راههای موفقیت در زندگی مجردی

[do_ob]

با سلام

خیلی ممنون از سایت پر بارتون

من تازه به عضویت سایتتون دراومدم

همونطور که نگاهی به تالارهای مختلف مینداختم و سوال و جوابها رو مطالعه میکردم متوجه شدم بسیاری از سوالات مشترکین و اعضای محترم سایت حول موضوع ارتباط با جنس متفاوت مطرح شده و متاسفانه جوابی برای سوالاتی که مدتها ذهن منو مشغول خودش کرده نیافتم.

مطالب بسیار جالبی در مورد ازدواج، راههای همسریابی و موفقیت در ارتباط زوجین در سایت قرار داده شده که بسیار ارزنده هست اما اگر به هر دلیلی کسی خودشو واجدالشرایط ازدواج ندونست و در عین حال خواهان زندگی موفق و شادی هم باشه چه راهکارها و تدابیری برای این مساله وجود داره؟؟؟؟
برای مثال در کشور ما کوچکترین واحد جامعه انسانی ، خانواده محسوب میشه و تمامی امتیازات بر این اساس بنا نهاده شده اما در این میال خیل عظیم مجردهایی رو میشه مشاهده که کرامت و حقوق انسانی شون با این نوع دیدگاه و ارزش گذاری به مخاطره میوفته.

از هنجارها و دیدگاه های سنتی جامعه گرفته تا حقوق و مزایای قانونی...

اما مهمترین مساله ای که بسیاری از روانشناسان بهش اذعان دارند اینه که اگر کسی بنا به فقدان معیارها و ویژگیهای لازم برای ورود به زندگی متاهلی و یا شک و تردید در پذیرفتن مسئولیت سنگین ازدواج در قبال خود، همسر و فرزندان به این مهم اقدام نمیکنه در مقایسه با حالتی که عجولانه و بدون شناخت خود و مسیری که در اون قدم خواهد گذاشت که متاسفانه امروزه بسیار شاهد ندامت و خسارت ناشی از اون هستیم عملی عاقلانه و پیشگیرانه انجام داده چرا که تشکیل خانواده ای آسیب دیده و بحران زده نه تنها مامنی گرم برای فرزندان آینده شان نیست بلکه آثاری و لطمات جبران ناپذیری بر روح و روان آنها خواهد گذاشت و صدمات ناشی از جدایی و تنفر والدین در درجه اول گریبانگیر خود آنها و خانواده شان و سپس دامن گیر فرزندان معصومشان خواهد شد.

از روانشناسان و مشاورین محترم سایت درخواست میکنم در مورد یک زندگی مجردی موفق و سالم راهکارها و راه حل هایی را ارائه نمایند . اگر کسی در سن 30 سالگی تصمیم به انتخاب زندگی مجردی گرفته چه آینده نگری و چه مسیری را باید بپیماید تا با کمترین صدمات روحی و شخصیتی فردی موفق و مقبول در جامعه باشد.

با تشکر

[فرشته مهربان]

do_ob گرامی

به تالار همدردی خوش آمدی

خوشحالیم که همدردی را برای عضویت انتخاب کرده اید .


موضوع بسیار بجا و مهمی را مطرح کرده و پیشنهاد مفیدی داده اید که ان شاء الله بتوانیم در فرصت های مقتضی در این زمینه بررسی و تحقیق و ارائه مقاله داشته باشیم . همینجا از خود شما دعوت به همکاری نموده و پیشنهاد می کنم خود شما در این زمینه سرچ و بررسی داشته باشید و نتیجه مطالعات و بررسی خود را به صورت مقاله در آورده و در اختیاز دیگر دوستان در بخش مقالات قرار دهید .


