سلام فاطیما جان
امیدورام با توکل به خدا این روه رو بگذرونی و طعم واقعی شادی رو بچشی
از رفتارات و این تاپیکهای متعددی که میزنی مشخصه که به ارامش درونی نرسیدی و حتما نیازه که این روزها رو با همراهی یک مشاور مجرب بگذرونی.
از طرفی باید خودت هم بخوای که شرایط رو درست کنی.مشاور فقط به تو کمک میکنه اما کار اصلی رو خودت باید انجام بدی.
من بهت توصیه نمیکنم که الان اقدامی برای جدایی و طلاق بکنی.چون الان ناراحت و عصبی هستی و ممکنه باعث پشیمونی تو بشه.
بنابراین بهترین کار در این شرایط دور نگه داشتن خودت از محیط تنش زا و مشکلاتیه که با همسرت داشتی.
و تا به ارامش درونی نرسی نمیتونی تصمیم بگیر ی و الان هم که تصمیم برای جدایی گرفتی بازهم به نظرم داری با عجله اقدام میکنی.
شاید 6 ماه دیگه هم به همین نتیجه برسی و جدایی رو انتخاب کنی ولی بهتره که با درایت و منطق به این نتیجه برسی و نه از روی فشار عصبی و ناراحتی و ....
مشکلاتی رو از همسرت تو تاپیکهای قبلیت گفته بودی اما اینو فراموش نکن که تو هم مقصر بودی و به قول خودت هنوز شکست قبلی التیام پیدا نکرده بود وارد یک رابطه شدی.در واقع متعهدانه عمل نکردی و بدون فکر وارد این رابطه شدی
پس توصیه من به تو اینه:
الان هیچ تصمیمی نگیر.
به فکر بالا بردن روحیه ات باش.ورزش کن..کار کن...استخر برو...با دوستات رفت و امد داشته باش تا بتونی تنشت رو کم کنی و بعد یک تصمیم عاقلانه بگیری.
موفق باشی
- - - Updated - - -
این رو هم اضافه کنم این وظیفه شرعی و عرفی و انسانی شماست که برای همسرت همه تلاشت رو بکنی.نه اینکه انقدر راحت بگی ارزشش رو نداشت.برای کسی که هیچ گونه تعهدی نسبت بهش نداشتی همه کار کردی اما برای همسرت که بهش تعهد دادی کاری نکردی....
اگر تصمیم گرفتی جدا بشی باید چند سالی برای التیام روحیه ات و فراموش کردن این دو نفر صبر کنی وگرنه دوباره همه چیز تکرار میشه.
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید،گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد،گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد،چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)