بهش بگم دوسش دارم ؟

[ابی اسمان]

سلام .
دختری 22 ساله هستم .

به جرات میشه گفت اولین نفری هست گه حس خوبی بهش دارم .همکلاسیمه .ترم 8 ام .حدود دو سالی میشه ولی فکر میکردم زودگذر باشه این حسم .البته واقعا اصلا عمیق نیست
اصلا عاشقش نیستم .مورد بهتری داشته باشم قطعا بهش فکر میکنم .

اما،این اقا بواسطه اخلاقش (کارهای مشترک داشتیم)خیلی حس خوبی بمن میده.
واقعا دلم میخواد در اینده شرمنده دلم نباشم .

تا الان با عقلم پیش رفتم .نتیجش موفقیت تو همه چیز جز احساس بود .

اگر الان که دیگه دانشگاه تموم شده بهش بگم حس خوبی بهش دارم ,ممکنه چه نتیجه ای بده؟
ضمنا یک دختر 17 18 ساله نیستم که بخاطر پول و ماشین و قیافه علاقه مند به کسی شده باشم .انقدر در شرایط خاص و سخت بودم که من رو ببینید حدس هم نمیزنین ممکنه 22 سالم باشه.

پیشاپیش ممنون از راهنمایی هاتون .واقعا بهشون نیاز دارم .

[reza.m1986]

سلام

در جامعه ما کمتر پسری پیدا میشه که در مقابل ابراز علاقه یک دختر واکنش مثبتی نشون بده. شما باید فرکانسهای مثبت به سمتش میفرستادید تا خودش جلو بیاد. اگه این آخرین راهه بهتره بهش بگید.

[miss seven]

سلام آبی آسمان عزیز

به عنوان یه دختر که مواردی (البته به ندرت) همانند شما دیدم بهت توصیه میکنم که این کار را اصلا انجام نده .

اول از همه اینکه دوست داشتن و محبتت را در دلت نگه دار و مطمئن باش اگر حرفی در مورد دوست داشتنت به طرف مقابل نزنی بسیار آرامش بیشتری خواهی داشت تا زمانیکه حس و احساست را بهش بگویی .

اگر خودت پیشنهاد بدهی نه تنها قبول نمیکنه و پیش خودش میگه عجب دختری هست که یه ذره غرور نداره و مرد ها بدنبال زنان با اعتماد بنفس هستند نه کسی که خودش را اینقدر کوچک کرده ... و پیش خودش میگه اینقدر آدم بی جنبه و بی ظرفیتی بود که تو این مدت که حالا مثلا یه سری کار پزوهشی و تحقیق و جزوه و حالا هر چی داشتیم پیش خودش چه فکرایی کرده .

بعد اینکه با گفتن چنین حرفی طرف مقابل اعتماد به نفس کاذب میگیره و خیلی خیلی باید آدم درستی باشه که حرف تو را پیش شخصی نگه و به روزی فکر کن که آبرویت میریزه و نمیتونی کاری انجام بدی ..
از روی ظاهر و یه مدت در محیط دانشگاه بودن هم نمیشه به خوبی کسی پی برد ...


نکته ی دیگر اینکه زمانیکه پسر از جانب دختر چراغ سبز و یا کششی نسبت به خودش ببینه کاملا خودشو کنار میکشه و دیگه محل هم به اون دختر نمیزاره (یه جورایی بدش میاد از اون دختر ) دیگه چه برسه که بخوای بری مستقیم بهش بگی ... غیر مستقیم هم نگو ...اینکه بخوای واسطه و اینا بفرستی ... همه و همه کار اشتباهیه .

این آقا پسر شما را در این 2-3 سال دیده و پسر ها وقتی شخصی را دوست داشته باشن و یا حتی حسی بهش داشته باشن خیلی زود اقدام میکنن ... نهایت 6 ماه طول میکشه و میان خواستگاری ...
در صورتی که مورد شما اینگونه نیست و اجازه نده علاقه ی این پسر در دلت بیشتر بشه و در این مدت باقیمانده درست را بخون و متین و سنگین باش و مطمئن باش بخاطر نگفتن احساس علاقه ات به طرف مقابل هیچ وقت شرمنده دلت نمیشی.

همه ی این صحبت هایی که برات کردم واقعا دیدم و شنیدم که حرفی که به طرف مقابلشون زده اند فقط به ضررشون بوده ... خیلی ها هم آبروریزی و...

