قبل از عقد ازدواجو به هم زدم و حالا عذاب وجدان دارم

[mardejavan67]

سلام..
دوستان بنده حدود 4 سالی با خانمی رابطه داشتم که این خانم همکلاسی من بودند.از اول هم قصدمون ازدواج بود.چند ماه قبل برای خواستگاری اقدام کردم و قرار بر این شد که یک ماه پیش عقد کنیم ولی توو این مدت این دختر خانم بهانه هاشن شروع شد که من می خوام مستقل زندگی کنیم در حالی که قبل از خواستگاری میگفتن حاضرم با خانوادت زندگی کنم(خانه پدریم 2 طبقه است که یک طبقه اش رو در اختیار ما میخواستن بذارن)دلیل این تغییر نظرشونو که پرسیدم گفتن بابام گفته و منم میخوام مستقل زندگی کنیم).خلاصه منم چون علاقه داشتم به این خانم قول دادم که خونه ی مستقل میگیرم.

ما هر چقدر که به مراسم نزدیک میششدیم و ایشون سر ناسازگاری با مادر من پیش گرفتن و از کاه کوه میساختن...3و4 روز مانده به مراسممون ایشون گفتن چون مادرت سر پول آرایشگاه من چونه زدن من حاضر به زندگی با این خانواده نیستم گفتن که چطور مادرت میتونه سر آرزوی من چانه بزنن گفتن تموم..منم این موضوع را به خانواده اطلاع دادم و یه جورایی هم از خانوادم ناراضی بودم.روز بعدش در عین ناباوری گفت چرا رفتی به خانوادت گفتی من میخواستم ببخشمت و ...بعدش منم دیدم چون ایشون سر چیزای الکی میتونه حرف از جدایی بزنه و چشمشو رو اون همه خاطراتی که داشتیم ببنده تموم کردم..حالا هم عذاب وجدان دارم که چرا رفتم به خانواده موضوع رو گفتم.اینکه من باعث شدم تموم بشه عذابم میده.خیلییی.

لطفا کمک کنین.

[milad.mehr]

سلام
تاپیکت رو خوندم...
من مشاور یا کارشناس نیستم،گفتم اول بگم
ببین این خانوم اشتباه کرده خواسته از همون اول اینجوری جا بندازه همه چی رو..شمام نباید بلافاصله موضوع رو به خونواده میگفتی ی چند روزی صبر میکردی ببینی چی میشه؟!!!
ولی اینکه این خانوم سرمسایل جزیی حرف از جدایی میزد خب باید شما هم ی عملی انجام میدادی.باید تکلیفت رو مشخص میکردی.
شاید عجله کردی..میتونستی باهاش یکم سرد بشی ببینی عکس العملش چیه؟!!
این چهارسالی هم ک باهم بودین درست نبوده..چهااااارررررر سااااااال،کم نیستااااا..
اینکه ایشونم میتونسته خاطرات و گذشته ای ک باهم داشتین رو به این راحتی نادیده بگیره حتما ی جایه کار لنگ میزده...
این حس الان شما بخاطر وابستگی بوده ک تواون چهارسال بوجود امده،همه چی درست میشه نگران نباش فقط یکم صبصبرررررر...
سعی کن به خاطراتت با اون خانوم فکر نکنی،میدونمکار خیلییی سختیه...من خودم الان همین مشکل و دارم "فکر کردن به خاطراتی ک با اون داشتم"...ولی میدونم همه چی درست میشه.
توکل کن بخدا

[sahar67]

من همیشه گفتم مرد اگه سیاست نداشته باشه و نتونه توازن لازم رو بین همسر و خونوادش برقرار کنه یا همسرشو از دست میده یا خونوادش یا هردوش

به نظرم عذاب وجدان بگیر خوبه برات

شما بلد نبودی وقتی خانومت ناراحتیشو باهات درمیون میذاره چطور باهاش رفتار کنی
وقتی از خونوادتون شکایت و شکوه داره چی باید بهش بگید
واینم نمیدونستید که هر کی هر چی گفت نمیریم به اون یکی بگیم

