+چرا کسی من نمی خواد؟؟؟

[mahtab-27]

من دختری 27 ساله، فوق لیسانس، با موقعیت اجتماعی، و روابط عمومی خوب، امروزی و با ایمان و... که به نظر دوستام و خیلی ها هیچ مردی تا حالا لیاقتم رو نداشته ، اما خودم این رو نمی پذیرم و دیگه از تنهایی خسته شدم سالهاست منتظرم یه مردی پیدا بشه (لیاقت) و جسارت داشته باشه و حاظر باشه منو به خاطر خودم بخواد و باهام زندگی کنه، واقعا نمی دونم چطور می شه پیداش کرد اصلا آیا آفریده شده؟ این وضعیت تنهایی واقعا واسه من عذاب آور شده لطفا راهنماییم کنید چکار کنم. در ضمن تا حالا از زبون خیلی از مردها شنیدم لیاقت منو ندارن... اما من عشق می خوام. سهم من از عشق چیه؟ تو رو خدا بگید کجاست؟ آیا من بالاخره پیدا می شه ...

[دانا]

یه روزی یکی می یاد که مرکبش اسب سپیده
اره شما لیاقتتون بالاست دیر پیدا میشین مثل مروارید هستین که تو صدفین و حباید خیلی دنبالتون گشت تا پیداتون کنن
ان شائ الله که اونی که لیاقتتو داره نصیبت بشه

[sorena_arman]

دانا جان این یعنی چی؟ یکی میاد که مرکبش سفیده!! چقدر خنده دار فکر می کنید!!!! بابا قرن 21 هستیم!! هنوز هم اینقدر ...
مهتاب خانوم من واقعیت رو خدمتتون می گم. تصور خنده دار هیچ کس لیاقتتون رو نداره توهمی بیش نیست!! حسادت مسئله کمی در برخی از دختران (دوستانتون) نیست!! پس جدی این قضیه رو فراموش کنید. به جای اینکه افکارتون رو بی جهت به سمت و سوی عشق های قرن 5 و 6 هجری!! سوق بدید اولویتهای خودتون رو با توجه به شناختی که از خودتون بدست میارید مشخص کنید. این اولویتها انتخاب شما رو مشخص می کنه. خودتون رو نه یک انسان نیازمند که یک انسان کوشا تلاشگر و متعهد نشون بدین. اگر مردی موضع خودش رو مشخص نکرد که قصدش ازدواجه بی خود وقتتون رو با اون تلف نکنید. مسلما شما خواستگارانی خواهید داشت به جای اینکه 30-40 مورد رو مشخص کنید که باید حتما در همسر آیندتون ببینید تا جواب مثبت بدین به 6-7 مورد کلیدی که براتون خیلی مهمه(مثل پاکی، مهربونی و عاطفه و عشق، تحصیل کرده بودن ومنطقی بودنو..) قناعت کنید. حالا اگر زیبا هم نبود نبود(بستگی به اولویتهای شما داره) خیلی منطقی صحبت کنید. من تصور می کنم برخی ازمردان به دلیل موقعیت تحصیلی شما حتی از اسم ازدواج آوردن پیش شما هراس دارند(احتمالا تصور می کنند شما توقعات مالی و معنوی سنگینی رو دارید) در رفتارتون با این و اون نشون بدین که پول براتون اهمیت کمی رو داره و در آخر خطاب به تمام دخترهای مسئولیت پذیر: از قبل از ازدواج خودتون رو در قبال مسائل مادی زندگی آینده مسئول نشون بدین. نه اینکه همش رو دوش شما باشه بلکه لااقل شما یک پله برای ساخت ابتدای زندگی قدم بردارید. این اصلا چیز بدی نیست که شما مسئولیت پذیر باشید. مهتاب عزیز خواهش می کنم تحت تاثیر حرفهای خاله زنک برخی از دوستانت قرار نگیر. حرفهایی مثل پررو می شن مردا و... نتیجش خیلی برای این کشور و جامعه فعلی بد تموم شده. خیلی بد.

[nasrinshokohi]

http://www.hamdardi.net/thread-5072.htmlبرو پست به خودم شک کردم

[رامتين]

مهتاب عزیز خیلی از دخترها وقتی سن کمی دارن و درشرایط خوبی از نظر ازدواج هستند یک سری اولویتهای خاص و دست نیافتنی رو واسه خودشون در نظر میگیرن مثل شخصی سوار بر اسب سفید و ..اینجور مسائل که بجای اینکه بتونه کمکشون کنه اونها رو از اصل زندگی دور میکنه و باعث میشه واقعیتها رو در نظر نگیرند و موقعیت ازدواج رو در اون سن از دست بدن بعد از اینکه سنشون یکم بالا رفت و خواستگاراشون کم شد شروع می کنند به تغییر اولویتها و مواجه شدن با اصل و واقعیت زندگی که دیگه ممکنه یکم دیر شده باشه که این اصلا خوب نیست،به 2 دلیل،اول اینکه باعث میشه دختر احساس سرخوردگی و مورد توجه واقع نشدن بکنه،دوم اینکه بجای اینکه اون انتخاب کنه منتظر باشه تا انتخابش بکنن
درهر صورت این رو بگم که شما الان شرایط خوبی برای ازدواج داری پس سعی کنید با منطقی کردن خواسته های خودت از شوهر آینده راحت تر انتخاب کنی

