حرفهای خودمانی

[طاهره]

سلام
در یه کلوبی عضو هستم به نام "نت خاموش " از زیر مجموعه کلوب مجازی ایرانیان (cloob.com) که شاید خیلی از شما هم عضوش باشین . اخیرا مدیر کلوب یعنی آرش قمیشی بحثی رو باز کرده به شرح زیر . به نظرم حیف بود اگراینجا مطرحش نمی کردم . عین جملاتش رو آوردم تا اون حسی که پشت حرفاش نشسته عینا منتقل بشه ...


چالش آینده ما!‌ (آرش قمیشی) 24 مرداد 87 - 20:51

این بحث را باز نمودم برای کسانی که می‌خواهند با خود سخن بگویند، نه اینکه درد دل کنند و از خاطره‌های خود بگویند و داستان بنویسند، کسانی که دست کم آن قدر با خود صادق هستند که نواختن تلنگر را از خود آغاز کنند برای خویشتن. گاهی اعتراف نزد صدها تن تلخی تلنگر را افزوده می کند اما مطمئنم که زخم‌اش به یادماندنی تر و اثربخش‌تر خواهد بود. این‌جا فضایی است که خود درون هر انسان از ضعف‌های او پرده بر می دارد. بی خیال از تمسخر،‌ تحقیر و حرف دیگران. آیا هنوز هم همه ما همان قدر که خود را عاقل می‌پنداریم، صادق هم می‌پنداریم؟‌ صادق بودن همیشه آسان نیست. چالش اینده ما ضعف‌های ماست. ضعف‌هایی که نباید پنهان بماند اگر نمی‌خواهیم انسان ضعیفی باشیم . یادمان باشد، نقد ما از دیگران و دنیای‌شان زمانی اعتبار دارد که خود از درد تیغ نقد خود آخ نگوییم! دنیای ما دیگر به فیلسوف و روشنفکر نیاز ندارد! دوره‌اش تمام شد. جهان ما تشنه آدم‌هایی است که ترجیح می‌دهند برای منصف بودن و فرار نکردن از خود قدمی بردارند، گام‌هایی برای اصلاح از خود، حتی یک قدم! چه لذتی بهتر از این که دریابیم چقدر برای زیر ذره‌بین قرار دادن ضعف‌های خود پیش از موشکافی دیگران وقت گذاشته‌ایم!!!

بخونیدش و اگه دوست دارین در این گفتار با من شریک بشین .

[طاهره]

سلام به طاهره ی دوست داشتنی خودم

می دونی که خیلی دوستت دارم ، همیشه از اینکه به من و به رشد من اهمیت میدی و بهم فکر می کنی لذت بردم ... از اینکه می تونی اونقدر بزرگ باشی که واژه ی عشق با وجودت یکی بشه به تو افتخار کردم... از محکم بودنت .. از ریسک پذیریت ... از عشقت به آموختن مستمرزندگی ... تجربه لحظه های نو ... از نگاه جستجوگرت به خودت برای کشف ضعفها ...از قدرتت در رویارویی با واقعیتهای سخت زندگی و ....

اما خوب گاهی هم می ترسم ...

از اینکه یه وقت مغلوب ناشناخته های خودت بشی. نادانسته ها و ضعف ها بر تو غلبه کنن . از اینکه غرور و خود بزرگ بینی باعث بشه تلاشهای بی وقفه ات برای کشف ضعفها و غلبه بر اونها و تجربیات باارزشی که در زندگی بدست آوردی جایگاه واقعیشون رو از دست بدن و خودشون به مانع و نقطه ضعف تبدیل بشن ... نکنه چشم اندازها ، اهداف و رویاهای شیرینت زیر فشار تعلل ،تنبلی و پشت گوش انداختن له بشن . می ترسم . می ترسم همه ی گذشته و حال و آینده ی تو در پیشگاه چهره ی فریبنده ی راحت طلبی و عادت به سادگی قربانی بشن ، بی ارزش بشن و رنگ ببازن .. . به من بگو این بی ارادگی چیه که گاهی غل و زنجیرت می کنه ؟

