سلام دوستای جدیدم
خیلی سعی کردم عنوانی انتخاب کنم که همه بیان راهنماییم کنن
اول یکم از خودم بگم .23 سالمه .متاهل.شاغلم .شغلم طوریه که فقط جمعه ها وقت دارم به خانوادم سر بزنم ازین بابت همیشه یک حس عذاب وجدان به خانوادم دارم مخصوصا به مادرم.
اما هر وقت که میرم انجا با چشم گریون و دلی شکسته بر میگردم.دلیلشو میگم...
قضیه از عروسی من شروع شد.یعنی شهریور امسال.خانوم برادرم توی آتلیه کار میکنه و برای عروسی ما اصرار داشت که کار فیلم و عکس مجلس مارو آتلیه اونا انجام بدن خلاصه با کلی مشورت با شوشو تصمیم گرفتیم که به اونا بدیم .هرچند ته دل هردومون همیشه یه حسی بود که این کار اشتباهه.
در نهایت با دادن مبلغی به عنوان بیعانه عکاس و فیلمبردارو برای اون تاریخ رزرو کردیم......گذشت.تا اینکه تو همون دغدغه های عروسی و لباس خریدنو طلا و اینجور برنامه ها که درگیرش بودم یک روز ظهر خانوم داداشم اس ام اس زد که همین الان بهم زنگ بزن ومنم چون توی شرایطی نبودم که بتونم بهش زنگ بزنم بهش گفتم اگه اشکال نداره شب زنگ میزنم.تا اینکه شب بهش زنگ زدم و دز کمال ناباوری بهم گفت چون ظهر زنگ نزدی منم فیلم و عکست رو کنسل کردم و عکاس و فیلمبردارت رفتن واسه مجلس دیگه ای.این در حالی بود که فقط 6 روز دیگه به عروسیم مونده بود.وای نمیدونین که چقدر تلخ بود....بماند که کلی جلوی همسرم سرشکسته شدم.با اینکه پسر خوبیه و خیلی به روی آدم نمیاره و کلی هم دلداریم داد وقتی از گریه داشتم میمردم.
بعد از اون روز همیشه یه جو سنگین بین منو خانوم داداشم بود با اینکه من یک بارم پا پیش گذاشتم که گذشته ها رو فراموش کنیم.اما نمیدونم چرا اون از من طلبکاره .اونا طبقه بالای خونه پدرم زندگی میکنن.هر دفعه که من میرم اونجا جواب سلام من رو هم نمیده و زود میره گریه کنان طبقه بالا و برادرم هم پشت سرش میره بالا.ازین میترسم که رابطه منو برادرم هم بهم بزنه.چون چند بار که پایین بودن داداشم ازش پرسیده خانوم چرا ناراحتی و جواب داده که بریم بالا بهت میگم...و خدا میدونه راجع به من چی یهش میگه و ذهنیتشو بهم میریزه.بخدا دیگه موندم.به مامانم گفتم مامان فکر کنم میخواد پای منو ازینجا ببره که دیگه نیام.باور نمیکنید هر دفعه که من میرم اونجا یه دعوایی راه میندازه.خونه بابای خودمم دیگه جرات ندارم برم.
ازتون میخوام راهنماییم کنید چون رفتار ایشون روی زندگی همه ما تاثیر گذاشته .
ممنونم
نوشته اصلی توسط نازنین2010
تا وجهه شما حفظ شه ولی لازم هم نیست با شوهرت در مورد ایشون صحبت کنی و از اخلاق مزخرفش چیزی بگی
عزیزم گفتم که سلام جواب دادن یا ندادن اون اصلا برام مهم نیست و اونو به عنوان مثال گفتم و مشکلم بچه بازیاش بود نزدیک 40 سال سن داره اما هنوز نمیدونه که من باهاش هیچ مشکلی ندارمومجبورم این راه حل رو ادامه بدم اما نمیدونم تا کی و اصلا این رفتارا توی خانواده ما مرسوم نیست .
علاقه مندی ها (Bookmarks)