ضمنا این تاپیک ادغام می شود در تاپیک پیشنهادات و انتقادات تا بهتر مورد توجه قرار گیرد و جایگاه اصلی خود را

داشته باشد


با تشکر از شما

[do_ob]

خیلی خوشحالم از آشنایی با شما "فرشته مهربان" عزیز

ممنون از عنایت و توجه شما به این موضوع مهم

متشکرم از پیشنهاد شما و سعی خودمو میکنم به شخصه در منابع مختلف به دنبال راهکارهایی در این خصوص باشم ، با اینکه تصور اینجانب اینه که به طور کلی در مورد این مسئله در کشورمون منابع زیادی وجود نداشته باشه (به دلایلی که خدمتتون عرض کردم.) البته کتابهایی راجع به این زمینه منتشر شده که اغلب آنها ترجمه هستند و تصور میکنم با فرهنگ ما تطابق زیادی ندارند. !

و امیدوارم کارشناسان و دست اندرکاران محترم هم این مطلب رو بخونند و از نقطه نظر خودشون راهکارهایی منطقی، واقع بینانه و منطبق با فرهنگ خودمون به جوانان پیشنهاد نمایند.

با تشکر و آرزوی موفقیت برای شما

[do_ob]

سبک زندگی مجردی ، پذیرش یا انکار ؟

سبک زندگی مجردی : در این نوشته قصد ندارم زندگی مجردی را بدبختی یاخوشبختی نشان دهم ، قصد تشویق یا برحذرداشتن هم ندارم . معتقدم دلایلی وجود دارد که باید

1. سبکی از زندگی به اسم سبک زندگی مجردی را پذیرفت و بدان رسمیت بخشید
2. سپس آن را آسیب شناسی امروزی کرد تا به مردم رشد دهد

مقدمتا عرض میشود که دو نوع زندگی مجردی مد نظر این نگاشته است ، افراد مجرد سن بالاتر از ۳۵ و افرادی که به هر دلیل از همسران خود جداشده اند

---

• میشه مجرد بود و فکر کرد مجردی یعنی هرزگی و هر روز به لیست دخترها و پسرهای ارتباطی خود افزودن و دوستان اجتماعی فیسبوکی خود را ۱۰۰۰ تا کردن و دل خوش بودن به اینکه داریم زندگی میکنیم. مقاله ای خواندم از آقای کشتکار در این باره که در بخشی از آن اشاره میکرد که ” شاید بهتر باشد لایک‌های فیس بوک را خیلی جدی نگیریم. ممکن است خیلی از آن‌ها حتی نوشته ما را نخوانده باشند. شاید بهتر باشد چند صباحی از فضای مجازی بیرون بیاییم و پا به دنیای واقعی بگذاریم. آن وقت می‌توانیم قضاوت کنیم که چند درصد از دوست‌دارانمان بیرون از فیس بوک هنوز به یادمان هستند. “
  

• هر طوری زندگی مجردی خودت را تنظیم کنی، متاهلیت نیز از آن تبعیت خواهد کرد و با ازدواج معجزه ای در سبک زندگیت ایجاد نمیشه.

• به نظرم جامعه ایرانی با بالا رفتن سن ازدواج مدتیست به سمت زندگی مجردی پیش میرود. سالهای دهه ۷۰ ، زندگی مجردی متعلق دانشجوهای غیر بومی بود که در شهرهایی غیر از شهر خودشون قبول شده بودند ؛ نگاه بدبینانه ای به این نوع افراد وجود داشت. ساکنین شهرهای میزبان ، ورود این دانشجویان را آفتی برای سنتهای خود میپنداشتند و تنها زمانی عقب نشینی کردند که فرزندان خودشان نیز به شهرهای دور رفتند و دیدند دانشجویان تازه وارد غیر از مصیبتهای فرهنگی (!) فرخندگی های سرمایه و پول و رونق کسب و کار نیز به شهرشان می آورند ! ( مثل تغییرات شدیدی که قزوین بعد از ظهور دانشگاه آزاد اسلامی کرد و خانه سازی و مغازه داری و…رونق بالایی به لطف دانشجویان پیدا کرد )

