سلام
مابادخترهازندگی میکنیم براحتی رفت امدمیکنیم وقتی خوابگاهیم روزوشب کنارهمیم ولی بازهم وابسته نمیشیم وقتی ازهم جدامیشیم وخداحافظی میکنیم تاترم بعدبرسه اصلااحساس دلتنگی نداریم وقتی بهمون چیزی بگن ناراحت نمیشیم ازهم جدابشیم خیلی راحت می پذیریم انگارنه انگارکه اتفاقی افتاده ولی برعکس وقتی بایه پسرحرف میزنیم وابسته میشیم وقتی به جای اسم کوچیک فامیلمون روصدامیکنه میشینیم چندساعت یاشایدروزهافکرمیکنیم که چرابافامیل منوصدازدنکنه میخوادبره یاباهام ادامه دادتابه جواب سوالش برسه حالامیخوادبره ،وقتی ناراحتی پیش میادهمش بهش فکرمیکنیم حتی به گریه میکشه چرابایدوابسته شیم برای رفع وابستگی چیکارمیتونیم بکنیم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)