عزیز دلم .چرا گاهی بی خبر ترمز می کنی ؟ چرا توقف ؟ چرا قناعت ؟ می خوای منو دچار یه حسرت ابدی کنی ؟ حسرت دور موندن از یه طاهره ی واقعی ؟ خدای من! نکنه هدفهات رو گم کردی ؟ مگه نه اینکه می خوای آخر راه این جرات رو داشته باشی که بگی من در حد توانم زندگی کردم ؟ مگه نمی خوای با افتخار و شهامت وایسی و فریاد بزنی : " من آنچه در توان داشته ام ، انجام داده ام "
پس ....
هوشیار باش . من و تو خوب می دونیم که قافله ی زمان منتظر آماده شدن هیچکس نمی مونه ... می دونیم که فرصتهایی که از دست می رن ، دیگه هرگز برنمی گردن ... و چه بسیار بهنگامهایی که به سرعت نابهنگام میش... تو رو خدا نذار قافله سالار غریب حسرت باشم ...

طاهره ی من،
راههای نرفته زیادی در پیش داری و یه عالمه پیله پیش روته که رسالتشون پروانه شدنه ...
می دونم که هیچ چیز و هیچ کس در این دنیا وجود نداره که بتونه تو رو از من دور کنه....
اجازه نده ترس بهت غلبه کنه ...
به خودت اعتماد کن . همیشه و در هر شرایطی ...
روی بال لحظه ها سوار شو و پرواز کن ... تا دوردستها ....

دوستت دارم و بهت امید بستم .

[transporter64]

نمیدونم واقعأ چی بگم انگاری حرفی که همیشه دنبالش بودم اما تازه بهش رسیدم خیلی جالبه* اب در کوزه و....*

[اكرم]

سلام به تمام هستي ام

درست زماني رو كه شناختمت يادم نمي ياد, ولي مطمئنم از وقتي شناختمت اينقدر برام عزيز شدي كه تمام وجودم محسوب شدي.خيلي برام عجيب بود هر از گاهي مي شد كه يبشتر از خودم دوستت داشتم "اينجا بود كه بهت حسوديم مي شد".
خيلي از نقطه ضعفهات,توانمنديهات, شيطوني هات,مهربوني هات,از عشق فرار كردنهات و... از خودت بهتر مي شناسم.
يادم آخرين باري كه باهات حرفم شد و تا مدتها سراغي از همديگه نگرفتيم دوران دبيرستان بود "يك شب تابستون ساعت4-3صبح ,كنار دريا" اون موقع احساس مي كردم كه تو " اكرم‌ "لجوج و شيطون به كودك درونت بيشتر از توانمندي هات توجه مي كني.از دستت خيلي عصباني شدم , هر چي هم كه بهت مي گفتم گوشت شنوا نبود "يكي از عادت هاي بد اون دورانت بود كه دلت مي خواست همه چيز رو خودت تجربه كني" يادم دعواي مفصلي بينمون اتفاق افتاد!
چند سالي گذشت تا اين كه مجددا با هم آشتي كرديم ,آخه عادت هر دو تا مون اينه كه مغروريم....مهم نيست مهم اينه كه حالا كنار همديگه ايم.اما اينبار براي خودت كلي خانم شدي,با ابهت خاص خودت. "اكرم"ي كه حالا مورد قبول خيلي ها شده, داري به همون " اكرم "ي كه من بهش معتقدم نزديك ميشي.
.
.
.
تمام وجودم: اما حالا هم بازم ازت دلخورم ,احساس مي كنم بازم داري به خودت كم توجهي مي كني.
وجودم: يادت نره كه تو هم آدمي بيش نيستي , پس " تو " هم مي توني خسته بشي.
فكر مي كنم اين روزها جايگاه اشك تو زندگيت رو فراموش كردي و يادت رفته كه اين قطرات زيباي وجودت بعضي از مواقع چقدر ميتونه آرام بخش باشه.

مهربانم:بعضي مواقع ممكن كه خيلي مسائل خارج از حيطه قدرت من و تو باشه, پس فراموش نكن بابت چيزهايي غمگين بشي كه مي توني كاري انجام بدي ولي كم كاري مي كني.
وجود خستگي ناپذير من:فكر مي كنم كه اين روزها داري كم كم خسته مي شي,هر چند خودت خلاف اين فكر مي كني ولي شايد بد نباشه در طي هفته يا ماه بعضي از روزها خيلي ديرتر از آنچه فكر مي كني از خواب بيدار شي اضلا دراز بكشي و از جات بلند نشي.
يگانه ام :فراموش نكن در برابر اتفاقاتي كه از ديد تو ناگوارند شايد يك لبخند و سكوت كافي باشد.