اما امروزه “مجردی زیستن ” ساحتی جدید نی پیدا کرده است و نیازی نیست دانشجو یا مهندس اعزامی از تهران باشی بلکه آدمهایی هستند که تو شهر خودشون هستند و مجردند و جدا از خانواده شون برای خودشون زندگی درست کرده اند ، اکثرا هم سن و سال بالای۳۰ سال دارند . گرچه مطالعه جامعی درباره سبک زندگی مجردی در ایران نداشته ام و ندیده ام هنوز که با عدد و رقم الان بهش استناد کنم ؛ ولی تک مطالعات خوبی در این باره داشته ام .بررسی که میکنیم میبینیم که اتفاقاتی در جامعه و بازار کار رخ داده است : معماری و مهندسی خونه های با متراژ پایین ، دکوراسیون متناسب با زندگی تک نفره ، محصولات خانگی تک نفره داره سهم قابل توجهی از بازار ایران را کم کم به خودش اختصاص میده.
املاکی ها زودتر از ما فهمیدند چه تغییران جمعیتی یعی چه؟ زیرا بازار خانه های مناسب افراد مجرد ، بازار گرمی در سالهای اخیر بوده است و آن نگاه بدبینانه به زندگی افراد تنها جای خود را به نگاهی مشتاقانه در صاحبان خانه داده که مشتریان پر درآمد مجرد را با کمال میل میپذیرند و امروز امر غریبی نیست که آپارتمانهای مجردین را تک و توک ببینیم
برای مجردهای مرد و زن بالای ۳۵ سال ، بزودی بانکها باید خدماتی بدهند . تفریحات ، کافی شاپها ، خدمات پزشکی ، آموزشی ، روانشناسی مخصوص این نسل موفق ولی مجرد باید راه اندازی بشه. نمیشه چون اینها ازدواج نکرده اند حذف بشوند از معادلات اجتماعی. مطمئنم به سرعت دانشجویان جامعه شناسی ، مردم شناسی و روانشناسی مقولات بسیار مهمی برای مطالعه این نسل خواهند یافت در غیر این صورت این نسل توان دارد خیلی آسیب به بقیه ساحات جامعه وارد آورد زیرا مردم به موقع متوجه نشدند که مجردی خیلی از اینها از روی ناچاری بوده است. هزاران دختر مجرد در ایران هستند که موفق اند ، دور از خانواده های شان رشدهایی تحسین بر انگیز کرده اند ولی خانواده های ایرانی به علت دوری اینها از پدر و مادرشان ، آنها را دارای صلاحیت ازدواج با پسران خود نمیبینند و سراغ این دختران نمیروند .

تاسف بزرگتر اینکه کم نیستند مردانی متاهل یا مردانی شکارچی که تشنه روابط گذری با این دختران هستند و از هر وسیله ای برای این نیت استفاده میکنند

درباره سبک زندگی مجردی بحثهای دیگری نیز هست. بسیاری از مردان و زنانی که تجربه طلاق دارند به خاطر تنوع طلبی و گرفتن مهریه و…نبوده بلکه هر کس دیگری نیز جای اینان بود ، ادامه نمیداد ! این افراد جدا میشوند و تازه بحران آغاز میشود ! این افراد از دایره انتخاب ازدواج جامعه کنار گذاشته میشوند ! و تاسف بار تر اینکه به دایره روابط گذری و زنگ تفریحی بقیه دعوت میشوند !
شما هم شنیده اید زنی مطلقه ، ۳۲ ساله برای استخدام در یک شرکت مجبور شده تن به آزارهای کلامی و غیر کلامی همکاران یا مدیر هوسران خود بدهد و اختصاصی به ایران نیز ندارد ولی در عجبم که خیلی ها با خواندن این متون بلدند بفهمند و هم دردی کنند اما دریغ از یک اقدام عملی ! حتی میشه در محافل خانوادگی این بحث را راه انداخت که افراد مطلقه – به شهادت من که هزاران نفر از این بزرگواران را ویزیت کرده ام چه مرد چه زن – به مراتب زحمت بیشتری برای خودسازی ، مطالعه خویشتن ، دین ورزی ، اشتغال و ورزش و ….کشیده اند. مردان و زنانی هستند که اکثرا با سوادند ، شایسته اند ، صدها نفر زیر دستشان کار میکنند ، و این جامعه چه بی رحمانه اینان را لایق ازدواجی سالم نمیداند و چه ساعتهای عزیزی از این هم میهنان من که پای اینترنت و میهمانی های بی سرو ته و…حرام میشود. چه تنهایی تلخی دارند بعضی شان که نه توسط خانواده هایشان نه دوستان متاهلشان درک میشود

