با نماز نخوندن همسرم چطور کنار بیام

[hamdardi_user]

سلام و خسته نباشید،

خانمی هستم سی ساله، همسرم سی و دو ساله. خارج از کشور زندگی می کنیم. مدت های زیادی هست که همسرم علاقه ای به نماز خوندن نداره. یه مدت به خاطر اصرار من و اینکه می دید من ناراحت میشم نمی خونه، خوند. بعد کم کم کمتر شد و الان کلا نمی خونه.
چون خارج از ایران زندگی می کنیم، محیط اطرافمون طبیعتا اصلا مذهبی نیست.
قصد ندارم تغییرش بدم (چون می دونم نمیشه)، اما واقعیت اینه که الان کاملا از چشمم افتاده و تقریبا می تونم بگم علاقه ای بهش ندارم دیگه. یعنی فقط در حد اینکه پدر بچه مه دوسش دارم (پسرمون 15 ماهشه تقریبا) و نه بیشتر. آیا کاری هست که بتونم انجام بدم یا باید زندگیمو همین طور که هست قبول کنم؟
ممکنه بگین خوبی هاشو به خودت یادآوری کن، چیزای دیگه شو ببین و غیره. تمام این کارها رو می کنم. باهاش هیچ دعوا و بحثی ندارم، بداخلاق و بدخلق نیستم، معمولی هستم. اما اون عشقی که درون خودم نسبت بهش حس می کردم رو دیگه ندارم. حتی یه وقتایی احساس می کنم دارم دو رویی می کنم. بیشتر از اون چیزی که دوسش دارم، دارم نشون میدم. یعنی ادعا می کنم مثل همیشه ام، مثل قبلم و خیلی دوسش دارم، در حالی که دیگه ندارم.
دقیق تر بگم دیگه بهش اعتماد ندارم. اوایل به خاطر اینکه روزها اینجا طولانی بود روزه نگرفت (حتی تو روزهای کوتاهی که ده ساعت بیشتر نبود). یکی دو سال اون اوایل روزه گرفت و مریض شد (و منم مریض شدم) و دیگه نگرفت. الان کم کم نمازش ترک شده. الان گاهی می بینم که میگه خب چرا از گوشت های اینا نخوریم؟ حالا مگه چه فرقی داره؟
اینه که من دیگه بهش اعتماد ندارم و احساس می کنم هیچ بعید نیست که فردا بخواد خیانت هم بکنه. به دلم بد راه نمی دم و بدبین نیستم و نمی گم که این کارو می کنه. اما اعتماد هم نمی تونم بهش بکنم. به نظرم منطقی نیست اعتماد کردن به همچین کسی که این قدر تغییر کرده.
به خاطر شرایط زندگیمون تو دو تا شهر مختلف زندگی می کنیم و خب طبیعتا دوری از من روش تاثیر گذاشته و تا حداقل یکی دو سال آینده هم نمی تونیم تو یه شهر زندگی کنیم.
الان نسبت بهش بی تفاوت شدم اما از درون این اتفاقا داره خودمو می خوره. احساس می کنم زندگی ای که توش زن و شوهر نسبت به هم بی تفاوت بشن، داره رو به تباهی میره.
البته اینم بگم که همسرم خیلی دوسم داره، اما خب گفتم. از چشم من افتاده. از طرفی من هر روز علاقه ام داره کمتر میشه بهش.
من چیکار کنم که خودم رو بتونم شاد نگه دارم و از این ناراحتی درآم؟ چطور سعی کنم کلا نسبت به این رفتارهاش بی تفاوت باشم و به خودم بگم منو که تو قبر اون نمی خوابونن؟ (واقعیتش به این اعتقادی ندارم، چون به هر حال رفتار پدر و مادر الگوی بچه هاست و روی برکت خونه هم خیلی تاثیر داره، این طوری نیست که بگم خب حالا اون نماز نخونه و روزه نگیره و گوشت حلال نخوره، به من که ضرری نمی رسه.).

از راهنمایی هاتون پیشاپیش ممنونم.

[جوادیان]

سلام

دوست عزیز شما در حد امر به معروف میتونین به ایشون بگین که نماز بخونن.. ولی دیگه نمیتونین ایشونو مجبور کنین به کاری که بهش علاقه ای نداره..

نماز خوندن اجباریه ایشون اصلا فکر نمیکنم در درگاه الهی مقبول واقع بشه .. اما در مورد خورد و خوراکتون حتما ازشون بخواهید از بسته هائی که حلال هستند تهیه بشه و اگه کوتاهی کردن خودتون اقدام کنین..

