سلام دوستان
من یه مشکلیه که مدتی برام پیش اومده و اون اینه که توی صحبت کردنم دچار وسواس شدم مثلا اگر قراره با یکی یه صحبتی داشته باشم یا تو جمعی صحبت کنم باید قبلش حتما فکر کنم یعنی به ازای هر جمله ای باید حتما فکر کنم و از هزار تا فیلتر ردش کنم تا بگم
طرف داره با من حرف میزنه، من هنوز حرفاشو نشنیدم دارم به این فکر میکنم که جمله بندی من چی باشه
برا شما هم پیش اومده؟
مثلا فکر میکنم این حرفی که الان میخوام بزنم درسته یا نه؟ آیا وجهه منو بد نمیکنه؟ آیا طرف مقابلم ناراحت نمیشه از این حرف؟ آیا این حرف منو بچه و خام نشون نمیده؟
خیلی وقتا اگه درصد کمی احتمال بدم که اینطوره هیچ حرفی نمیزنم ولی دیگران به راحتی جمله بندی میکنن
اینجاست که میگن :
تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد
تو این زمینه هم مطالعه زیاد داشتم مثل کتاب: هنر گفتگو با هرکس در هرجا، و آموزش گفتار و ...
ولی خب از اونجایی که از قدیم گفتن اونجا که جای حرف نیست حرف زدن نشونه جاهل بودنه جای دیگه هم داریم موقعیتی که آدم باید حرف بزنه سکوت نشونه ی ضعفه
موندم با این مشکل باید چه کار کنم، ظاهرا از اون ور بوم افتادم
علاقه مندی ها (Bookmarks)