یکی به من بگه چیکار کنم...

[اسناء]

سلام.دارم داغون میشم هرروز بدتر از دیروز
اصلا دلم به هیچ کاری و هیچ چیزی نمیره.کاش یکی بود حداقل میتونستم باهاش حرف بزنم بازم خوبه شما دوستان همدردی هستین وگرنه از تنهایی میمردم.همش دپرسم همش دلم میخاد گریه کنم ساعتها هرروز اشک میریزم و همش تو خودمم .عین یه مرده ی متحرک از صب تا شب افتادم یه گوشه و مدام ذهنم درگیره همش با خودم یه جنگ درونی دارم نمیخام باور کنم دوباره افسردگیم عود کرده اما چرا باید باور کنم اصلا چه فرقی میکنه ...
برادرم میره و میاد میگه مثل یه لارو میمونی دوباره میره میاد میگه شدی یه مرغ تکون بخور اما اون حال منو نمیفهمه نمیتونه بفهمه آخه ما دوتا روحیات و افکارمون 99% با هم فرق داره . زندگیم داره تباه میشه بهترین سالهای عمرم از دست رفت...
این ترم برا دومین بار دوباره مشروط شدم ترم آخریه همه دوستام فارغ التحصیل شدنو من همش پشت هم دارم مشروط میشمو درسامو می افتم بی انگیزه بدون رفیق بی حوصله و خیلی تنهام .اصلا برا هیچ کس حتی بهترین دوستام وجود خارجی ندارم
قبلا فک میکردم نهایت تلاشمو برا خودم نکردم برا رسیدن به اهدافم و اونطور که دلم میخاد زندگی کنم مث بقیه اما حالا میبینم چرا . دیگه خسته شدم هرکاری خاستم تاحالا بکنم همش به بن بست خوردم اصلا من لب چشمه ام که برم میخشکه فکر نکنید زود ناامید میشمو نه الان 6،7 ساله اینطوریم اما بازم دست بردار نبودم اما آخه تا کی ...

[roze sepid]

بهار جان من ميفهمم چي ميگي.
يه توصيه برات دارم كه خودمم از امروز بهش عمل كردم وحالم يه خرده بهترشد.
تو همين سايت به بخش اعتقادي اخلاقي برو وحتي اگه شده فقط موضوعاتشو بخون.
عزيزم دوست دارم حالت خوب بشه.

[بی وفا]

بهار جان سلام عزیز متاثر شدم از نوشته هاتون
ببخشید میتونی مثال بزنی شاید من یا هر دوستی بتونیم خیلی بیشتر بهت کمک کنیم و بیشتر نتیجه بگیری

تشکر

[faghat-KHODA]

سلام


متاسفانه خیلی ها عین شما هستن.یکیش خودم.واقعا بهترین تعبیر واسه ادمی مثل من همونه که شما گفتی.


ولی تنها چیزی هم که میتونه ما رو از این باتلاق بکشه بیرون فقط یه چیزه که خودتونم گفتید.که خودم تجربش کردم.


انگــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــیزه.


این چیزیه که ما کم داریم.من تو یه دوره چند ماهه یه انگیزه پیدا کرده بودم.باور نمی کنید چقدر تفاوت کردم.خودم هم باورم نمیشد که من همون ادم سابقم.به خدا معجزه میشه.اما دریغ .... .


انگیزه پیدا کردنیه.بگرد یه انگیزه واسه خودتون پیدا کنید.نشینید منتظر.چون اتفاقی نمی یفته.هیچکس نمیتونه ما رو از این وضع نجات بده جز خودمون.


در ضمن کی گفته بهترین سالهای عمرتون تموم شده.تازه شروع شده.سعی کن واقعا از دستش ندی.


و اینکه اکثر ما هم عین شما تنهاییم که پناه اوردیم به این سایت.خدا مدیرانش رو حفظ کنه که این سایت رو راه اندازی کردن تا لااقل ذره ای از درد بچه ها با گفتن کم بشه.

فقط خدا

[roseflower]

چراتنهاعزیزم؟
این همه دوست تواین سایت هست که میتونی باهاشون دردودل کنی روی دوستی من یه حساب ویژه بازکن
یه سوال چرایه گوشه میشینی؟
سعی کن ازاین وضعیت بیرون بیای خواستن توانستن هست اگه خودت بخوای میتونی شایدبپرسی چطوری ؟
سعی کن خودت روبایه سری کارمشغول کنی هرچندکوچیک ولی بازم ازبیکاری ازفکروخیال بهتره
موقعی که میبینی ناراحتی به همین سایت بیانوشته های دوستان روبخون تاجاییکه میتونی براشون نظربذار هم خودت اروم میشی هم تونستی پای صحبتهای یه نفردیگه بشینی
وقتی توجمعی خودت روازجمع بیرون نکش سعی کن باهاشون گرم بگیری چون تاوقتی خودت نخوای کسی به سراغت نمیاد یه مثال ازخودم میزنم این ترم که خوابگاه بودم همش تواتاق خودم بودم ولی یه هم اتاقی داشتم که ازاین اتاق به اون اتاق مدام درحال گردش بودهمیشه هم سرحال بودومیتونست کل هفته روتوخوابگاه دووم بیاره ولی منی که تواتاقم بودم وجایی نمیرفتم لحظه شماری میکردم کلاسام تموم بشه وزودی خونه برگردم حاضربودم این همه راه روبرم وبیام ولی خوابگاه نمونم توامتحانات مجبورشدم خوابگاه بمونم اونجابودکه خودم روباشرایط وفق دادم من هم مثل اون حداقل به اتاق بغلی سری میزدم پس بایستی خودمون بخوایم تابتونیم
دوست خوبم ازهمین لحظه شروع کن موفق میشی

