زودرنجی زنم ودادن فحشهای رکیک.یدفه از این رو به اون رو میشه

[بابای مهربان]

خانم من زود عصبانی میشه فقط کافیه یه جرقه ای زده بشه.یا وقتی بچه یکسال و نیم مون گریه کنه البته گریه غیر عادی ،اون هم سریع میریزه به هم .من خودم آدم خونسردی هستم.تعجب میکنم که چرا به دلایل خیلی جزیی دگرگون میشه .
اولین نوشته منه زیاد مفصل توضیح ندادم. اگه لازمه بیشتر مینویسم .
لطفا مرا یاری کنید خانممو دوست دارم.
این اخلاقش دیگرون رو هم از خودش دور میکنه من مطما ام.

[razedel]

سلام جناب بابای مهربان خانومتون عکس العملشون به چه شکلیست؟
چند سالشونه؟شاغل هستن؟

[razedel]

بابای مهربان اگر فرزند اولتون باشه تا حدی حق دارن چون تجربه ندارن و طبق گفته شما"گریه غیر عادی" که بعضی از بچه ها به این شکل هستن باعث میشن اطرافیانشون دستو پاشونو گم کنن مخصوصا اگر بیتجربه باشن
همسر شما هم به دلیل همین بیتجربگی حین گریه به هم میریزن.
میشه بگین چه مواقعی زود عصبی میشن غیر از گریه فرزندتون؟

[بابای مهربان]

28سال داره کارشناس پرستاری ولی فعلا بیکارند. منم لیسانس برق شاغل در کارخانه ای در شهر کوچک وغریب. هردو هفته یکبار قول داده بودم ببرم شهرستان که میبرم.این زود رنجی بددهنی را در مادر ایشان هم دیدم.با این حال میخوام کمکش کنم . چون وقتی برمیگرده بهم فحش میده خیلی عصبانی میشم در شان خانم تحصیلکرده نیست.3.5 سال هست با هم زندگی میکنیم.در کنار هم خوب و خوش زندگی میکنیم.کافیه اون جرقه زده بشه که بهم بریزه.هر بار این اتفاق میفته من ساکت میشم هر چه سعی میکنم آرومش کنم نمیشه تازه بعد از ده دوازده ساعت با حرکاتی که میخواد نشون بده اشتباه کرده اون هم با غرور خاص که نمیخواد خودشو علنن پیشم کوچیک کنه مثلا معذرت میخواد. واقعا هم همینطوره میفهمم که پشیمونه.
میخوام راهی را پیدا کنم که لحظه ای که خیلی عصبانی شده بهش بفهمونم که دچار اشتباهی دیگه نشه بدوبیراه نگه که خدا نکرده رفته رفته دلم چرکین شه .خدا نکنه بخدا راست میگم خیلی دوست دارم کمکش کنم زن موفقی بشه.

[شادزی]

مشکل همسر شما از اعصاب ایشون هست. باید برن دکتر تا قرصهای آرام بخش استفاده کنن.شما کار درستی می کنید که خونسرد هستید.همسرتون به کمک شما شدیدا احتیاج دارن.داروهای گیاهی هستند که باعث ارامی اعصاب میشن. موفق باشید

[بابای مهربان]

متشکر از راهنمایی تون . ولی آیا راهی هست که بدون دارو ودکتر بشه حلش کرد؟

[ماندگار]

برادر عزيز من تصور مي کنم ، اين رفتار ايشون ريشه در گذشته داره ، رفته رفته اين اتفاقات اونهم در خانواده اي که مادر اون خانواده اين طور عصبي و تند مزاج بودن ، بازتابش بر روي يکي از فرزندانشون که اثر گذاري بيشتري نسبت به بقيه دارن ديده ميشه !! من به کرار اين موضوع رو ديدم ! شايد قبلا از شنيدن بعضي حرفها و رفتارها که به مزاجشون سازگار نبوده ، عکس العملهايي رو نشون ميداده و بالطبع جوابي هم مي شنيده ! اما وقتي که با شما که همسرش هستيد اينطور برخورد ميکنه و جز دعوت به آرامش از شما چيز ديگري نمي بينه ، يه جور سو استفاده از خونسردي شما ميکنه و عدم کنترلش رو هر بار تشديد ميکنه !!!
سعي کنيد با جديت جلويه اين رفتار همسرتون رو بگيريد ، نميگم سرش داد بکشيد اما يه جور رفتار کنيد که متوجه شه ، شما از اين تند مزاج بودنش خسته شديد و دوست داريد برايه يه بارم که شده با آرامش با همسرتون صحبت کنيد که عاقبتش به دعوا و داد و بيداد ختم نشه !! شماييد که مي تونيد کمکش کنيد رفتارشون رو کنترل کنن و از دادن فحشهاي رکيک به همسرشون خودداري کنن
در ضمن اجازه نديد که فرزندتون همچون مادرشون قرباني رفتارهاي نابهنجارخانوادشون بشن .

