شوهرمو دوست ندارم، دارم زندگی مونو تحمل می کنم!

[Pinaar]

سلام دوستان عزیز همدردی، من پینار هستم و بیست و هشت سالمه، همسرم هم سی و شش ساله هست. ما ده ساله که ازدواج کردیم و حاصل ازدواجمون یه پسر هشت ساله ست. همسرم مرد خوب و زحمتکشیه. اما من اصلا هیچ علاقه ای نه به اون و نه به پسرم ندارم. در واقع حس می کنم میتونستم ازدواج خیلی بهتری داشته باشم. منتها عجله کردم. همسرم اصلا هیچ تناسبی با من و روحیات من نداره. از نظر روحی خیلی خیلی به من وابسته ست و مدام گله می کنه که چرا من بهش محبت نمی کنم و چرا برای اون و پسرم کم میذارم. الان مدتهاست که به من اصرار می کنه بریم پیش مشاور. ولی من نمیدونم برم پیش مشاور چی بگم؟ بگم از این که با همچین مردی هستم خوشحال نیستم. بگم دوسش ندارم و ازش فرار می کنم؟ من با ظاهر و موقعیتی که داشتم میتونستم انتخاب بهتری داشته باشم. شش ماه پیش من دور از چشم همسرم و اول از طریق اینترنت و بعدها چندبار حضوری با یک آقایی قرار گذاشتم. بعد متوجه اشتباهم شدم و رابطه رو قطع کردم. اما صبح تا شب من دارم به اون شخص فکر می کنم و احساس می کنم دوستش دارم. اون آقا قبلا یک بار ازدواج کرده و جدا شده. اما ادامه رابطه با توجه به شرایط من درست نبود. هد چقدر بیشتر از همسرم فاصله می گیرم اون بیشتر خودشو به من می چسبونه. واقعا نمیدونم باید با زندگیم و شوهرم و پسرم چی کار کنم. وقتی همسرم منو در آغوش می گیره برام بزرگترین عذاب دنیاست. وقتی بهم محبت می کنه حالت تهوع می گیرم. ولی میدونم نمیشه و نمیتونم ازش جدا شم. چه خاکی به سرم کنم؟ از زندگیم متنفرم

[سوده 82]

سلام خانوم پینار،
من تنها چیزی که میتونم بگم اینه که واقعاً براتون متاسفم که دارید خودتون دستی دستی زندگیتونو به باد فنا میدید و حتی فکر پسر 8 سالتونم نیستید!
شما اگه پا بند زندگی با همسرتون نبودید چرا بچه دار شدید،اصلا به فکر پسرتون هستید؟!
اون موقعی که با اون آقا قرار گذاشته بودید و بعدش خونه میومدید چطوری روتون میشد تو چشم پسرتون نگاه کنید، حالا بگذریم از همسر زحمتکشتون ولی پسرتون چه گناهی کرده؟!
شما با سن کم ازدواج کردید درست،آیا شما بدون عشق به همسرتون تن به این ازدواج دادید؟!
ببخشید ولی من اصلا نمیتونم درکتون کنم،اگه همسرتون انسان بی احساس و بی تفاوتی نسبت به شما بود شاید درک میکردم،ولی با پست اولتون اینطور به نظر نمیرسه!!!
شما واسه خاطر پسرتون هم که شده بهتره با همسرتون یا تنهای حتما پیش مشاوره حضوری برید!

موفق باشید

[داود.ت]

ظاهر و موقیعت ؟
ظاهر و موقیعت شما چه ویژگی خاصی داره ؟
مشکل همین غرور شما هست !

همین آقایی که ارتباط گرفتید ، نمی دونم می دونه آیا متاهل هستید یا نه ؟

[شیدا.]

من تا حالا ندیدم مادری بگه هیچ علاقه ای به بچه ام ندارم.

از چه زمانی نسبت به همسرت سرد شدی؟
عدم تناسبهایی که بین خودت و همسرت حس می کنی در چه زمینه هایی هست>

اون آقایی که باهاش رابطه داشتی، چه ویژگیهایی داشت که نسبت به همسرت برات جذاب تر بود>

[Pinaar]

