باز هم بگو).
موفق باشی دوست عزیزم

[ash_a700]

سلام هومن
من هم همسن شما هستم از اينكه فكر مي كني قهرمان ميشي تورو تحسين مي كنم.سعي كن اين فكرو بر افكار منفي سوار كني.
حتما تو اين كتابهايي كه خوندي افرادي رو ديدي كه حتي با دو برابر سن شما تونستن تو زندگيشون قهرمان بشن.
من يكيشو مثال مي زنم..
رضا عنايتي بازيكن سالهاي قبل استقلال و تيم ملي كه مدتها هم در امارات بازي ميكرد از سن 23 سالگي فوتبالو شروع كرد!!!
راستي سعي كن تك بعدي(فقط خواندن كتاب) نباشي...بهت ورزشو پيشنهاد مي كنم(ورزش مورد علاقه) خيلي كمكت مي كنه
پيروز باشي دوست خوب من

[mohajer]

سلام
دوست دوستداشتنی و قوی ،

شما مشکلات زیادی داشتی ،اما همین که تا اینجا رسیدی و همچین آرمان های بزرگی داری بنظر من یه موفقیت بزرگه ،تو ظرفیت بالات رو تو زندگی نشون دادی ،بهتر هوای خودت رو بیشتر داشته باشی و به خودت در درجه ی اول مهربورزی(کاش گوشای خودمون شنواتر میشد).
و مطمئن باش این نا امیدی دلیلی جز افکار پریشان چند وقت گذشته ات نداره و هیچ ربطی به توانایی های شما نداره این ناامیدی و بدحالی محصول افکار مخربته شما با اصلاح و توجه بیشتر به افکارتون میتونید سرعت پیشروی تون رو بهدف بیشتر کنید.

آرزوی بهترین ها

[ani]

هومن عزیز

زندگی پدرومادر شما و رابطه آنها اصلا ربطی به شما ندارد و چه خوب که یک مادر ( همسر پدر) خوب داری . به قوانین جبری نباید توجه کنی ،پدر و مادر ،خواهر ،عمو ،خاله و...روابط جبری ما هستند وما هیچ اختیاری در این روابط نداریم ولی وجود دارند ولی روابطی هم در این دنیا هستند که اختیاری هستند .وشما می توانید مادر معنوی و پدر معنوی اختیاری انتخاب کنی .

از اینکه گفته ای اهل کتاب هستی به تو تبریک میگویم و این خیلی خوب است اما دوست جوان من یادمان باشد، تعداد کتابهایی را که می خوانیم را حساب نکنیم بلکه مطالبی را که در لابه لای سطور کتاب نهفته است وقرار است ما یاد بگیریم را حساب و کتاب کنیم .
و بعد شما انسان والایی هستی و این یعنی بزرگی و عظمت وقدرت . قرار نیست ما قهرمان باشیم کافی است انسان های خوبی باشیم و در مسیر درست گام بر داریم و این عین قهرمانی و بزرگی است و اگر در ادامه این راه توانستیم مدالهایی هم بر سینه داشته باشیم مثل نواختن یک ساز به طور کامل ، کسب دانش آکادمیک و دانشگاهی ، آموختن یک حرفه و فن و... نور الانور خواهد بود و ما قهرمان زندگی خود خواهیم بود .که با توجه به گفته های شما که خیلی کارها بلدی نباید احساس ضعف و کوچکی بکنی . تو با قدرت تمام ناملایمات زندگی ات را مثل هر پسر جوان دیگری پشت سر گذاشته ایی و انشالله که سر بلند هم هستی . تو پسر توانایی هستی و قطعا افراد زیادی به وجود نازنینت افتخار می کنند .

[آرزو]

چرا میخوای قهرمان باشی ؟
.............................مگر قهرمان غم و غصه ندارد ؟
.....مگر با قهرمانی مشکل همه آدمها حل میشود ؟

.....اگر میخوای قهرمان واقعی باشی باید خودت را کشف کنی و بدانی برای چه کاری از همه بیشتر آفریده شده ای ؛.......
.....................و بعد از کشف خودت و....... پیدا کردن راه درست... بروی پرنده پاک و سفید نیازهایت سوار شوی و هرجا که دوست داشتی بروی ووو...... بال بزنی ووو..... بدست بیاوری ......

اول امیدوار باش وبعد هم موفق

[sedmammad]

هی هومن!
سلام...
تو سیم اضافه احتیاج نداری، یلکه یه سیم کش دانا می خوای که سیم های تورو مرتب و منظم کنه، جدا کنه، زوج-زوج کنار هم بذاره و اتصالی هاشونو از بین ببره.
همه چیز داری، فقط جابجا هستند! به سادگی درست میشه. انگار موقع پوشیدن پیراهن، بخوای سرت رو از آستین رد کنی و دستت رو از یقه...نه پیراهن ناقصه و نه تو! جون جفتمون مشکلی نیست.
سیم ها رو دستکاری نکن، یا سیم کشی یاد بگیر یا یه سیم کش خوب پیدا کن.
من بهش می گم استاد. یک استاد پیدا کن.
پیروز باشید

[keyvan]

سلام.
شما تا به حال 3 تايپک ايجاد کرده ايد.
ديگه دير شده,...
من نگرانم ....
من اعتماد به نفس ندارم!!!
--------------------------
دوستان پاسخهاي را در تايپکهاي شما قرار داده اند اما شما هيچ ارسالي در جواب آنها نداشته ايد؛خوب؛اين يعني شما خواهان تغيير نيستيد؛و در جاي دگر دنبال برداشت بذري که پاشيده ايد ميگرديد
بنده منکر اين نيستم که شما با مشکلات زيادي دست وپنجه نرم کرده ايداما اين را هم بدانيد که همه به نوعي درگير اين مسائل هستيم.لحظه هاي تلخ و سخت زندگي همه براي سعادت ما است,ما بايد در رنجي که ميکشيم معنا ومفهومي بيابيم ؛
دوست گرامي
شما منفي گرا هستيد,بيش از حد واندازه اي که هستيد از خودتان توقع داريد.زندگي را به خودتان سخت ميگيريد و اينکه همانطور که خودتان ميدانيد اعتماد به نفس شما پايين است.و به شدت نا اميد.قصد ندارم شما را ناراحت کنم هدف اين بود که بيشتر در مورد خود آگاه شويد. و در اين موارد دنبال راه چاره باشيد ؛
منطقي باشيد و واقعبين ؛شما فردي توانا و با اراده هستيد,روي يک تکه کاغذ موفقيتهاي خود را بنويسيد,نيمه پر ليوان را ببينيد هيچ گاه دير نيست,ماهي را هر وقت از آب بگيري تازه است..مسئوليت زندگي تان را خودتان بر عهده بگيريد.
از مقالات تالار استفاده کنيد اما يک نکته همانطور که دوست گرامي نقاب اشاره کرده اند؛خودتان بايد خواهان اين تغيير باشيد,