وسواس، آرامشم رو ازم گرفته!

[تسنیم]

سلام به همه ی دوستان خوب همدردی

من تازه اینجا عضو شدم ولی ماه هاست که مطالب و تاپیک های این انجمن رو دنبال می کنم!

خوب برم سر اصل مطلب ...

من 24 سالمه و متأهلم. زندگی مشترک خوبی دارم و خدا رو شکر از این بابت مشکلی ندارم :)

من با خودم مشکل دارم و درگیرم!

متأسفانه حدود 2 ماهه که در مورد مسائل نجاست و پاکی وسواس شدم. این وسواسی داره مثل

خوره روحمو می خوره! به شدت دارم زجر می کشم. همش احساس می کنم همه چیز نجسه! مدام

دستام رو می شورم!

از اونجایی که خارج از کشور زندگی می کنم و محدودیت در طهارت دارم شرایط برام سخت تر شده!

خیییییلی کلافه و درمونده م! برای حل مشکلم زیاد سرچ کردم توی اینترنت. اما نمی دونم چرا

هنوز نتونستم بر این وسوسه ها غلبه کنم با اینکه همیشه خیلی بااراده بودم!

گاهی اوقات دلم می خواد لااقل با کسی حرف بزنم و درد دل کنم. شاید یه کم اون فشاری که به مغزم

میاد کمتر بشه. اینجا هم خیلی تنهام :(

متأسفانه به خاطر این موضوع، افسردگی هم گرفتم. شوهرم افسردگیم رو می دونه و خیییلی هم

سعی می کنه که کمکم کنه تا بتونم افسردگیم رو از بین ببرم. اما من هنوز نتونستم بهش بگم که

علت اصلی افسردگیم وسواسه!

اومدم اینجا که هم دوستانی پیدا کنم و لااقل بتونم درد دل کنم و هم از راهنمایی های شما عزیزان استفاده کنم.

به نظر شما مبارزه با این مشکل رو از کجا شروع کنم؟؟!

خییییییییلی داغووووونم :(

سعی کردم کلی توضیح بدم. اگه سوالی داشتین در خدمتم...

[شمیم الزهرا]

سلام تسنیم عزیز
به همدردی خوش اومدی
اصلا نگران نباش.این مشکل خیلی رایجه و قابل حل.من کسی رو میشناختم که 7 ساعت حمومش طول میکشید!!!!!! الان به نیم ساعت رسیده!
بسته به این که شما چقدر وسواس دارین متفاوته.اگر شرایط مشاوره حضوری رو اونجا دارین خیلی بهتره که برین،موردی که من میشناختم با مشاوره رفتن برطرف شد.

اما فعلا که مشاوره نرفتین،میتونین هر بار که موضوعی پیش میاد که شک دارین الان نجس شده یا نه؟سریعا جلوی ذهنتونو بگیریدو اجازه ندید که به فکرتون ادامه بدید.خودتونو به کاری مشغول کنید و به عمد اصلا توجهی بهش نکنید و ابکشی نکنید.مثلا همون موقع برید تلویزیون نگاه کنید یا اتو بکشید یا تلفن با کسی حرف بزنیدو حواستونو پرت کنید.حتی بذارید اذیت بشید بابت اینکه فکر میکنید چیزی نجس شده اما اصلا اب نکشیدش(منظورم وقتیه که بر اثر وسواس فکر میکنید نجس شده نه حقیقتا)
اگر معتقد به نجس و پاکی از نظر دینی هستید میتونید احادیث مربوطه رو بخوندید تا از منظر دین هم این کارتون رو نفی کنید و احساسات دینیتون رو هم همراه خودتون کنید تا انشاالله موفق باشید.

[تسنیم]

شمیم الزهرای عزیز ممنونم از اینکه وقت گذاشتین و جواب دادین

واقعیتش پدر و مادر خودم هم وسواس هستن! مادرم در همین زمینه و پدرم در زمینه ی تصمیم گیری! و به همین دلیل روی همه ی اعضای خانواده م تا حدی اثر داشته. در واقع هر

کدوممون توی یه مقطعی از زندگی دچار این مشکل شدیم! حالا یکی کمتر یکی بیشتر ولی به هر حال رفع شده. اما من هیچوقت اینجوری نبودم. الآن دیگه جوری شدم که واقعا از زندگیم لذت نمی برم.

متأسفانه از اونجایی که این مسأله مربوط به دین اسلامه اینجا نمی تونم به مشاوری مراجعه کنم. چون اصلا اونا همچین مسائلی ندارن. کلی مطلب خوندم و این کارایی که شما میگین رو

تا حدی انجام دادم. ولی بعضی از این افکار تا چند روز ذهنم رو درگیر می کنه. یعنی گاهی اوقات با اینکه دارم خودم رو به کاری مشغول می کنم ولی باز عذابم میده. مثلا چند روز پیش

داشتم زبان می خوندم که ذهنم حسابی درگیر یادگیری بشه ولی همزمان با اون این افکار هم میومد تو ذهنم. یعنی جوری شده بود که مغزم در حال حلاجی دوتا موضوع بود و حسااابی

درگیر شده بودم. باورتون نمیشه اینقققد این جنگ درونیم ادامه پیدا کرد که سردرد شدید گرفتم!

