راهکار بدین برای جلوگیری از خشم یه مادر نسبت به فرزندش

[کاغذ بی خط]

سلام امیدوارم بتونم با کمک شما زندگیم رو بهتر کنم
من زندگی خوبی دارم 29 سالمه و یه بچه سه سال ونیم دارم
خیلی بچم رو دوست دارم ولی گاهی انقدر عصبانیم می کنه که می زنمش خیلی از این رفتارم بی زارم وقتی خیلی عصبانیم می کنه ناراحت میشم و سرش داد می زنم ...همه این رفتارهای من زمانی بیشتر میشه که با همسرم مشکل پیدا می کنم
من خودم می دونم که رفتارم خیلی بد است لطفا من رو سرزنش نکنید و راهکار به من بدید این مطالب رو هم به زحمت نوشتم ...

[بی همدم]

سلام عزیزم
به نظرم برای راه حلش این چند مواردبه ذهنم رسیده امیدوارم مفید باشه
1- در حالی که عصبانی هستی محیط رو ترک کنی و یا خودت رو مشغول کار دیگه ای بکنی
2- موقعی که در آرامشی با خودت عهد ببند که مثلا هر وقت بچه ام رو بزنمو یا بهش پرخاش کنم دو رکعت نماز بخونم و واقعا خودت رو ملزم به این کار کن مثلا اگه دوباره عصبانی شدی قبل از زدن زود پاشو دو رکعت نماز بخون.
3- موقع عصبانیت با صدای متوسط صلوات بفرست مثلا همیشه وقتی عصبانی شدی فورا قبل از انجام دادن هر کاری زود شروع کن به شمردن 114و یا 70 تا صلوات گفتن ( که خیلی موثره )
4- به جای عصبانیت محبت کن مثلا وقتی خیلی عصبانی هستی به جای زدن بغل اش کن . مثلا وقتی خواستی سیلی بزنی فوری بغل اش کن و بوس اش کن و فورا محیط رو ترک کن و برای چند دقیقه ای که فکر می کنی مفیده تو اتاق تنها بمون و صلوات بشمار و سعی کن عصبانیتت رو کنترل کنی و هر وقت که تونستی آرامش حتی کم رو کسب کنی برگرد پیش فرزندت.البته اگه فرزندت از تنهایی نترسه اما اگه از اون دسته بچه هاست که تو اتاق تنها بمونه می ترسه پیشش مون اما بهش نگاه نکن و خودت رو به کاری مشغول کن. مثلا درست کردن غذا و یا...
5- اگه بچه ات کاری کرد مثلا شلوغی میکنه و یه چیزی رو خراب میکنه و یا ... فکر کن ببین ارزش زدن کودک ات رو داره؟ زدن خیلی تاثیر منفی روی اعتماد به نفس و شخصیت کودکان داره .
6- اراده ات رو تو ترک محکم کن و نهایتت تلاش ات رو بکن که ترک کنی و اگه یک بار نتونستی خودت رو کنترل کنی نا امید نشو و همچنان به تلاش ات ادامه بده . شاید طول بکشه اما می تونی این عادتت رو ترک کنی.
تنها راه ترک عادت های ناپسند انجام رفتارهای جدید است. خواستن توانستن است.
موفق باشی

[yektaye tanha]

عزیزم کاملا درکت می‌کنم که چی‌ میگی‌ منم خودم وقتی‌ از دست رفتار چندشه خواهرم عصبی میشم دوست دارم از دنیا پاکش کنم اما بعد فکر می‌کنم خودم بودم که شب و روز برای اومدنش به این دنیا التماس به خدا می‌کردم ... البته خوب شاید تو موقع عصبانیت و خشم فوران شده (!) این همه جمله به ذهن نه من و نه شما نرسه ولی‌ کاری که خودم می‌کنم و اغلب هم جواب میده اینه که زیبا‌ترین تصویری که ازش تا حالا دیدمو تو ذهنم حک کردم و همیشه گوشه ذهنم دارم (عین عکس تو کیف پول، که عکسشه موقعی که خوابه) تا می‌خوام بزنمش به طور اتومات اون تصویر میاد جلوی ذهنم و وجدانم از کاری که قراره بکنه شرمند می‌شه . شما هم امتحان کنید ایشالا جواب میده.

[gisu]

سلام
راهكار هاي زيادي براي فرو بردن خشم وجود داره كه راحت ميتونيد با سرچ كردن همه شو براي خودتون ليست كنيد خانوم بي همدم هم اشاره ايي كردن
ببينيد كدوماش روتون جواب ميده

ولي خوبه هميشه وقتي به خاطر عمل بچه تون كه همه از روي سادگي و پاكيشه عصباني ميشيد
به ذات پاك و بي الايشش فكر كنيد
اينكه اون متوجه نيست-خوب رو از بد تشخيص نميده
فرزند شما از خود شما الگو ميگيره
اون همين رفتار و پرخاشگري شما رو كاملا ياد ميگيرن و بعدا به خودتون تحويل ميدن

به نظر من كسايي كه واقعا نميتونن خشمشون رو كنترل كنن-بالاخره اون خشم بايد خنثي بشه-
بهتره اون موقع خشمتون رو از روي فرزندتون برداريد و روي چيز ديگه ايي پياده كنيد
شايد روش درستي نباشه ولي من خودم وقتي از دست خواهر كوچيكم عصباني ميشم
دستامو خيلي محكم مشت ميكنم-يه حركتي هم بهش اضافه ميكنم-طوري كه خشمم از دستام بيرون بره
واسه من كه جواب ميده
چون نه خشممو ميريزم توي خودم كه بعدا بخوام كينه ايي يا عقده ايي بشم
نه اينكه بخوام اسيبي بهش بزنم
بعضي وقتام دهنمو ميبندمو لبامو محكم بهم فشار ميدم-همزمان با دستام(قيافم جالب ميشه)