به هیچ وجه بخاطر عقایدتون زندگیرو برای همسر و فرزندتون تباه نکنین..

[خادم رضا]

سلام
همسر شما از اول نماز خون بودند یا خیر مخصوصا موقعی که بتکلیف رسیدند ؟؟؟؟
اگر خیر پس دیگه معنایی ندارد که اعتماد کنید یا خیر
خانم عزیز پس خارجی ها چطور ازدواج میکنند ؟؟؟ایا همشون خیانت کار میشوند
چه نماز خوان هایی که بعد از ازدواج یه جور دیگه شدن
و چه نماز نخوان هایی که بعد از ازدواج نماز خوان شده اند
شما باید با محبت ایشون تشویق کنید
ببینید اصلا برای چی نماز نمیخونن؟؟دلیلشون چیه؟؟اون دلیل رو حل بفرمایید
بهشون بگید شما پیش نماز من من میخوام بهتون اقتدا کنم
بزارید تشویق بشوند
یا کاری که دوست دارن انجام بدید هر موقع نماز خوندن
اصلا بگید بعضی از رفتارهایی که دوست نداری رو اگر نماز بخوانید سعی میکنم که انجام ندهم

[hamdardi_user]

سلام
همسر شما از اول نماز خون بودند یا خیر مخصوصا موقعی که بتکلیف رسیدند ؟؟؟؟
اگر خیر پس دیگه معنایی ندارد که اعتماد کنید یا خیر
خانم عزیز پس خارجی ها چطور ازدواج میکنند ؟؟؟ایا همشون خیانت کار میشوند
چه نماز خوان هایی که بعد از ازدواج یه جور دیگه شدن
و چه نماز نخوان هایی که بعد از ازدواج نماز خوان شده اند
شما باید با محبت ایشون تشویق کنید
ببینید اصلا برای چی نماز نمیخونن؟؟دلیلشون چیه؟؟اون دلیل رو حل بفرمایید
بهشون بگید شما پیش نماز من من میخوام بهتون اقتدا کنم
بزارید تشویق بشوند
یا کاری که دوست دارن انجام بدید هر موقع نماز خوندن
اصلا بگید بعضی از رفتارهایی که دوست نداری رو اگر نماز بخوانید سعی میکنم که انجام ندهم

سلام
ممنونم از توصیه هاتون.
بله از ابتدا نماز می خوندن. کلا خانواده ی مذهبی ای هم دارن. با من هم که ازدواج کرده بودن می خوندن. ولی از وقتی اومدیم خارج از کشور، روز به روز اعتقاداتشون سست تر میشه.
دلیل خاصی هم نمیارن. فقط میگن من بهش اعتقادی ندارم. یه جوری باید بگم حس می کنه خب این جوری که زندگی راحت تره. چرا باید رعایت کنم؟
در مورد خیانت تو خارج از کشور، من که المان زندگی می کنم باید بگم بله، بسیاری از خارجی ها خیانت می کنن. آمار خیانت چیزی حدود 50 درصده اینجا.
در مورد پیشنهادتون، خب اگه کسی بخواد بخونه میشه گفت تو بیا پیش نماز شو، وقتی کسی اصلا نمی خواد نماز بخونه که نمیشه گفت بیا پیش نماز شو تا من بخونم. کلا هم قبول نمی کرد هیچ وقت پیش نماز بشه. یعنی همون قبلا هم که می خوند، قبول نمی کرد پیش نماز بشه.

[صبا_2009]

سلام

اول بگم که درک می کنم از تغییر همسرتون ناراحت باشید؛ چون احتمال قریب به یقین میزان پایبندی ایشون به اصول مذهبی از مهمترین معیارهای ازدواج تون بوده ولی خب انسان ها زنده هستند و پویا؛ شاید این تغییر که از نظر شما منفیه؛ یه جهش فکری برای ایشون به حساب بیاد.
هر چند که می دونم تغییر عقاید یه مسلمون یه جورایی کل زندگیش رو تحت الشعاع قرار میده؛تا اینجای حرفم رو خودتون هم می دونستید اما بیایم به داشته هاتون به یه شکل دیگه نگاه کنیم.
گفتید با نماز نخوندن ایشون و حلال (گوشت و...) نخوری برکت از زندگی تون میره؛ کره زمین در حال حاضر ۷ میلیارد و اندی جمعیت داره؛ نهایتا ۵۰۰ میلیون مسلمون پایبند داشته باشیم؛ یعنی به نظر شما اون ۶.۵ میلیارد دیگه زندگی شون برکت نداره؟
یعنی قرار همه اون ۶.۵ میلیارد وقتی مردن مستقیم برن جهنم؟
احتمال داره ۵۰٪ شون به شریک زندگی شون خیانت کنند؟

