سلام
من علیرضا هستم متولد 76. من خیلی خیلی میخندم. یعنی از این اشخاصی هستم که همیشه میخندن و گشاده رو هستن
بعد این باعث شده خیلیا از من سوء استفاده کنن. یعنی در واقع فکر میکنن من جنبه ی بالایی دارم و خیلی شوخی ها یا بی احترامی هایی میکنن که من خوشم نمیاد. بالاخره شوخی هم حدی داره. هر چند اونا میگن شوخی میکنیم ولی من خوشم نمیاد.
وقتی از دوست نزدیکم پرسیدم چرا اینا اینکارها رو میکنن گفت چون تو خیلی میخندی فکر میکنن خودت هم از این شوخی ها خوشت میاد. منظورم شوخی های لفظی و.. هست
یه مشکل دیگه ی زیاد خندیدن ، بی اهمیت شدن لبخند من در ارتباطه ، من به همه یک جور لبخند میزنم و همیشه هم موقع حرف زدن لبخند میزنم
اینطوری لبخندم ارزش خودش رو از دست میده ، نمیتونه طرف مقابلم رو مجذوب کنه.. نمیتونم از لبخندم درست استفاده کنم..
باید چیکار کنم که این عادت از سرم بیفته؟ دست خودم نیست. همیشه خندونم
ببینید دوستان افراط و تفریط توی هر کاری بده ، منم توی لبخند افراط میکنم... پس خواهشا نگید اشکالی نداره ، لطفا راهنماییم کنید
علاقه مندی ها (Bookmarks)