« امیدوارم سلامت و موفق باشی و بدون بعدا کسی وارد زندگیت میشه که روزی هزار بار خدا را به خاطر بودن چنین همسری شکر میکنی »

[Hamed.F]

سلام.
به نظر من حرفی نزنید، ولی این که اقدامی هم نکنید شاید بعدا به قول خودتون شرمنده دلتون بشید. بهش یک سری علامتها بدید که بدونه از طرف شما توجهی هست (البته نمیدونم تا الان این کارو کردید یا نه). اگر انقدر بالغ شده باشه، میفهمه و اقدام میکنه و چه بهتر که این اقدام با اطلاع خانواده ها باشه. اگر هم اقدامی نکرد، یا نفهمیده اصلا (که یعنی هنوز آماده رابطه جدی و ازدواج نیست) یا اون علاقه ای که لازمه رو به شما نداره. پس در این صورت بهتره شما هم فراموش کنید این قضیه رو. مخصوصا اینکه شما سنی ندارید و موردهای مناسب دوباره سر راه تون قرار میگیره.

[ابی اسمان]

سلام

در جامعه ما کمتر پسری پیدا میشه که در مقابل ابراز علاقه یک دختر واکنش مثبتی نشون بده. شما باید فرکانسهای مثبت به سمتش میفرستادید تا خودش جلو بیاد. اگه این آخرین راهه بهتره بهش بگید.

سلام .ممنون از نظرتون .
خب منظورتون از فرکانس های مثبت چیه؟
خب دیگه اخرین باری که میبینمش احتمالا جشن فارغ التحصیلیه که حدودا یک ماه دیگه هست .
من خیلی دختر سنگینی هستم .چه کاری میتونم بکنم که متانتم زیر سوال نره؟اصلا نمیخوام کوچیک بشم .

سلام آبی آسمان عزیز

به عنوان یه دختر که مواردی (البته به ندرت) همانند شما دیدم بهت توصیه میکنم که این کار را اصلا انجام نده .

اول از همه اینکه دوست داشتن و محبتت را در دلت نگه دار و مطمئن باش اگر حرفی در مورد دوست داشتنت به طرف مقابل نزنی بسیار آرامش بیشتری خواهی داشت تا زمانیکه حس و احساست را بهش بگویی .

اگر خودت پیشنهاد بدهی نه تنها قبول نمیکنه و پیش خودش میگه عجب دختری هست که یه ذره غرور نداره و مرد ها بدنبال زنان با اعتماد بنفس هستند نه کسی که خودش را اینقدر کوچک کرده ... و پیش خودش میگه اینقدر آدم بی جنبه و بی ظرفیتی بود که تو این مدت که حالا مثلا یه سری کار پزوهشی و تحقیق و جزوه و حالا هر چی داشتیم پیش خودش چه فکرایی کرده .

بعد اینکه با گفتن چنین حرفی طرف مقابل اعتماد به نفس کاذب میگیره و خیلی خیلی باید آدم درستی باشه که حرف تو را پیش شخصی نگه و به روزی فکر کن که آبرویت میریزه و نمیتونی کاری انجام بدی ..
از روی ظاهر و یه مدت در محیط دانشگاه بودن هم نمیشه به خوبی کسی پی برد ...


نکته ی دیگر اینکه زمانیکه پسر از جانب دختر چراغ سبز و یا کششی نسبت به خودش ببینه کاملا خودشو کنار میکشه و دیگه محل هم به اون دختر نمیزاره (یه جورایی بدش میاد از اون دختر ) دیگه چه برسه که بخوای بری مستقیم بهش بگی ... غیر مستقیم هم نگو ...اینکه بخوای واسطه و اینا بفرستی ... همه و همه کار اشتباهیه .

این آقا پسر شما را در این 2-3 سال دیده و پسر ها وقتی شخصی را دوست داشته باشن و یا حتی حسی بهش داشته باشن خیلی زود اقدام میکنن ... نهایت 6 ماه طول میکشه و میان خواستگاری ...
در صورتی که مورد شما اینگونه نیست و اجازه نده علاقه ی این پسر در دلت بیشتر بشه و در این مدت باقیمانده درست را بخون و متین و سنگین باش و مطمئن باش بخاطر نگفتن احساس علاقه ات به طرف مقابل هیچ وقت شرمنده دلت نمیشی.

همه ی این صحبت هایی که برات کردم واقعا دیدم و شنیدم که حرفی که به طرف مقابلشون زده اند فقط به ضررشون بوده ... خیلی ها هم آبروریزی و...