[کامران]

حالات شما ریشه در مشکلات زمینه ای عمیق دیگری دارن که باید اونها را ریشه یابی کنید! بیشتر خودتونو واکاوی کنید و توضیح بدید! (نه حالاتتون را بلکه چیزایی که فکر میکنید زمینه ساز بروز این حالات فعلیتون هستند را بگید؟)

[اسناء]

ممنون از همراهیتون اما من واقعا دارم عذاب میکشم هیچ کار نمیتونم بکنم انگار یکی منو طلسم کرده باشه همینطورم هرکار میخام بکنم نیاز به یه همراه دارم .برا هر موردیم تاحالا رفتم دکتر میگن عصبیم راست میگن از بس تو خونه موندم فشارای روانی به خودم وارد کردم و عصبی شدم .وقتام همینطوری بی ارزش میره و فقط خودخوری میکنم تو هرموردی.خودم نمیدونم دقیقا ریشه مشکلم چیه چرا چندساله اینطوری شدم و هرروز بدتر میشم اما یه چیزا خوب میدونم اینکه همش نیاز دارم یکیا داشته باشم یه همجنس یکی که بتونم روش حساب کنم برا حرف زدن یا بیرون رفتن یا هر جای دیگه ای یکی که مدام سراغمو بگیره اما هیچوقت کسی نیست فکر کن پرکس و بی کس،دلم گرفته همش سردرگم و دپرسم همش دلم میخاد برم بیرون بگردم اما همه میان و میرنو تو را فقط تو ذهنشون یادشون میمونه من شدیدا احساس تنهایی و بی کسی دارم همیشه همه اوقات یه نوع کمبود با همجنسام طوری که هیچوقت دلم نمیخاد به ازدواج و جنس مخالف فکر کنم و حس و نیازی بهش ندارم.تو تایپیکای قبلیم هر بار با یه عنوان یکی از مشکلاتمو بیان کردم اما الان داغونم دارم خودمو شکنجه میکنم.کاش یکی بود حداقل بهم یکم انرژی و روحیه میداد اما بازم فایده نداره چون نمیتونه بهم کمکی بکنه.راستش من همه کار میخام بکنم و همه جا هم میخام برم اما حوصله ندارم هم انگیزه و هم علاقه دارم اما نداشتن حداقل یه همراه یه دوست خوب مانع میشه، گذشته از همه این حرفا هر جا میرم یا زنگ میزنم نمیشه میخام برم کلاس ورزشی اما هرجا رفتم بچه اند خیلی کوچیک .کار آموزی دلم نمیخاد از بابام پول بگیرم و آشنا هم نداریم .برا قبولی توکنکورم کلا 4 نفر میخان ،درسام بعد 4سال هنوز مونده و هی مشروط میشم ،میخام برم کلاس زبان که گذشته از راهش که خیلی دوره و آدم در شرایط عادیم از رفتن ناامید میشه چه برسه به من با این روحیه ،اصلا از بس خاستم این چیزا رو و نرفتم ازشون خسته هم شدم ،خلاصه خیلی کارای دیگه که هرکدوم یه جوری ،آخه ما یه جاییم زندگی میکنیم که دسترسی به امکانات برام سخته یا امکان پذیر نیس ،با خونوادمم میونه ی خوبی ندارم و تو هیچ کدوم این مسایل نمیتونم باهاشون حرف بزنم مخصوصا با بابام که بیشتر عصبیم میکنه نمیدونم باید چیکار کنم از این همه بیکسی و بیکاریو خونه نشینیم خسته شدم همینطور از دوستیابی و کلاس رفتنو ...و...گاهی به خودم میگم خوبه برم خودمو بکشم از دست خودم راحت شم اما جرات اونم ندارم

[اسناء]

پس چی شد چرا دیگه کسی جوابمو نمیده

[danger]

عزیزم منم این دورانو طی کردم وشاید هنوزم دارم طی میکنم ومیفهممت ومیدونم خیلی سخته فقط اینو مطمئن باش که هر چقدم که تو خودت فرو بری هیچ کس به کمکت نمیاد وکسی نیس که دستتو بگیره کم کم از زندگی دیگرون حذف میشی وحتی از ذهنشون هم همینطور .کاری که تو باید بکنی اینه که نباید بزاری ارتباطت با بیرون کاملن قطع شه حالا به هر شکلی که به ذهنت میرسه عزیزم نزار مثه من با کله سقوط کنی تو چاه فراموشی اگه یه دوست همجنس میخوای من هستم وهرکمکی از دستم برمیاد دریغ نمیکنم .

[اسناء]

میگی چیکار کنم شاید تو بتونی اما من هیچی انرژی ندارم