سلام . ممنون میشم کمکم کنید . من متوجه یه ویژگی توی خودم شدم که نمی دونم که مشکل هست یا نه ولی خیلی عصبی می کنه من رو . من یه خصوصیتی که دارم این که نمی تونم بیکار باشم حتی برای مدت کوتاه هم که باشه حس پوچی و افسردگی بهم دست میده! مثلا من با اینکه رشتم سختی زیادی داره و با توجه به پشتکار و علاقم تمام طول ترم بدون وقفه در حال کار کردن هستم و چند روز هست که تعطیلات من شروع شده شدیدا احساس کلافگی می کنم . این حس همه جا با من هست مثلا وقتی یک مهمونی میرم و حرفی زده نمیشه که به درد من بخوره یا حداقل خوشحال باشم سریع کلافه و عصبی میشم . یه فکر دیگه که همیشه ازارم میده همیشه میترسم که وقتی پیر شدم افسوس این رو بخورم که زمانی که جوون بودم از وقتم حداکثر استفاده رو نکردم و حتی اونجور که باید مثل بقیه لذت نبردم از زندگی و تفریح خوب نداشتم
مثلا الان که ماه رمضان هست به دلیل اینکه روزه می گیرم باعث شده کارایی که دوست دارم انجام بدم شرایطش نباشه انجام بدم و الان به شدت عصبی هستم و احساس تنهایی می کنم
همیشه ترس از عقب موندن از زندگی و بقیه رو دارم
من یه شدت از عقب موندن نفرت دارم مثلا یک سالی که باعث شد به دلایلی پشت کنکور بمونم من رو هنوز ناراحت می کنه
من دلم می خواد هم از نظر درس و کار هم از نظر تفریحی هیچ کمبودی نداشته باشم ولی هیچ کدومش عملی نشده:( حتی اگر به یکیش بیشتر توجه داشته باشم بازم به حدی که می خوام نمیرسه :(
یک مسئله دیگه اینکه من برنامه ریزی دقیق دارم برای هر چیزی اما موقع عمل که میرسه خیلی هاش به مشکل میخوره و عملی نمیشه:(
علاقه مندی ها (Bookmarks)