صدای مزاحم رادیو یا تلویزیون را که می شنوم احساس می کنم دارم خفه می شوم!!

[بابا.]

سلام دوستان
بارو کنید دارم به سلامت روانی خودم شک می کنم. اما نسبت به صدای رادیو و تلویزیون و سی و دی و کلا هر چه که در این محدوده است، حساسیت زیادی دارم و وقتی که می شنوم ناخودآگاه قلبم به شمارش می افتد و احساس خفگی عجیبی به من دست می دهد. صدای دوپس دوپس که جای خود دارد و باور کنید شروع می کنم به کندن موهایم ! نفسم بند می آید. احساس می کنم حتی نمی توانم صحبت کنم و در گلویم گرفتگی عجیبی احساس می کنم.
البته خودم از طرفداران پرو پا قرص برنامه های رادیو و تلویزیون و حتی ماهواره هستم و هیچ حساسیت بی موردی در خصوص آن ندارم. مشکلم با وقتی است که دیگری دارد استفاده می کند و من مجبور می شوم به آن گوش دهم.
در محل کار قبلی ام آقایی بود که علاقه زیادی به رادیو داشت و رادیویش همواره روشن بود. وقتی از رادیو خسته می شد از آن تلویزیون ها که شبیه لب تاپ است داشت و آن را باز می کرد و به تماشای تلویزیون می پرداخت. وقتی نمی توانستم در وقت اداری کارهایم را تمام کنم بالاجبار اضافه کار می ماندم. اما مشکل این بود که او هم می ماند و گاهی تا پاسی از شب به تماشای تلویزیون ادامه می داد. من هم مجبور به تحمل بودم.
بالاخره محل کارم تغییر کرد و وارد اداره دیگری شدم. دو سه سالی بود که مشکلی نداشتم. همسایه هایم به لطف خدا بسیار آرامند و اداره آرام و خوبی دارم. اما متاسفانه چند روزی است که رییس اداره روی کامپیوترش کارت تلویزیون نصب کرده و گاه و بیگاه به تماشای تلویزیون می پردازد. متاسفانه اتاقش در کنار اتاق من است و چون او صدایش را بلند می کند ناخودآگاه زمزمه هایی به گوش من می رسد.
در واقع مشکل دقیقا همین جاست. این زمزمه مدام روی اعصاب من راه می رود و باعث می شود باز هم نتوانم به کارهایم برسم. این دفعه طرف همکار من نیست که بتوانم با او برخوردی داشته باشم. رییس است و با نفوذ. هر چند که همکار قبلی ام نیز عزیز دردانه رییس بود و نمی شد حرفی به او زد.
از دوستان تقاضای راهکار دارم.

[Eram]

مشکلم با وقتی است که دیگری دارد استفاده می کند و من مجبور می شوم به آن گوش دهم.
در محل کار قبلی ام آقایی بود که علاقه زیادی به رادیو داشت و رادیویش همواره روشن بود. وقتی از رادیو خسته می شد از آن تلویزیون ها که شبیه لب تاپ است داشت و آن را باز می کرد و به تماشای تلویزیون می پرداخت. وقتی نمی توانستم در وقت اداری کارهایم را تمام کنم بالاجبار اضافه کار می ماندم. اما مشکل این بود که او هم می ماند و گاهی تا پاسی از شب به تماشای تلویزیون ادامه می داد. من هم مجبور به تحمل بودم.

اصلا دروقت اداری چه مفهومی داره آدم تلویزیون تماشا کنه!! ؟ والا...

احتمالا شما ازینکه نمیتونستید بهش چیزی بگید حرصتون می گرفته ؟درسته؟اگه آره این نشون میده شما نسبت به انفعال خودت حساسیت پیدا کردی نه صدای رادیو تلویزیون .و جدیدا هم شاید به خودت برچسب هایی می زنی!مثلا میگی من منفعلم همه زورشون به من میرسه چون هیچی نمیگم و ازین برچسب های نادرست و مخرب...نمونه ای ازین برچسب زدن هارو توی تاپیک های قبلیتون دیده بودم ازین جهت اینجا هم یادآوری کردم . برچسب زدن ( نسبت دادن صفات منفی ) به خود ونیز سرزنش هایی که درپی دارد، باعث میشه اعتماد به نفس کم بشه و درنتیجه رفتارجرئتمندانه هم به ندرت دراین شرایط تحقق پیدامیکنه.

در واقع مشکل دقیقا همین جاست. این زمزمه مدام روی اعصاب من راه می رود و باعث می شود باز هم نتوانم به کارهایم برسم. این دفعه طرف همکار من نیست که بتوانم با او برخوردی داشته باشم. رییس است و با نفوذ. هر چند که همکار قبلی ام نیز عزیز دردانه رییس بود و نمی شد حرفی به او زد.
.

رفتار جرئتمندانه بانفوذ و غیربانفوذ نمیشناسه ...چون یک رفتار مثبت و پیش برنده هست.حتما درموردش دراین سایت مطالعه کنید.

از آقای رئیس خواهش کنید که صدای تلویزیون رو کم کنه چون روی تمرکزت درحین کار اثرمیذاره . حتی اگر آقای رئیس هم به فرض محال گفت: دوس دارم بلند کنم!!!!!! شما چیزی رو ازدست ندادی هیچ،اعتماد به نفست بیشتر میشه کسب می کنید چون تونستید حرف خودتون رو بزنید اون هم به رئیس

ولی قبلش به نظرم حتما خوب روی رفتارجرئت مندانه مطالعه و کارکنید و در گام های اغازین تمرین خصوصا درمحیط های رسمی حتما قبل از شروع به گفتگو ،روی دیالوگ هاتون فکرکنید و بهترینش رو انتخاب کنید ...

موفق باشید