سلام،من شدیدا نیاز به راهنمایی دارم چون دارم روز به روز نسبت به شوهرم دلسردتر میشم،ی بچه یکساله دارم و بخاطر بچم نمیخوام اوضاع از این بدتر بشه،لطفا کمکم کنید.
ما ۷ساله ازدواج کردیم شوهرم خیلی ادم پرکاری هست اما فقط عقیده خودش براش مهم و مستند فکر میکنه همه اشتباه میکنن که این مسئله و اوضاع بد اقتصادی باعث شده علیرغم تلاش و زحمت زیاد به هیچ موفقیتی نرسه، واین روحیش از قبلم بدتر کرده،
شوهرم عقیده داره زندگی عاطفی ی جور فانتزی بازیه و در هر ثانیه ادم فقط باید به فکر پیشرفت و اضافه کردن چیزی به خودش باشه.
این از نظر همه مسلما چیز خوبیه،اما اگه از حد خودش خارج بشه دیگه خوره زندگی میشه،مثلا شوهرم وقتیاز سر کار که تمام وقته میاد عیچ اعتقادی به اینکه حالا کا تموم شده به فکر خانواده باشم نداره،اگه خسته نباشه ب کارای شخصیش میرسه و چون تمرکز کرده نباید کار بهش داشته باشم،اگه خسته باشه عصبیه فقط باید بهش سرویس بدم ،اگه خوابش باشه مثل بچه ها عصبی میشه اصلا نباید باهاش حرفم بزنم،حتی ممکنه بخواد تلویزیون نگاه کنه بازم من نباید کاریش داشته باشم چونعصبی میشه که من تا دیدم داره تلویزیون نگاه میکنه رفتم پیشش.که اصلا اینجور نیس.
حتی از وقتی حامله شدم جای خوابش جدا کرده قط ی وقتای دم صبح میاد کنارمون میخوابه. حتی الان که بچم ۱۰ماهه اس وقتی به این مسئله اعتراض میکنم میگه من از عادت بدم میاد دوست دارم هنجارشکن باشم،این جواب به نظرم من احمقانه و ابلهانه اس.شایدم ی بهونه،این در حالیه که ا قبلش تا صبح تو بغل هم میخوابیدیم.
یک اخلاق دیگشم اینه که دائم از همه انتقاد میکنه،تاحدیکه بقیه رو ناراحت میکنه.
تمام این رفتاراش داره ازارم میده شما بگید چکار کنم
علاقه مندی ها (Bookmarks)