چطور عشق شوهرمو برگردونم

[توانا]

سلام.
دوستان من توی روابط عمومی خیلی ضعیفم. گاهی احساس حماقت میکنم. اما قدرت یادگیری استعداد خوب منه. میتونم بگم اگه کسی بم بگه رفتار خوب چیه امتحانش میکنم.
مسئله اینه که بهد از ۱۲ سال زندگی شوهرم نسبت به من سرد که نه بیزار شده....تمام نشانه های یه مردی که از زنش بدش بیاد رو داره خودتون میدونین و توضیح نمیدم....اما من میدونم علارغم رفتارهای تحقیر آمیزش و پشت اون نقاب خشن یه مرد خیلی مهربون هست که من مثل دیوونه ها دوستش دارم...قبلا اینو نمیدونستم...شایدم زندگی ارزش اونو بم نشون داد. بهرحال از خودم اگه بخوایید بدونید زن مهربان اما پرخاشگریم..هنررو دوس دارم . ..پشتکار خوبی دارم...چهره ی نسبتا زیبایی دارم...از آرایش بدم میاد...آشپزیم عالیه... هیجانی و منفعلم....
اما در کل زندگی و بچه ها و شوهرمو خیلی دوس دارم...عاشق تک تکشون هستم....
مشکل فقط رابطه ی از دست رفتس....احترام از دست رفتس....شما بگید اول چکار کنم شوهرم بیشتر بم احترام بزاره...و چطور به من علاقمند بشه

ممنون میشم راهنمایی کنید

[خادم رضا]

سلام
نمیدونم جی بگم ولی یک مرد یا یک زن بهمین راحتی از کسی بیزار نمیشه مخصوصا همسرش
احساس میکنم در شما بازی عزیزم وجود دارد
یعنی هرحرفی دلتون خواست راجع به همسرتون میزنید و هر کاری با همسرتون انجام میدید اخرش میگید اینطور نیست عزیزم من واقعا عاشق تو هستم

اصلا اگر اینگونه باشد شما دارید براش یک تضاد ایجاد میکنید یک دروغ بزرگ
هر کسی از تضاد و دروغ متنفر است و واکنش نشون میده
این فطرت ادماست
حتمی خودتون اصلاح کنید چون بچه های شما دچار تضاد و بعد دورویی و بعد حتی دو شخصیتی میشن

عشق در عمل
بهش ثابت کنید دوسش دارید
بهش ثابت کنید ادم خود خواهی نیستید
بهش ثابت کنید دوسش دارید
ارامشش و اسایشش و بچه هاتون از هر چیزی براتون مهم تر هست
سلامت روانیش براتون مهم
در کنارش باشید

[توانا]

خیلی ممنون امید بزرگوار
راستش من زیاد از کلمه ی عزیزم استفاده نمیکنم....درمورد دورویی هم نمیدونم چیه دقیقا... اما من خودم از آدمای دورو متنفرم و هیچوقت عامدانه دورویی نکردم...حداقل درمورد شوهرم. محبت کلامی در کل تو خانواده ی ما کمه....هم من و هم شوهرم هیچی از کلمات عاشقانه نمیدونیم. اوبش این خصلت شوهرم رو بدم میومد اما الان دوسش دارم چون میدونم چقدر شوهرم صداقت داره و همیشه همونطور که هست بیان میکنه...بیخوده قربون صدقه نمیره و بنظرم آدم مطمئنتری نسبت به افراد چرب زبانه. وقتی دوسم تداره نمیگه دوستت دارم...منظورم اینه که کلک تو کارش نیست که بخواد زبان بازی کنه تا چیزی رو بدست بیاره...همین خصلتش رو خیلی دوست دارم..الان بعد از گذشت اینهمه سال و بعد از بزرگ شدن خودم میفهمم همون یک بوسه آخر شب که خیلی کوتاه و بدون هیچ حرکت اضافه و هیچ حرفی چقدر ارزشمنده...بهتر از تاصبح حرف زدن خیلی از مردای دیگست...
نمیدونم چم شده...نمیدونم خوبه یا نه ...اما دیگه طوری شدم که همه ی رفتارای شوهرمو دوست دارم و شوهرم الان برام بهترین مرد تو دنیاست....برام الان یک جواهره....اینو که میگم فک نکنید کار خاصی میکنه ...اتفاقا سالهاست که با تحقیر بام برخورد میکنه...نگاه هم بهم نمیکنه .... اما وظایف مرد خانواده رو انجام میده....اما من اونو خوب میلینم و خودمو گاهی خیلی سرزنش میکنم....شایدم دارم اغراق میکنم...شاید اعتماد بنفسم کمه....شاید دارم خودمو کم میبینم...اما چیزی که اینه که فکر میکنم قبلا عزت نفس پایینی داشتم الان ارزش بیشتری واسم خودم میزارم به خودم احترام میزارم...اصلا همین باعث شد بیشتر عشق رو بفهمم و شوهرمو بتونم دوست داشته باشم..قبلا ازش متنفر بودم...الان میخوام شوهرم مثل قدیم احترامم رو نگه داره...دوسم داشته باشه...اصلا نگاهم بکنه....با من حرف بزنه...حتی یه موضوع پیش پا افتاده...حس میکنم زندگیم تو سراشیبیه...چون عاداتش به مرور زمان بدتر میشن....جدیدا حوصله نداره جواب تلفن منو بده....وقتی خداحافظی میکنم که جایی برم جواب نمیده ...و کلی بی محلیای دیگه که معلومه از وجودم بیزاره