« امیدوارم سلامت و موفق باشی و بدون بعدا کسی وارد زندگیت میشه که روزی هزار بار خدا را به خاطر بودن چنین همسری شکر میکنی »

سلام .ممنونم از نظرتون .
راستش من خیلی هم ادم مغروری هستم خصوصا توی دانشگاه .ایشون هم من رو ادم مغرور و با اعتماد بنفسی میشناسن چون بهم کاری پیشنهاد دادن و معرفی کردن که کاملا اعتمادبنفس و روابط اجتماعی بالا میخواد و همون اول و چندبار بعدش هم گفتن که شما تو اینکار مشکلی ندارید یعنی ادم با اعتماد بنفسی هستی که حاضر شدم ریسک کنم و معرفیت کنم .دلیلی نداشت منو معرفی کنن اصلا .
نمیدونم .شاید هم حق با شماست .اونکه خب قطعا بمن علاقه مند نیستن ولی میگم این شاید یک جرقه باشه .
همش میگم یک عمر این مدلی زندگی کردم الان واقعا جای یک نفر تو زندگیم کمه.
شاید این نگاه خیلی بدبینانه باشه؟

منکه دیگه نمیبینمش که بخوام وقتی میبینمش خجالت بکشم یا حتی برام مهم باشه که بره به دوستاش بگه چون اونارو هم دیگه نمیبینم

سلام.
به نظر من حرفی نزنید، ولی این که اقدامی هم نکنید شاید بعدا به قول خودتون شرمنده دلتون بشید. بهش یک سری علامتها بدید که بدونه از طرف شما توجهی هست (البته نمیدونم تا الان این کارو کردید یا نه). اگر انقدر بالغ شده باشه، میفهمه و اقدام میکنه و چه بهتر که این اقدام با اطلاع خانواده ها باشه. اگر هم اقدامی نکرد، یا نفهمیده اصلا (که یعنی هنوز آماده رابطه جدی و ازدواج نیست) یا اون علاقه ای که لازمه رو به شما نداره. پس در این صورت بهتره شما هم فراموش کنید این قضیه رو. مخصوصا اینکه شما سنی ندارید و موردهای مناسب دوباره سر راه تون قرار میگیره.

سلام ممنونم از حضورتون

خیلی خوب بود .ولی اخه چه علامتی؟
نه کاری نکردم یعنی بیشتر سرد بودم باهاشون تازگی ها یکم لبخند میزنم نهایتا.کلا ادم توداری هستم مطمینم حدسم نمیزنن ازشون خوشم بیاد

ولی خوب اصلا حاضر نیستم هرکاری بکنم .دلمم نمیخواد کاری نکنم .

بنظرم روح و فکرم ارزشش خیلی بیشتر از حرف های مردمه

الان هم دلم میگه یه جوری بهش بفهمونم بااینکه میدونم اصلا قصد ازدواج نداره.
حتی حاضرم با این ادم رابطمو نزدیک تر کنم با اطلاع خانوادم .

خیلی گیج شدم .

[miss seven]

سلام آبی آسمان وقتتون بخیر ؛

شما دقیقا همسن من هستی و مانند یه خواهر هر آنچه را که لازم بود بهتون گفتم و دوباره هم تکرار میکنم .

زمانیکه میگویی من آدم مغروری هستم ولی از یه طرف به فکرت خطور میکنه این کار را انجام بدی (معذرت میخوام ) باید یه ذره به این اعتماد به نفس شک کنی .
به نظرم یه جوری رفتار میکردن که به تو احساس تأیید شدگی دادن و همین موجب رضایتت شده ... اینکه بهت گفتن شما مناسب این کار هستید و غیره ... این حرف ها از جانب شما نشون میده که خلأی در زندگیت وجود داره که با چنین صحبتی احساس خوبی بهت دست داده...برو دنبال اون خلأ و حلش کن .

به همین ماه عزیز حاضرم سوگند بخورم که این پیشنهاد دادن خوب نیست هیچ جرقه ای در ذهن طرف مقابلت ایجاد نمیکنه ...بلکه ممکنه مثل آتشفشانی از بدبینی توی ذهن اون آقا پسر شکل بگیره ..حتی اگر خیلی خوش بینانه بخواهیم نگاه کنیم بعد از این صحبت شما با خودش میگه از کجا معلوم من نفر اولی باشم که داره بهش پیشنهاد ازدواج میده ؟ و این آدمی که اینقدر احساساتی هست از کجا معلوم در زندگی مشترکمون ثبات داشته باشه و دیگه این کارو انجام نده.
و از اونجایی که شما پیشنهاد دهنده ی ازدواج بودی و آقا پسر تلاشی برای بدست آوردنت نکرده همیشه تو زندگی ممکنه بهت بگه خودت اومدی طرف من و میخواستی نیای .

