من سرطان دارم ولی بدتر از ان وسط شیمی درمانی عاشق مرد دیگری شدم کمکم کنید

[مهرانه111]

36 سالمه متاهل وصاحب 1بچه 1سال که سرطان گرفتم اما این موضوعی نیست که ازارم میده وسط شیمی درمانی با فیس بوک اشنا شدم انجا با یکی از بستگان دور که اقا ومتاهل هست چت میکردم اوایل فقط حالو احوال بود اما کم کم چت سکسی شروع شد ومن احساس بدی نداشتم خوشم میومد که ازم تعریف کنه ازم خواست منو ببینه ما ارتباط خونوادگی برقرار کردیم ازم خواست تنها ببینه اول امتناع می کردم ولی بعد گفتم نمیترسم ازت میتونی بیای اومد خواست بغلم کنه نذاشتم عصبانی شدو رفت 2بار این اتفاق افتاد حال من خوبه وقتی اون با هام خوبه واین یعنی عمق فاجعه چکار کنم ؟

- - - Updated - - -

خواهش میکنم کمکم کنید شرایط بدی دارم

[paiize]

سلام
اول ازهمه ازخدامیخوام هرچه زودترشفاپیداکنیدوسلامتی دوباره به دست بیارید
خب خودتون میدونیدکه کارتون اشتباه ست...
دوست گرامی شمااین بیماری سخت رودارید...میدونم ازلحاظ روحی وجسمی ضعیف شدیدوحتماهمین باعث شده که به دنبال محبتهای این چنینی برید...اماآیااعتقادهاتون هم ضعیف شده...راستش من خیلی ازآدمهایی روکه این بیماری رودارن دیدم که به خدانزدیکترمیشن...ایمانشون قویترمیشه...
شمابایدالان درکنارشوهروفرزندعزیزتان این بحران روباتوکل به خداپشت سربزارید نه اینکه بحران جدیدوبدتردرست کنید

[anisa]

به شوهر و بچتون چه حسی دارین ؟

[مهرانه111]

قبل بیماریم یه ادم معمولی بودم یه زندگیه نرمال اما الان از خدا دور شدم برخلاف اکثر مریضا برای خودم دعا نمیکنم لج کردم با اون حرف می زنم اروم میگیرم مثل نوشیدن 1لیوان اب سرد بعد تشنگی اون منو به هپروت میبره بعد مریضیم خیلی تغییر کردم اصلا یکی دیگه شدم

- - - Updated - - -

به شوهرم می گفتم بیشتر بهم توجه کن به زور یقشو میگرفتم میبردمش روی تخت تا تخلیه بشم اون فشا ردرمان منو نمیتونه خوب تحمل کنه ازم دور شد خیلی دور من بخاطر شیمی درمانی به شدت عصبی هستم نمیتونم با بچم بازی کنم چون نمیخوام دعواش کنم

[paiize]

این آرامش زودگذره...چون چندوقت دیگه باعث میشه آرامش شوهروفرزندمعصومتون گرفته بشه...
این بیماری بایدشماروقوی ترکنه...بایدچشماتون روبه خیلی چیزهابازکنه...دوست خوبم این یه امتحان الهی هستش..ومطمن باشیدموردتوجه خداقرارگرفتیدوگرنه این بیماری روبهتون نمیداد!!!
به خودتون بیایدوهرچه زودترارتباطتون روبااون آقاقطع کنید..اگه به فکرزندگی خودتون نیستید که شک دارم نباشید...به فکرهمسراون آقا باشید...شمارابطه بدی روشروع کردیدکه به خاطرش زندگی خیلی هارونابودمیکنه...
البته من مطمنم که شماخودتون پشیمون هستید...همین که به اینجااومدیدومیخوایدکمک بگیریدقدم اول روبرداشتید....نگران نباشیدذاین عشق نیست فقط یه هوسه...
به خاطرفرزندتون....

[مهرانه111]

من پیش روانشناس هم میرم داره کمکم میکنه بدون وابستگی به اون عاشق خودم باشم

[paiize]

خب این خیلی عالیه بهتون تبریک میگم.شمااواقعاخانم فهمیده ای هستین...من مطمنم به خاطراینکه ازلحاظ روحی ضعیف شدیداین ارتباط روبرقرارکردید...پس شمامیتونیدبه این رابطه خاتمه بدید...
واستون آرزوی سلامتی وخوشبختی درکنارهمسروفرزندتون رودارم

[خیال تو]

خوشحالم که به اشتباهتون پی بردین
این کاری که شما کردین گناه خیلی خیلی بزرگیه و باید توبه کنین
میدونین هم که خداوند مهربونه و توبه بنده هاشو قبول میکنه
دیگه هیچ وقت هیچ وقت بهش فکر نکنین
شاید این مریضی گربانگیر شما شده باشه ولی قبول کنین که شوهر شما روحیش ازین بابت افت کرده و ناراحته ولی هرگز فکر نکینین که ایشون از شما دور شده .
میدونین که این بیماری درمانش بسیار بسیار راحتتر از قبل شده و مطمئنم با کمی حوصله و اراده و امید به خدا به زندگی عادی با همسرتون برمیگردین.