[شادزی]

با سلام
کسی که از نظر عصبی ضعف داره در شرایطی چون شنیدن صدای بلند،مثل صدای بچه ناآروم،صداهای ناخراش و دیدن صحنه های دلخراش باعث میشه این افراد کنترل خود را از دست داده و پرخاشگری کنن. شما اولین کاری که می کنید تا بچه تان ناآرامی کرد سریع برید و بچه را آروم کنید.از بحثهایی که ایشون بدش میاد خودداری کنید.برای چند روزی خوانمتون را از محیط شلوغ شهری به طبیعتی اروم که صدای اب و پرندگان به گوش برسه نه ماشین و چیزهای دیگه.و در اونجا حسابی با احساس تمام باهاش حرف بزنید و بگید که دوسش دارین واز اینکه بعضی مواقع کنترل خودش از دست میده ناراحت میشید.و برای هر عصبانیت یک جریمه براش بزارین. مثلا بگید اگه عصبانی شدی قلقلک میشی.ایشالا که درست میشه.

[بابای مهربان]

شادزی مهربان
ازشما متشکرم با نظر شما موافقم.آیا این جمله دوستمون درسته از نقطه نظر شما"يه جور سو استفاده از خونسردي شما ميکنه و عدم کنترلش رو هر بار تشديد ميکنه "

[شادزی]

با سلام
همون طور که خدمتتون عرض کردم خانم شما وقتی عصبانی می شن قدرت کنترل آن را ندارن و البته خونسردی شما هم بی تاثیر نیست.ولی با سوءاستفاده موافق نیستم .ولی با این حال در مواقعی که ایشون ارام هستن بهشون بگید که امیدوار هستین که از خونسردی شما سوءاستفاده نکنن و بهش بگین که چون می خواین کمکش کنید خونسرد هستید و اگر ببینید که خودش اهمیتی نمی ده دیگه کمکش نخواهید کرد .در درجه اول بیشینید باهاش صحبت کنید و بگید از پرخاشگریهاش در عذاب هستید 2- از خودش سوال کنید که آیا خودش هم از این برخوردش رنج میبره .اگر جواب مثبت بود ازش بپرسید دوست دارید کمکش کنید تا کم کم این عادش رو ترک کنه؟مطمئنا میگه آره.بهش بگید هر کاری که شما گفتید انجام بده. تمام این حرفا رو زمانی گفته بشه که در همون طبیعت یا محیط ارومی که گفتم باشید و حتما همسرتون رو در آغوش بگیرید و با نوازش بهش بگید. بوسه فراموش نشه.این اطمینان رو به همسرتون بدیدکه تمام حرفاتون جدی هست و واقعا از رفتارش در عذاب هستید.بهش بگید در کنارش برای همیشه خواهید بود به شرطی که سعی در کنترل رفتارش کنه.به هم یک قول بدید که اگر رفتارش رو تکرار کرد با نشانه ای یا کاری یا رفتاری به او اعلام شود که دوباره عصبانی شده و باید کنترلش کنه.من به شما قلقک رو پیشنهاد کردم شما خودت میتونی یک روش دیگه که بهتر صلاح می دونید اعمال کنید.اما بگم تا رسیدن به نتیجه باید صبر و حوصله داشته باشید. توقع نداشته باشید که همسرتان در اسرع وقت این عادت رو ترک کنن.باید حسابی روش نیرو بزارید. اگر بعد ازیک یا چند ماه نتیجه نگرفتید ناامید نشین.چون خانم شما در آغوش مادری بزرگ شده که عصبی بوده. باید این زهر را از وجودش بکشید بیرون با صبر.موفق باشید