پسر شما حتی اگر شما هم کاملا مسلمان وار تربیتش کنید؛ تو جامعه آلمان و با دوستان آلمانی خواهد بود؛ پس اینکه نخواد مسلمون باشه؛ یا به سلوک مسلمین غذا بخوره و عبادت کنه؛ یه چیز کاملا عادی هست؛ حتی اگر پدرش نمازخون حرفه ای باشه.

خود شما هم اگر مثلا بجای ایران؛ ۲۰۰۰ کیلومتر بالاتر و تو روسیه متولد شده بودین؛ خوردن گوشت غیر ذبح اسلامی و اعمال مذهبی اسلامی انجام ندادن دلیلی بر گمراهی تون نبود. درسته؟

پس بپذیرید که الان هم فاجعه ای رخ نداده؛ همسر شما یه سری کارها رو از سر عادت انجام می داده که الان نمیده!!
برای استحکام خانواده تون و برای اینکه الگوی خوبی برای فرزندتون باشید؛ روابط عاطفی تون رو با همسرتون قوی تر کنید. و روی اصول اخلاقی مانور بدین. سعی نکنید معلم اخلاقی و دینی همسرتون باشید که مجبور به پنهان کاری بشه؛ دوستش باشید که چالش های فکریش رو با شما درمیون بگذاره؛ از دغدغه هاش بگه؛ قطعا واسه کسی که تو خانواده مذهبی بوده راحت نیست که یه شبه بی مذهب بشه و دچار تعارض میشه؛ سعی کنید تعارض های همسرتون رو درک کنید و در ضمن هی نخواید که هدایتش کنید.
توی گفتگوهاتون تاکید کنید که صداقت؛ شفافیت و اصول اخلاقی از همه چیز واسه تون مهمتره. چون آدمی که مثلا دروغگو نبوده؛ مشروب هم که بخوره تمایل به دروغ گفتن پیدا نمی کنه؛ مگر اینکه اونقدر شما رو دوست داشته باشه که نخواد در ابتدا ناراحتتون کنه و رو به پنهان کاری بیاره.
در کل پیش خودتون بپذیرید که تنها راه هدایت انسان ها دین نیست؛ همسر شما هم می تونه جزو اون دسته باشه و معیارهای انسانیت مهمتر هستند و ماندگارتر.

از بعد تاریخی هم که نگاه کنید؛ خانواده های زیادی بودن؛ که یک طرف اعتقادات مذهبی داشته و طرف دیگر نه! و البته موفق و خوشبخت بودن.

[Happy.girl.69]

یاد مامانم افتاد که همیشه ما رو با دعوا مجبور به نماز میکرد ، دقیقا همیشه با دعوا و قهر و ناراحتی و ترسوندن از جهنم و خشم خدا.
واسه همین بود که من هیچ وقت نماز خون نشدم ، اصلا هیچ احساسی به نماز ندارم ، اصلا حتی نمیدونم چرا باید خونده باشه و هزار چرای دیگه.
شاید شوهر شما هم تو همچین خانواده مذهبی بزرگ شده باشه که با دعوا مجبورش کردن.
شاید حالا که چشم خانوادشو دور دیده راحت شده.
یکی از اقوام من در سن 45 سالگی نماز خون شد فقط به خاطر اینکه کسی تونست ایشونو با مهربونی توجیه کنه.

[hamdardi_user]

سلام

اول بگم که درک می کنم از تغییر همسرتون ناراحت باشید؛ چون احتمال قریب به یقین میزان پایبندی ایشون به اصول مذهبی از مهمترین معیارهای ازدواج تون بوده ولی خب انسان ها زنده هستند و پویا؛ شاید این تغییر که از نظر شما منفیه؛ یه جهش فکری برای ایشون به حساب بیاد.
هر چند که می دونم تغییر عقاید یه مسلمون یه جورایی کل زندگیش رو تحت الشعاع قرار میده؛تا اینجای حرفم رو خودتون هم می دونستید اما بیایم به داشته هاتون به یه شکل دیگه نگاه کنیم.
گفتید با نماز نخوندن ایشون و حلال (گوشت و...) نخوری برکت از زندگی تون میره؛ کره زمین در حال حاضر ۷ میلیارد و اندی جمعیت داره؛ نهایتا ۵۰۰ میلیون مسلمون پایبند داشته باشیم؛ یعنی به نظر شما اون ۶.۵ میلیارد دیگه زندگی شون برکت نداره؟
یعنی قرار همه اون ۶.۵ میلیارد وقتی مردن مستقیم برن جهنم؟
احتمال داره ۵۰٪ شون به شریک زندگی شون خیانت کنند؟

