بعد از اونهمه درس خوندن حالا باید افسردگی بگیرم چون کار مناسب پیدا نمیشه...

[nimaaa]

سلام یاران همدردی...
امشب میخوام مشکلمو با شما در میون بزارم مشکلی که یه بغضه بزرگ شده واسم و منو به افسردگی رسونده...
27 سالمه فوق لیسانس برق از دانشگاه معتبر دولتی دارم خدمت رفتم ولی هرجا میرم واسه کار سابقه کار میخوان تازه اگر هم کار باشه حقوقش خیلی ناچیزه(حقوق قانون کار یعنی 700 تومن) اونمکار تو کارخونه با شرایط نه چندان راحت...
آزمون استخدامی میزارن 1 نفر میخوان 500 نفر شرکت میکنن که اونم شانس قبولیش خیلی کمه...
میری تهران دنبال کار حقوق میدن نهایت 1 تومن که همش میره واسه اجاره خونه و هزینه های رفت و آمدت...
خیلی ناراحت و نا امیدم
با این وضعیت فقط میتونم با پذیرش تمام این سختی ها برم سره کاری که اصلا رضایت قلبی بهش ندارم و بتونم خرج خورد و خوراک خودمو بدم و سربار خانوادم نباشم...
فکر اینکه نمیشه با این وضعیت هیچوقت سرو سامون گرفت و تشکیل خانواده داد خیلی منو افسرده کرده...
آخه با یک تومن تو تهران با ساعت کاری 8 صبح تا 5 عصر با اون هزینه های وحشتناک اجاره من چجوری به آینده امیدوار باشم؟دوستان من الان باید چیکار کنم با زندگیم؟

[دختر بیخیال]

با سلام

درسته کلی درس خوندین و انتظار خیلی بالاتری داشتین.
اما دقت کنین شما همه چی و تئوری وار یاد گرفتین، حالا قراره وارد بازار کار بشین که با تئوری ها خیلی فرق داره.



حتی خیلی جاها میگن دو سه ماه اول بدون حقوق کار کنین اگه ازتون راضی بودم، بعد درمورد حقوق صحبت میکنن.
تازه بعضی جاها حتی بیمه نمیکنن.

اما خب وضعیت همینه دیگه با نشستن تو خونه و غصه خوردن که چیزی درست نمیشه. بهرحال باید از یک جایی شروع کرد.
شما میتونین همزمان که در شرکت یا کارخونه مربوطه کار میکنین.
وارد کارهای تحقیقاتی و پروژه ای دانشگاه ها بشین.
یا اینکه همراه با اینکارها تدریس داشته باشین.( نمیتونین در دانشگاهی که درس خوندین بعنوان استاد حق التدریس مشغول بکار بشین؟ )
منفی بافی نکنین، بالاخره باید از یکجایی شروع کرد.یک شبه که میلیادر نمیشن.
شما با توکل برخدا شروع کنین انشالله حدا هم کمکتون میکنه.

[nimaaa]

ممنون دختر بیخیال
آخه به خدا آدم حالش گرفته میشه فکر کن 6 سال بری دانشگاه هی درس بخونی زحمت بکشی اونم یه رشته سخت بعد یه روز رفتم مصاحبه طرف میگه بازاریاب وسایل الکترونیکی شو هرچی فروختی یک درصدش ماله تو!یعنی من باید هر روز برم تو کارخونه ها تبلیغات کنم واسه اینا!
یه کارخونه رفتم میگفتن 650!تازه رییس نیروی انسانیش میگه: همانطور که میدانی مملکت در آتش بیکاری میسوزد و الان تمام جوانان تحصیلکرده با مدارک عالی در بیکاری به سر میبرنو الو بل!! انگار میخواد کارخونرو به نامم کنه!
میتونم تو دانشگاه های غیر انتفلعی و آزاد حق التدریسی کار کنم ولی اولا با مدرک ارشد رزومه ای نمیشه که امید به استخدام باشه و نیاز به دکترا داره دوما حقوقه یک ترم با 12 واحد حدودا 700 تومنه اونطور که من پیگیری کردم اونم با کلی مکافات بتونی بگیری حقتو ازشون(دوستام رفتن تجربه دارن)
میگین منفی بافی نکن! به خدا من اصلا همچین آدمی نبودم کلی سرزنده و فعال بودم ولی الان 180 درجه تغییر کردم...
وقتی حقوقم سالانه 20 درصد زیاد میشه چه امیدی هست؟
پروژه دانشگاهی نیاز به همکاری از کاناله استاد داره که اونم هر استادی این شرایطو نداره که بهش پروژه بدن و الان خیلی محدود شده...
طرف اومده سوپر مارکت زده کمه کم داره ماهی دوتومن در میاره(ببین تورو خدا باید خودمو با سوپری مقایسه کنم!!)
دلم میخواد تشکیل خانواده بدم اما با کدوم پشتوانه؟

