جنگل....!

[shad]

شاید به نظر مسخره بیاد، اما دلم بدجور هوای جنگل رو کرده، دوست دارم بوی درختای خیس رو استشمام کنم، دوست دارم برم وسط درختا، بدون سرپناه زندگی کنم، میخوام پناهم شاخه های پوشیده از برگ جنگل باشه، میخوام روی خاک غلط بزنم تا تمام لباسام، موهام گلی بشه، دوست دارم هیچ صدایی جز صدای پرنده ها و سکوت جنگل نشنوم، وای چقدر خوبه .... از صدای بوق ماشین، از صدای تلوزیون، آدما ... خسته شدم....................... دلم صداهای بکر میخواد، هوای بکر، تنهایی بکر، زندگی بکر... کاش میشد از تمام دلبستگی ها دل کند، کاش کسی دلتنگم نمی شد، کاش میشد برم و هر وقت خواستم برگردم.. چی شد که بشر رو به کشاورزی آورد؟ اصلا چرا باید کشاورزی می کرد... مگه زندگی توی غار و جنگل چه عیبی داشت؟؟؟
چی شد که خوشی زد زیر دلمون؟ چی شد که ماشینی شدیم؟ چی شد که از طبیعت دور شدیم و دورش حصار کشیدیم؟ چی شد که حیوونا رو گذاشتیم توی باغ وحش، چی شد که سلاح ساختیم، چی شد که جنگیدیم، که دور کشورها مرز کشیدیم، که دزدی کردیم، که آدم کشتیم، که از بهشت رونده شدیم!!!
دیگه حتی از بهشتی که توی دلمون هست خبر نداریم، به جهنمش زیاد سر میزنیم اما کلید بهشت رو معلوم نیست کجا گم کردیم، اصلا یادمون رفته که کجاس، از روی نقشه ذهنمون محو شده و نیست! روزی چندبار خودمون رو مجازات میکنیم، گاهی حوصله مون که سر میره یه سر می زنیم توی جهنممون و ....
خدای من فقط 7 روز آنتراک میخوام.. میخوام 7 روز هیچ کسی رو نبینم، هیچ صدایی نشنوم، هیچ کاری نکنم، تنهای تنها باشم، وسط درختهای تنومندی که تو خالقشون هستی..فقط 7 روز، کمک کن که برم، کمک کن....
خیلی خوبه که هر از چندگاهی بی خبر باشی، از همه چی، از همه جا، از همه کس، دلم جنگل می خواد، جنگلی که هیچکس منو نبینه، راحت و آزاد باشم، فکرم، جسمم، روحم آزاد باشه.............
میخوام با خودم زندگی کنم.....
با درختا...
با حیوونا............
با خاک....

[keyvan]

دنیا را نگه دارید؟
میخواستم زندگی کنم راهم را بستند
ستایش کردم گفتند خرافات است
عاشق شدم گفتند دروغ است
خندیدم گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید میخواهم پیاده شوم.....(زنده یاد دکتر علی شریعتی )

[shad]

جنگلبانا میذارن؟؟؟ کسی خبر داره؟

[niloofar 25]

دنیا را نگه دارید؟
میخواستم زندگی کنم راهم را بستند
ستایش کردم گفتند خرافات است
عاشق شدم گفتند دروغ است
خندیدم گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید میخواهم پیاده شوم.....(زنده یاد دکتر علی شریعتی )

هم تو شاد عزيز و هم شما كيوان خان چقدر قشنگ گفتين
منم خيلي دلم مي خواست برم حالا به كجا زياد فرق نمي كنه فقط جائي كه باكسائي باشم كه دوستشون دارم و چيزي به خاطرات زخمي ودلتنگيام نمك نپاشه و جاي خالي كسي كه هميشه تنهائيامو حتي وقتي حضور فيزيكي پيشم نداشته پر ميكرده و حالا...
حس نكنم تا دلتنگي هم لذت اين حال و هواي عالي را تلخ نكنه!
من حتي تا جنگلشم رفتم(چه جنگل واقعي چه جنگل آدمها)ولي قلب زخمي ونگاه منتظر واميدواري هميشه با من بود، و بيقراري منو دوباره به جاي اصليم برگرداند تا اراده الهي تحقق بيابد.
دوستان آرام واقعي كجاست؟ !

[baby]

شادي عزيز
اگه توي تهران هستيد ، از جنگلهاي دوروبر تهران مي تونين استفاده کنين ،
پارک چيتگر، سرخه حصار ، لويزان و... خودمم هم تو يه برهه اي از زمان يه ساعتائي رو مي رفتم اونجا. سکوت و آرامش خاصي داره ، برا من چند ساعتي که اونجا بودم کافي بود. فرصت خوبي بود برا فکر کردن ..
شما هم مي توني امتحان کني اما مراقب باش الانه شايد خيلي امنيت نداشته باشه

[shad]

نیلوفر عزیز، آرامش واقعی توی دل ماست، اما بعضی وقتها دلمون خسته اس، باید خستگیش رو در بیاریم

Baby عزیز ممنون، منظورم جنگلهای دور و بر تهران نیست، چون توی اونها سرشار از دوده وصدای ماشین! دلم یه جنگل بکر میخواد، یه جایی توی کوهستان، شمال یا غرب کشور، مثلا میخوام از تهران هم فرار کنم..

[keyvan]

به قول.....
آرامش رو توخودت پیدا نکنی کجا میخوای اون رو پیدا کنی .اگه با همین دل خسته بری یه جای بکر بازم همون آش و همون کاسه .
به عقیده من آدم باید با زندگی ومشکلات حاکم بر اون مدارا کنه و نسبت به فشارهای روانی انعطاف داشته باشه .و.......
شما که خودت استادی ؟

[shad]

تا حالا به صدای پرنده ها فکر کردین؟ وقتی که با هیچ صدای دیگه مخلوط نشده؟
بوی درختای خیس، بوی خاک خیس، هوایی که هیچ جای شهرماشینی نیست، ....
اینجا خستگی دل که چه عرض کنم، خستگی دنیا به در میره. احتیاج به تنها بودن دارم، جایی که سرشار از آرامش باشه، یه زنگ تفریح کوچیک، میخوام روی شاخه های درختای جنگل پرواز کردن رو تمرین کنم

[keyvan]

همه ما به نحوی به اون چیزی که اشاره کردین نیاز داریم.واقعا"نیاز داریم.آرامش وذهنی دور از دغدغه امروزی

اونی که شما میخواین تواین موقعیت زمانی ومکانی که هستین تا حدودی امکان پذیر نیست .

به عقیده من تنها راهش اینه..
به خودت برس .دلت چی میخواد ؟ اون رو با چند روز دوری از این محیط(مسافرت)عملی کن.و فکرت رو از هر چی مشکل و... formatکن

خدای نکرده افسردگی نگیری؟؟؟؟؟

[shad]

من که گفتم دلم چی می خواد، نه می تونم بهش برسم، باید برنامه ریزی کنم، شاید یکی دو ماد دیگه بشه....

افسردگی برای من وجود خارجی نداره، فقط یه اسمه که از بعضی ها شنیدم و اهل تجربه کردنش هم نیستم، این یه نیازه، مثل وقتایی که تشنه میشیم، امکان داره به مرگ برسه اما افسردگی نه!