نوشته اصلی توسط
bad bakht
دیگه از دنیا سیر شدم.
اوضاع اقتصادی خوبی هم ندارم. همه اینا رو میزارم کنار هم میبینم وقتی دختری که عاشقش شدم شاید حق داره خواستگار فروشنده لباسشو به من دهاتی بچه کوتوله ترچیح بده.
با نوشتن همین چند جمله من هم فهمیدم بزرگ نشدی! واقعا نشدی!
بعدشم شهرنشینی یا روستا نشینی هیچکدومشون افتخار یا سرشکستگی نیست! اگه فکر میکنی قدت کوتاست بخاطر نداشتن عزت نفس یا کم بودن اعتماد بنفسه! رو خودت کار کن! 170 قد و 68 وزن چیز عادیه! با کار و تلاش بلاخره اونقدری پول بدست میاری که گلیمتو از آب بکشی بیرون! بعد علاوه بر بچگی خودخواهم هستی! چون تو عاشقش شدی اون حق نداره از تو بدش بیاد!!! بلاخره دختر هم حق انتخاب داره! شاید کسی را تو زندگیش دوست داره! بلاخره تا بوده مرد خواستگاری میکرده و حق بله یا خیر با زن بوده!!! حالا این اگه از زندگی سیر شدن داره همه کسایی که شکست عاطفی خوردن باید دیگه برن بمیرن! توصیه آخرم بعد سالها تجربه: واسه کسی بمیر که واست تب میکنه! و سعی کن با هم کف خودت ازدواج کنی، چه خوبی یا بدی! کوتولیه ای یا قد بلندی! دهاتی یا شهری، کسی تو دنیا هست که تو وظیفه خوشبخت کردنشو داری و از زندگی باهات لذت میبره! هم کف و هم شان خودتو پیدا کن! شرایطتم نسبت به خیلیا سره! دیگم حرفای مسخره و بچه گانه نزن آقای مهندسسسسسسسسسسسسسسسسسسسس
*به جادوی چشم تو شیدا شدم*
*ز خود گم شدم در تو پیدا شدم*
*من آن قطره بودم که با موج عشق*
*در آغوش مهر تو دریا شدم*
علاقه مندی ها (Bookmarks)