سال ۹۲ باید به این دغدغه پرداخت که هر دو گروه مجردان ( مطلقه گان و مجردان سن بالا ) اولا رسمیت دارند ، قایم کردنی نیستند ، بخشی از مردم ما هستند باید همه با طیب خاطر ازشون خواهش کنیم در محافل ما حضور داشته باشند ، قبل از تماشای نابخردانه “زخم مطلقه بودن” باید عظمت انسان بودنشان را نظاره گر باشیم
ثانیا بپذیریم اگر شرایط ازدواج افراد سن بالاتر دختر و پسر را فراهم نمیتوانیم بکنیم ( به عنوان خانواده به عنوان مسوول دولتی و…) به مجرد بودن اینها و سبک زندگی تنهایی ایشان احترام بگذاریم و شرایطی فراهم کنیم که بهتر و شادتر بزیند زیرا لیاقت زندگی خوب را قطعا دارند


اینفوگرافی زندگی مجردی در آمریکا نکات جالبی داره مثل اینکه برای الین بار در تاریخ این کشور سهم زندگی های مجردی بیشتر از زندگی های متاهلی شده چیزی که باید در کشور ما از الان پیشگیری کرد

منبع: سایت توانگری دکتر علیرضا شیری

- - - Updated - - -

ضمنا دوستان عزیز با مراجعه به همون سایت میتونن تعداد زیادی از نظرات خوانندگان رو در مورد این مقاله بخونند و ببینند.

واقعا تامل برانگیزه...!

[earth]

مرحبا به این تحلیل زیبا ومناسب.
درد منم همینه که نه میتونم ازدواج کنم ونه میتونم تنها باشم.
خسته شدم بس که نتونستم باسن32سال زندگی تک نفری داشته باشم.
حتما باید ازدواج کنی که خیلی جاها در امان باشی.وقتی ازدواج میکنی هم نمیتونی خیلی جاها بری.
خدااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااچه حکمتیه که من باید زجر بکشم؟
من عضو فعال این سایتم اما با اسم دیگه اومدم.
حتی اینجا هم که هر کسی خودش مشکل تنهایی داره دوست داره به بقیه برچسب بزنه.
بارها خواستم خودکشی کنم اما ترس از عذاب الهی نمیزاره.
از اول زندگیم واسه دختر بودنم وتنها بودنم نتونستم لذت ببرم.
خدایا کجایی وقتی با اشکو آه تورو صدا میزنم ودعای چندین ساله منو برآورده نمیکنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگر نگفتی بخوانید تا اجابت کنم شما را؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چقدر باید زجر بکشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شاید روزی تمام ایمانمو از دست بدم و...
من که هر جا تونستم گره ای باز کردم من که سعی کردم به کسی ظلم نکنم من که ....
عدالت اینه که منی که سعی میکنم با آبرو باشم وقدم کج توجامعه برندارم باید از16سالگی تا الان بسوزم؟؟؟؟؟؟؟؟

خداااااااااااااااااااااکج ایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[majid_k]

