بی حوصلگی دائم...

[اسناء]

سلام.25 سالمه و دانشجو .خیلی بی حوصله و بی انگیزم،هرروز از صب تاشب نمیدونم باید چیکار کنم سردرگمم ،عصرها هم اونقدر افسرده میشم که دلم میخاد برم بیرون اما کسیو ندارم باهاش برم بیرون یعنی هم حوصلم خیلی سرمیره هم به دلیل شرایط روحیم نمیتونم کلاس برم و حرفه ای پیش بگیرم حتی درسای دانشگاهمو همینطور و همش مشروط میشم
هرروز یه کلاس جدید به فکرم میزنه اما هیچ کار نمیتونم بکنم بعد که بخام برم دنبالش حتی ثبتنام حوصلشوندارم یا یدفه سرد میشم به خودم میگم اول راه که اینطوری بعدش چی،قدرت انتخاب ندارم نمیدونم باید دنبال چی باشم صدتا کار برا خودم جور میکنم تو رشته ها و زمینه های مختلف زبان،انواع ورزش،انواع هنر ،کارآموزی رشتم،کنکورم،کامپیوتر و ...و....اما هیچی به هیچی ،به همشون علاقه دارم حتی به رشتم اما....حتی هدفم دارم اما....

مشکل دیگم اینه که دوستام (دوستای همجنسم،اهل دوست پسربازی نیستم)خیلی باهام سردند
یا به مرور سرد میشن اما دلیلشو نمیدونم من با اونا سرد نیستم اما اونا....در کل هم دوست صمیمی خیلی کم دارم که مثل نداشتنند .(این مسالم به دلیل بی حوصلگی وسردرگمی که در بالا گفتم نیست همیشه بوده از بچگی تا حالا و حالا بیشتر)میخام بدونم چرا اینطوری باهام رفتار میشه (تمام اصول و مهارتهای روابط اجتماعی را بلدم و مطالعه هم زیاد کردم)

[بی همدم]

سلام عزیزم
من هم مشکل شما رو دارم و تاپیک مهم مهم همیشه دلم گرفته است رو ایجاد کردم

[جاثیه]

سلام بهار جان وبی همدم جان

بهار جان فکر کنم این که از بچگی تا حالا دوست صمیمی زیاد نداشتی موضوع نگران کننده ای نیست. بعضی آدم ها این تیپی اند که با تعداد کمتری صمیمی می شوند ولی با آن ها خیلی خوبند.... یعنی فکر می کنم تعداد مهم نیست.... اما خوب اگر از کیفیت رابطه با همان هایی که هستند راضی نیستی فکر کنم مهم است...
یعنی کارهایی که تو برایشان انجام می دهی را برایت انجام نمی دهند؟ یا مثلا برخوردشان محبت آمیز نیست؟ لطفا یک مثال بزن که چه طوری رفتار می کنند.

من هم بی حوصله بوده ام این روزها.......امروز خوبم. من اینجا هستم:http://www.hamdardi.net/thread-31151.html
تو از کی این طوری شدی؟
اتفاق خاصی برایت افتاد؟

[اسناء]

سلام دوست عزیز
منظورم بی محبتی اوناست حتی درحد زنگ زدن و سراغ گرفتن سال به سال. البته دوسه تا دوست هم داشتم که بامحبت بودند اما فقط در حد تماس تلفنی که اونام یکی به محض ازدواج دیگه تماسش کامل قطع شد نمیدونم چرا!!!یکی هم مجرده اما نمیدونم چرا سرد شده فک کنم خودش مشکل داشته باشه ،نمیگه.یکی هم متاهله و با وجودی که شرایطمو میدونست و میخاس کمکم کنه از بیحوصلگی دربیام و هر2،3روز تماس یا اس داشتیم دیگه مث غریبه ها شده حدودا 7،8ماهیه اینطورشده و هربارم زنگش زدم بهونه میاره و خداحافظی میکنه این یکی دوست دانشگاهمه 2.5 سال میشه میشناسمش

دیگه خسته شدم از بچگی همش تنها بودم و هیچ کسو ندارم به جز خانوادم که فقط مشغول کارای خودشونند.من هیچ وقت با کسی درمورد تنهاییام ومسایل دیگم صحبت نمیکنم حالا هم دیگه از بس بی حوصله و افسرده شدم .

