سلام
من تازه واردم
دو دل بودم که مشکلمو در میون بزارم یا نه
من نزدیک به یک ساله که با یکی از دخترای کلاسمون آشنا شدم
اول کارمو با گرفتن جزوه شروع کردم تا بعدا که تونستم شمارشو بگیرم
من چند باری باهاش صحبت کردم ولی یا جوابمو نداد یا نه گفت,هیچوقتم نزاشت که حرفمو تا آخر بزنم.
آخه اون خیلی آرومه,حقیقتش منم این کاره نیستم,یعنی این اولین کسیه که من همچین احساسی نسبت بهش پیدا کردم(من آماتوره آماتورم ) و میدونم اونم این کاره نیست,من شرایطشو درک میکنم,میدونم که خانوادش به اون اعتماد داشتن که اونو فرستادن به شهر دیگه تا درس بخونه.
من اصلا نمی خوام که براش مشکلی درست کنم,تا این اعتماد صلب بشه.
اگه مشکلی بوجود بیاد میگن که: خوب من پسرم و مثله پسرای دیگه شیطنت دارم
ولی همه چیز برای اون بعنوانه یه دختر بد تموم میشه.
من فقط میخوام که اونم منو درک کنه.
کاشکی می شد که به حرفام تا آخرش گوش کنه.
البته بگم که منو ایشون الان با هم رابطه داریم.(نه اینکه رابطمون قطع شده باشه),از همدیگه بی خبر نیستیم,حتی با هم انتخاب واحد کردیم.
من میترسم که یه روزی ایشون از دستم برن,اون وقت من دیگه نمی دونم باید چکار کنم.
آخه من ایشونو خیلی دوست دارم.
من دیگه میترسم که حرفامو بهش بزنم,چون بعضی وقتها که بهم جواب نه میده,حسابی قاطی میکنم,حتی شبها خوابم نمی بره,یا چند وقتی نمی تونم غذا بخورم.
به نظر خانوم های این انجم ,امکانش هست که اونم به من علاقه داشته باشه؟(من هنوز شک دارم)
علاقه مندی ها (Bookmarks)