سلام. do_ob عزیز. ( عجب اسمی ! ) مطلبت خیلی مفید و جالبه.

earth دختر بودنت دلیلی به تنهائیت نداره. امیدوارم که هر چه زودتر این مسئله حل بشه. اما نباید خودت رو سرزنش کنی. خودکشی یعنی چی؟ این کار تنها و تنها مناسب افراد جنایتکاره. کسانی که وجودشون باعث لکه ننگ جامعه بشریه. افرادی که نبودشون آرامش و صلح رو به همراه داره.
علت مجرد بودنت رو نمیدونم. دلیلی هم نداره بدونم. اما به عقیده ات درسته که هر شخصی در زندگی دچار شکستهایی شد، تصور کنه که در این دنیای به این بزرگی جای برای اون وجود نداره ؟
یادت باشه میتونی با تنهائیت کنار بیای و یادبگیری از امکانات موجود اطراف برای پر کردن زمان تنهائیت استفاده کنی که صدمه کمتری ببینی. اون هم دقیقا دروری از تنهایی و شرکت در گردهمآیی های جمعی مثل ان جی او ها ست. آموزش هنر. ورزش . سفر . مطالعه . نوشتن. کار. و هر چیز سود مند دیگه که بتونه ساعات تنهائت رو کم کنه.

[earth]

من از همه اینا که گفتید استفاده کردم اما فقط دلم همسری شایسته میخواد.آخه مگه میشه بگی چون نون نداری آب بخور؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[do_ob]

مرحبا به این تحلیل زیبا ومناسب.
درد منم همینه که نه میتونم ازدواج کنم ونه میتونم تنها باشم.
خسته شدم بس که نتونستم باسن32سال زندگی تک نفری داشته باشم.
حتما باید ازدواج کنی که خیلی جاها در امان باشی.وقتی ازدواج میکنی هم نمیتونی خیلی جاها بری.
خدااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااچه حکمتیه که من باید زجر بکشم؟
من عضو فعال این سایتم اما با اسم دیگه اومدم.
حتی اینجا هم که هر کسی خودش مشکل تنهایی داره دوست داره به بقیه برچسب بزنه.
بارها خواستم خودکشی کنم اما ترس از عذاب الهی نمیزاره.
از اول زندگیم واسه دختر بودنم وتنها بودنم نتونستم لذت ببرم.
خدایا کجایی وقتی با اشکو آه تورو صدا میزنم ودعای چندین ساله منو برآورده نمیکنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگر نگفتی بخوانید تا اجابت کنم شما را؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چقدر باید زجر بکشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شاید روزی تمام ایمانمو از دست بدم و...
من که هر جا تونستم گره ای باز کردم من که سعی کردم به کسی ظلم نکنم من که ....
عدالت اینه که منی که سعی میکنم با آبرو باشم وقدم کج توجامعه برندارم باید از16سالگی تا الان بسوزم؟؟؟؟؟؟؟؟

خداااااااااااااااااااااکج ایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام


خواهرم ضمن تشکر به خاطر توجه ت به این بحث باید بگم من هم مثه شما همیشه متعرض برداشت های متحجرانه و ناصحیحی بودم که در طول زندگیم اعتبار ، شخصیت و اعتماد به نفسمو به جرم دختر بودن زیر سوال برده، همونطور که نقاطی از کشورمونو هم متاسفانه سراغ دارم که جنس مذکر رو مذموم و مورد هجوم سرزنشهای خودشون قرار میدن.
بهرحال این دیدگاههای اشتباه که خوشبختانه با افزایش آگاهی و وسعت دید هموطنانمون رو به کاهش هست در جامعه ما وجود داره و خوب اگر هیچ مشکلی در این زمینه وجود نداشت ، خوب اینجا بهشت بود.