[جاثیه]

عزیزم سال چندم دانشگاهی؟
توی دانشگاه تان برنامه های جمعی نیست که تویشان شرکت کنی؟ برنامه های تفریحی و جلسات مختلف و این ها......
غذا مرتب می خوری؟ من خودم چند بار مشروط شدم..... آن موقع حوصله نداشتم غذا نمی خوردم. تو می خوری؟
خانواده تان چند نفرند؟ چند سالشان است؟ کار مورد علاقه شان چیست؟ ممکن نیست در کار مورد علاقه شان با آن ها همراه بشوی؟

.من هیچ وقت با کسی درمورد تنهاییام ومسایل دیگم صحبت نمیکنم

منظورت از هیچ وقت این است که با آن دوستانت هم در مورد این چیزها صحبت نمی کردی؟ با توجه به بقیه نوشته ات فکر کنم این طور نبوده. بوده؟ نبوده؟
به هرحال خیلی خوب است که الان اینجایی و از مسائلت می نویسی. ان شاالله حالت بهتر می شود عزیزم

[gisu]

سلام بهار خانوم
بي حوصله گي و بي انگيزه بودن ادم دلايل خيلي زيادي ميتونه داشته باشه
مهمترينش به نظر من اينه كه واقعا يا هدفتو گم كرده باشي و ندوني كجا داري ميري
يا اينكه هدفتو بشناسي ولي ديگران براش اهميتي قائل نشن از جمله خانواده كه واقعا تاثير گذاره

ميخوام ببينم دوست نداري ازدواج كني؟خانواده ات نظرشون در اين مورد چيه؟

خب ميشه از هدفت يكم بگي؟

چندتا خواهر برادريد-رابطه ات باهاشون چطوره؟

دوست داشتي زندگيت-برنامه ات -چطوري باشه و پيش بره؟

سعي كن خودت رو دوست داشته باشي اصلا عاشق خودت باش
خودت دوست خودت باش يه جورايي هميشه از خودت پذيرايي كن
تو اين حق رو داري كه خوش باشي حتي تنها

[اسناء]

جاثیه جان و دوستان عزیز که نوشته هامو میخونید ممنون از همدردیتون اما من نمیخام کسی باهام همدردی کنه میخام کمکم کنه و بهم راهکار بده و دلیل مشکلاتمو بهم بگه البته منطقی !
حوصله ی سین جیم شدنم اصلا ندارم مخصوصا اگه بی ربطم باشه

سال آخرم .دانشگاهمو اصلا دوس ندارم ،هیچ برنامه و...هم نداره
غذا یا زیاد میخورم یا بی اشتهام .با خانوادم بدنیستیم اما کاریم به همدیگه نداریم
نمیدونم چرا هرموقع تو این تالار تایپیک زدم فقط چند نفر ازم سوالای خودشونو پرسیدنو رفتند

گیسو جان اصلا علاقه و نیازی به ازدواج که گفتی در خودم نمیبینم و حوصلشم ندارم .زندگیم و خاسته هامم تو نوشته های اول همین صفحه تقریبانوشتم
.واقعا چه رفتاری باید با این دوستانم داشته باشم ؟با وجود چنین رفتارهاشون ؟.من تو دانشگاهمون با اکثر همترمیام دوست بودم اما نه رفیق، خیلی سطحی یعنی بلد نیستم زیاد با کسی صمیمی بشم نمیدونم شایدم بلدم اما به خاطر موقعیتهای کلاسیمون گه گاهی یکی را میدیدم و بلد"م نیستم رابطمو حفظ کنم و بیدلیل تموم میشه .روابطمو دوست دارم خیلی بیشتر با کیفیت بهتر باشه و نه فقط محدود به تماس تلفنی یا اس ام اس.ا
هدافمم همونطور که گفتم گیج و سردرگمم چندساله و فقط دارم عمرمو تلف میکنم دقیق نمیدونم چیاس و دنبال چیم نمیتونم انتخاب کنم و نمیتونم برم دنبال چیزی خیلی بی حوصلم

[gisu]

در مورد دوستي هات به نظر من اين يك هنره كه بتوني با چند نفر چنان گرم و صميمي بشي كه هميشه حالي از هم بگيريد
من خودم به شخصه اين هنر رو ندارم
ولي هميشه بوده كساني شبيه خودم-ويژگي هاشون به خودم نزديك تر با هم گرم ميگيريم و دوستي هاي پايدار ي هم داريم
خيلي از ادمها شخصيت خيلي گيرا جذابي دارن
فكر ميكنم بيشتر مربوط ميشه به دوران كودكي و طرز شكل گيري شخصيت(اجتماعي شدن)من كه چون خودم اين مدلي ام اينطوري ميدونم
اگه ديده باشي ادمهاي شبيه به هم مثلا شلوغها و پر حرفها-كسايي كه جسارت بالايي دارن -هميشه باهم هستن
بلعكس درس خون و كم حرف و مثبت ها هم بيشتر باهم انس ميگيرن