وجودم: دوستت دارم و بهت قول ميدم كه تا ابد, با تمام بدي ها و خوبي هات در كنارت باقي بمونم و سعي كنيم كه با هم اوج بگيريم و در كنار همديگه بمونيم.
دوستت دارم.اكرم

[گرد آفرید]

درود بر شما گردآفرید جان؛خیلی جالب است که برخی چه شجاعانه سخن از پایان فلسفه ی دهد چرا که هیچ شناختی از شناخت شناسی ندارند.گردآفرید خوب،بزرگ،پاک و گرامی درست است که آدم های حساس والاترند،اما از حساسیت تان بکاهید و تیزی زبانتان را نیز همین طور.
من و شما که مایی بنام گردآفرید را می سازیم،باید همچنان بر سر باورهای راستین و منطقی خود مانده و لذت را سرلوجه زندگی قرار دهیم،هیچ کس در جهانی که در آینده در آن خواهیم بود اررزش آزار رساندن به ما را ندارد و خود ما مهم هستیم.خدا را داریم،تندرستی و آگاهی را.
ولی هنوز در اوایل جاده پیشرفت و روشنگری هستیم و باید بیشتر و بهتر بکوشیم.

[اسماء]

اسماء جان سادگي و بي آزاريت رو خيلي دوست دارم .ولي خيلي دلم برات مي سوزه كه گاهي بدجوري رودست مي خوري و مي خوره توي ذوقت . روزهايي كه يه ضربه مثل يه پتك بهت وارد شده و سر نازنينت تبديل به پاندول ميشه بيشتر دلم به حالت مي سوزه .اما بازم خوش به حالت كه خدا هميشه باهات ياره مواظب باش كه فراموش نشي .اگه بهت بر نمي خوره مي خوام يه كم نصيحتت بكنم سعي كن دنيا رو از بالا ببين چون اينجوري اگر چه همه چيز كوچيكتر مي شه ولي وسعت ديدت مي ره بالا .چرا اينقدر عجولي؟چرا اينقدر تو تصميم گيري قاطي پاطي مي شي چرا اينقدر اضطراب داري؟تو كه اينقدر خدا رو احساس ميكني كنارت چرا بايد ترس داشته باشي . آرزو دارم كه هميشه شاد باشي و پويا زندگي كني .

[طاهره]

سلام طاهره

هنوزم دوستت دارم اما گاهي از دستت عصباني مي شم ..
مي فهمم كه عملي كردن اصولي كه بهش معتقدي و پذيرفتيشون ، كار ساده اي نيست و حتي گاهي بسيار سخته .. اما بهت حق نمي دم و اجازه هم نمي دم كه عادت كني به راحت ترين شيوه ها ، يعني فكر نكردن و همينجوري روزگار گذروندن ...
چرا واقعا سعي نمي كني در طول شبانه روز زماني رو به خودت اختصاص بدي ؟ اين چه وضعيه براي خودت درست كردي؟چرا به دلايل رفتارهايي كه از خودت بروز مي دي فكر نمي كني؟ چرا مي ترسي از خودت در مورد خودت سوال كني؟ از چي طفره مي ري؟
اصلا نمي خوام باور كنم فقط شعار مي دي ...

پاشو عزيز من پاشو ... كار هميشه هست... درگيري هميشه هست .. اتفاقات بد و خوب هميشه هست ... خودتو گم نكن .. خواهش مي كنم .. زمان به سرعت داره سپري مي شه و تو هنوز اندر خم يك كوچه اي ...

لطفا يادت باشه : گاهي لازمه به جاي دويدن و عرق ريختن تبرت رو تيز كني ..

[setareh]

سلام ستاره
خوشحالم که لبخند و رضایتت رو می بینم .
می دونم کلی وقت گذروندی و درجا می زنی !می دونم بعضی راهها رو دوباره باید دور بزنی و برسی به شاهراهش , روز از نو و روزی ازنو! می دونم خسته ای !
راحت باش ! صبور باش! عجله ای نیست !
نقشه راهت رو دوباره خوب بررسی کن!کوله بارت رو خوب کامل و محکم کن!
راستی چراغ فراموشت نشه !
درمسیرهای قبلی بعضی جاها رو چشم بسته رفتی !یه قسمت هایی روهم چشم هات رو خوب باز کردی و همه توانت رو بکار گرفتی اما چون چراغ نداشتی ,پات رفت تو چاله .
شنیده بودی که یه چراغ بسیار روشن هست که می تونه مسیر راه رو برات روشن کنه اما اهمالکاری کردی و نرفتی سراغش .
خب!عیبی نداره ! از همین حالا شروع می کنیم دستت رو بده به دستم . ما به هم قول می دیم که این دفعه با کمک هم مسیرهای بهتر و روشن تری رو بپیماییم .
به تو قول می دم بیشتر باهات همراه و همدل باشم .