من خودمم برای خودم متاسفم. دلم به حال پسرم و شوهرم میسوزه. اما عشق و محبت که زورکی نمیشه. من بچه بودم عقلم نمی رسید. فکر می کردم ازدواج کنم زندگیم از این رو به اون رو میشه. نه من با عشق ازدواج نکردم. با عشق یک طرفه ازدواج کردم. من بدم میاد ازش. از بوش از صداش از بودنش بدم میاد. اگه نباشه تو خونه من از خوشحالی عروسی می گیرم. من حتی وقت نمی کنم بشینم برای خودم یه کتاب بخونم. یه بیرون برم قدم بزنم. دارم فیلم می بینم ایراد می گیره. کتاب میخونم ایراد می گیره. می خوابم ایراد می گیره. میگه به من محبت کن. میگه به من عشق بده. منو بغل کن، فلان کن بیسار کن. راه میره تو خونه میگه چی شده؟ بیا با من حرف بزن! نمی فهمه درد من خودشه. من حوصله حرف زدن ندارم. من دلم نمیخوادش. از این که تو این سن یه پسر هشت ساله دارم ناراضیم. من نمیخواستم بچه دار شم. شوهرم خداروشکر پدر خوبیه. اگه من نباشم تو زندگی پسرم اون هم براش مادری می کنه هم پدری. میدونم دارم در نهایت پستی این حرفارو میزنم. اما اینا واقعا حرف دلمه. من نمیتونم. اون آقا رو دوست دارم. صبح تا شب دارم بهش فکر می کنم. دست از پا خطا نکردم که روم نشه تو چشمهای پسرم و شوهرم نگاه کنم. فقط فهمیدم خاک بر سرم شده که نمیتونم از وجود کسی که دوسش دارم، به خاطر وجود اونها تو زندگیم بهره ببرم.
چه موقعیتی دارم؟ زیبایی و جوونی. همسرم چی؟ پز دادن با این موقعیت من که حتی وقتی قرار کاری داره منو با خودش میبره تا همکاراش مدام از من تعریف کنن و بیشتر تو چشم من فرو کنند که ما دوتا چرا اصلا به هم نمی خوریم! که من واسه چی یه پسری دارم که امسال داره میره کلاس دوم!
نه اون اقا نمیدونست من متاهلم. من بهش نگقتم چون آدم خوب و شریفی بود. و بعد هم که دبدم قضیه داره بیخ پیدا می کنه مثل یه سایه از زندگیش محو شدم. از همه نظر با شوهر من فرق داره. تیپش، ظاهرش، مهربونی و محبتش که زوری نیست. همسر من یه مرد چاق سیگاریه که مدام دلش میخواد من مثل پروانه دور اون و پسرم بگردم. مرد خوبیه. ولی جذابیت نداره. همه آدمها چه دور چه نزدیک یه جوری با تیکه و متلک دارن به من میفهمونن که من چقدر خام شدم زن همچین مردی شدم.

[کیت کت]

دوست عزیزم سلام
من متاهل نیستم.اگرم بودم حس شمارو احتنالا نداشتم.اگرم داشتم بازم صلاحیت مشاوره دادن در مورد همچین موضوع حساسی نداشتم.
فقط می دونم کسی نباید بخاطر مشکل و احساسش سرزنش
کرد؛به هر حال شما اینجایید چون همون طور که خودتون گفتید می دونید یه جای کار اشتباه.
می تونم بهتون پیشنهاد بدم تتها به یه مشاور خوب تدجیحا خانوم مراجعه کنید.عقل سلیم هم میگه قبل از هز اقدامی حسابییییی بررسی کنید تا از اینجا مونده از اونجا رونده نشید.شما از احساس اون فرد سوم مطمین نیستید،حتییی در صورتی که طلاق بگیرید(صرف نظر از اینکه کار ورستی هست یا نه)معلوم نیست اگه از پیشینه شما با خبر بشن چه واکنشی نشون بدن.
براتون ارزوی ارامش میکنم.چیزی که هممون نیازمندشیم.

[Pinaar]