انگار مداااام یکی داره تو گوشم حرف می زنه. گاهی اوقات خیلی استرس و اضطراب می گیرم. جوری که تپش قلبم میره بالا... بدنم یخ می کنه و لرز می کنم! حس می کنم نفسم بالا نمیاد!

خلاصه خییییلی کلافه و دااغووونم

خدا این بلا رو نصیب هیچ کس نکنه

[تسنیم]

شمیم الزهرا جان این کسی رو که بهش اشاره کردی ذهنمو مشغول کرده و راستشو بخوای یه کم امیدوار شدم به این که خوب بشم! :)

البته مشکل من تا این حد وخیم نیست ولی توی مسائل مختلف بحث شک و یقین که پیش میاد من اکثرا جانب شک رو می گیرم! می دونم اشتباهه ولی این شایدها ذهنمو حسابی

درگیر می کنه! شاید خنده تون بگیره ولی کلا جوری شدم که واقعا نمی دونم چجوری میشه به یقین رسید! :confused: اصلا همی چیو قاطی کردم...

[دختر مهربون]

من یه چیزی از یه آقای روحانی شنیدم خیلی بهم کمک کرد.

میگفت فرض کنید، فرض کنید، فرض کنید که خدا یه نماز خاصی رو واجب کرده که باید با لباس (یا بدن) نجس خونده بشه. و توی این نماز اگه لباستون (یا بدنتون) نجس نباشه قبول نیست.
با این شرایط،
آیا حاضرید با این لباسی که الان بهش شک دارید وایستید برای این نماز خاص؟
یا تشریف میبرید قشنگ که مطمئن شدید نجس هست وایمیستید به این نماز خاص؟

[آویژه]

یه خورده به این فکر کن که شرایط صدر اسلام چجوری بوده ... توی یه سرزمین خشک ... وقتی که نه چسب زخمی بوده نه بانداژی, نه بخیه ای.. مدام هم جنگ... نه سرویس بهداشتی به سبک امروز و و نه آب کافی واسه این همه شستشو .... همه کار ها هم که خشن و بدنی ... مردم چیکار می کردن ؟! ... اگه شرایط توی سفر رو یه کم تصور کنی که دیگه دیوانه کننده است ...

خلاصه اینکه اسلام به شما سخت نگرفته. مگه اینکه خودت هی بهش پر و بال بدی.
اصلا به خودت برگرد بگو: " به درک! می خوام با لباس نجس نماز بخونم. می خوام این شیطونه که هی تو گوشم میگه " ای داد بیداد نجسه" رو بزنم زمین تا این همه وادارم نکنه به اسراف ... می خوام بنده خدا باشم. نه بنده دلم" ....
باور کن راحت میشی ...

[کامران]

سلام. من هم چندسال وسواس زیاد داشتم(هنوزم کمی دارم) و واقعا اذیت شدم. ده بار وضو ده بار تکرار غسل، نیم ساعت آبکشی طهارت و .....!
ولی الان خیلی بهترم. اینو شک نکن وقتی مبارزه را شروع کنی چند بار که بجنگی خوب شدنت روند تصاعدی بخودش میگیره!

من ی سری تجربیات شخصیمو در اختیارت میذارم:

میگفتم اشکال نداره بذار نجس بمونم آخر شب ی دوش میگیرم! آخر شب که میشد میگفتم حالا که خستم بذار صبح و مثلا نماز امشب و فردا صبحم دوباره غذاشو جمعه بخون! اینطوری اون لحظه حجوم وسواس را رد میکردم و موقع بعد با اون شدت سراغم نمیومد! مثلا شک میکردمقرائت حمدم تو نماز درسته یا نه با خودم میگفتم به فرض که درست نیست تو رکعت بعد درست میخونم و بابت این رکعتم فقط توبه میکنم و کلا مبارزه منفی جواب میده! به نظر منم نیاز به دارو نداره اصلا فقط پایداری میخواد.بعد که بهتر بشید هرچند وقتی دوباره سراغتون میاد که به اصطلاحباید تو نطفه خفش کنید!حدیث از امام صادق(ع)*: الوسواس من عمل الشیطان (وسواس کار شیطان است!)

براتون ی روایت دیگم میگم: امام صادق(روحی له الفداه) قبل از دستشویی با دست آب به لباس خود میپاشیدند. روزی از ایشان سوال شد علت این کار چیست. حضرت فرمودند که اینکار را میکنم که اگر لعدا لک خیسی دیدم به حساب نجاست بول نگذارم و فرض کنم آب دست خودم است!