این هایی که دارم بهت میگم واقعا وجود دارن و همه به ضرر دختر تموم میشه ...تازه اگر پسر خیلی خوبی باشه که نره به کسی بگه وگرنه آبرو برات نمیمونه ...با خودت میگی من که نمیبینمش که خجالت بکشم و یا دوستاشو ببینم ... عزیزم میرن پخش میکنن !!

داری میگی حرف مردم مهم نیست درسته ؟
ببین حرف مردم برای خانواده ات هم مهمه یا نه ؟ یه لحظه به پدر و مادر و خانواده ات هم فکر کن ببین اگر دخترشون این کارو انجام بده و به گوششون برسه که دخترشون این کارو انجام داده چه حالی میشن ؟ مردم برای خانواده ات چه فکری میکن که دخترشون این کارو کرده .... اصلا مردم هم حتی اگر نفهمن خود اون پسر درباره ی خانواده ات چه فکری میکنه ؟

من کاملا حالت رو درک میکنم و میدونم در این سن و سال آدم واقعا نیاز به یک همدم برای ادامه ی زندگیش داره به خصوص اگر در این حالات کسی به دلت هم بنشینه ولی اگر هم از کسی خوشت اومد دلیل نمیشه اون فرد فرد مناسبی برای زندگی با تو باشه و فقط باید به خدا بسپاری و توکل کنی که خدا به شیوه ی مناسب خودش همسری لایق قسمت زندگیت کنه .


آبی آسمان ، اتفاقا تو دختر خیلی باهوش و خوبی هستی که قبل از انجام چنین کاری مشورت گرفتی .

من نظرم را بهت گفتم و بدون اگر این موضوع شما برام بی اهمیت بود اصلا یه پست هم نمیگذاشتم ... ولی دیدم همسن خودم هستی و دیده و شنیده بودم مورد هایی که مثل تو فکر میکردند ولی خیلی به ضررشون تموم شد ... این دو تا آقا پسری هم که برات نظر گذاشتن خیلی سطحی دارن به این موضوع نگاه میکنن ...از یه طرف میگن خوب نیست و از یه طرف میگن اگه آخرین راهه برید بهش بگید ... اصلا بهشون توجه نکن .

ان شاءالله خدا بهترین های زندگی را بهت بده ..

[Hamed.F]

