سلام بدون مقدمه میرم سر اصل قضیه
من 16 سال سنمه پسرم و مشکلات زیادی دارم اول اینکه پدر مادرم رو 4 سالی میشه از دست دادم و الان کنار پدربزرگ مادربزرگم هستم به درس و مدرسه و کتاب هیچ علاقه ای ندارم و توی این چند روزه کاملا از زندگی نا امیدم چند بازی هم فکر خودکشی زده سرم ولی جرئت انجام دادنشو نداشتم ( از مزگ نمیترسم از حرف هایی که ممکنه مردم پشت سرم بزنن خیلی میرسم ) هیچ سرگرمی توی دنیا ندارم در روز ورزش میکنم باشگاه هم میرم ولی از مزدم متنفررررررررم راستشو بخواین و دوست ندارم بهتون بر بخوره ولی راستشو بخواین من از 90 درصد مردم ایران متنفرم احساس میکنم که من از جنس این مردم نیستم ( فکر میکنم بیشتر مردم ایران افرادی دقل باز و چاپلوس هستن و تا کاری منفعتی براشون نداشته باشه انجام نمیدن => فکر کنم بزرگترین مشکلمم همینه ) خیلی هم خشنم و تاحالا بجز چند باری از ته دل نخندیدم تمام معلمای مدرسه بخصوص ناظما از من متنفرم و من هم خیلی بیشتر از اون روانی ها متنفرم ( چند بار خواستم کتکشون بزنم ولی جلوش خودمو گرفتم ) از اینکه درسم بده خیلی تو خونه تحقیر میشم و همش بهم میگن برو درس بخون درصورتی که من حاضرم زنده به گور بشم نه اینکه 1 دقیقه درس بخونم ( از درس های مدرسم بدم میاد ) و منم واکنش نشون میدم و رو سرشون داد میکشم و چون سرگرمی ندارم واسه اینکه وقتمو بگذرونم همش تو اینترنت میچرخم ... هیچ تمایلی به تغییر ندارم و فقط چون خواستم این همه حرف رو خالی کنم اومدم اینجارو پیدا کردم بعدشم تایپ کردم ... همین./
- - - Updated - - -
راستی از اینکه برنامه ریزی کنم هم بدم میاد./
علاقه مندی ها (Bookmarks)