[Alp]

سلام، میفهمم چی میگی. یکی از راهکارهایی که می تونم بهت پیشنهاد کنم با توجه با این که میگی ادم درس خونی بودی اینه که سعی کنی یا برای تحصیل یا برای کار در یکی از کشورای خارجی پذیرش بگیری ، و اگه تصمیمت رو گرفتی هر چه زودتر مدرک زبانتو اوکی کن. داداش تو این مملکت علم پشیزی ارزش نداره وقت خودتو تلف نکن برو جایی که بهت بها میدن قدرتو میدونن..البته اونم سختیای خودشو داره ولی ارزششو داره...

[zaendegi]

دوست عزيز اگه بخواين همينطوري فكر كنين ميبينين چند سال گذشته و شما بيكار مونديد و از صفر بايد شروع كنين
واقعيت را بايد پذيرفت كه علمي كه ما تو دانشگاه ياد گرفيم تئوري بوده و تا با عمل همراه نشود بدرد نميخوره الانم ادماي با مدك دانشگاهي از انايي كه انشگاه نرفتن داره بيشتر ميشه بدم كسيكه بيرون ماهي چند ميلون در مياره سختيشو كشيده همون اول كه اينطور نبوده ،خوب ي شما خودتون باسوپر ماركت مقاسه ميكنين دارين ميگين كه من چون مدرك دارم پس حقماز ون بيشتره نه ينطور نيست، ام زحم كشيده و با نتيجه نشون ميده فكرش از شما بهتر وده
خودتونو جاي اون كارفرما بزاريد تا مطمئن نشه كه شما از عهده كار بر مياين مياد ماهي 3 تومن بهتون بده، فق بخواطر اينكه فوق دارين
خوب چرا با خودتون لجميكين و همش غصه ميخورين بريد خودتونو اثات كنين و ساقه بدست بيارين، بعد شرايط بهتر ميشه، همون 1 تومن كه ميگين ،اگه يه جاي پايين شهر اجاره كنين و ميريت هزينه ها ا داشته باين ميشه باهاش سر كرد ، ولي بعداز 6 ماه شما سابقه دارين و ميتونن همزان دنبا كاراي بهتري بگرديد و لي اگر همينطوري بشينيد و دست روي دست بزايد تا مثلا بخاطر6 سال درس خوندن براتون بشكن بزنن موهاتو مثلدندوناتون سفيد ميشه،

[دختر بیخیال]

ببینین، شما اگه با مدرک لیسانستون هم.سراغ همون شرکت میرفتین بهتون همین اول کار بازاریابی و پیشنهاد میدادن.
ممدرک ارشد بدرد کسایی میخوره که قصد ادامه تحصیل داشته باشن و بخواین دکتری بگیرن.

وگرنه حتی تو شغل دولتی هم پایه حقوقتون با لیسانس زیاد فرق نداره، یعنی اندازه زحمت و سختی ای که کشیدین فرقی نداره

اکثر کسایی که من دیدم تو رشته شما موفق بودن، یا خودشون همزمان با درس خوندنشون اول از بازاریابی شروع میکردن، بعد کم کم خودشون شرکت زدن و موفق شدن. الان اتفاقا شرکت بزرگی دارن که باز همکلاسیاشون میرن اونجا بازاریابی.

