سلام دوستان....
من اردیبهشت سال گذشته موقع عبور از خیابان تصادف کردم.به طوری که از یک پا به شدت مجروح شدم ولی شکستگی نداشتم و کوفتگی و ورم شدیدداشتم.
به یه دکتر همون روز مراجعه کردم و به من گفت چیزی نیست...
اون روزا ناراحتی خونه ما زیاد بود و من نمیخواستم پدرو مادرم رو بابت یک اسم هولناک(تصادف) و یک آسیب ساده بیشتر ناراحت کنم..
بنابراین جنبه پنهان کاری رو گرفتم .اما چون اوضام خیلی خوب نبود و مادرم کبودی و برآمدی زیاد ساق پام رو اتفاقی دید مجبور شدم بگم از پله های دانشگاه اوفتادم و مهم نیست!!!و زود خودمو پنهان کردم...
وقت دکتر گرفتم و پنهانی یه دکتردیگه مراجعه کردم گفتن چیزی نیست...
مرداد ماه (3 ماه بعد) هنوز درد داشتم و دوباره دکتر رفتم و یکسری ویتامین و ... داد و گفت چیزی نیست...از دست دکترا کلی ناامید شدم....
من هنوز درد داشتم و ترم مهر شروع شد و من چون سال گذشته درگیر خیلی مسائل بودم درد پام رو ندید می گرفتم(شده بود عادتم)....تا الان..دیگه واقعا خسته شدم...می ترسم تا آخر عمرباهام باشه..باید موضوع رو به خونوادم بگم.پیدا کردن دکتر از جانب خودم کار بیهوده ایه....
اما چه طور می تونم این همه پنهان کاری رو برملا کنم؟
قسمت مهمش اینه که حتما از اینکه فکر خودم نبودم تا حالا، خیلی از دستم عصبانی میشن....
به نظرتون چطور مطرح کنم ؟؟
از طرف دیگه هم ترس دارم مشکلم تا آخر عمر باهام باشه.سر این موضوع افسردگی شدید گرفتم.شاید نتونم ازدواج کنم؟؟آیا شما همچنین مشکلی داشتید که رفع بشه؟؟امیدوار باشم به بهبودی؟؟