شما با هر دختره دیگه ای هم که نامزد کنید مطمئن باش نامزدیتو بهم میزنی چون همه ی زنها ازین حرفا میزنن و نسبت به خونواده ی شوهر حساسن از طرفی هم همه ی خونواده ی شوهر چشاشون واسه عروس بیچاره شش تا میشه تا بوده همین بوده منتها بعضی مردها با درایت توازن لازمو برقرار میکنن بعضی ها نه کار دیگر میکنند

موضوع بعدی دوره ی طولانیه ارتباط شما باهم بوده که واسه دو طرف یه مقدار بی تفاوتی اورده و اون التهابو شور لازم برای باهم بودنو نداشتید به این چیزای الکی گیر دادید

به نظرم از اشتباهات این رابطه پند بگیرید و برای موارد بعدی اصلاح کنید همین کاره دیگه ای لازم نیست به از سر گرفتن دوباره رابطه هم فکر نکنید تموم شده بهش نگاه کنید

[mardejavan67]

ممنون از دوستان که وقت گذاشتن پاسخ دادن.. ولی عزیزان انگار من مطلب رو واضح بهتون انتقال ندادم.این خانم 2 روز مونده به عقد همراه با مامانش سر ناسازگاری پیش گرفتن و یه جورایی گفتن که اگه میخوای زندگیتون خوب پیش بره باید از خانوادت یه مقدار فاصله بگیری و مادر این خانم دخالتاش کم کم داشت شروع میشد مثلا میگفتن که پول ارایشگاه و لباس و هر چیز که کم دارین و من میدم چون عقد فقط یه شب دیگه تکرار نمیشه.با اینکه خود دختر خانم اطلاع داشتن که وضع مادی من اونموقع خوب نبود.!من با هیچ کدوم از اینا مشکلی نداشتم حتی بهش گفتم که هر کجا هر لباسی بخوای میگیرم برات.ولی ایشون ناز کردن و عجیب تر از اونم خواسته های مامانش بود.که ایشونم پر رو تر میشد.واقعا بچه ها نمیشد به خاطر اون احساسمون همو یه ذره درک میکردیم عقد و محضر بگیریم؟
این خانم یه هفته مونده به عقد هر روزش میگفت به خانوادت بگو ما میخوایم تموم کنیم..
من به این خانم صد در صد حق میدم ولی بین ما احساس بود میتونستیم یکمی از خواسته هامونو بزاریم روز عروسی...میتونستیم شرایط همو درک کنیم.کاش ایشون روز اخر با اون حالت نمیگفتن که فقط میخوام باهات ازدواج میکنم و انتظار دیگه ای ازم نداشته باش. کاش نگاه اون خانم اون شکلی نبود تا من مجبور نمیشدم تموم کنم.امیدوارم هر کجا هست بتونه منو حرفامو کارامو فراموش کنه..کاش دست من بود و از یادش میرفتم و هیچ اثری از خودم تو زندگیش نمیزاشتم.افسوس.آرزو میکنم هر کجا که هست با هر کی که هست خوشبخت بشه

[به دنبال خوشبختی]

اینجور که شما تعریف کردی من حس می کنم که یه احساسی بوده و آخر سر هم تموم شده و رفته و خدارو شکر کن که در این مرحله تموم شده.
متاسفانه یه موضوعی که هنوز توی ذهن عزیزانی که تازه می خوان ازدواج کنن حل نشده اینه که هنوز یارشون رو نتونستن بشناسن و نمی دونن که الان توی کدوم تیم هستند، و از طرفی خانواده هاشون هم که با تجربه هستن نمی خوان قبول کنن که این دختر و یا پسرشون بریا خودش دیگه یه تیم داره و نیاز نیست توی زمین این طرف و یا اون طرف بازی کنه
مثال میزنم
چند وقت پیش بود که یه خانومی با این عنوان تاپیک گذاشته بود که همسرم و خانوادش نمی خوان توی تالار برای من عروسی بگیرن و حتی حاظر نیستن به خاطر این کارشون از ما عذر خواهی هم بکنن، و البته خودشون گفته بودن که می دونم دست و بال همسرم تنگه و .... و گفته بودن که من قصد دارم با مادرم خجالتشون بدیم و ... (در کل فهوای کلامشون این بود)
خب این یعنی چی؟ یعنی این دختر هنوز قبول نکرده که شکسته نشدن حرمت و غرور همسرش بالاتر از هر چیزی هست، این یعنی خانواده دختره هنوز داماد رو غریبه می دونن. و خب وقتی دقیقاً همین رفتار رو هم پسر و خانوادش از طرف مقابل اتخاذ کنن . خب جنگ جهانی کلید می خوره. و پسر میره تیم قبلی و دختر هم همین طور و اون تیم جدید که قرار بود 2 تا یار داشته باشه الان خالی هست و شکست تنها حاصل این تیمه. و حتی اگه یه نفر وارد این تیم بشه اما دیگری یاری نکنه باز این تیم راهی جز قبول شکست نخواهد داشت. پس توی زندگی نباید تیممون رو ترک کنیم.
واین همه حاشیه رفتم تا بگم :
خانوم ب القوه شما تیمشو ترک کرد پس نتیج دور از انتظار نبوده.