پس همه از صد شروع نکردن، همه از صفر یا حتی زیر صفر شروع کردن.

یا مثلا دانشجویی و استاد از کاراش و پشتکارش خوشش اومده، خودش یه تیم تحقیقاتی تشکیل داده این دانشجو هم دعوت کرده.

یا بعضیا حین درس خوندن، حل تمرین دوره ی پایینترشون میشدن، خب اینها برای اون شخص میشه سابقه کار، درسته از نظر حقوقی قیمتی نداره، اما سابقه که براش میشه.

من حتی یادمه سر یکی از درسامون دوتا از سال بالاییامون که تازه ارشد نبودن حل تمرین ما شده بودن.اینقدر درسشون خوب بود که از ارشد و دانشجو دکتری حل تمرین نگرفتن، اینها رو قبول کرده بودن.فقطم یکسال از ما جلوتر بودن.

حالا شما هم با نشستن و غصه خوردن که کاری و نمیتونین پیش ببرین.
باید تلاش داشته باشین، تا موفق بشین.بالاخره باید از یکجایی شروع کنین.

[anoosh]

ببين دوست عزيز من خودم فوق ليسانس مهندسي برق از يكي از بهترين دانشگاههاي كشور هستم.
اون زمان كه ما ميخواستيم براي كنكور بخونيم مهندسي برق واسه خودش ارزشي داشت ولي الان .... (خدا باعث و بانيشو لعنت كنه)

تازه اگر كاره دولتي هم با ماهي 3تومن حقوق بگيري ميبيني فارغ التحصيلاي پزشكي كه مدركشون رو مديون تو هستن كه نرفتي جاشونو بگيري هم درامد بيشتري ازت دارن هم كار شيكتر و هم كلاس اجتماعيه بالاتر!!!!

الان هركي ميره مهندسيه برق تو اين مملكت فقط يك هدف داره.
رفتن به خارج از كشور.
به نظر من بهترين راه براي شما جلاي وطن و خروج از كشور هست. باور كنيد اولش سخته ولي بعد ميفهمين كاملا به سختيهاش ميارزيد.
من به حرف اين دوستان كه تئوري ياد گرفتي عملي ياد نگرفتي اعتقاد ندارم. چون خودم تو بهترين دانشگاههاي تهران برق خوندم و الان هم 10 ساله تو صنعت برق كشور دارم كار ميكنم و ميدونم صنعت در ايران تقريبا ربطي به دانشگاه نداره و 70% كار رو بايد تو محل كارت ياد بگيري.

- - - Updated - - -

ببين دوست عزيز من خودم فوق ليسانس مهندسي برق از يكي از بهترين دانشگاههاي كشور هستم.
اون زمان كه ما ميخواستيم براي كنكور بخونيم مهندسي برق واسه خودش ارزشي داشت ولي الان .... (خدا باعث و بانيشو لعنت كنه)

تازه اگر كاره دولتي هم با ماهي 3تومن حقوق بگيري ميبيني فارغ التحصيلاي پزشكي كه مدركشون رو مديون تو هستن كه نرفتي جاشونو بگيري هم درامد بيشتري ازت دارن هم كار شيكتر و هم كلاس اجتماعيه بالاتر!!!!

الان هركي ميره مهندسيه برق تو اين مملكت فقط يك هدف داره.
رفتن به خارج از كشور.
به نظر من بهترين راه براي شما جلاي وطن و خروج از كشور هست. باور كنيد اولش سخته ولي بعد ميفهمين كاملا به سختيهاش ميارزيد.
من به حرف اين دوستان كه تئوري ياد گرفتي عملي ياد نگرفتي اعتقاد ندارم. چون خودم تو بهترين دانشگاههاي تهران برق خوندم و الان هم 10 ساله تو صنعت برق كشور دارم كار ميكنم و ميدونم صنعت در ايران تقريبا ربطي به دانشگاه نداره و 70% كار رو بايد تو محل كارت ياد بگيري.