تحمل بچه ها يكم سخته تجربشو داشتم(خواهر زاده ام)
با اينكه يه دنيا دوستش دارم شده سرش كمي فرياد بكشم
چون با اون فرياد من خشمم خالي ميشه
ولي نگاه معصومش مجابم ميكنه سريع بهش لبخند بزنم و بغلش كنم كه مثلا يك شوخي بوده و يك هشدار نه اينكه بزارم فكر بدي درموردم بكنه
بعد كه ارومش ميكنم سرشو يه جا گرم ميكنم (باهم دوست ميشيم)

[sara 65]

سلام
اون لحظه ها فقط به این فکر کن که دوس داری 25 سال بعد بچت احساس کنه که ازت متنفره و حرف دلشو اینجوری بنویسه؟؟؟؟

سلام سارا جان من هم با مادرم چنین مشکلی داشتم و الانا کمی بهتر شده اونم نه این که بخوادا روزگار ادبش کرده ...من هم هنوزم گاهی از بی اعتماد به نفسی رنج می برم ولی من همیشه نسبت به حرفهای مادرم یا با طنز جواب می دادم و در لفافه شوخی به او گوشزد می کردم کار بدش رو و اکثرا سکوت می کردم و از این کارهام هم بد ندیدم.....من هر وقت نسبت به او سکوت می کردم به جای این که خود خوری کنم در اون لحظات خدا رو شکر می گفتم که چه صبری به من داده تا روبروی مادرم واینستم و حرفی نزنم..من هم سختی های زیادی کشیدم البته مادر من انقدر حاد نبود....
من با وجود داشتن یه فرزند هنوز مادرم دخترای بی خود فامیل رو که خیلی بی خودن تو سرم می زنه....من گاهی خیلی ناراحت می شم ...و اخیرا چون خودم جایگاه مادر پیدا کردم می ایستم و محترمانه به او می گم که (بس است دیگر)
یکی از دوستانم ه با مادرش چنین مشکلی داشت و گفت من سر مادرم انقدر داد زدم و فحش هایی که به ما می دا رو بش دادم تا دیگه از این حرفها نزد.....ولی این کار دامن آدم رو می گیره ولی جدی شدم و محکم ابراز ناراحتی کردن بدون نشان دادن ضعف برای ساکت کردن بد موضعی نیست
عزیزم تنها نیستی
هانیه جان خواهش میکنم نذار بچت احساسات الان تو رو یه روزی تجربه کنه

[خانوم مجرد]

اخی عزیزم خوش بحالت بچه داری
میفهممت منم زود عصبانی میشم اونم بدجور..بدترش اینه که ادم بعدش پشیمون میشه اما چه فایده اثرشو رو بچه ت میذاره...
من از پدرم عصبانیت دیدم و اثر بدی روم گذاشته
نذار قبح این رفتارت با بچه ت؛ پیش خودت و اون بریزه.. بزرگ که بشه روش به روت باز میشه اونوقت...
ضمنا تو که بزنیشو .. بقیه هم به خودشون این اجازه رو میدن هر جور باهاش رفتار کنن..
بعد ممکنه کم کم فک کنه حقیره و حقشه باهاش اینطور رفتار بشه و هیچوقت عزت نفس نخواهد داشت..
برو پیش مشاوره... اعصابتو اروم کن که سر بچه ت خالیش نکنی..

[کاغذ بی خط]

سلام دوستای خوبم خیلی خوشحالم کردین که وقت گذاشتین برام ..واقعا دیگه نا امید شده بودم که کسی پاسخ تایپک من رو بده....حقیقتش بسیار از خودم خجالت می کشم که چنین موضوعی رو نوشتم ولی با خودم فکر کردم تنها راه درمانش همین است
من یک بار پیش مشاور رفتم ولی روم نشد این موضوع رو مطرح کنم براش....
خدا رو شکر می کنم که جایی پیدا شده که بی منت کمک می کنند
از تک تک شما ممنونم وتمام تلاشم رو می کنم برام دعا کنید و این رو بگم که یه وقت مشاوره هم گرفتم ولی خدا کنه که روم بشه بگم بش.....
sara65خیلی مطلبی که گداشتی تاثیر گذار بود روم هر چی می کشیم از دوران بچگیمونه ولی هر وقت بچم رو می زنم به این فکر می افتم که مادرم هیچ وقت دست رو من دراز نکرده چرا من این جوریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟و بیشتر زجر می کشم
این رفتارها که شما گفتید رو تمرین می کنم و سعی می کنم که در وجودم درونیش کنم.....

[خانوم مجرد]

اره هانیه جان
منم اینطورم مادرم بسیار صبور ولی من پرخاشگر
از همین الان با کمک مشاورا راه درست رو پیدا کن و تمرین کن
برات دعا میکنم مادر خوبی برای کوچولوت باشی

- - - Updated - - -

اره هانیه جان
منم اینطورم مادرم بسیار صبور ولی من پرخاشگر
از همین الان با کمک مشاورا راه درست رو پیدا کن و تمرین کن
برات دعا میکنم مادر خوبی برای کوچولوت باشی