من واقعا ممنونم، راستش قصد ندارم كه جدا شم از شوهرم، قصد دارم ياد بگيرم دوستشون داشته باشم، مثل يه زن خوب باشم، دركش كنم. دوست دارم شوهرم سيگارشو ترك كنه، لاغر كنه، به خودش برسه. روزى دو پاكت داره سيگار مى كشه، به حدى كه من از بوى بدن و دهنش حالت تهوع مى گيرم. دوست دارم ياد بگيرم واسه پسرم مادرى كنم. دوستش داشته باشم، آينده ش برام مهم باشه. هى ميخوام استارتشو بزنم شوهرم با اين روحيه مهر طلبش گند مى زنه به كارهام، من با اون آقا ديگه رابطه ندارم ولى هر روز ميرم عكساشو نگاه مى كنم، گفتين چه خصوصياتى داره؟ راستش نميدونم، خوش تيپه، هنرمنده، مهربونه، صبوره، ولى فقط اينا نيست، انگار آدم منه، انگار واسه من ساخته شده، يه كم توضيحش سخته. به جدايى و ازدواج با اون آقا لحظه اى فكر نمى كنم با اين حال، اما دوستش دارم، شديد! سخت! قطعا پيش مشاور خواهيم رفت، چون بس كه شوهرم نشسته اينور اونور درد دل كرده و به هيچ نتيجه اى نرسيده قاطعانه تصميم گرفته بريم پيش مشاور. منتها ميخوام بدونم مشاور اگه مشكلاتو بهش بگم احيانا در موردش با شوهرم صحبت خواهد كرد يا نه؟ چون نمى خوام اون چيزى بدونه. راستى چى كار كنم كه شوهرم بى خيالم بشه يه كم؟ ميخوام يه مدت تنها باشم فقط. نياد هى گله و شكايت كنه از رفتار من، نياد هى بره رو اعصاب من. وقتى خوابه يا سركاره من آرامش كل دنيارو دارم انگار

[کیت کت]

من واقعا ممنونم، راستش قصد ندارم كه جدا شم از شوهرم، قصد دارم ياد بگيرم دوستشون داشته باشم، مثل يه زن خوب باشم، دركش كنم. دوست دارم شوهرم سيگارشو ترك كنه، لاغر كنه، به خودش برسه. روزى دو پاكت داره سيگار مى كشه، به حدى كه من از بوى بدن و دهنش حالت تهوع مى گيرم. دوست دارم ياد بگيرم واسه پسرم مادرى كنم. دوستش داشته باشم، آينده ش برام مهم باشه. هى ميخوام استارتشو بزنم شوهرم با اين روحيه مهر طلبش گند مى زنه به كارهام، من با اون آقا ديگه رابطه ندارم ولى هر روز ميرم عكساشو نگاه مى كنم، گفتين چه خصوصياتى داره؟ راستش نميدونم، خوش تيپه، هنرمنده، مهربونه، صبوره، ولى فقط اينا نيست، انگار آدم منه، انگار واسه من ساخته شده، يه كم توضيحش سخته. به جدايى و ازدواج با اون آقا لحظه اى فكر نمى كنم با اين حال، اما دوستش دارم، شديد! سخت! قطعا پيش مشاور خواهيم رفت، چون بس كه شوهرم نشسته اينور اونور درد دل كرده و به هيچ نتيجه اى نرسيده قاطعانه تصميم گرفته بريم پيش مشاور. منتها ميخوام بدونم مشاور اگه مشكلاتو بهش بگم احيانا در موردش با شوهرم صحبت خواهد كرد يا نه؟ چون نمى خوام اون چيزى بدونه. راستى چى كار كنم كه شوهرم بى خيالم بشه يه كم؟ ميخوام يه مدت تنها باشم فقط. نياد هى گله و شكايت كنه از رفتار من، نياد هى بره رو اعصاب من. وقتى خوابه يا سركاره من آرامش كل دنيارو دارم انگار

صبح بخیر خانوم.احتمالا از 3 پست امروزتون استفاده کردی؛ببینید ماها که اینجاییم خودمون برای یه مشکلی پامون باز شده و حالا موندگار شدیم؛مشاور که نیستیم!مشاور هم که باشیم شما تا از سوابق ما مطلع نشدی نباید به حرفمون گوش بدی!شما هم هیچ مشاوره ای رو پیدا نمیکنید هم زمان تو تمام حوزه های خانواده و شخصیت وازدواج مهارت داشته باشه.حتی مشاوران پیش از ازدواج و بعد از ازدواج معمولا جدا کار میکنند.اینجا حالت همدردی و پیشنهاد داره؛شما حتمااااا به مشاور مراجعه کن؛در همه جای ایران بهزیستی سرویس مشاوره میده ؛حتی اگه شما در مناطق محروم ایران هم باشید تلفن های گویا هست.
به هر حال من شخصا فکر میکنم یه زن در اولویت؛باید سلامت روحی و روانی داشته باشه تا بتونه به عنوان همسر یا مادر سرویس بده.
پس بهترین نتیجه اخلاقی اینکه لطف کنید یه مشاور خوب تاکید دارم خوب پیدا کنید؛مشاور بصورت حضوری و اساسی با حتی تمرین های عملی کمکتون میکنه و همون طور که گفتم اگه مطمین و مجرب باشه رازدار هم هست و بدون اجازه شما اقدامی نمیکنه؛این اصلا از اصول رازداری مشاورهاست.