[معاون کلانتر]

سلام دوست من
من دو سال پیش فوق گرفتم اونم از پر درآمدترین رشته فنی مهندسی (که میتونه با رشته هایی مثل پزشکی رقابت کنه)
و در نهایت به این نتیجه رسیدم که بهتره مدرکمو بذارم در کوزه

و همه دوستایی که میشناسم هر چقدر که کمتر درس خوندن اوضاعشون بهتر شده
مثلا اونی که راهنمایی ترک تحصیل کرد خونه و ماشین و زن و بچه و سرمایه و ...
و اونی که با لیسانس سرش به سنگ خورد هم الان چند سالی سابقه کار و حقوق خوبی داره

و خلاصه به همون میزانی که من درس خوندم از اونایی که نخوندن عقب موندم و فقط این نیست ، مشکل اصلی اینه که به همون میزان زمینه ورودم به بازار کار سخت تر شده

همه دوستای بیکاری که داشتم هم همگی یکی یدونه از این مدارک فوقش لیسانس دادن دستشون و هر کی از یه جایی یدونه گرفته و دیگه کسی نمیگه من فوق دارم چون همه دارن و الان رقابت سر دکتراست و هیات علمی شدن ؟؟؟!!!

شرایطیه که میلیونها نفر در ایران دارن ، اگر مشکل اونها حل شد و به حقشون رسیدن ،مشکل تو هم حل میشه !!!

هر چقدر که زودتر غرورتو بذاری کنار و بیخیال گذشته و زحماتت بشی بهتر میتونی کار پیدا کنی

از همین امروز همه چی رو فراموش کن و دیگه به این مسائل فکر نکن و برو سر همون کاری که گفتی

موفق باشی

[سپیده ی تاریک]

این فقط مشکل تو نیس ، منم با لیسانس همین مشکل رو دارم ، امثال من وتو زیاااادن ، ولی چون پسری موقعیتت فرق میکنه و باید حتما کار داشته باشی ،یه کم توقعت رو بیار پایین ، مجبوری این کارو کنی ، هرچقد دیرتر شروع به کار کنی دیرتر موقعیت ازدواج و پیشرفت برات فراهم میشه ، متاسفانه وضعیت مملکت همینه و باید یا بری یا تحمل کنی ، هرکاری پیدا کردی بچسب بهش(در سطح متوسط باشه و جای پیشرفت داشته باشه کافیه)

[تیام]

گشتیم نبود!!! نگرد نیست

باید از زیر صفر شروع کنی نه صفر!!!

هیچ کس به منم نگفته بود قراره این بلا سرم بیاد. این همه سر درس خوندن دعوا کردم و حرص خوردم به اینجا برسم؟؟؟؟!!!

پس چرا موقع قبول شدن تو دانشگاه نمیگفتن قراره n سال عمرتو هدر بدی؟ پدرم دراومده از بس درس خوندم به خدا. از کجا باید میدونستم. آدم متقلبی نبودم حداقل الان این همه نسوزم.

منم دارم خودمو با بی لیسانسا مقایسه میکنم . همه با لپای قرمز و دلای شاد. به هیچ چیزی جز سلامتیشون و چزوندن مردم فکر نمیکنن.کیف میکنن به خدا.

اون وقت من همش ناراحتم.... پول پول پول!!! قراره تو آینده چه غلطی بکنم؟ همه آرزوهام میرسه به پول . حالا میبینم هیچ خبری نیست. خبری از کار نیست!!!

ما چه گناهی کردیم تو این دوره زمونه جوون شدیم!!! کی گفته مفت خوریم؟ کی گفته کار نمیکنیم؟

حداقل اجازه بدین خودمون رو ثابت کنیم. همه فقط آدمو الاف میکنن.

خیلی نامردیه یه عده با پارتی بازی میرن سر کار . به ما که میرسه کار نیست!!!!

آقا نیما با افسردگی به هیچ جا نمیرسی. خیلی ها شرایط مشابه شما رو دارن . نا امید نشو . سعی کن خودتو از سیاهی لشگر بیکارا بیرون بکشی.

موفق باشی.