پس مبارزه با وسواس در عمل بزرگان تا این اندازه وجود داشته!

[ava48]

عزیزم اینو گفتی درد منم تازه شد..
حس میکردم کارام طبیعیه اما با حرف شما و دوستان گویا وسواس دارم..
مدام دستامو میشورم ..ا اگه بیرون باشم به هیچوجه نمیتونم نماز بخونم باید بیام خونه همه لباسامو عوض کنم و تقریبا یه دوش بگیرم بعد نماز بخونم..به همین دلیل خیلی از اوقات نمازم قضا میشه...

[کامران]

عزیزم اینو گفتی درد منم تازه شد..
حس میکردم کارام طبیعیه اما با حرف شما و دوستان گویا وسواس دارم..
مدام دستامو میشورم ..ا اگه بیرون باشم به هیچوجه نمیتونم نماز بخونم باید بیام خونه همه لباسامو عوض کنم و تقریبا یه دوش بگیرم بعد نماز بخونم..به همین دلیل خیلی از اوقات نمازم قضا میشه...

این یعنی موفقیت شیطان در هدفش! و بدتر اینه که از راهی وارد شده که روزنشو خودمون واسش باز کردیم

[تسنیم]

دوستان عزیز ممنون از راهنمایی های خوبتون

دارم تا حدی با این وسوسه ها مبارزه می کنم. روزهام رو هدفدار کردم که یه جورایی خودمو مشغول کنم. خیلی مبارزه ی سختیه. از خودم انتظار ندارم که یه شبه مشکلم حل بشه ولی

باز هم با حرفای شما دوستان امیدوارتر شدم و بیشتر از قبل مصمم هستم که بجنگم. خیییلی برام دعا کنید که بتونم پیروز بشم.

آقای کامروا واقعاً ازتون ممنونم به خاطر تجربه ی شخصیتون که در اختیارم گذاشتین. امیدوارم بتونم ازش استفاده کنم.

متأسفانه اینقققدر رو همه چیز دقیق شدم که وقتی تو خونه دارم راه میرم هم همش به زمین نگاه می کنم که نکنه یه موقع جایی خیس باشه و من روش پا بذارم و بعد بفهمم که اونجا

نجس بوده! همش از این می ترسم که از یه سری چیزا راحت بگذرم و بعد متوجه بشم که اون چیز یا اونجا نجس بوده و به واسطه ی اون و بی توجهی من همه جا نجس شده باشه! در روز

چندین بار لبم و صورتم رو چک می کنم که خون نیومده باشه! گاهی اوقات که می خوام نسبت به چیزی بی تفاوت باشم و خودم رو قانع کنم که یقین به نجاستش ندارم ، همش این حس

بهم القا میشه که دارم خودمو گول می زنم و توجیه می کنم! و اینطور مواقعیه که خیییلی عصبی و مضطرب و کلافه میشم. وقتی توی روزای بارونی که بعد از قطع بارون همه ی زمین

خیسه می بینم سگی داره از یه جا می گذره که هم مسیر با خودمه، سریع رومو برمی گردونم که نبینم کجاها رد شده و پا گذاشته که بتونم راحت تر از اونجا رد بشم! تو این مدت سعی

کردم خودمو به خدا نزدیکتر کنم. قرآن و دعا بخونم. کلا با اینطور مسائل مذهبی برکت بدم به خونه م و شیطون رو از خودم و خونه م فراری بدم. این چند وقت اینقدر زیاد بهم فشار اومده بود

که آخر سر مجبور شدم مشکلم رو با همسرم در میون بذارم! خیـــلی دلم براش سوخت! :( چون می دونستم که این موضوع خییییلی براش گرون تموم میشه و تحملش خیلی براش سخته!

ناراحتی و نگرانی رو به وضوح توی چشماش دیدم! :( نمی دونم کار درستی کردم که بهش گفتم یا نه! ولی برای خودم لااقلش این بود که یه کم فشار به مغزم کمتر می شد. خلاصه نمی دونم بالأخره به

کجا می رسم ولی ملتمسانه از خدا خواستم که بهم کمک کنه و پشتم باشه تا بتونم بر این وسوسه های شیطانی غلبه کنم.

آوا جان شما هم رگه هایی از وسواسی توی رفتارت دیده میشه... خییییییییییییییییییلی مواظب باش که هرچه سریعتر جلوشو بگیری و اجازه ندی ادامه پیدا کنه. وگرنه خدا نکرده ممکنه

یکی بشی مثل من که اینقدر اذیت شدم که اومدم عضو همدردی شدم و به خاطرش تاپیک زدم. برات دعا می کنم که مثل من نشی عزیزم...

انشاالله خدا مشکلات همه ی مردم رو حل کنه ... یکیش هم ما باشیم

از همتون شدیــــداً التماس دعا دارم و باز هم منتظر راهنمایی ها و دلگرمی هاتون هستم.