[digitalman]

سلام مهتاب خانوم
شاید خیلی سخت میگیرید . وقتی نوشتید کسی پیدا بشه که لیاقت داشته باشه من فکر میکنم خواستگاران قبلیتون را بی لیاقت میدونید . مهتاب خانوم ازدواج کردن با شرایط اقتصادی فرهنگی موجود کار سختی شده . من نمیگم معیارهاتون رو نادیده بگیرید . ولی اگر واقع بینانشون نکنید ممکنه هرگز کسی رو نپسندید . من با شما موافق نیستم ؛ اتفاقا بنظر من خیلی ها « دختری 27 ساله، فوق لیسانس، با موقعیت اجتماعی، و روابط عمومی خوب، امروزی و با ایمان و... » را میخوان ؛ اما آیا شما هم یکی از اونها را میخواهید . گاهی هم نوع رفتار شما با یک خواستگارو یا سخت گیری زیاد باعث میشه جسارت دیگران برای پا پیش گذاشتن از بین برود .
راستی ترکیب امروزی و با ایمان برام خیلی جالب و بدیع بود .

[سارا جون]

شما به همه به ديدهى اينكه از شما كمترن و لياقتتون رو ندارن نكا ميكنين يه ذره واقع بين تر باشين

[lمریم]

مهتاب جان واقعا این یه مشکل جدی برای دختر ها مخصوصا تحصیل کرده ها شده...
به قول پدرم:مرگ دسته جمعی عروسیه
در مورد سهم از عشق یا شایدم عشخ (قابل توجه...)هم باید بگم که نمیشه متوجه شد که آیا همه از این موهبت برخوردار میشن یانه!
حالا شما دراجتماع هم جایگاهی دارید،یعنی از یک عده جلوتر هستی

[wintersun77]

دوست عزیز این مشکل کمی ریشه دار است که شاید شماسهم کمی از آن داشته باشید. وقتی که حاکمیت نتواند برای قشر تحصیل کرده شغل پر درآمد و مناسب شاَن آنها فراهم کند بسیاری از پسران برای پول درآوردن درس و دانشگاه را رها کرده و رو به سوی شغل آزاد می آورند زیرا پس از تحصیلات دانشگاهی آن آینده ی مطلوب را برای خود متصور نیستند. وگرنه پسران جامعه مسلماً هیچ گاه از لحاظ علمی و بهره ی هوشی از دختران اگر بالاتر نباشند پایین تر نیستند. خب وقتی این گونه پسران قصد ازدواج داشته باشند تازه اگر خود را آماده ی مواجه با برخی از مشکلات اقتصادی جامعه ببینند، سراغ دخترانی میروند که آن دختران آنها را پایین تر از خود نبینند و به خاطر حس برتری طلبی مرد معمولاً طالب زنانی همسطح با سواد خودشان یا پایین تر هستند. از همین رو بسیاری از زنان با لیاقت و نجیب و خوب که تحصیلات بالایی دارند مانند شما، شانس کمتری برای ازدواج می یابند. البته تصمیم شما برای تحصیل تصمیمی بسیار درست و در جهت رشد شخصیتتان بوده اما متاسفانه مدیریت های غلط همانگونه که گفتم باعث عدم تمایل بسیاری از پسران به تحصیلات عالیه و پدید آمدن چنین مشکلاتی شده است. شما سعی کنید خودتان را شخصی متواضع و مهربان و کم توقع نشان دهید که اگر احیاناً کسی برای پا پیش گذاشتن مردد است بر ترس خود فائق آید.

[sade begham...]

mahtab-27 عزیز.
آره. معلومه که پیدا میشه. خدا خودش تو قرآن آورده که ما همه چیز را جفت آفریدیم. یعنی خدایی که اونقدر قادر و متعال است برای هر بنده که آفریده همسر متناسب اون رو هم آفریده.
گاهی اوقات ما فرصت ها رو از دست میدیم . تا حالا به توقعات و انتظارات تون فکر کردید؟؟؟

یه وقت دیونگی نکنی منزوی شی، یا ناامید شی، و هیچ جا نریاااااا

شما باید بیشتر از قبل شاد و بشاش باشید. میدونید چرا؟؟؟؟؟
برای روکم کنی پسرا:D

البته اینم بگم که شما لیاقت بهترین ها رو دارید. حالا اگه کسی نمیاد مهم نیست. آدم که یه بعد کوچک از زندگیش رو فدای بقیه زندگیش نمیکنه.
میفهمم چه حسی داری. تنها راه خلاص شدن از این حس توکل است و اینکه بهش فکر نکنی. خودت رو سرگرم کن. سعی کن تمام وقتت رو پر کنی. با دوستات برو بیرون. شاه کلیدش هم اینه که طوری رفتار کنی که بقیه نتونند این موضوع رو پیش بکشند. مثلا با مطرح کردن موضوعات مختلف فکر مصاحبانت رو از این مسئله منحرف کن. نگذار با حرف های بی پایه شون اذیتت کنند. تو ثابت کن چیزی کم نداری.