[sahar.66]

سلام بشما
فرمودین احترام از دست رفته، پرخاشگری، از آرایش بدتون میاد، منفعل و هیجانی، محبت کلامی کم و .... اینها باید اصلاح بشه.
دوستش دارین اما ایشون دورتر میشه...

درباره ی هر کدام از موارد بالا بحثو بازتر کنین. و بیشتر درموردشون بگین.
همچنین سن هر دوی شما

[عاطی گلی]

چرا محبت کلامیتون کمه؟
پس فرق شما با دوستشون که مرده چیه
چرا واسه شوهرت آرایش نمیکنی و این رو مزیت میدونی
البته نظر من اینه زنانگیت رو بیشتر کن
نمیگم همین اول کاری برو بغلش نه ولی سعی کن کم کم زنانگیتو بالا ببری
زن یعنی محبت یعنی لوس کردن خودش واسه شوهرش
من نمیگم خودم هیچ عیبی ندارم ولی فکر میکنم زن باید با مرد فرق داشته باشه و این تفاوت باعث عشق میشه
هنوز میگم من نه روانشناسم و نه اطلاعات کافی دارم ولی به عنوان یک زن و تجربه شخصیم میگم
لازم نیست بشینی بگی بیا رابطمونو درست کنیم یا بگی من اشتباه کردم و ..........
اول لباس تمیز و عطر و .....استفاده کن با یه ارایش ملایم اگه موهات بلنده از موهاتم استفاده کن واسه جلب توجش شاید یهو عکس العمل نشون نده ولی کم کم روش تاثیر میذاری
به خودت برس ورزش کن غذا خوب بخور بعد خیلی ریز نه تابلو که فکر کنه داری خودتو بهش میچسبونی بهش محبت کن
واسش غذا بکش یا غذایی که دوست داره درست کن
سعی کن روح به زندگیت بدی
انشالله مشکل هممون حل بشه

[minno]

یه موقع که حال هردوتون خوبه و محبت کوچیکی در حقتون کرده. مثلا تو کار خونه کمک کرده یا لباسی براتون خریده. بهش بگید که بهش افتخار می کنید و خوشحالید که اونو دارید . بعد دو سه روز عادی باشید دو باره یکبار که حالتون خوبه و باهم خلوت کردید کارهای کوچیکی که براتون کرده را یادآوری کنید خاطرات خوبتون را. وبگید که بهترین مرد روی زمین را دارید بعدش دیگه زیاد بهش محل نذارید بذارید خودش بیاد طرفتون اون موقع خیلی تحویلش بگیرین . نیازی نیس آرایش سنگین بکنید که تابلو باشه از یک خط چشم ملایم شروع کنید یک دست لباس نو هم برای توی خونه بخرید . باعشق نگاهش کنید بابچه ها فضای خونه را شاد نگه دارید. صبح ها بدرقه اش کنید وقتی بر میگرده از سر کار با لبخند استقبالش برید اگه خرید کرده از دستش بگیرید برای شروع همین قدر کافیه.