[گوش ماهی]

سلام دوست گرامی
مشاور محرمه آدمه و مطمئن باش انقدر حاذقانه عمل میکنه که همسرت ندونه چه حرفی رو تو زدی.(مشاور خوب انتخاب کن).اینکه می خوای زندگیت و نجات بدی و تسلیم نشی جای تحسین داره.اولین کاری که به نظر من می کنی این باشه که به اون مرد و اینکه از همسرت خوشت نمیاد فکر نکنی.به این فکر کن و دنبال این باش که چه جوری به زندگیت عشق بدی.همسرت هم احتمالا داره کمبودها و نیازهای عاطفی اش رو سر سیگار خالی میکنه!دنبال جذابیت های همسرت باش.زود نگو نداره...نمیشه....هر با ن،شروع میشه رو بنداز دور...بگرد ،سعی کن،فکر کن...باید پیدا کنی.کم کم درست میشه.صبوری کن.حتما از مشاور حاذق کمک بگیر.توی همین ایت هم میتونی تاپیک خصوصی بزنی تا مشاور گرامی به طور خصوصی کمکت کنن.

[samanft]

دست از پا خطا نکردم که روم نشه تو چشمهای پسرم و شوهرم نگاه کنم

فکر میکنی دست از پا خطا نکردی،همون که در حین متاهل بودن با اون اقا حرف زدی،همون که رفتی دیدیش،همون که داری عکساشو نگاه نمیکنی،همون که تو فکرته هنوزه،همش عیبه،گاهی وقتا دلم از دنیا میگیره،خیلی زیاد،زنی رو میشناسم که له له میزنه برا بچه های مردم چون بچه دار نمیشه،وقتی این زن رو میبینم که چطور دلش برا بچه های کوچیک اطراف غش میره و چشماش پر از اشک میشه وقتی بچه ای رو میبینه از دنیا داگیر میشم،وقتی زنی رو میبینم که اروزی یک دوستتدارم از شوهرشو داره و با اینکه شوهرش بهش نمیگه هنوز بهش پایبنده و اونو با کسی عوض نمیکنه دلم از دنیا می گیره،خانم شما شاید اون زمان سنت کم بوده ازدواج کردی اما الانم ازدواج برات زود بود اگه میخواستی حتی الان ازدواج کنی،کسی که فقط ظاهر و موقعیت طرفش براش مهمه اونقدری که بعد از زندگی مشترکش هنوز نتونسته شوهرشو قبول کنه چه توعی ازش میره؟؟کسی که به بچش ،پاره تنش علاقه نداره و فکر و ذکرش شده یه مرده غریبهادم در موردش چی میتونه بگه؟؟من زیاد دیدم زنهایی که از شوهرشون راضی نیستن(حالا به هر دلیل) اما میگن به خاطر بچمون موندیم،یعنی اون بچه خیلی براشون عزیزه،اما ندیدم مادری که بگه به بچم ( که فقط 8 سالشه) علاقه ندارم جاش به یه مرد دیگه فکر کنه!!شما پیش مشاور برو حتما اما این بدون تا خودت نخای مشاور ابدا کاری نمیتونه برات کنه،شما باید مسیر فکریتونو عوض کنید،شما فکرتون الان کاملا در یک جهت دیگه است جوری که حتی راضی به محو شدن شوهر و پسرتون تو این مسیر شدید(مثالش همین که میگید وقتی شوهرم نیست ارامش تمام دنیا رو دارم)میدونید یک زن و یا مرد زیبا در چه صورتی ارزش پیدا میکنه؟؟؟زنی که با وجود زیبایش و توجه بقیه دست از پا خطا نکنه و مردی که با وجود طرفدارای زیادی که داره پاش نلغزه ،در غیر این صورت اون زیابیی کوچکترین ارزشی داره،شما اگر زیبایی درصورتی ارزش داری که به شوهرت و زندگیت پایبند بمونی وگرنه زیبایی که دیگران هم ازش بهره ببرند ارزشی نداره،زنی زیبا زیاد هستش امازنی که پابند باشه کمه،پس زیبایی ملاک اصلی نیست،اگر زندگیت خوبه خرابش نکن،نقص و اخلاف نظر تو همه زندگی ها هست اونا رو میشه درست کرد اما اینکه فکر کنید کلا مسیر و اشتباه اومدید و انتخابتون اشتباه بوده اونو نمیشه کاریش کرد!!!!