سلام دوست خوبم شین عزیز
سال نو مبارک....
یه سوال؟چرا ما همه فکر میکنیم وقتی یک نفر ازدواج میکنه یعنی به اوج خوشبختی رسیده ؟!
مگر نه اینکه این طلاقهایی که رخ میده حاصل یک ازدواجه ؟ازدواجهایی پر خرج و زرق و برق که صدای کاروان عروسیشون گوش فلک رو کر کرده....چه تضمینیه که هر ازدواجی موفقیت امیز باشه ؟
و چه تضمینیه که هر کی ازدواج میکنه خوشبخت باشه ؟(انشالله که همه خوشبخت باشن اما طلاق همیشه بوده و هست و خواهد بود)
من حست رو درک میکنم...خودم در یک برهه زمانی وقتی میدیدم یک ماشین گل زده جلوی تالاره به زمین و زمان بد و بیراه میگفتم...در درجه اول به نظرم بپذیر شرایط خودت رو...یکی بیست سالگی ازدواج میکنه و بچه دار میشه و یکی هم سی سالگی ازدواج میکنه و بچه دار میشه....
مثلا اگر یکی بیاد به شما بگه کاش من تحصیلات شما رو داشتم شما چی بهش جواب میدی؟
دوست خوبم
دلیل نمیشه چون شما سختی زیاد کشیدی دنبال یک ازدواج خاص باشی....همین دیدگاهت میتونه از زندگی عقبت بندازه...
البته لازمه بیشتر بگی برامون
سن و سال و تحصیلات و شغلت و .....
یه چیزی ررو هم بهت بگم .یه مشاوری به من میگفت :
همه ادمها رگه هایی از حسادت دارن در وجودشون...مثلا اگر شماخودت پراید داشته باشی و یک نفر رو ببینی که پشت یه مازراتی نشسته جز محالاته که لبخند بزنی و از ته دل بگی نوش جانش....همیشه در این جور مواقع ادمیزاد زود میگه کاش منم همچین ماشینی داشتم...
شاید حس شما ظاهرا شبیه حس حسادت باشه اما در واقع اینجوری نیست...شما میخواهی به اندازه دختر خاله ات موفق باشی(البته اصلا مشخص نیست ایشون واقعا موفقه یا خیر)
به نظر من مشکل اینه که ما ادمها به داشته های خودمون قانع نیستیم....همیشه میخواهیم ببینیم این و اون چی دارن و سریع میگیم چرا من ندارم....این در حالیه که زندگی حتی دو تا خواهر دووقلو هم شبیه هم نیست چه برسه عین هم باشه.....
شاید خیلی ها هم الان دوست دارن جای شما باشن ......
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)