باسلام ، من سی ساله ام متاهلم و یک پسر شش ساله دارم ، مشکل من رویا پردازی است ، نمی دونم اصلا بد است یا خوب . از وقتی که یادم میاد این رویاها با من بوده اند، به محض اینکه تنها میشوم اولین چیزی که به ذهنم میرسد رویاهایم است ، و چون آرامش بخش است سعی در کم کردنش نمیکنم.آیا این مشکل روحی است ؟ باید درمان شود ؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)