پسر شما حتی اگر شما هم کاملا مسلمان وار تربیتش کنید؛ تو جامعه آلمان و با دوستان آلمانی خواهد بود؛ پس اینکه نخواد مسلمون باشه؛ یا به سلوک مسلمین غذا بخوره و عبادت کنه؛ یه چیز کاملا عادی هست؛ حتی اگر پدرش نمازخون حرفه ای باشه.

خود شما هم اگر مثلا بجای ایران؛ ۲۰۰۰ کیلومتر بالاتر و تو روسیه متولد شده بودین؛ خوردن گوشت غیر ذبح اسلامی و اعمال مذهبی اسلامی انجام ندادن دلیلی بر گمراهی تون نبود. درسته؟

پس بپذیرید که الان هم فاجعه ای رخ نداده؛ همسر شما یه سری کارها رو از سر عادت انجام می داده که الان نمیده!!
برای استحکام خانواده تون و برای اینکه الگوی خوبی برای فرزندتون باشید؛ روابط عاطفی تون رو با همسرتون قوی تر کنید. و روی اصول اخلاقی مانور بدین. سعی نکنید معلم اخلاقی و دینی همسرتون باشید که مجبور به پنهان کاری بشه؛ دوستش باشید که چالش های فکریش رو با شما درمیون بگذاره؛ از دغدغه هاش بگه؛ قطعا واسه کسی که تو خانواده مذهبی بوده راحت نیست که یه شبه بی مذهب بشه و دچار تعارض میشه؛ سعی کنید تعارض های همسرتون رو درک کنید و در ضمن هی نخواید که هدایتش کنید.
توی گفتگوهاتون تاکید کنید که صداقت؛ شفافیت و اصول اخلاقی از همه چیز واسه تون مهمتره. چون آدمی که مثلا دروغگو نبوده؛ مشروب هم که بخوره تمایل به دروغ گفتن پیدا نمی کنه؛ مگر اینکه اونقدر شما رو دوست داشته باشه که نخواد در ابتدا ناراحتتون کنه و رو به پنهان کاری بیاره.
در کل پیش خودتون بپذیرید که تنها راه هدایت انسان ها دین نیست؛ همسر شما هم می تونه جزو اون دسته باشه و معیارهای انسانیت مهمتر هستند و ماندگارتر.

از بعد تاریخی هم که نگاه کنید؛ خانواده های زیادی بودن؛ که یک طرف اعتقادات مذهبی داشته و طرف دیگر نه! و البته موفق و خوشبخت بودن.

یه جاهایی از حرفاتون به نظر من ایراد اساسی داره. اینکه کسی تو روسیه متولد بشه و گوشت ذبح اسلامی نخوره، هیچ ارتباطی به اینکه کسی ادعا کنه مسلمونه و در عین حال خیلی چیزای اسلام رو که سختشه رعایت نکنه نداره به نظر من. اینا اصلا از اساس مقوله های جدایی هستن.
بگذریم. ممنونم که نظرتونو گفتین.

[*مونا*]

سلام وقت بخیر

به نظر من شما در مورد نماز خوندن مطالعه کن و در مورد آثار و فواید نماز بر جسم و در موردحکمت نماز خوندن و حرکاتی که در نماز انجام میشه مثله سجده و رکوع و ..... اطلاعاتت رو ببر بالا.
بعد به صورت غیر مستقیم همسرت رو تشویق کن نه با ناراحت شدن و امرو نهی کردن.
اتفاقا سعی کن وقتایی که منزل هستن با آرایش و معطر شدن نمازتو بخون ثواب هم داره.با عمل تشویقش کن .
گاهی بهش بگو یه چیز جالب فهمیدم و چیزهایی که مطالعه کردین و یاد گرفتین رو با ذوق براش بگین.
روابط عاطفی تون رو گرم نگه دارین تا تاثیر حرفاتون بیشتر بشه.

