سلام کمکم کنین من توی دانشگاه زیاد با کسی حرف نمیزنم فقط درمواقع ضروری بااقایون حرف میزنم اونم به خاطرکارگروهی که انجام میدیم من وقتی صحبت میکنم دستپاچه میشم وقلبم تند تند میزنه شاید به خاطراینکه تا الان با پسری حرف نزدم یا دوست پسرتاالان نداشتم باشه ولی خودمو خوب کنترل میکنم والبته سوتی زیاد میدم که طرف میخنده ومن توکارگروهی احساس میکنم به دونفرازبچه ها احساس دیگه ای دارم چون هم طرزفکرشون وهم رفتارشون بامن چیزدیگه ای هست وهم خیلی بامن سازگارهست میترسم بهشون وابسته بشم وازیه لحاظ هم دوست دارم باانها خیلی خوب باشم ولی چون من حدو حدود رو رعایت میکنم اونها هم مثل خودمن برخوردمیکنن احساس میکنم خیلی عقب افتاده هستم چیکارکنم
علاقه مندی ها (Bookmarks)