[توانا]

ممنون ازتون دوستان که کمک میکنید....اما کلا بنظرم مشکل اساسی تر از این حرفاس...حس میکنم برای اینکه آدم عزیز باشه یه خصوصیات فردی باید داشته باشه....حس میکنم من به احمقم و بخاطر همین شوهرم ازم بدش میاد...هیچکس از آدمای احمق خوشش نمیاد دیگه فرقی نمیکنه چقدر محبت کنن...نمیدونم...اینجا یه نقطه ی کور هست که خودمم دقیق نمیدونم چطور توضیحش بدم...فقط میدونم هرچی که هست به شخصیت من برمیگرده..ولا چرا باید مرد به این خوبی رو از خودم بیزار کنم؟ به دختریکی از فامیلامون که نگا میکنم میبینم با وجود اینکه ۱۰ سال ازم کوچکتره اما محترمتره پیش شوهر و خانوادش....اصلا یه ابهتی داره که خانوادش بفکرشون هم خطور نمیکنه باش بد باشه...دختریه که خیلی به شوهرش احترام میزاره...شوهرش همه کار واسش میکنه...البته این دختره که میگم یه جور شخصیتی دارره قاطع و فلسفت تو زندگیش اولویت خودش هست...اما نمیدونم چکار میکنه که بقیه اینا رو راحت هضم میکنن ...

[توانا]

یه چیز دیگه هم اضاف کنم....(بلد نیستم اپدیت کنم و چیزی به ارسال قبل اضافه کنم واسه همین دوباره پاسخ به موضوع رو میزنم)
شوهرم هیچوقت واسم چیزی نمیخره..در جواب مینو جان که گفتن اگه لباسی واسم خرید...اون هیچ محبتی به من نمیکنه...حیفش میاد ...فکر میکردم بلد نیست اما برعکس پتانسیل فوق العاده زیادی برا محبت داره اما من کورش کردم....اینجا یه تاپیک خوندم نوشته بود از زنم متنفرم....وقتی خوندمش فک کردم شاید حس شوهرم هم همینه...اون تو تاپیکش گفته بود گاهی یه چیزای قشنگی میبینم دوس دارم برا زن بگیرم اما حیفم میاد محبتم رو خرج این بکنم...حتما شوهر بیچاره ی من همینطوره...اصلا میدونین من از زیبایی عشق ورزیدن محرومش کردم...همیشه فکر میکنم الانه که بره و عشق نهفته ی خودشو برای زن دیگه ایی که تو رفتار ازم نازتره بکنه....
تو تاپیک اون آقا متوجه شدم احتمالا شوهر منم از رفتارهای ناهماهنگ من ناراحت شده...واسه همین دیگه حتی به محبت هام علاقه نداره و اصلا بدش میاد وقتی واسش ناز میکنم....حس میکنم همینطوری عادی باشم بهتره...کلا بلد نیستم محبت کلامی کنم ...چون حس میکنم دارم دیالوگ یه نمایشنامه رو خیلی بیروح دارم میخونم فقط...اونم همین حس رو داره حتما که متنفر میشه و باور نمیکنه

[آناهیتا۲۷]

سلام.توانا جان همسرت چه رفتاری باهات داره که فکر میکنی ازت متنفره؟تو مگه قبلا چکار کردی که میگی محبتش رو کور کردم؟یکم بیشتر توضیح میدی!

[توانا]

سلام.
مثل اینکه مشکلات حادتری اینجا هست که کسی دوست نداره اینجا نظر بده
اخلاق آدمایی که از یکی بدشون میاد معلومه دیگه...تماس چشمی اصلا نداره..زود بددهنی میکنه و فش میده...در حالی که با هیچکس اینطور نیست..حرف که میزنم حواسشو میده جای دیگه...تلفنم رو خیلی زود قط میکنه...گاهی بدون خداحافظی و بدون تموم شدن حرفام....اما الان یه مسئله ی جدید پیش اومده
دیدم سرور تلگرام تو گوشیش پیغام داده : زندگیم به تلگرام پیوست....رفتم مخاطبینشونگا کردم نبود همچین اسمی نبود....اما تلگرام طوریه که اگه اسمی رو سیو کنی و بعد پاک کنی بازم وقتی طرف تلگرام نصب میکنه بت اطلاع میده
اما مخاطب زندگیم خیلی عجیبه...اصلا به شوهرم نمیاد با کسی غیر از من در ارتباط باشه...اصلا حرکت مشکوکی نداره...گوشیش اصلا رمز نداره و مخفی کاری نمیکنه...به اینکه گوشیش دستم باشه حساسیت نشون نمیده...
به کمک دوستام فهمیدم سیم کارت به اسم میترا هستش ...خیلی به هم ریختم اما بعدش خودمو جم و جور کردم و کاملا عادی و روزمره رفتار کردم....اما مثل خوره تو مغزمه....
دوستم به شماره زنگ زده خاموش بوده
چکار کنم بنظرتون؟