غیرارادی شدن رفتار در برخورد با موقعیت های جدید

[tanin-91]

سلام .من مشکلی دارم تو برخورد های اجتماعیم.دانشجو هستم و علاقه به جمع دارم و اینطور نیست که گوشه گیر یا منزوی باشم ولی در اولین برخوردها نمیدونم چرا دست و پامو گم میکنم.مثلا وقتی میرم خرید کنم انقد هول هولکی اینکارو میکنم بعضی وقتا خریدمو جا گذاشتم حتی!!این نگرانی و هول شدن تو چهرمم کاملا مشخص میشه.حتی کنترل چشمامو نمیتونم دست خودم بگیرم اون لحظه نمیدونم دقیقا چیکار دارم میکنم.یا مثلا تو دانشگاه اگه استاد سوالی بپرسه قلبم به شدت شروع به زدن میکنه ،حتی اگه مخاطب اون سوال من نباشم و دیگه اعمالم از حالت ارادی خارج میشن و غیر ارادی میشن.یا مثلا وقتی بخام حقمو از کسی بگیرم...نمیتونم حرفمو بیان کنم.
و البته باید اشاره کنم که من تا حدودی خجالتی و کم رو هستم.
من میخام ازین حالت خارج بشم.لطفا کمکم کنید

[tanin-91]

[شهراز]

سلام طنین گرامی
دوست عزیز بنظرم با کمی تمرین مشکلت حل بشه میتونی قبل از قرار گرفتن در یک موقعیت در منزل (جلو آیینه) اونو تمرین کنی مثلا وقتی میخوای بری خرید بدونی چی میخوای و ممکنه گفتگوت با فروشنده چطور باشه، بنظرم تو فقط در موقعیت های مختلف دستپاچه میشی و همین مورد باعث میشه سریع واکنش نشون بدی، خب فقط کافی آرامشتو حفظ کنی مثلا کارهاتو با صبوری بیشتر انجام بده تا استرس کاذب برات بوجود نیاد.
امیدوارم تونسته باشم کمکی کرده باشم.
موفق باشی...

[رفیق فابریک]

طنین جان درود بر تو
من خودمم دچار برخی جوانب این مشکل هستم ولی نه به این شکل
نمی دونم دلیل و عامل اصلیش چی می تونه باشه ولی فکر کنم یعنی فکر می کنم برای خودمم ناشی از یه هیجان کاذب باشه تا یه ترس و اظطراب
من خودم اگه نا خود اگاه برخورد داشته باشم با یه دختر خانوم هول می کنم شاید از هیجانه ولی ترس نیس اینو میدونم که ترس نیس
قلب ادم تند تند میزنه و یکم قرمز می کنه
به هرکی هم میگم میگن عادیه ولی اینجوریه


امیدورام دوستان دیگه هم نظرشونو بگن ما هم استفاده کنیم

[digitalman]

مقالات خوبی در این زمینه روی اینترنت هست . فکر کنم سایت مردمان در اینمورد زیاد مقاله داشته باشه .
اما بنظر من 80% حل این مساله به تمرین ( تمرین در خانه و حضور در اجتماع ) بستگی داره و 20% به یادگیری .

[tanin-91]

سلام طنین گرامی
دوست عزیز بنظرم با کمی تمرین مشکلت حل بشه میتونی قبل از قرار گرفتن در یک موقعیت در منزل (جلو آیینه) اونو تمرین کنی مثلا وقتی میخوای بری خرید بدونی چی میخوای و ممکنه گفتگوت با فروشنده چطور باشه، بنظرم تو فقط در موقعیت های مختلف دستپاچه میشی و همین مورد باعث میشه سریع واکنش نشون بدی، خب فقط کافی آرامشتو حفظ کنی مثلا کارهاتو با صبوری بیشتر انجام بده تا استرس کاذب برات بوجود نیاد.
امیدوارم تونسته باشم کمکی کرده باشم.
موفق باشی...