در تایید حرفهای دوستمون آقا مجید باید عرض کنم من و شما نباید نا امید بشیم تو همین سایت آقایونی هستند که هم شما و هم من میدونیم خوشبختانه همیشه از حقوق انسانی و طبیعی خانمها دفاع کردند و خوب همین جای بسی امیدواری هست. به قول معروف نباید همه رو با یه چوب زد...

اما بحث تجرد که اینجا مطرح هست هم مربوط به خانمهاست و هم آقایون و از نظر آسیب شناسی (اجتماعی، فردی، روانشناختی و...) هم متوجه خانمهاست و هم آقایون مخصوصا افراد مطلقه که چه زن چه مرد اکثرا مورد تهدید یا اتهام هستند(البته قبول کنیم که خانمها با توجه به شرایط جامعه ی ما در این وادی سهم بیشتری از این درد و رنج میبرند)...


امیدوارم با کمک هم مطالب خوبی رو جمع آوری کنیم که بتونه به راه حلی برای این معضل منجر بشه.

- - - Updated - - -

سلام. do_ob عزیز. ( عجب اسمی ! ) مطلبت خیلی مفید و جالبه.

سلام آقا مجید

خیلی ممنون از توجه شما

و البته همه دوستان عزیزی که به این بحث توجه کردن و امیدوارم اونها هم اگه مطلبی رو مفید دونستند برای اطلاع همه اینجا قرار بدهند.

اسمم مریم هست.

این نام کاربری عجیبی که میبینید هم یه شکله (دوستان میگن شبیه رباته یا آدم آهنیه do_ob اما من میخواستم یه چیزی شبیه به (o_o) باشه که بیشتر شبیه یه آدم باشه که خوب کاراکتر سمبل رو معمولا درنام کاربری قبول نمیکنن :) )

[majid_k]

با پوزش از do_ob عزیز. خانم earth گرامی صفحه فوق محل مناسبی جهت پاسخ به سوال شما نیست و این حق را به خودم نمیدم که موضوع تایپیک را به گفتگوی دو نفره بین خودمون تبدیل کنم . اگر تمایل دارید با درج اطلاعات بیشتری از شرایط خودتون صفحه جدیدی باز کنید.

[نوروزیان.]

من هم مجرد هستم. اما خانواده داشتن را به معنی ( ازدواج ) نمی دانم. من ( مجرد ) هستم اما ( خانواده دارم ). من مجرد بودن را به معنی زندگی تنها و تنها بودن در یک خانه نمی دانم. خوب من پدر و مادر دارم و با هم یک ( خانواده ) هستیم. برای همین حس تنهایی ندارم و خوشبختانه مشکلاتی که می گویند مجردها دارند من ندارم.
( زندگی مجردی ) هم ندارم. کاملا به خانواده ام مقید هستم. پس مجرد بودن وقتی مشکل زا است که از قالب خانواده بیرون بیایی.
اما اگر کسی خدای نکرده پدر یا مادر نداشت باید چه کند؟ چنین کسی باید اولا با خواهر و برادرش رابطه محکمی داشته باشد و حتی اگر می تواند در همسایگی یا حداقل نزدیک آنها باشد. درست است که همسر خواهر یا برادر دوست ندارند او قاطی زندگی شود اما هیچ کس از یک رابطه معقول و بدون دخالت ، جلوگیری نمی کند. حتی اگر کمی سیاست داشته باشد می تواند حمایت همسر خواهر یا برادر را هم به دست آورد.
دومین کاری که چنین کسی باید بکند این است که خیلی مطابق با هنجارها رفتار کند و کاری نکند که کسی به او شک کند. مثلا یک دختر مجرد که تنها در خانه ای زندگی می کند باید بیشتر از دختران معمولی در روابطش با مردان همسایه دقت کند. به هر حال چنین کسی باید بیشتر از افراد معمولی در روابط ، مسایل امنیتی ، سلامت و... محتاط باشند و امکان ریسکشان بسیار کمتر است.