سلام خوبین
تروخدا کمک کنید حالم از زندگیم به هم میخوره.
بیست و یک سالمه.پسرم.
هیچی ندارم.
با این سن هنوز کار ندارم
سربازی نرفتم
درسمو درست نمیخونم چون فکرم داغونه
از زندگی سیرم
نمیدونم چیکار کنم
انگیزه ای برا زندگی ندارم
نه عشقی نه پولی نه تفریحی فقط خودمو به اجبار حبس کردم تو خونه چون باعث ابرو ریزیم.چون کار ندارم و پول ندارم.
به درس علاقه ندارم ولی مجبورم بخونم چون پدرم نکوبه تو سرم که عرزه نداری.
نمیدونم چیکار کنم.خسته شدم
چرا باید اینجوری باشم
هر جا میرم برای کار میگن دانشجوییدنمیشه.
گند زده شده تو زندگیم.برای اولین بار دو روزه با مادرم حرف نمیزنم .نمیتونم بخندم .چون پدر و مادرمم کمکم نمیکنن.
به قول معروف تیغ هست رگ هست اما دریغ از یکم جرات.
برای بی انگیزگی و دست و پا چلفتی بودن من راهی هست?
علاقه مندی ها (Bookmarks)