[نجمه چ]

سلام
من چنین رابطه ای رو تجربه کردم البته در جایگاه دختر! و توی رابطه ما که سه و سال خورده ای هم بود توی مرحله خواستگاری و نامزدی اون آقا خواستار جدایی شد و من ضربه بدی خوردم! این و به این خاطر گفتم که میتونم شرایط اون دختر رو درک کنم! البته من نمیدونم چرا و به چه دلیل شما اینکار و کردی شاید خیلی با طرف من فرق داشته باشید! حدود هشت ماه ازون اتفاق میگذره، درسته که من باهاش کنار اومدم و به ظاهر اون آدم و بخشیدم اما هنوز زخمش توی قلبم هست! این و نگفتم که عذاب وجدان شما زیاد بشه، اما من توقع داشتم اون آقا یکم مهلت میداد و همانقدر که من تلاش کردم برای رابطه اونم اینکار و میکرد و نهایتا چیزی که بعد از جدایی کن و تسکین میداد این بود که ازم یه معذرت خواهی میکرد حداقل به حرمت اون همه علاقه و دوست داشتن سه چهار ساله! میخوام بهتون بگم اگه براتون امکان داره ازش حلالیت بطلبید! البته این یه پیشنهاده! و من 100 درصد درست نمیدونم، اما به این خاطر میگم که در جایگاه یک خانم و درک این موضوع شاید معذرت خواستن اون عذاب وجدان شمارو از بین ببره! معذرت میخوام که مشکلم اینجا توضیح دادم.
موفق باشید

- - - Updated - - -

سلام
من چنین رابطه ای رو تجربه کردم البته در جایگاه دختر! و توی رابطه ما که سه و سال خورده ای هم بود توی مرحله خواستگاری و نامزدی اون آقا خواستار جدایی شد و من ضربه بدی خوردم! این و به این خاطر گفتم که میتونم شرایط اون دختر رو درک کنم! البته من نمیدونم چرا و به چه دلیل شما اینکار و کردی شاید خیلی با طرف من فرق داشته باشید! حدود هشت ماه ازون اتفاق میگذره، درسته که من باهاش کنار اومدم و به ظاهر اون آدم و بخشیدم اما هنوز زخمش توی قلبم هست! این و نگفتم که عذاب وجدان شما زیاد بشه، اما من توقع داشتم اون آقا یکم مهلت میداد و همانقدر که من تلاش کردم برای رابطه اونم اینکار و میکرد و نهایتا چیزی که بعد از جدایی من و تسکین میداد این بود که ازم یه معذرت خواهی میکرد حداقل به حرمت اون همه علاقه و دوست داشتن سه چهار ساله! میخوام بهتون بگم اگه براتون امکان داره ازش حلالیت بطلبید! البته این یه پیشنهاده! و من 100 درصد درست نمیدونم، اما به این خاطر میگم که در جایگاه یک خانم و درک این موضوع شاید معذرت خواستن اون عذاب وجدان شمارو از بین ببره! معذرت میخوام که مشکلم اینجا توضیح دادم.
موفق باشید

[سوشیانت]

عذاب وجدان نداره. خوب کردی جدا شدی. دختر و پسر نداره هرکسی که بلد نباشه بفهمه ازدواج یعنی "از این به بعد اول همسرم, بعد دیگران" محکوم به کنار گذاشته شدنه و شما هم خوب کردی جدا شدی چون همسرت آدمی بود که مادر پدرش رو به "شوهرش" ترجیح میداد پس همون بهتر که قبل از آغاز زندگی این رو متوجه شدی.