سلام مجدد.
طاعات و عبادات قبول.
من قصد بحث کردن ندارم. ولی چند تا نکته رو اشاره کنم. اول اینکه من سنم از شما چندین سال بیشتره و این چیزهایی که شما پرسیدید و همین کاربر محترم 7 گفتن رو تجربه کردم، دیدم و شنیدم. همیشه هم سعی کردم عرف و نجابت رو در نظر بگیرم و خدا رو شکر چیزی ندارم که ازش شرمنده باشم. اینها رو گفتم که فکر نکنید آدم خیلی باز و کسی هستم که چیزی براش مهم نباشه یا سطحی بخواد موضوع رو ببینه. دوم اینکه همین سوالی که خانوم آبی آسمان پرسیدن برای خود من (البته از اون طرف) پیش اومده. نه یکبار بلکه چند بار. من آدم آروم و سر به زیری هستم، و کلا توی دوران دانشگاه، هم کارشناسی و هم ارشد که بودم دید مثبتی بهم وجود داشت (تعریف از خود نباشه). سر همین زیاد پیش میومد چه توی فامیل چه توی دانشگاه دخترهایی که اکثرا هم دخترهای خوب و بعضا حتی مذهبی بودن، نشونه هایی بدن که مثلا به من دید مثبتی دارن. من هم متوجه میشدم ولی چون توی اون سالها شرایط ازدواج رو نداشتم، با حفظ احترام و کاملا مودبانه فاصله میگرفتم، چون نمیخواستم نه برای اونها و نه برای من وابستگی بوجود بیاد که آخرش هم معلوم نیست چی بشه. اما نکته مهم اینه که بعد از این اتفاقها من اصلا پیش خودم فک نمیکردم که اون دختر ارزشش کمتر شده، یا دختر خوبی نیست، یا خدای نکرده این قضاوت رو بکنم که ممکنه به چند نفر قبل از من هم نظر داشته و ... بلکه به دختر هم حق میدادم اگه از کسی خوشش میاد، بتونه غیرمستقیم و بدون اینکه چیزی از دست بده، اظهار بکنه. این چیزی که خانوم 7 میگن که ممکنه اگر به زبون بیارید مشکلی براتون پیش بیاد رو قبول دارم، اما اون طرف قضیه رو هم انقدر سیاه نمیبینم که هیچ حرکتی نکنید. به نظر خانوم 7 هم کاملا احترام میذارم. ولی خود من اگر در حال حاضر اون خانومها در مقابلم قرار میگرفتن، به صورت جدی و برای ازدواج اقدام میکردم، ولی همونطور که گفتم توی اون دوران شرایطش نبود متاسفانه. هر دو نوعش هم دیدم. هم دیدم دختری رو که حتی به زبون آورده (البته توی سنهای بالاتر از شما که البته اصلا به شما توصیه نمیکنم) و اون پسر هم قبول کرده و الان خیلی خوب دارن زندگی شون رو میکنن و هم دیدم دختری که جلو رفته و آسیب دیده. این دیگه به شما، به نوع رفتارتون و همینطور به طرف مقابلتون بستگی داره.
اما توی حرفهاتون که در جواب من و بقیه گذاشتید چند تا نکته هست. اول اینکه اگر کاملا سرد بودید و هیچ رفتاری نکردید و انتظار دارید که متوجه هم بشه خوب منطقی نیست. باهوش ترین پسرش هم اینطوری هیچی نمیفهمه. کار عجیب و غریبی هم نمیخواد بکنید. مثلا اگر توی درس و کارهاتون سوالی پیش میاد بپرسید ازش و مثلا بگید که تا اونجایی که من میدونم شما خیلی خوب میتونید بهم کمک کنید. یا مثلا جزوه یا کتابی ازش بگیرید و بگید که شما مثل اینکه خیلی اهل مطالعه هستید (البته با توجه به وبژگیهایی که واقعا داره، تعریفی نکنید که اصلا هیچ ربطی به واقعیت نداره). یا وقتی میبینیدش بگید مشتاق دیدار و احوالش رو بپرسید. میبینید؟ چیزی از دست نمیدید، و اون پسر هم باید از لحاظ فکری خیلی اوضاعش به هم ریخته باشه که فک کنه با این حرفها چیزی از نجابت شما کم میشه. اگر براتون سخته که بقیه ممکنه اینها رو بشنون، توی یک جایی مثلا راهروی دانشگاه که کسی باهاش نیست بگید (نظر شخصی من اینه که کار درست رو باید در چهارچوب درست انجام داد، اگر با این وضعیت باز هم بقیه فکر بدی میکنن دیگه مشکل خودشونه و انقدر هم نباید طرز تفکر بقیه راجع به خودتون فکر کنید). متوجه هستید که منظورم این نیست باهاش خلوت کنید.
دومین نکته اینه که گفتید اصلا قصد ازدواج نداره. خوب اگه به این قضیه مطمئن هستید و میدونید که توی آینده نزدیک هم شرایط ازدواج رو نداره که قضیه منتفیه. چون از حرفهاتون مشخصه شما آدم جدی و دارای چهارچوب هستید که خیلی هم خوبه.
اگر سن شما و اون آقا بیشتر بود و شرایط ازدواج براتون راحتتر بود و شناخت بیشتری هم داشتید، شاید کارهای دیگه هم میشد کرد، ولی توی این سن بیشتر از این به صلاح نیست، چون احساسات میتونه به شما و ایشون غلبه کنه. انشالله چیزی که به خیر و صلاحتون هست پیش بیاد.

[Ye_Doost]