[معاون کلانتر]

سلام
میدونم که خیلی از ما مردها در برآورده کردن نیازهای عاطفی همسرمون کم کاری میکنیم

میدونم در برقراری رابطه برای زنها مسئله ای که بیشتر از رابطه مهمه توجه و در نظر گرفتن عواطفشون توسط همسرشونه و اگر همسرشون در این زمینه کم کاری کنه دیگه اون رابطه خیلی براشون لذت نداره

عقل ما مردها تو چشمهامونه و احتیاجی نیست که زن حرفی بزنه و میتونه با پوشش و رفتار و حرکاتش هر مردی رو از خود بیخود کنه

من اگر جای شما بودم خودم در رابطه پیش قدم میشدم و تا جای ممکن این کار رو بصورت غیر مستقیم و اگر افاقه نکرد بصورت مستقیم انجام میدادم و از همسرم درخواست میکردم

چون شما با این اقدامی که در پیش گرفتید هم زندگی خودتون و همسرتون رو دچار بحران میکنید هم زندگی یک زن و مرد غریبه

مطمئن باشید این مسائل هر شکلی و در هرجایی و به هر صورتی باشه یک روز علنی میشه و در نهایت زندگی 4 نفر از هم میپاشه

رابطه شما با همسرتون درست مثل اینه که شما مجبور باشید یک غذای تکراری رو هر روز بخورید و یک روز بصورت اتفاقی عطر و بوی یک غذای جدید رو حس میکنید و اون موقع خیلی زیاد احساس لذت میکنید و حس میکنید باید این غذا رو امتحان کنید و این تنوع برای روحتون لازمه

چیزی که مانع شما شده تا رابطه رو کامل تجربه نکنید قلب و وجدان آگاه و پاکیه که دارید اما این پاکی بمرور زمان کمرنگ میشه و در نهایت تن به روابطی میدید که یک روز حسابی بخاطر اون ها احساس ندامت و پشیمانی میکنید

پس بهتره فداکاری کنید و سعی کنید خودتون رو بوسیله همسرتون تغذیه کنید چون این لذت ها زودگذره و عذاب اون همیشگی و بسیار سخته

.................................................. ................
نمیدونم چقدر به ماجرای آدم و هوا اعتقاد دارید
وقتی خدا از اونها خواست که از یکی از میوه های بهشت نخورند واونها سرپیچی کردند و در نهایت هر کاری که کردند از خدا مخفی نموند

مطمئنا اینکه ما هر روز داریم در روی زمین بشکلی سخت و با کلی درد و رنج زندگی میکنیم بخاطر اشتباهیه که روزی همجنس های ما در حق خدا مرتکب شدند

و خدا هم مشابه این امتحان رو داره از همه ما میگیره تا اگر در این امتحان موفق بودیم مجددا مارو ببخشه و به بهشت برگردونه
.................................................. ...............
خود من پسری هستم که طبع خیلی گرمی دارم و بواسطه سنم در خصوص مسائل عاطفی عطش زیادی دارم و متاسفانه اصلا شرایط ازدواج رو ندارم

کاملا شما رو درک میکنم که چقدر سخته که نیاز های عاطفی یک فرد سرکوب بشه و ما چقدر مشتاق توجه و محبت هستیم

ولی این دلیل نمیشه از هر راهی این نیاز رو برآورده کنم و به هر قیمتی

باز به نظر من شما در شرایط بهتری نسبت به من هستید و ممکنه بواسطه درخواست از همسرتون کمی رنجیده خاطر بشید و حس کنید ارزشتون پایین اومده و غرورتون پایمال شده اما میتونید پیش قدم بشید و خودتون رو تخلیه کنید

اگر بذارید این امیال در وجودتون باقی بمونه کم کم این جوی های روان تبدیل به سیلی میشه که تمام پل ها و سد های انسانیت و آبرو رو میشکنه و دستاوردهای چند ساله شما و هر چیزی رو تخریب میکنه

شما نسبت به زندگی همسر اون فرد متاهل هم مسئول هستید و سرنوشتش رو به زندگی خودتون گره زدید پس هر چقدر هم که نیاز داشته باشید نمیتونید این کار رو انجام بدید

خیلی ببخشید از اصطلاحی که استفاده میکنم:

من اگر جای شما بودم مثل یک زن بدکاره و هرزه تو وجود همسرم ریشه میدووندم و همسرم رو حسابی آلوده میکردم طوری که در بیرون از خونه هم تمام فکر و ذکرش این باشه که سریع بیاد خونه و با من رابطه برقرار کنه و تمام مدت تو فکر من باشه

ودیگه یک لحظه هم به فکر تامین خودم توسط هیچ فردی بجز همسرم نمیبودم

[مهرانه111]

الان چند وقتی هست که ارتباطمو کم کردم و چون روابط فامیلی وجود داره گاهی حالو احوال می کنیم ودر مورد کارو مسائل دیگه حرف می زنیم با روانشناسم هماهنگ می کنم تا زیاد بهش نزدیک نشم ولی چیزی که ازارم میده یکی اینه که عذاب وجدان شدید دارم دوم اینکه منی که به نامحرم نگا هم نمیکردم چطور چند ماه با یکی دیگه حرف سکسی زدم چرا اینقدر تغییر کردم سرطان زندگیمو جسممو اعتقاداتتمو ویران کرد