[Eram]

سلام

توضیحاتتون مبهم بود .من چنتا سوال دارم:

1-توی این 4سال مشکلات جدی با هم نداشتید؟چرا تصمیم گرفتید با هم ازدواج کنید؟

2-شما چرا به خواستگاری این دخترخانوم رفتی؟چه نقاط مثبتی داشته؟به نظرت میتونستین باهم یه زندگی پایداروخوب بسازید؟

3-آیا دو خانواده شما و ایشون رو راحت پذیرفتن یا اکراه داشتن؟چرا؟

4- خانواده های شما باهم چقدر تفاوت داشتند؟ از لحاظ مالی،فرهنگی،آداب و رسوم، شهر یا استان محل سکونت؟

[hanie_66]

سلام
طوری ک من متوجه شدم اساس مشکل شما و همسرتون مراسم عقد بود.شما خانوم نیستین ک درک کنین برای خانوما مهمه مراسم عقد و شاید استرس این تغییر بزرگ روشون تاثیر گذاشته. چون منم نزدیکای عقد گاهی ب همسرم گیر میدادم یا موضوعات پیش پا افتاده برام اولویت دار میشدن

[tanhaeii]

عذاب وجدان نداره. خوب کردی جدا شدی. دختر و پسر نداره هرکسی که بلد نباشه بفهمه ازدواج یعنی "از این به بعد اول همسرم, بعد دیگران" محکوم به کنار گذاشته شدنه و شما هم خوب کردی جدا شدی چون همسرت آدمی بود که مادر پدرش رو به "شوهرش" ترجیح میداد پس همون بهتر که قبل از آغاز زندگی این رو متوجه شدی.

سلام آقای سوشیانت
اول بگم قصد بی ادبی ندارم و نمیخوام تاپیک دوستمونو به چالش بکشم اما واقعا لازم دونستم نظرمو بگم امیدوارم باعث دلخوری نشه!
شما میگی نامزد این آقا مادر و پدرشو به شوهرش ترجیح داده اگه این کار نادرسته چرا اکثر آقایون دقیقا همین کارو می کنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟شاید تعدادی از آقایون استثنا باشن از جمله خود شما اما اکثر مشکلات خانوما اینه که میگن شوهرم از زندگیمون میزنه بخاطر خونوادش تعداد این آقایون کم هم نیست !تو همین هفته تاپیکی داشتیم که آقا چون خانومشون دوس نداشت خونواده همسرش حتی پرده خونشو انتخاب کنن مدام به طلاق تهدیدش می کرد!!!!
یا آقایی که می گفت چون همسرم با مادرم مهربون نیس و با رفتارای مادرم نمیسازه پس دوسش ندارم، جالبه اکثر آقایون میگفتن آره مشکل همسرتونه که از مادر شوهر بدش میاد!!!!
تو زندگیای اطرافمونم کم ندیدیم که آقا حتی حاضر نیس قبول کنه خونوادش باعث دلخوری همسرش میشن آیا این ترجیح دادن نیس؟؟؟؟آیا آقایون می گن اول همسرم بعد پدرو مادرم؟؟؟؟؟؟؟؟ جوری که اختلاف با خونواده همسر و طرفداری آقا از خونوادش از اساسی ترین مشکلاته و متاسفم که خانوما مجبورن بخاطر اینکه محبت همسرشونو داشته باشن جتی اگه بدترین حرفا رو مثلا از مادر شوهر بشنون باید به دروغ و تظاهرم شده محبت کنن و از خونواده همسر بد نگن این دیگه تجربه شده چون در غیر این صورت تهدید به طلاق میشن و یا محکوم به بد بودن و نساختن.
به عبارتی خانوم باید شوهرش تو اولویت باشه و بگه اول همسرم اما آقا میگه اول خونوادم وهمسرمم بااااییید بسازه!!!
به نظرم زن و شوهر وقتی به تفاهم می رسن که هر حقی رو برای خودشون قائل میشن به طرف مقابل هم بدن!!!
مجددا بگم که این نظر خودم بود امیدوارم باعث تنش و بحث نشه!