سلام ممنون از پاسختون.من معمولا قبل از وارد شدن به جایی تو ذهنم مرور میکنم که ممکنه چیا بگن و من چی بگم و موقعیتو تو ذهنم آنالیز میکنم ولی وقتی با واقعیت روبرو میشم انگار همه اینا از ذهنم میپره.دوباره میه گفت طبق غریزه عمل میکنم تا اراده!

طنین جان درود بر تو
من خودمم دچار برخی جوانب این مشکل هستم ولی نه به این شکل
نمی دونم دلیل و عامل اصلیش چی می تونه باشه ولی فکر کنم یعنی فکر می کنم برای خودمم ناشی از یه هیجان کاذب باشه تا یه ترس و اظطراب
من خودم اگه نا خود اگاه برخورد داشته باشم با یه دختر خانوم هول می کنم شاید از هیجانه ولی ترس نیس اینو میدونم که ترس نیس
قلب ادم تند تند میزنه و یکم قرمز می کنه
به هرکی هم میگم میگن عادیه ولی اینجوریه


امیدورام دوستان دیگه هم نظرشونو بگن ما هم استفاده کنیم

سلام رفیق فابریک عزیز
بله منم قلبم تند تند میزنه و صدامم عوض میشه و یجورایی صدام گرفته تر میشه.یا اصلا در نمیاد !این باعث میشه خودم رو اونجوری که واقعا هستم نتونم نشون بدم

مقالات خوبی در این زمینه روی اینترنت هست . فکر کنم سایت مردمان در اینمورد زیاد مقاله داشته باشه .
اما بنظر من 80% حل این مساله به تمرین ( تمرین در خانه و حضور در اجتماع ) بستگی داره و 20% به یادگیری .

سلامدر این مورد خیلی دنبال .مقاله گشتم ولی خب اکثر چیزایی که میگن بلدم و در موردم عملی نبوده.مثلا تمرین صحبت کردن و تمرین ریلکسیشن و...

[mahtaaab]

سلام طنین عزیز .
همه ی ما یه سری توانمندی هایی داریم در کنارش یه مشکلاتی هم هست که یه بخشی از اون دست ما نبوده و از بچگی همراهمون شده و علتش و چراش جای خود داره، درباره خودت فک کن ببین چرا اینطوری شد ! مثلا تو جمع خانوادگی هم اینطوری هستی یا نه.
ما با توجه به توانمندی هامون میتونیم مشکلاتمون رو حل کنیم، به نظر من شما هم دختر توانمندی هستی چون این ویژگی باعث شده این توانمندی بروز زیادی پیدا نکنه واسه همین میخوای این مسئله رو حل کنی.
اول اینکه سعی کن برداشت های دیگران از خودت رو حذف کنی، چه کار داری که دیگران چه قضاوتی دارن، برو هرجور دوس داری خریدت رو انجام بده، اصلا یه تمرین میگم و انجام بده، برو مغازه و اجناس رو ببین ولی لزومی نداره بخری و اگه خوشت نیومد تشکر کن و بیا بیرون ( یه بنده خدایی بود میرفت کلاس جلوگیری از استرس استادش گفته بود برو مغازه بگو فلان چیزو بیارن بعد بگو پول ندارم یا الکی برو یه جایی بگو فلشم گم شده و ندیدید )
مگه ما قراره چه قدر عمر کنیم، هفتاد؟ هشتاد؟ نود؟ این عمر کوتاه رو واسه خودمون زندگی کنیم، اینقد به بقیه کولی ندیم ! اینا همه به یکسال اول زندگی برمیگرده، ولی میتونی با تمرین حلش کنی.
یا مثلا تو جمع دوستان یا خرید سعی نکن پنهان کنی این خجالت رو، حتی میتونی اعتراف کنی. تمرین از جمع های دوستانه و خانوادگی شروع کن.
مثلا اگه استاد درس میپرسه و میگه داوطلبی، داوطلب شو، حالا مثلا یاد نداشته باشی، مگه چه عیبی داره، نذار ترس از قضاوت دیگران مانع بروز توانایی هات بشه. باور برای بقیه هم این قد که خودت فک میکنی مهم نیست، یعنی اصلا نیست.