[deljoo_deltang]

لطفا اول به یک سوال من جواب بدید آیا شما تنها به نماز و روزه و گوشت حلال خوردن حساسید و ترستون از خیانت هست یا بیشتر نگران این هستید که سهل انگاریهای همسرتون در همه زمینه های دینی اثرات سوء روی زندگیتون داشته باشه؟

راستش تجربه زندگی من شباهت زیادی به شما دارد و برای همین از تجربیات خودم برایتان می نویسم.
اول از همه ازتون می خوام از یک مشاور مذهبی و معتقد مشاوره مستقیم بگیرید. چون اگر شما ادم مذهبی و معتقدی هستید به مرور زمان که در زندگی پیش میرید و مسایل و نقاط تصمیم گیری بیشتری در زندگیتون پیش میاد ممکنه مشکلاتتون هم بیشتر شه. من خودم در قسمتهایی که زیاد نگرانی داشتم از آقای سنگتراشان مشاوره مستقیم گرفتم.

دوم اینکه این رو بپذیرید که هر کس مسول اعمال خودشه و ما به خاطر اعمال دیگری در اون دنیا پاسخگو نیستیم. اینکه می گویید برکت از خانه می رود شما با اعمالتان باید چبران کنید. مثالش آسیه است و موسی که در خانه کفر بزرگ شد.

سوم مساله ای که بسیار به روح و روان شما کمک می کند این است که سعی کنید آیینه را به سمت خود بگیرید. معایبو گناهان خود زا واکاوی کنید و سعی در رفع آنها و انجام تمام واجبات کنید. این مساله باعث می شود معنویت در خانه شما بیشتر شود و البته شور و شوق شما در انجام اعمال هم بی تاثیر نخواهد بود.

چهارم سعی در رفت و آمد با خانواده ها و یا دوستانی که از نظر مذهبی شباهت زیادی به شما دارند.

اگر در شهری که هستید امکانات مذهبی وجود دارد حضور شما در مراسم مذهبی هم برای کودکتان و هم برای پررنگ کردن معنویت در زندگیتان بسیار خوب است.

[abs]

چه جالب..یکی از دلایلی که من خیلی دوست ندارم مهاجرت به کشور خارج رو همین حسه بدیه که همش فکر میکنم همسرم دچار لغزش بشه اونم به خاطر اینه که اینجا هم که هستیم یکی در میون نمازشو میخونه و روزه میگیره....خواهر عزیزم به نظر من هم همسرتون اعتقاد قوی ومحکمی نسبت به مسائل دینی نداشتن مثل شما و با دیدن فرهنگ کاملا متفاوت اونجا الان دیگه مسیرش رو تغییر داده و این فکر میکنم یکی از تبعات خارج از کشور رفتن که باید قبل از رفتن به اونجا شمایی که این چیزا برات مهمه بهش فکر میکردی...یکی از اقوام بسیار نزدیکه من 40 سال ایران بود حجاب کامل داشت مکه رفت نمازشو سروقت میخوند روزه میگرفت هرچند شوهرش خیلی مقید نبود ولی به محض رفتن به خارج حتی روسری هم سرش نزاشت!!! وقتی ازش پرسیدم روسریتو درآوردی؟؟ گفت ای بابا اینجا کسی نگاه نمیکه!! این جمله برای خانم 40 ساله خیلی به نظر من بده...یعنی این آدم اصلا اعتقاد قلبی و کامل وقتی اینجا هم بوده نداشته که به محض رسیدن به اونجا همه روفراموش کرده اینجا شاید فقط صرف عادت بوده نمیدونم والا.............
خلاصه اینکه بعضی چیزا تبعات تصمیمات خودمون هستن که رخ میدن ..من تنها پیشنهادم اینه که ارتباط خودتون با مراکز مذهبی المان (که البته نمیدونم چهقد هست) بیشتر کنید اگه امکانش بود بیشتر در کنار همسرتون باشید و از طریق روشهاییی که کارشناسان مذهبی واردتر هستن همسرتون رو از در محبت و کاملا کارشناسانه و حکمت گرایانه راهنمایی بفرمایید نه اینکه فقط بهش گوشزد کنید نمازش رو بخونه..حودتون بهتر میدونید نماز از سر اجبار و ریا و بدون حضور قلب هیچ تاثیر و فایده ای نداره..دین رو باید عمیق و حکمت گرایانه بهشون معرفی کنید