سلام

حرف های خانم "7" رو با دقت بخونید.
در پیشنهاد ازدواج دادن دختر به پسر نکات منفی دیگه ای هم وجود دارند. یکی از اون ها تفاوت روحیه خانم ها و آقایان است. اقایان بصورت طبیعی پیشقدم می شوند برای خواستگاری. حالا یا جواب مثبت می گیرند یا نمی گیرند . فوقش کمی ناراحت میشند (بعضی ها هم ممکنه خیلی ناراحت بشوند). ولی در حالت عادی و در کل به غرور و شخصیت شون برنمی خوره.
دختر خانم ها روحیه به کلی متفاوتی دارند. شاید الان بگید خوب بهش میگم فوقش میگه "نه". ولی در عمل اینطور نیست. اگر طرف انسان خیلی شریفی باشه. نخواد از دختر سوءاستفاده ... بکنه. حرف تحقیرآمیزی بهش نزنه. به دوستانش و اون ها به دوستان دیگه نگند و آبروی دختر و شانس های احتمالی ازدواج در اون محیط ها رو ازبین نبرند. حتی اگر خیلی محترمانه و موقرانه برخورد کنه و سعی کنه با خوشی و روحیه دادن جواب منفی بده. در بهترین حالت دختر پیش خودش خرد میشه. جوری که ممکنه تا مدتها طرف ازدواج نره. هر چیزی استثنا هم می تونه داشته باشه ولی اکثریت مطلق همین حالت رو پیدا می کنند.

نیازی هم به پالس فرستادن نیست. مردی که از خانمی خوشش بیاد خودش اقدام می کنه. اگر اقدامی نکنه یا نخواسته، یا شرایطش رو نداره. یا اصلا به فکر ازدواج نیست یا عرضه و جرات خواستگاری نداره. این آخری هم همون بهتر که نیاد جلو.

یه چیز دیگه. آقایان دوست دارند خانم ناز داشته باشه و کمی دست نیافتنی باشه (نه خیلی زیاد که قیدش رو بزنند). کمتر مردی یا حتی انسانی وجود داره که جنبه و ظرفیت بعضی برخوردهای با حسن نیت رو داشته باشه. و خودش رو دست بالا و طرف مقابل رو دست پائین نگیره، تازه بعدها طلبکار هم میشند.
منحصر به مسائل احساسی هم نیست. در خیلی از روابط بین انسان ها همینطوری است. برای همین بهتره درمورد افرادی که شناخت طولانی مدت و عمیق ازشون نداریم، اصول و قواعد رو رعایت کنیم تا بعدا از زیاد خوب بودن پشیمون نشیم

موفق باشید

[Ye_Doost]

سلام آقا حامد

شما درمورد خودتون حق دارید. ولی همه آقایان یا حتی اقلیتی از آنان مثل شما نیستند و مثل شما با دخترها برخورد نمی کنند.
از طرف دیگه اکثر دخترها بعد از شنیدن محترمانه ترین جواب های منفی دچار بحران روحی میشند. نمونه های این موضوع در سایت های مشاوره ای زیاد هستند. بعضا دختر خانم هائی بودند که مشورت کردند و بهشون توصیه کردیم این کار رو نکنند. متاسفانه کار خودشون رو کردند و اون مواردی رو که ما شاهد بودیم همگی ضربه خوردند.

حتی از مرحله بین دختر و پسر هم که بگذره، بین خانواده ها مخصوصا خانواده پسر ایجاد مشکل میکنه. خانواده های عرفی مخصوصا اگر مذهبی هم باشند راضی به پذیرش دختری که از پسری تقاضای ازدواج کنه بین خودشون نمی شوند. خانواده خود دختر هم به جای خود.
همینطور اقوام و سایرین. انسان ها در جزیره که زندگی نمی کنند.
به هرحال این ها همه مربوط به مراحل بعدی است و همانطور که گفتم اکثرا همون اول شکست -روحی- می خورند.

* این هم که گفتید پسر نمی فهمه.
قرار نیست پسر بفهمه و بهتر که نفهمه دختر چه احساسی داره. مهم اینه که
*علاقه به دختر و
* شرایط ازدواج رو داشته باشه
* و اقدام به خواستگاری کنه.

[sahar.66]

سلام

در جامعه ما کمتر پسری پیدا میشه که در مقابل ابراز علاقه یک دختر واکنش مثبتی نشون بده. شما باید فرکانسهای مثبت به سمتش میفرستادید تا خودش جلو بیاد. اگه این آخرین راهه بهتره بهش بگید.

به نوشته ی آقا رضا دقت کنین.
دختری که ابراز علاقه کنه شاید طرف مقابلش لبخند بزنه و یچیزی بگه اما ارزش خودش رو پایین میاره و جزو اولویت های اون پسر قرار نمیگیره.
خداوند بشر رو‌جوری خلق کرده و عزت داده که ابراز علاقه یا پیشنهاد ازدواج از جانب مردان باشه ... این برای هر دو طرف رضایت بخش و شیرین هست، برای مردی که درخواست میکنه و درخواستش تایید میشه و برای دختری که بله میگه .
هیچ وقت جای این دو نباید عوض بشه.