[shad]

سلام شادی عزیزم، خوشحالم که همیشه به من فرصت میدی، خوشحالم که منو همیشه قبول داری و بهم انرژی میدی..

خیلی خوبه که میتونی تموم خستگیهامو با فکرای خوب بگیری و بهم پیشنهادهای هیجان انگیز میدی، ممنونم که دلواپسی هامو تحمل می کنی و با حوصله بهم می فهمونی که نباید نگران هیچ چیزی باشم.. ممنون که تا این لحظه پا به پام اومدی، زمین خوردنم رو دیدی و بلندم کردی، اگه تنبلی کردم گوشمو گرفتی و دعوام کردی، اگه توی چیزی زیاده روی کردم جلومو گرفتی و نذاشتی زیاد پیش برم.. بعضی وقتها به جام بچگی کردی و بعضی وقتها بزرگترم بودی..

ممنون که همیشه منو به یاد خدا انداختی و نذاشتی زیاد توی تاریکی فرو برم. ممنون که همیشه توی تاریک ترین مواقع زندگیم سکوت کردی تا صدای نفسهای خدا رو بشنوم...

حالا میخوای به یکی از برنامه هات برسی، میدونم روی من حساب باز کردی، میدونم که هنوز به من اعتماد داری، از خدا بخواه که کمکم کنه تا سربلند بیرون بیام، کمکم کنه و دستم رو بگیره، از ته دل ازش بخواه.. من هم دعا می کنم..
دوستت دارم عزیزم و ازت میخوام که بیشتر مواظب خودت باشی..

[طاهره]

سلام طاهره ی محبوب من،

این روزها زیاد با هم حرف می زنیم.. من و تو .. تو و من .. ما .. و با هم از بودن با هم لذت می بریم و احساس رهایی رو تجربه می کنیم ..

می دونم که جبران همه ی اون زمانهایی که بی توجه به تو و راهنمایی های تو ، روزگار گذروندم شاید حتی ساده نباشه ..
اما می دونم که تو مرا خواهی بخشید ، مثل همیشه .. و میدونم که خوب میدونی تمام مسیری که تا امروز طی کردم شاید لازم بوده برای رسیدن به درک امروز من ز تو ..

امروز می دونم شکر کردن برای اینکه خدای باریتعالی توی زیبا رو در قالب من آفریده کمترین کاریست که می توانم انجام بدم ..
ضمن اینکه عذرخواهم به خاطر همه ی ندیدن ها و بی توجهی ها ..

امروز می خوام بگم بی نهایت دوستت دارم و می خوام تمام تلاشم رو بکنم که قدردان باشم برای ذات الهی ودیعه داده شده به من ..
و می خوام سعی کنم لحظه هامو با درک صحیح از حضورت سپری کنم ..

می دونم که تو هیچوقت منو تنها نمیزاری ..
می دونم که تو همیشه خواستی من بهترین باشم در نقشی که برایم رقم خورده ..
می دونم که گاهی قادر به درک تو نبودم و مسیری که انتخاب می کردم با آنچه بر من واجب است یکی نبوده ..
می دونم که گاهی اکتفا کردم به روزمرگی ها .. به استدلالهای هر چند منطقی اما دور از تو .. و خارج از مسیر تو ..

اما تو ..
توی مهربون با مهر تمام ایستادی و با قدمهای کوتاه من همراهی کردی .. دستم رو گرفتی و با سعه صدر منو راه بردی ..


از تو می خوام باز هم کمکم کنی ..
کمکم کنی که نقشم رو شفاف تر ببینم ..
و همراهیم کنی تا برای تحقق اون نقش هر چه بیشتر تلاش کنم ..
که در اون صورت تو و من ، من و تو .. ما با هم به بار خواهیم نشست ..

امیدوارم همیشه یادم بمونه که
تو گوهر نایاب طاهره ای ..
و هدیه ای ارزشمند از خالق زیبای هستی ..
تو خود خود عشقی ..

«آمین یا رب العالمین»