موفق باشی

[tanin-91]

سلام طنین عزیز .
همه ی ما یه سری توانمندی هایی داریم در کنارش یه مشکلاتی هم هست که یه بخشی از اون دست ما نبوده و از بچگی همراهمون شده و علتش و چراش جای خود داره، درباره خودت فک کن ببین چرا اینطوری شد ! مثلا تو جمع خانوادگی هم اینطوری هستی یا نه.
ما با توجه به توانمندی هامون میتونیم مشکلاتمون رو حل کنیم، به نظر من شما هم دختر توانمندی هستی چون این ویژگی باعث شده این توانمندی بروز زیادی پیدا نکنه واسه همین میخوای این مسئله رو حل کنی.
اول اینکه سعی کن برداشت های دیگران از خودت رو حذف کنی، چه کار داری که دیگران چه قضاوتی دارن، برو هرجور دوس داری خریدت رو انجام بده، اصلا یه تمرین میگم و انجام بده، برو مغازه و اجناس رو ببین ولی لزومی نداره بخری و اگه خوشت نیومد تشکر کن و بیا بیرون ( یه بنده خدایی بود میرفت کلاس جلوگیری از استرس استادش گفته بود برو مغازه بگو فلان چیزو بیارن بعد بگو پول ندارم یا الکی برو یه جایی بگو فلشم گم شده و ندیدید )
مگه ما قراره چه قدر عمر کنیم، هفتاد؟ هشتاد؟ نود؟ این عمر کوتاه رو واسه خودمون زندگی کنیم، اینقد به بقیه کولی ندیم ! اینا همه به یکسال اول زندگی برمیگرده، ولی میتونی با تمرین حلش کنی.
یا مثلا تو جمع دوستان یا خرید سعی نکن پنهان کنی این خجالت رو، حتی میتونی اعتراف کنی. تمرین از جمع های دوستانه و خانوادگی شروع کن.
مثلا اگه استاد درس میپرسه و میگه داوطلبی، داوطلب شو، حالا مثلا یاد نداشته باشی، مگه چه عیبی داره، نذار ترس از قضاوت دیگران مانع بروز توانایی هات بشه. باور برای بقیه هم این قد که خودت فک میکنی مهم نیست، یعنی اصلا نیست.

موفق باشی

سلام مهتاب عزیز
همونطور که اشاره کردید این مشکل من باعث شده بقیه توانایی هام به چشم نیاد.و معمولا نمیتونم تو جمع های غریبه خودم رو اونطوری که هستم نشون بدم و شاید کسی در نگاه اول به نظرش بیاد که اطلاعات عمومی و دانشم خیلی کمه.یه بخش این مشکلم میدونم که ارثی هست .چون اکثر اعضای خونوادم اینطورن و من نمیخام اینطور باشم چون اذیت میشم.
نکته دیگه اینکه وقتی میرم تو مغازه ای و طرف چنتا جنسو میاره احساس عذاب وحدان دارم و حس میکنم وظیفمه که حتما یکیشو بخرم و فروشنده به زحمت افتاده!!خودمم خیلی بعدش اعصابم خورد میشه ازین اخلاقم.اتافاقا یه بار رفتم تو داروخونه و یه دارووی میخاستم بخرم.فروشنده گفت دو نوعشو داریم یکیش گرونتره و فلانه من گفتم همونو بیارید.بعد که آورد دست کردم تو جیبم دیدم نصف اون پولم همرام نیس.اون لحظه دلم میخاس زمین دهن باز کنه منو قورت بده .با کلی شرمندگی به فروشنده گفتم بعدا میام میخرم،از نگاهش حتی احساس ناراحتی میکردم.همین اخلاقا باعث میشه زیاد پرس و جو نکنم و وقتی میرم تو مغازه ای خیلی سریع یچیزی میخرم و بعدش معمولا پشیمون میشم.
و الان نگرانم که بعدا تو زندگی آیندم و حتی انتخاب همسر هم اینجور مشکلی پیش بیاد.مثلا یکی بیاد خاستگاری من با خودم بگم ،یه وقت بد نباشه جواب منفی بدم

.............................................
ممنونم از پاسختون و وقتی که گذاشتین