شايد از نظر دوستات شخصيت گيرايي نداشته باشي-اين فقط در حد حدسه-
من خودم خيلي با همه هات ميشم اين خوبه ولي نه باهمه
مثلا يكي از دوستاي دانشگاهيم ادم فوق العاده مغروريه كه هميشه چشاش نيمه بازه و همه رو از بالا ميبينه
اوايل من براش جذاب نبودم
ولي سعي كردم رفتارمو بهش نزديك كنم نه اينكه مغرور بشم ابدا
مثلا رك صحبت ميكنه برعكس خودم منم باهاش رك صحبت ميكنم زياد سعي نميكنم به صحبت با خودم وادارش كنم تا خودش سر صحبتو باهام باز كنه يكم بد صحبت ميكنه منم گفته هاشو تحويلش ميدم

يعني اينكه اگه طالب دوستي هستي نبايد فقط خودتو محور قرار بدي
ادمهايي محور هستن كه شخصيت گيرايي دارن
و همه اينطور نيستن

خب خودتو چه طوري ميبيني؟يعني چه جور شخصيتي داري-گرم-خشك-سرد

[اسناء]

نمیدونم بستگی به شرایط و موقعیتهام داره همینطور بستگی به طرفم که خودش چطور رفتار کنه و اینکه من ازش خوشم میاد یا نه،و اینکه اگه شرایط روحیم خوب باشه، یکم مطابق میلم باشه ،حتی با افراد عادیم گرمم اما برعکس اگه نه خیلی سردم .

خب نه سردم نه گرم نه خشکم نه باحال متوسطم اما الان که افسردم یخم

درکل هم، آدم خیلی کم حرفیم،خجالتی اصلا نیستم،ذاتا آدم آرومی نیستم اما به خاطر شرایطم خیلی خسته،دلمرده،افسرده وآرومم .بعضیا به خاطرکم حرفیم و بعضی به خاطر ظاهر آروم و مثبتم منو آدم خیلی آرومی تلقی میکنند .درکل خودمم نمیدونم چه نوع شخصیتی دارم حتی نمیدونم درونگرام یا برونگرا

[gisu]

دوران كودكي دوران طلايي از زندگي هر ادمه كه شخصيتش شكل ميگيره
و چقدر تاثير داره در اينده شخص
ولي نه اينكه نتوني تغييرش بدي مثلا
من خودم تا اوايل نوجواني از درد سلام كردن به مهمون خودمو قايم ميكردم
دور از جونشون انگار كسي بالاسرم نبود
ولي الان دارم همه اون كم لطفي هايي كه در حقم شده رو خودم جبران ميكنم
اولش سخته ولي شدنيه مثلا
سعي ميكنم سر بحث رو با غريبه ها باز كنم با اينكه از اين كار فراري بودم كلي هم تپق زدم
ولي دارم درست ميشم
توي اون مشكلي كه گفتيد نميتونيد با دوستاتون مچ بشيد
منم جدي اين مشكلو داشتم و دارم
ولي كارايي كه ميكنم اينه كه دل كسي رو نميزنم كه بيشتر وقتها موفق نيستم
ولي چه ميشود كرد ادمها هزار هزار رنگن نميشه كه با همه راه اومد
ولي لااقل با چند تاشون كه ميشه دوست شد
اول اينكه ميگي دل مرده و افسرده ايي
فكر نكنم كسي از انتقال اين حس به خودش استقبال كنه
برعكس هيچكس از شخصيت بشاش و گرم بدش بياد
هميشه سعي كن يه ادم جالب و دوست داشتني واسه دوستات باشي تا بخوانت
خيلي اروم بودن واسه همه جالب و خواستني نيست
بايد بتوني توي دوستانت نفوذ داشته باشي نه اينكه بشيني توخونه و انتظار داشته باشي اونا بيان دنبالت و ببرنت گردش
پيش دستي كن و پيشنهاد و رهبري يك گردش هرچند يه بيرون رفتن ساده رو به دست بگير
از خودت يه شخصيت فعال و سازنده توي شاد سازي گروه به جا بزار طوري كه نبودت رو احساس كنند